مصاحبه
  • صفحه اصلی
  • مصاحبه
  • مصاحبه آقای هاشمی با مجله پیام انقلاب پیرامون نهضتهای آزادی بخش سپاه و تشکیل تیپ های قدس و ...

مصاحبه آقای هاشمی با مجله پیام انقلاب پیرامون نهضتهای آزادی بخش سپاه و تشکیل تیپ های قدس و ...

  • شنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۳۶۱

س - با توجّه به عملکرد سه‌ساله دولت و عدم توجّه و اهمیت به نهضتهای آزادی‌بخش و همچنین تضادی که بین رابطه دولت با دولتها از یک طرف و نهضتهای آزادی‌بخش درون آنها از طرف دیگر، حاصل می‌شود، نظر شما درباره نهضتهای آزادی‌بخش سپاه که سابقه فعالیت سه‌ساله آن بر کسی پوشیده نیست، چیست؟ و علت حذف آن از اساسنامه سپاه چه بود؟ به نظر شما برای اینکه جمهوری اسلامی ایران بتواند با نهضتهای آزادی‌بخش روابط بسیار نزدیک داشته باشد، چه راه حلّی را وجود دارد؟

ج - مسأله نهضتهای آزادی‌بخش، مسأله بسیار ظریف و دقیقی است؛ از یک سو وظیفه‌ای است به گردن مردم کشور ما نسبت به مردم مظلوم منطقه و نهضتهای اسلامی، و از طرف دیگر، قانون اساسی ما نیز وظیفه‌ای به عهده دولت گذاشته است. منتها همان طور که می‌دانید کشورهایی که جزو این نهضت‌ها هستند، روی مخالفان خود، بسیار حساسند؛ فرض کنید در میهن اسلامی ما، اگر کشوری با مخالفان داخلی ما، مخصوصآ مخالفانی که با ما می جنگند، رابطه برقرار کند، ما چه عکس‌العملی نشان خواهیم داد. حال باید همین فکر را هم در مورد دیگر کشورها با مخالفانشان داشته باشیم. به هر حال ما یک دولت هستیم و در دنیا هم ارتباطاتی داریم و بعضی
از این ارتباطات، با کیان نظام جمهوری اسلامی مربوط است؛ یعنی اگر منظم و حساب‌شده کار نکنیم، ممکن است اصل انقلاب اسلامی به خطر بیفتد. بنابراین مسأله بسیار ظریف است، هم باید از نهضتها حمایت بشود و هم باید خطوط سیاست کلی دولت مراعات گردد.به هر حال، ما در دنیا یک سیاست برای میهن اسلامیمان اعلام خواهیم کرد، اینکه با بعضی از کشورها رفاقت می‌کنیم، نسبت به بعضی از کشورها حالت بی‌تفاوت خواهیم داشت، و با بعضی از نظامها هم مخالفیم. در حال حاضر هم ا ین طوری است. طبعآ آن موضعی که در رابطه با نهضت‌ها خواهیم داشت، کاملا با سیاست خارجی ما و مسائل عمده انقلاب و مسائل خود نهضتها مرتبط است؛ یعنی نهضتها می‌توانند در سایه ایران انقلابی نیرومند، رشد کنند.اگر قرار باشد، ما در داخل کشورمان به طریقی حرکت کنیم که نتوانیم مشکلات داخلی را حل کنیم و یا همیشه دست‌اندرکار حلّ مشکلات داخلی باشیم، اشتباه اساسی کرده‌ایم، لذا در حمایت از نهضتها، حتمآ باید به طریقی عمل کرد که اولا رهبران نهضت‌ها، خالص و شناخته شده باشند.در ثانی کسانی هم که مورد حمایت هستند، سیاست دولت را درک کنند و دولت هم باید از کار آنها مطلع باشد و در تحت نظارت دولت باشند. حالا این به کجا مربوط می‌شود و باید چند وزارتخانه از آن اطلاع و بر آن نظارت داشته باشند، از جمله مسائلی است که باید رسیدگی شود. فکر می‌کنم مجلس شورای اسلامی به دلیل اینکه تاکنون ظرافت قضیه و حدود و ثغور آن روشن نشده، نخواسته است با عجله آن را به یک جای معین محوّل کند و تا به حال سپاه پاسداران انقلاب اسلامی متصدی این کار بوده است، اما در صورتی که قرار باشد طرح در مجلس شورای اسلامی مطرح شود و جنبه قانونی پیدا کند، باید به دقّت رسیدگی گردد، تا جایگاه خود را پیدا کند و برای آن اساسنامه تهیه شود، و ارگانهایی که به هر دلیل دخیل هستند، دقیقآ مشخص گردند. باید روی این مسأله به قدری دقیق کار کرد که مغایر با سیاست خارجی جمهوری اسلامی نباشد، زیرا ممکن است دولت برای یک کار اساسی صنعتی یا کاری دیگر، معامله بزرگی در پیش داشته باشد، اما حرکتی نسنجیده آن را به هم بزند؛ این است که مسأله نهضت‌ها، از کارهایی است که باید برای آن قانون حساب‌شده نوشت و به آن نظام داد، ولی جای آن کجا باشد، زیاد مهم نیست. و من در حال حاضر نظر خاصی روی این مسأله ندارم.

