-
سه شنبه ۴ تیر ۱۳۶۴
س - نتایج مذاکرات با مقامات لیبیایی و سوری چه بوده است؟
ج ـ نتایج مذاکرات بسیار خوب و مفید بود. زیرا اهدافی که بنده از این مسافرت در نظر داشتم به‌طور کامل تأمین شد. در این سفر خیلی روشن و واضح بود که دو کشور دوست ما، یعنی لیبی و سوریه سخت به دوستی خود پایبند بوده و در مورد جنگ کاملا با ما وحدت نظر دارند و همان شرایطی که ما برای پایان جنگ اعلام کرده‌ایم، آنها نیز آن را تأیید می‌کنند.
بنابراین ما موفق شدیم تا با آنها برنامه‌های اجرایی خوبی را تنظیم کرده و بدین وسیله امکانات سه کشور بتواند بیشتر در جنگ مؤثر باشد.
مقامات لیبی و سوریه هرگونه حمایتی که ما از آنها تقاضا داشتیم تا آنجا که به آنها و امکانات آنها مربوط می‌شد، دریغ نمی‌کردند، لذا در مجموع از همکاریهای آنان کاملا راضی هستیم.
قسمت دیگری از مذاکرات ما مربوط به لبنان و اصل همکاری جبهه پایداری و لیبی و سوریه بود که اخیرآ به نظر می‌رسد در لبنان توطئه‌ای علیه دوستی این سه کشور در جریان اردوگاهها ترتیب داده شده که این مسائل در این سفر تحت تأثیر قرار گرفت و حتی‌الامکان همکاریهای بیشتری نیز پایه‌ریزی شد.
س - تحلیل شما از ریشه‌های درگیریهای لبنان چیست؟
ج - مسأله اردوگاه‌های فلسطینی کاملا روشن شده، یک توطئه اضلاع مثلث شوم یعنی امپریالیسم، صهیونیسم و ارتجاع منطقه است. برای اختلاف بین شیعه و سنی از یک جهت، اختلاف بین شیعه و فلسطینیان از طرف دیگر، آسیب به وحدت کشورهای مترقی که جهت ضربه زدن به انقلاب اسلامی در ایران به دلیل وجود شیعه و راحت کردن اسرائیل در اثر درگیریهایی که درون لبنان به‌وجود می‌آید، طراحی شده بود و بحمداللّه با بیداری اطرافیان قضیه مذاکرات در این خصوص و ریشه‌یابی امید می‌رود که این گونه مسائل کمتر مطرح شود، گرچه دشمنان خیلی شیطان هستند.
س - شما قبل از سفر به لیبی و سوریه در جمع سفرا و کارداران خارجی اظهار داشته‌اید که اگر دادگاهی تشکیل شود و رژیم عراق را به عنوان متجاوز قلمداد کند، در مورد کیفرخواست آن ما مسأله‌ای را تحمیل نمی‌کنیم، آیا صحیح است؟
ج -بنده در آن دیدار گفتم که ما نخواهیم پذیرفت دادگاهی تشکیل شود و رسیدگی کند که آیا رژیم صدام مقصر و یا متجاوز است یا خیر. زیرا این مسأله کاملا روشن است و همه به‌اندازه کافی از آن مطلع هستند.
بنابراین آن کسانی که صحبت از تشکیل دادگاه می‌کنند، باید اول اعتراف و اعلام کنند که آغازگر و مسئول جنگ عراق است، وقتی این مسأله را پذیرفتند، این بحث پیش خواهد آمد که حالا برای کیفر آغاز کننده و مسئول جنگ چه مجازاتی باید در نظر گرفته شود. بنابراین اگر این دادگاه مورد قبول ما تشکیل شود، ما چیزی را به‌آن دیکته نخواهیم کرد و ما هر کیفری را که این دادگاه برای متجاوز جنگی تعیین کند، خواهیم پذیرفت.
س - آیا تصور می‌کنید از طریق دیپلماسی در جنگ، نتایج مثبتی عایدمان شود تا مجامع بین‌المللی و کشورهای جهان برای رسیدن به‌خواسته‌های برحق ما از رژیم عراق قطع نظر نمایند؟
ج -تنها از طریق دیپلماسی صرف، خیر. زیرا امروزه در دنیا دیپلماسی در اختیار دوستان ما نیست و معلوم است که هیچ متجاوزی از این طریق به کیفر جنایاتش تن نخواهد داد. لذا باید یک حرکت قوی نظامی صورت پذیرد که حامیان صدام را مأیوس کند.
