س - نتایج برگزاری کنگره جهانی امام رضا(ع) و بازتاب جهانی آن چه بوده است؟

 ج - به طور کلی معتقدم که زندگی ائمه ما و تاریخ ائمه ما که در حقیقت تاریخ شیعه از همان جا باید شروع شود، خیلی ناشناخته است. یکی از وظایف ما در جمهوری اسلامی این است که این تاریخ را بهتر بشناسیم و بهتر به‏دنیا معرفی کنیم و البته به‏دلیل آن که امام رضا(ع) در کشور ما هستند یک نوع تقدم طبیعی در احساسات ملت ما در این مورد وجود دارد و کار بزرگی که باید شروع می‏شد با همت کسانی که این کنگره را راه انداخته‏اند و با هدایت آقای واعظ طبسی شروع شد و البته این قدم اول است و هنوز زود است که درباره نتایج این کنگره قضاوت کرد.

 س - درباره بازدید از چند طرح عمرانی در اطراف مشهد چه نظری دارید؟

 ج - به طور کلی در استان خراسان در مجموع گزارشهایی که شنیدم و نیز اطلاعاتی که از گذشته داشتم، برداشت خیلی خوبی دارم و باید این استان را جزء استانهای موفق به‏حساب بیاوریم؛ برای مثال: آستان قدس رضوی کارهای خوبی در جهت خانه‏سازی، توسعه کشاورزی و نیز در جهت توسعه اطراف خود آستان قدس رضوی و فلکه حرم مطهر و همچنین دانشگاه رضوی که ساخته شده است، انجام داده که مایه امید است.

 از جمله همین طرح نسبتاً کوچک قالی بافی که دیدم، در نوع خود یک تحول است به ویژه از نظر شرایط زیستی و بهداشتی که در آنجا صورت گرفته است که اگر این کار مورد توجه سایر کارگاهها قرار بگیرد می‏تواند در صنعت قالی بافی و در حمایت از کارگران خیلی مهم باشد.

 در همان جا از روستایی بازدید کردیم که در زمان رژیم شاه از شدت فقر، مردم مهاجرت کرده بودند، لیکن آستان قدس‏رضوی دوباره آنجا را آباد کرده است و جمعیت زیادی در آنجا جمع شده‏اند. گاز و برق هم در آنجا آمده است و تحولی در کشاورزی آن به‏وجود آمده است.

 سد طرق که در بیست کیلومتری مشهد واقع شده است و نکته جالب در مورد این سد آن است که به طور کلی کارشناسان، مهندسین و تکنیسین‏های خودمان کار می‏کنند و برای اولین بار ما شاهد هستیم که سدی با مهندسی که از خود ماست و مجری و مشاور آن خود ما هستیم دارد اجرا می‏شود که این چیز امیدوارکننده‏ای است و معنی آن این است که اگر بتوانیم این سد را بخوبی بسازیم؛ هرگونه سد دیگری را هم با پیچیدگی‏های بیشتر می‏توانیم بسازیم و بعضی‏ها که یک مقدار روحیه‏شان خوب نیست خیال می‏کردند که ما به‏این زودی نمی‏توانیم تکنیک سدسازی را داشته باشیم.

 س - پیرامون بازدید از نیروگاه طوس در نزدیکی مشهد

 ج - این نویدی است برای مردم خراسان، چرا که این نیروگاه در نهایت ششصد مگاوات برق تولید می‏کند که این رقم بالایی است.

 اگر یادتان باشد در آخر روزهای زمان شاه و بلکه اوایل انقلاب هم کمتر از دویست مگاوات برق در اینجا وجود داشته که چنانچه با راه‏اندازی این نیروگاه 600 مگاوات برق وارد مدار بشود؛ می‏تواند تحولی در زندگی مردم خراسان باشد. ما در بازدیدی که از آنجا داشتیم چه مهندسین و چه کارگران داشتند با نشاط و با روح زحمت می‏کشیدند که ان‏شاءاللّه موفق شوند.

 س - نظر شما در مورد شایعاتی که اخیراً رادیوهای بیگانه در مورد مین‏گذاری کانال سوئز و دخالت دادن ایران در این جریان پراکنده نموده‏اند، چیست؟

 ج - من شخصاً هنوز نتوانستم قانع بشوم که این سروصدا برای چیست؟ خوب! از نظر خودمان که تردیدی نداریم که ما اصولاً اهل ماجراجویی نیستیم و این کارها را مضر می‏دانیم. اسلام هم به‏ما اجازه نمی‏دهد که این‏جوری مزاحم مردم بشویم، اما در مورد این که ریشه این هیاهو چیست؟ واقعاً ابهامی وجود دارد. اگر هدف کسانی که این سروصداها را راه انداخته‏اند؛ این باشد که یک بحران درست کنند، چرا منطقه کانال سوئز را انتخاب کرده‏اند؟ و این که این کار را نسبت می‏دهند به یک جریان مبهمی مثل جهاد اسلامی، ما واقعاً بعید می‏دانیم که یک حرکت مخفی بتواند آن قدر قدرت داشته باشد که در آن منطقه با آن وسعت مواد انفجاری بر سر راه کشتیها بگذارد، چرا که ما بخاطر وضعی که در دریای خودمان داریم و به‏خاطر وضعی که در حال جنگ داریم، می‏دانیم که مین‏گذاری در دریا از کارهای سطح بالا و پیچیده است آن هم به آن صورت که در آنجا می‏گویند.

 این است که نمی‏دانیم آنها چه نظری دارند و واقعاً چه چیز را تعقیب می‏کنند. آیا می‏خواهند القاء ناامنی در منطقه بکنند تا دخالت‏های بیشتری بکنند. آیا می‏خواهند برای کشورهای انقلابی مثل: ایران، لیبی، و سوریه، بدنامی درست کنند تا از ارتجاع حمایت نمایند. آیا می‏خواهند برای خودشان در مصر و در عربستان و در سومالی و یمن شمالی توجیهی بتراشند یا این که می‏خواهند برای ما مزاحمتی در کانال سوئز درست کنند؛ زیرا، اینها در خلیج‏فارس دیدند زورشان به ما نرسید، حالا می‏خواهند آنجا اسباب زحمتی درست بکنند. البته همه اینها محتمل است و اصلاً ممکن است همه اینها هیاهوی تبلیغاتی جهانی باشد تا جمهوری اسلامی را منشاء ناامنی معرفی کنند و بحران را به‏ما نسبت دهند و شاید اهداف دیگری باشد. به هرحال چون منشاء و خصوصیات آن را نمی‏دانیم، نمی‏توانیم قضاوتی بکنیم. اجمالاً در می‏یابیم که یک تهاجم تبلیغاتی ناجوانمردانه‏ای را پایه‏گذاری کرده‏اند و متأسفانه ابزار تبلیغات هم دست آنها است و ما هم ابزار افشاگریمان کم است. در عین حال چون واقعیت‏ها پیش ماست؛ امیدواریم که این هیاهوها پا نگیرد.