س - شما تاکنون دو بار در نمازجمعه، برای آزادی قدس، تشکیل «تیپهای قدس» و «گردان جولان» را مطرح نموده‌اید، لطفآ بفرمایید دولت در رابطه با این پیشنهادها چه
اقدام عملی انجام داده است؟ و آیا به نظر شما با صدور یک اعلامیه رسمی از طرف دولت به کشورهای اسلامی، نمی‌توان موضع آنها را به مردم آن کشورها و جهان نشان داد؟

 ج - این دو مطلب یکی درباره به «گردان جولان» و دیگری درباره «تشکیل نیرو برای نجات فلسطین» است که دومی را در نمازجمعه طرح کردم. مواد خامی که در ذهن داشتم این بود که اگر یک ارتش مردمی از همه کشورهای اسلامی، تشکیل شود و هر کشور مسلمان به اندازه قدرتش مخارج و امکانات و نیرو به این امر اختصاص دهد، ارتش نیرومندی خواهد شد. فرض کنید اگر در ایران ده‌هزار داوطلب را در چند واحد، با مخارج و امکانات مربوط، اعزام کنیم؛ از سایر کشورهای مسلمان هم نیروهایی با مخارج و امکانات، به این امر اختصاص داده شود، ارتش نیرومندی برای نجات فلسطین تأسیس خواهد شد که پشتوانه سیاسی و اقتصادی آن، کلیه کشورهای مسلمان خواهند بود؛ یعنی اگر هر کشوری بر علیه اسرائیل وارد جنگ شود، دیگر کشورهای اسلامی از نفت و رأی و همه امکانات خود در دنیا، علیه اسرائیل استفاده خواهند کرد و به عقیده من یکی از راههای نجات فلسطین این است که نیروهای داوطلب کشورهای اسلامی در یک نقطه متمرکز و سازماندهی شوند و با هم وارد جنگ گردند؛ آن وقت امکانات غیرنظامی کلیه کشورها هم پشت قضیه خواهد بود. این یک نظر است و در حال حاضر، طرح مشخصی برای آن نداریم، اما در صورتی که بنا باشد کاری بکنیم، در آن صورت طرحی ریخته خواهد شد. در مورد «گردان جولان»، این طرح در شورای عالی دفاع مطرح و به ستاد جنگ و بعضی جاهای دیگر که مربوط بود، ابلاغ شد. بر این اساس که آن دسته از اسرای عراق داوطلب را شناسایی و در صورتی که آمادگی جنگ با اسرائیل را داشته باشند، متشکل کنیم. این تصمیم به مناسبت اقدام اسرائیل در مورد الحاق جولان گرفته شد. اما این کار با اعتراض صلیب سرخ در خصوص اینکه اسیران را نمی‌شود به جنگ فرستاد، برخواهد خورد. اگر قرار شود اسرای عراقی به طور داوطلبانه به جنگ با اسرائیل بروند، باید اوّل آنها را آزاد کنیم، بعد خودشان داوطلبانه می‌روند و اعتراض صلیب سرخ هم بی‌مورد خواهد بود.