بنابراین اگر فشار جدی در جبهه‌ها وجود نداشته باشد، حامیان صدام به هیچ‌وجه حاضر نیستند که از او دست بردارند. چرا که این نوکر با امکانات حامیان خود با انقلاب اسلامی مبارزه می‌کند و در این صورت وجود یک فشار جدی نظامی لازم است که حامیان صدام بفهمند، اگر او مقاومت کند، آثار بدتری در پی خواهد داشت تا بدین وسیله دست از حمایت رژیم عراق بردارند.
س - نظر شما پیرامون پیشنهادهای ضروری جهت خنثی سازی توطئه اخیر صدام مبنی بر ایجاد جنگ روانی که با حملات مکرر به مناطق مسکونی کشورمان صورت گرفته، چیست؟
ج -اگر مردم را در جریان اهداف جنگ روانی قرار دهیم، آنان نشان داده‌اند که صمیمی و مصمم و مقاوم برای مدتهای مدید خواهند بود و همه اطلاع دارند که جنگ روانی نمی‌تواند طولانی باشد، چرا که در صورت ادامه، خاصیت خود را از دست داده و مردم در مقابل آن مقاوم خواهند شد.
بنابراین نقطه خطر جنگ روانی را پشت سر گذاشته‌ایم، به ویژه با حضور بی‌سابقه مردم در صحنه‌ها که دشمنان، رادیوهای بیگانه، شایعه پراکنان، حامیان صدام و حتی خود رژیم عراق را لال کردند و دقیقآ رژیم صدام از ایجاد جنگ روانی خود نتیجه معکوس گرفت، گرچه روی این مسأله سرمایه‌گذاری فراوانی شده است.
به هرحال ما هنوز در مرحله جنگ روانی هستیم و پیشنهاد ما این است که ستاد تبلیغات جنگ، صدا و سیما، مطبوعات و افراد مجرب و روانشناس و دانشمند این مسأله را در برنامه‌های گوناگون توضیح دهند.
البته تنها با تبلیغات به جایی نخواهیم رسید، بلکه باید ما قدرت جمهوری اسلامی ایران را در جبهه‌ها و ضربات متقابل نشان دهیم که مردم مطمئن باشند ما در این میدان نیز پیروز خواهیم بود.
س - نظرتان پیرامون دلائل و فقه حمله عراق به مناطق مسکونی و احتمال عملی شدن تهدیدات رژیم عراق چیست؟
ج- در این زمینه احتمالات زیادی وجود دارد و بهتر این است که در این مورد پیش‌داوری نکنیم، چون ممکن است یک جهت آن را بگوییم و دشمن بفهمد که دستش را خوانده‌ایم و حتی برای بی‌اعتبار کردن حرف ما هم که شده، موضع خود را تغییر دهد. بنابراین بهتر است که ما صبر کنیم و آمادگی مقابله با حوادث را داشته باشیم.
به هر حال آنان پس از آن راهپیمایی عظیم و میلیونی روز جهانی قدس، عقب‌گرد کردند و اهداف و انگیزه این عقب‌گرد را در موقع خود توضیح خواهیم داد.
س - سکوت مجامع بین‌المللی و کشورهای جهان در مورد حملات رژیم عراق به مناطق مسکونی کشورمان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
ج -دشمنان انقلاب امید داشتند که بین مردم و جمهوری اسلامی فاصله بیاندازند و از این طریق بر ما فشار آوردند تا جمهوری اسلامی از شرایط خود چشم‌پوشی کند و جنگ را به نفع رژیم عراق خاتمه دهد. اما حضور مردم در راهپیمایی روز جهانی قدس این توطئه را نیز به هم زد و اینها تا یک توطئه جدید، احتیاج به‌زمان دارند و اگر سکوت نکنند چه بکنند.
اینها به‌دلیل همان پیش‌بینی‌هایی که در مورد بمباران‌های شهرها کرده بودند مورد تمسخر قرار گرفتند و مطالب رادیوهای آنها نیز به‌صورت جوک برای مردم در آمد و آنها می‌فهمند که این یک خسارت فرهنگی برای ایشان است.
س- نظر شما در مورد دیدار با ابوموسی رهبر جناح ناراضیان الفتح در سوریه چیست؟
ج- نه تنها ابوموسی بلکه اعضای جبهه نجات فلسطین در این دیدار اعلام کردند که ما جهاد مسلحانه را ادامه خواهیم داد و با سازشکاری و مذاکره با اسرائیل و همکاری با اردن و مصر و آمریکا مخالف هستیم و این افراد آمده بودند تا حمایت خود را از جهاد مسلحانه با اسرائیل اعلام کنند و ما به‌این دلیل با آنها دیدار کردیم.
در مورد اتخاذ تدابیر جدید جهت مقابله با حملات هوایی دشمن بعثی عراق هم باید گفت: در میدان عمل همه چیز روشن خواهد شد.