 س - با توجّه به اینکه شما نماینده امام در شورای عالی دفاع هستید، و ما مراحل پایانی جنگ را طی می‌کنیم، نظر شما در رابطه با آینده عراق چیست؟ و به نظر شما حکومتی که در آینده در عراق سر کار می‌آید، چه ویژگیهایی باید داشته باشد؟

ج - مهمترین مسأله برای آینده عراق، داشتن حکومت مردمی است. برای رسیدن به این مهم، درعراق ممکن است سه مسیر پیش بیاید، و بهترین آن حکومت مردمی است که راه حل اساسی عراق است.در غیر این صورت یک دیکتاتوری غیرقابل‌تحمل که از دیکتاتوری فعلی بسیار بدتر است. در انتظار مردم خواهد بود و یا تجزیه، زیرا کُردها در عراق و تفاوت مذهب شیعه و سنی و همچنین وجود احزاب کوچک سوسیالیست، کمونیست و انواع و اقسام احزاب تجزیه شدن عراق بعید به نظر نمی‌رسد. اگر به نقطه‌ای برسد که حکومت مردمی در عراق تشکیل گردد، می‌تواند مفید باشد و بهترین راه برای عراق است.

  س - در رابطه با تغییر سیستم اداری کشور، مجلس چه اقداماتی انجام داده است؟

ج - همان‌گونه که می‌دانید مجلس شورای اسلامی قانونی گذرانده و دولت را مکلّف کرده است که اساسنامه سازمان اداری دولت را در یک مدّت محدود (شش ماه) برای تصویب به مجلس شورای اسلامی ارائه دهد. دولت هم مشغول شده است. اخیرآ هم آقای]میرحسین [ موسوی طی حکمی آقای داودی را به عنوان دبیر این جریان منصوب کرده و در سازمان امور استخدامی کشور هم آقای دکتر]عبدالله[ جاسبی با گروهی مشغول کار هستند تا به سرعت نظام جدید را درست کنند.  

س - پس از تصویب لایحه اصلاحات اراضی شهری، از طرف مجلس تا چه حد مسأله مسکن و زمین حل و یا پیگیری شده است؟

ج - خوشبختانه وزارت مسکن به امید تصویب قانون، آئین‌نامه‌های اجرایی آن را تا حدود زیادی تهیه کرده است و باید دانست که این آئین‌نامه‌های اجرایی کار وسیعی در سراسر کشور است. مجلس هم وزیر مسکن را با معاونانش در جلسه‌ای دعوت کرد تا از طرح و برنامه‌هایشان مطلع شود. آنها برنامه‌هایی تهیه کردند که مسأله زمین حل گردد آن‌گونه که پیش‌بینی می‌شود، در صورتی که درست عمل شود، در آینده مسأله زمین برای ساختمان نخواهیم داشت؛ یعنی به کسانی که زمین ندارند و استحقاق دارند، می‌توان یک قطعه زمین داد که معدّل قیمت آن در سراسر ایران، حدود 100 تا 200 تومان باشد.یعنی اگر به خانواده‌ای 250 مترمربع، زمین داده شود، قیمت آن معادل 20 الی 25 هزار تومان خواهد شد. که یک قیمت معقولی است. و چون تحت کنترل دولت قرار دارد، دولت هم می‌تواند امکانات بدهد تا مانع اصلی مسکن برطرف شود. مشکل دومی که در این جهت داریم، این است که اگر بخواهیم کار ساختمان را به طور گسترده شروع کنیم، قطعآ مشکل مصالح ساختمانی مطرح است و تحقیقآ ما با کمبود مصالح مواجه خواهیم شد. طرح ما در حال حاضر، احداث 300 هزار واحد ساختمانی به مساحت 100 الی 150 متر در سال است. در صورتی که کمبود مسکن ما 2 میلیون واحد باشد، به اضافه نیازهای جدیدی که هر سال به وجود می‌آید، باید یک نهضت ساختمان‌سازی در ایران به وجود آورد تا به وسیله آن بتوان با استفاده از مصالح ساختمانی متکی به داخل کشور، و تقسیم عادلانه زمین، و بکارگیری نیروی مردم و بخش خصوصی، این مشکل را حل کرد. به هرحال فکر می‌کنم وزارت مسکن دیگر از لحاظ زمین مشکلی ندارد و از لحاظ مصالح ساختمانی و امکانات آب و برق و خدمات دیگر باید تلاش کند.  


 

س - برای مستضعفان و بهبودی وضع این قشر از جامعه، چه حرکتی در مجلس شده و چه امکانات رفاهی دیگر برای آنها تدارک دیده می‌شود؟

ج - اهداف مجلس شورای اسلامی، حل مشکلات مستضعفان است و می‌خواهد در این راستا کار کند و اصولا جهت انقلاب این است. منتها یک تضادی که داریم، در این وهله، این است که ما هرچه بیشتر روی قشر مستضعف تکیه کنیم، مستکبرین به خرابکاری و احتکار و از این قبیل کارها دست می‌زنند؛ زیرا امکانات بیشتر در دست آنها است، در نتیجه باز دودش به چشم طبقه مستضعف می‌رود؛ یعنی ما در این مرحله نباید طوری حرکت کنیم که آنها خیالشان راحت شود و با ایجاد رکود، بیکاری، کم‌کاری، احتکار و خرابکاریهایی که آنها بهتر می‌دانند، مردم متضرر شوند. در این کار باید بسیار ظریف حرکت کرد. البته باز هم ملاحظه می‌کنیم. به هر حال بخش خصوصی فعّال خواهد بود. ما در مجلس شورای اسلامی لایحه «تقسیم اراضی کشاورزی» را در دست داریم و لایحه «ملّی کردن تجارت خارجی» هم در دستور کار مجلس است و اینها لوایح بسیار مهمی هستند و فکر می‌کنم مجلس شورای اسلامی و انقلاب اسلامی در جهتی حرکت می‌کند که محرومان را از حرمان نجات دهند. 

س - نظر شما درباره ارتش و ضرورت بازسازی در تشکیلات آن چیست؟

ج - ما از روز اوّل بر این عقیده بودیم که یک تغییری در نظام ارتش داده شود. مثلا درجه‌ها، حقوقها، مسؤولیتها، رده‌بندی‌ها کلاّ  تغییر یابد و از آن اوائل هم کمیسیونی در همین مورد در شورای انقلاب تأسیس شد که به آن رسیدگی می‌کرد. طرحهای متعددی از کمیته‌های مختلف رسید و درجه‌دارها، همافرها و ستاد ارتش، از بیرون طرحهای زیادی به صورت متفرقه به ما داده‌اند و یا در خود مجلس طرح شده، و در حال حاضر هم کمیسیون دفاع روی این مجموعه کار می‌کند. به هر حال فکر می‌کنم که تحقیقآ باید نظام جدیدی شکل بگیرد که آن تبعیضات، دیگر در نظام ارتش نباشد. البته ما همچنان روی نظم و انسجام و انضباط و اطاعت از فرماندهی در ارتش تأکید داریم و نظام جدید آن با اینکه ما اینها را داشته باشیم، منافات ندارد اما حقوق و حدود و عدالت هم مراعات بشود. 

س - مسؤولان کشور، مخصوصآ مجلس شورای اسلامی، برای جذب نیروهای منفعل و
بی‌تفاوت چه اقداماتی کرده و یا در دست تهیه دارد؟

ج - تب شدیدی هنوز در جامعه ما وجود دارد، اینکه جوانهای ما بیشتر سعی دارند صرفآ اشخاص خالص را بر سر کارها نگه دارند و آدمهای میانه حال را کنار بگذارند، تلاش ما این است که در اظهاراتمان این «حادی» و «تندی» را تعدیل کنیم، همان‌گونه که می‌دانید حضرت امام هم می‌فرمایند که «برنامه ما جذب است نه دفع». همین مطلب را آقای رئیس‌جمهور فرمودند، من هم می‌گویم؛ آقای نخست‌وزیر و اکثر مسؤولان هم این‌گونه فکر می‌کنند و چنین باید باشد، زیرا این یک واقعیت است که ما از یک جامعه فاسد به یک جامعه ایده‌آل در حال انتقال هستیم، بر این اساس نمی‌توان همه نیروهایی را که تحت شرایط فساد، یک انحرافی پیدا کرده‌اند، نابود کنیم. آنها را باید بازسازی کرد، ساخت، جذبشان کرد. به عنوان مثال، همین مسأله بنی‌صدر، عدّه بسیاری حتّی از آدمهای خوب، به خاطر اینکه چهره این شخص شناخته نشده بود، با او همکاری می‌کردند و به او رأی داده بودند و یک مدّتی حمایت می‌کردند، بعد وقتی که مسأله را فهمیدند، از او بریدند و دیگر با او نیستند. حالا می‌بینیم که آن جوانهای خالص جامعه، هر کسی را که در گوشه‌ای با بنی‌صدر همکاری می‌کرده، قبول نمی‌کنند. ما این جور فکر نمی‌کنیم؛ یعنی اصل ما بر این است که اشتباه کرده‌اند و با حسن نیت رفتار کرده‌اند، حالا هم با حسن نیت برگشته‌اند.ما باید سیاست جذب داشته باشیم. در دانشگاهها هم همین‌طور است، ما سعی کردیم دانشجویان کمتری اخراج کنیم. اساتید هم همین‌طور، سعی شده بیشتر بمانند. در آموزش و پرورش هم همین‌گونه، البته جاهایی هست که کار خیلی حسّاس و کلیدی و یا تربیتی است، اینها باید نیروهایی صالح و مطمئن باشند.  

س - نظر حضرت عالی درباره با تقویت تشکلها، گروهها و احزاب اسلامی در جامعه، برای پشتوانه سیاسی آینده کشور، چیست؟

ج - من غیر از قانون اساسی نمی‌توانم نظری داشته باشم؛ طبق قانون اساسی، کشور چندحزبی است؛ یعنی فعالیت حزبها را آزاد اعلام کرده است. در مجلس شورای اسلامی هم مطابق قانون اساسی، قانون نوشته شده است. احزاب هم آزاد هستند. اگر حزبی سالم باشد و حرکتهای صحیح داشته باشد، می‌تواند فعالیت کند. چون در حزبها کلاسهای سازندگی تشکیل می‌شود و هواداران حزب دوره و کلاس می‌بینند، و مسائل را تجزیه و تحلیل می‌کنند، بر این اساس نفس داشتن ارتباطات و تشکل، سازنده است. البته در اسلام به خصوص در حال حاضر، با وضعی که ما داریم، نباید احزاب حالت رقابت داشته باشند. ممکن است با اختلاف سلیقه مجبور شویم رویه‌های متعددی داشته باشیم. این اختلاف سلیقه همیشگی است؛ ممکن است یک حزب هم چند جناح داشته باشد، اما اینها نباید نیروهای همدیگر را خنثی کنند و حتی‌الامکان باید با هم همکاری داشته باشند؛ باید روی وجوهات مشترک تکیه کنند. بهرحال تشکیلات سیاسی و تحزّب‌های اسلامی، برای ما به عنوان یک ضرورت است، بخصوص آنکه قصد داریم در آینده، این کشور، محیط باز و سالم سیاسی داشته باشد. چون رشد سیاسی برای مردم لازم است و این تشکلها است که برای مجامع رشد به ارمغان می‌آورد و من آن را مفید می‌دانم.

 س - با توجّه به اینکه، شما مدّت یک سال است که امامت جمعه تهران را به عهده دارید، اثرات معنوی، سیاسی و اجتماعی نمازجمعه را از ابتدا تا کنون چگونه دیده‌اید؟

ج - من اثر نمازجمعه را خیلی عظیم می‌دانم؛ نه به دلیل اینکه خودم امام جمعه آن هستم. اصولا نمازجمعه و این اجتماعات هفتگی مانند نمازجمعه، از مهمترین رموز تداوم انقلاب اسلامی است؛ یعنی در هر شهری که نمازجمعه اقامه می‌شود، هرچه مخالفان در طول هفت روز رشته باشند، اجتماع نماز جمعه آن را از هم می‌درد، البته اگر ائمه جمعه، مطالعه و فکر کنند و مطالب حسّاس و آموزنده، مسائل روز، علمی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و موضوعاتی که برای مردم مفید و مؤثر باشد، مطرح کنند. زیرا مردم از این تریبون، بهتر سخن‌ها را می‌پذیرند، و هیچ تریبونی به این اندازه تأثیرآفرینی ندارد. البته در سطح عادی می‌گویم، والاّ، سخنرانی‌های حضرت امام امری علی‌حده است. در سطح عادی تریبون نماز جمعه بسیار مورد اعتماد مردم است، حرفها در آنجا مؤثر است. اجتماع نمازجمعه بسیار مهم است و بحق اثربخش است. در حال حاضر، نمازجمعه یکی از مراکز مهم تربیتی، انقلابی، سیاسی و به تعبیری یک نوع تحزیب و تشکل است و بحق آن را می‌توان یکی از معجزات قانونگذاری در اسلام دانست. 

 س - براساس اصل 10 قانون اساسی، مجلس و دولت جمهوری اسلامی، موظف به تسهیل شرایط ازدواج برای عموم جوانان است، تا کنون در این مورد، چه اقداماتی صورت گرفته است؟

ج - مجلس تاکنون در این خصوص اقدامی نداشته است، ولی اسلام خودش این کار را کرده است؛ یعنی ما اگر موفق بشویم، بوسیله روحانیون، علما، ائمه جمعه، که مربیان جامعه هستند، احکام ازدواج را به صورت شایسته بیان کنیم و مردم ماهیت ازدواج در اسلام را خوب بشناسند، ارزش، شرایط و حسن و قبح آن را دریابند، نیازی به این وضع قانون و مقررات نخواهیم داشت، در این صورت هم امکانات فراهم می‌شود و هم مردم بیشتر ترغیب خواهند شد و هم سلامت جامعه تأمین می‌گردد. تنها معرفی و شناسایی احکام آن کافی است. اگر قانونی لازم دارد و یا باید قوانین دست و پاگیر حذف شوند، باید برای آن فکری کرد. به عنوان مثال، سن ازدواج یک مانع بود که شورای انقلاب آن را پایین آورد و از این نظر دیگر مشکلی نیست. 

 س - فکر می‌کنید مشکل ازدواج چند درصد فرهنگی است و چند درصد اقتصادی؟

ج - من درصد آن را حساب نکرده‌ام، ولی هر دو جنبه وجود دارد. یک دسته سنتهای غلطی است که کم‌کم بر جامعه تحمیل شده است و قدری هم مسائل اقتصادی، مخارج و مهر و جهیزیه، انتظار خانواده‌ها، چشم و هم‌چشمیها و از این قبیل مسائل فرهنگی، که باید در جهت رفع آن کوشید. در مجموع باید گفت که ارزش و اثر اجتماعی ازدواج بسیار مهم است. اینکه جوانها بدانند که ازدواج چقدر برای آنها مفید است، تأثیرگذار است و محیط خانواده‌ها را گلستان و تطهیر می‌کند. 

 س - مجلس شورای اسلامی برای حل مسائل بغرنج اقتصادی کشور، اعم از داخلی و خارجی، چه اقداماتی انجام داده است؟

 

ج - هرچه که نیاز به قانون داشته باشد، مجلس شورای اسلامی در جریان آن خواهد بود. برای مثال لوایحی مانند اراضی شهری، اراضی کشاورزی، ملّی کردن تجارت خارجی، تصویب بودجه و بعضی چیزهای دیگر مانند اصلاح نظام بانکی که اهمیت ویژه‌ای دارد، در دست مجلس است. دولت طرحی می‌دهد، مجلس هم به بررسی آن می‌پردازد. اما مشکلات اساسی این دوره، وضع خاص انقلاب اسلامی و تداوم انقلاب است. چراکه همه ارتباطات ما در گذشته، با کشورهایی بوده که اکنون ضد انقلاب اسلامی هستند و ماهیت استثماری و استعماری دارند و ما می‌خواهیم این روابط را اصلاح کنیم؛ اصلاح کردن این روابط و ایجاد روابط جدید مشکلاتی دارد. و جایگزین آن مراکز در داخل کشور و یا از طریق کشورهای سالم‌تر مشکل است. همین مسأله جنگ مشکلات زیادی برای ما آفرید. همچنین مسأله سیاسی ما که دنباله مسائل اقتصادی است، مانند گروگانهای لانه جاسوسی که منجر به محاصره اقتصادی کشور شد، یا مبارزه با استکبار، که اعتماد قشر مستکبر و مرفه را از آنها می‌گیرد، چون نمی‌توانند به آینده خود امیدوار باشند، بر این اساس کارشکنی و خرابکاری کرده، مزاحمت ایجاد می‌کنند. اینها مسائلی است که بعضی از آنها به دولت مربوط است و بعضی به مجلس، هرچند هماهنگی در این کار هست. 

 س - به نظر شما در این راستا، تا چه حد به سمت استقلال پیش رفته‌ایم؟

ج - بسیار خوب به سمت استقلال پیش رفته‌ایم. به نظر من پایه‌های اقتصادی ما به خوبی در حال محکم شدن است؛ دولت برنامه‌هایی در دست دارد و کار می‌کند؛ شورای اقتصاد هم بسیار فعال است. برنامه‌ریزی برای تدوین برنامه بیست ساله کشور (چهار برنامه پنج ساله) شروع شده است؛ صادرات متعادل با واردات، هدرندادن منابع انرژی و به کار گرفتن امکانات داخل کشور و برنامه‌هایی برای اشتغال بیشتر، در دست است. خوشبختانه ما الاَن به مسأله نفت نظمی داده‌ایم و در یک شرایطی قرار داریم که با این برنامه‌ها به جای 5 میلیون بشکه و مقدار زیادی گاز که قبلا صادر می‌شد، در حال حاضر می‌توانیم، مقدار کمتری انرژی صادر کنیم و همه امکاناتی را که قبلا تهیه می‌کردیم، در شرایط موجود نیز تهیه کنیم. حفظ انرژی برای داخل کشور و ایجاد صنایعی که کمک صنایع مادر باشد، تهیه کالاهای وابسته به کالای مادر، برنامه‌های مفیدی است که تنظیم شده و در مجموع یک حرکت سالم اقتصادی را در پیش رو داریم. تنها یک مسأله باقی می‌ماند و آن بخش خصوصی است. به هر حال ما در اسلام، بخش خصوصی خواهیم داشت و باید فعّال باشد و هرچه زودتر باید اعتماد بخش خصوصی را در حدّ سالم جلب کنیم تا اینها نیز تکلیف خود را بدانند و سرمایه را وارد میدان کار و صنعت و تولید کنند.  

س - آمریکا پس از کشف توطئه خائنانه اخیر که عدّه‌ای از شکست‌خوردگان سیاسی و بعضی از روحانی‌نماها و در رأس آنها یک مرجع‌نما دست داشتند، فکر می‌کنید به چه مهره‌ها و یا جریاناتی در داخل امیدوار است؟

ج - من آمریکا را در بن‌بست می‌بینم. به نظر من آمریکا دیگر در ایران اسلامی جایی برای فعالیت ندارد. از جنگ در منطقه با ارتشی آماده مثل ارتش عراق، با آن امکانات مالی زیاد و حمایتهای سیاسی جهانی که از او می‌شد، نتیجه نگرفت و این تجربه خوبی بود برای ما و برای دشمنان ما. این است که آمریکا نمی‌تواند کاری بکند. کودتاها و اخلال‌گری‌ها هم به نتیجه نرسید و روشن شد که نیروی اطلاعاتی مردمی به قدری قوی هستند که نمی‌شود در این کشور، جریانی به راه انداخت. آنها فهمیده‌اند که اگر چند نفر برای توطئه جمع شوند، مسئولان مطلع می‌شوند. تا به حال این طور بوده و در آینده هم خواهد بود. حرکتها و شورشهایی که توسط محاربان و کارهای به اصطلاح خودشان مسلحانه که علیه ما راه انداخته‌اند، اینها هم در مدّت کوتاهی به یُمن فداکاریهای بچه‌های سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و کمیته‌های انقلاب اسلامی و دادستانی و جدیّت دادگاههای انقلاب و کمک بسیار وسیع مردم، بسیار خوب سرکوب شده و این فوق انتظار ما ب9">29303132333435363738394041424344454647484950515253545556575859 :  --0001020304. البته مردم ما سختی و ناراحتی کشیدند، اما خود آن ناراحتی هم جنبه سازندگی زیادی داشت. حمایت و آمادگی مردم برای تحمّل کمبودها، نشان داد که امیدی برای آمریکا در ایران اسلامی نیست. چراکه در صورتی می‌شود به اختلاف دامن زد که در کشوری، یک جناح ناخالصی باشد و به جان جناح خالص بیفتد که الحمدلله از این بابت هم، در زمان بنی‌صدر به ضرر او تمام شد، چون باعث شد که این جناحهای ناخالص مرتبآ شناخته و حذف شوند. ما در حال حاضر، امنیت خاطر داریم، زیرا اکثریت ملّت منسجم هستند، مسؤولان، نهادها، دولت، ارتش، مردم و روحانیت همگی منسجم هستند. ما باید از مردم که به خوبی آزمایش خود را پس دادند، تشکر کنیم؛ زیرا خوب از عهده بار سنگین کمبودها برآمدند، در جنگ مقاومت کردند و با ضدّ انقلاب جنگیدند و در حذف حرکتهای ناسالم کار کردند. بنابراین من دیگر مسأله و نگرانی در این مورد نمی‌بینم. حالا فرض کنید گروه دیگری مثل گروه قطب‌زاده، در گوشه دیگری باشد و بعد شناخته و اعلام شود؛ اینها چیزی نیست، چراکه انقلاب ما جریانهای متعددی را تاکنون کنار گذاشته، جریانهای چپ افراطی، چپ وابسته و سرمایه‌دارها، فاسد اخلاقها و غیره را با همه امکانات حذف کرده است و طبیعی است که بعضی از اینها، نفوذ مادی یا فرهنگی و یا نفوذ سیاسی داشته‌اند و دوستانی دارند، ارتباطات خارجی دارند و طبعآ بیکار هم نمی‌نشینند؛ ما همیشه جریانهای کوچکی مثل جریان قطب زاده خواهیم داشت و شاید هم یک تروریسم ضعیفی هم همیشه باشد؛ چون اینها که اعدام شده‌اند، یا اینها که در زندان هستند، طرفداران متعصبی دارند که می‌خواهند انتقام بکشند و یا حرکتی بکنند. این جریانها برای کشور ما یک خاصیت دارند، اینکه باعث پرورش نیروهای اطلاعاتی و امنیتی و نیروهای حفاظتی ما می‌شوند. و مردم باید در این زمینه‌ها تجربه بیندوزند. این حرکتها باعث می‌شوند که ما واکسینه شویم و برای خود نیروهای حفاظتی درست کنیم.  س - در پایان چه پیامی برای برادران پاسدار در جبهه‌ها و دیگر نقاط کشور دارید؟ ج - من عقیده خود را به مناسبتهای مختلف بیان کرده‌ام. عمده‌ترین پیام من این است که پاسداران انقلاب اسلامی یکی از پایه‌های محکم انقلاب هستند، آبرو، حیثیت و اعتبار آنان با اعتبار انقلاب عجین است و باید این برادران بدانند که دنیا، مردم، و جامعه، آنها را به عنوان یک بخش جداناپذیر از انقلاب اسلامی می‌دانند. در این صورت باید بسیار مواظب باشند که این اعتبار حفظ گردد. کارهایی است که با حیثیت انقلاب و حیثیت سپاه سازگار نیست. تهمتی به سپاه زده شده که تا حدّی تهمت است اما واقعیتهایی بوده که باعث شده موضوع جا بیفتد و آن اینکه پاسداران انضباط کامل ندارند، بیش از حد حزب‌اللهی عمل می‌کنند و ممکن است تابع قوانین نباشند. البته در آن شرایط که انقلاب ما کار زمین‌مانده بسیار داشت، هر مسلمانی این گونه عمل می‌کرد. بنده هم در سمت رئیس مجلس، کارهایی انجام داده‌ام که جزو وظایف من نبوده است. یا در زمانی که عضویت شورای انقلاب را داشتم، کارهای دیگری انجام می‌دادم. سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که متشکل از افراد مسلمان و انقلابی و دلسوز است، در ابتدا کارهایی را که در اساسنامه به آنها محول نشده بود، ممکن بود که انجام بدهد؛ این کار در آن شرایط طبیعی بود ولی در حال حاضر، بچه‌های سپاه باید هم این اتهام را از خود دور کنند و هم هر یک آینه‌ای برای مسلمان دیگر باشند. پاسداران باید اسلام را خوب ارائه بدهند تا بتوان از آنها الگویی برای مسلمان انقلابی جهان ساخت، مخصوصآ اگر بخواهیم در صدور انقلاب اسلامی نقشی به سپاه بدهیم. پاسداران انقلاب اسلامی باید مصداق خوبی از یک مسلمان انقلابی باشند. در داخل کشور هم انقلاب اسلامی به سپاه چشم امید دارد. بنابر این سپاه باید بی‌عیب و یا لااقل کم‌عیب باشد. در ضمن، شهدایی که سپاه از نیروهای خود یا از بسیج تقدیم انقلاب اسلامی کرده، برای ما بسیار مقدس است و بچه‌های سپاه باید بدانند که از اعتبار این خونها است که انقلاب به این مرحله رسیده است. باید برای حفظ ارزش شهدای والامقام و احترام خون آنان، حریم شخصیت و حرمت و اعتبار شهدای انقلاب اسلامی را در هر حال حفظ بکنند.