س ـ نظرتان در مورد حملات موشکی جدید عراق چیست؟
ج ـ این حملات ویژگی ای دارد که حملات گذشته عراق نداشته و آن استفاده از موشکی است که تا تهران می رسد. در گذشته عراق، هم موشک به کار می گرفت و هم هواپیما ولی موشکی که به تهران برسد نداشتند. این بار ما فکر می کنیم صحنه جدیدی است که دارند نمایش می دهند و این تنها عراق نیست. یک برنامه ای است که از مدتها پیش تدارک دیده شده است.
بیش از یک سال است که زمزمه به دست آوردن موشکی که بتواند تهران را بزند و می تواند تأثیر زیادی در جنگ داشته باشد، مطرح است که در مقاطع مختلف روی این موضوع تبلیغ می کردند. برای اینکه هراس در دل ما ایجاد کنند.
حربه ای که این همه برای آن مقدمه سازی شده بود، حالا به کار گرفته شد. آنها تصور می کردند با این صحنه جدید، می توانند نقطه عطفی در جنگ ایجاد کنند. منتهی اشتباه بزرگی مرتکب شدند. چیزی که اگر به مرحله عمل در نمی آمد توهم خطر برای ملت ما داشت، ولی با عملی شدن آن به کلی اعتبار خودش را از دست داد.
در گذشته شوروی ها گاهی به ما منت می گذاشتند که ما موشک دوربرد را به عراق نداده ایم و یا نمی دهیم. غربی ها هم از این حرف ها می زدند، خود عراقی ها هم این را به عنوان یک حربه همیشه مطرح می کردند. امیدشان این بود که نقش زیادی در جنگ ایفا کند. ولی حالا که به کار گرفتند خیلی چیزها کشف شد. اول روشن شد که موشک جدیدی نیست همان « اسکاد - بی » است که عراقی ها قبلا در دزفول و بسیاری از شهرهای ما زده بودند. منتهی با قدرت تخریبی زیادی که این موشک در شرایط طبیعی خودش دارد و همان است که ما هم به کار می بریم.
عراقی ها این موشک را تحقیقآ با کمک قدرتهای بزرگ مثل آمریکایی ها یا فرانسوی ها ناشیانه دستکاری کرده اند و ناچارآ سوخت را زیاد و قدرت انفجاری را کم کردند. وزن مواد انفجاری این موشک را که به طور طبیعی 800 کیلوگرم است به 160 کیلوگرم یعنی یک پنج تقلیل دادند. این موضوع را موشکهایی که سالم به دست ما افتاده روشن کرده است، در عمل اگر این موشک به جایی بخورد و منفجر هم بشود، مثل یک بمب کوچک عمل می کند، در صورتی که موشک اصلی اگر جایی بر زمین بخورد تا شعاع 7 - 6 کیلومتر شیشه ها را می شکند و 400 - 300 خانه را خراب می کند. همان طوری که در دزفول و جاهای دیگر نمونه های آن را دیده بودیم و وضعیت موشک خودمان را هم می دانیم.
براثر این دستکاری، نواقص دیگری هم در موشک به وجود آوردند که از اطمینان آن کاسته شد. از طرفی آنها قدرت دفاعی ما را نمی دانستند و هنوز هم نمی دانند که نیروهای ما خوشبختانه از پیش آماده هستند که در جاهای حساس، کارآیی این موشک را کم بکنند.
مردم تهران شاهد این مسئله هستند که چه تعداد از موشکهایی که عراق زده است، توانسته در تهران مؤثر باشد. ما هنوز زود می دانیم که جزئیات این مسئله را بگوییم ولی در آینده خواهیم گفت. آنچه که فعلا اتفاق افتاده این است که آنچه که قبلا خیلی به آن دل بسته بودند از دستشان رفت، بدون اینکه کوچکترین اثری بتواند در تحول امور جنگ داشته باشد. بلکه دل ما را محکم تر کرد و برای ما هم روشن شد. البته آن حرفهایی که اول زدیم که روسها این موشک جدید را به عراق داده اند معلوم شد که این موشک معمولی است که از قبل در اختیار عراق بوده است.
اصل موشک « اسکاد » روسی است و همان موشک « وی - 2 » آلمانی است که هیتلر ساخته بود و حدود 2600 فروند آن را در لندن منفجر کرد و وقتی که آلمان تسخیر شد پرونده آن به دست روسها افتاد و دانشمندانی که روی آن کار کرده بودند به دست آمریکایی ها افتادند و آنها هم روی آن کار کردند و « وی - 2 » را تکمیل کردند و الان موشک های پیشرفته ای دارند. روس ها هم آن را تکمیل کردند « اسکاد » شد و نمونه های بعدی این موشک امروز همان « اسکاد - بی » است که 20 یا 25 سال پیش به کار گرفته می شد و چیز تازه ای نیست.

س- رسانه های استکباری این طور تفسیر کرده اند که علت حمله عراق به شهرها قبول نکردن قطعنامه شورای امنیت توسط ایران است، نظر شما چیست؟
ج- اینکه مغالطه است. ما گفتیم که قطعنامه را رد نمی کنیم و با دبیرکل توافق کردیم که بندهای قطعنامه جایش عوض شود. یعنی اول متجاوز اعلام شود بعد مسایل دیگر مطرح شود. عراق هم این قدر که ما هماهنگی نشان دادیم با قطعنامه هماهنگی نشان نداد. البته شاید جزو اهدافشان این بوده که ما را تحت فشار بگذارند، تا همان طوری که عراق و حامیان عراق می خواهند، ما قطعنامه را بپذیریم که این محال است. این می تواند جزء اهدافشان باشد ولی با آن توضیحاتی که در پاسخ سئوال اول دادم، آن ها امید بیشتری به این موشک بسته بودند.

س- در صورتی که عراق حمله به شهرها را متوقف نکند، عمل مقابله به مثل جمهوری اسلامی ایران تا کجا ادامه پیدا خواهد کرد و توان نظامی و دفاعی و موشکی ایران برای پاسخگویی به این شرارت ها چگونه است؟
ج- از همین حالا روشن است که این صحنه جدید شکست خورده است. ما می دانیم که توان موشکی عراق خیلی محدود است و کاربرد بیشتری از آنچه که تا به حال اتفاق افتاده، ندارد و خوشبختانه در تجربه ای که در دفاع به دست آورده ایم هیچ نگرانی از این حربه نداریم. همان طوری که در مراحل قبلی سر عراق به سنگ خورده و بعد از مدتی شرارت با بهانه ای شرارت را خاتمه داده است، ما پیش بینی می کنیم که خیلی زود مجبور شود این شرارت را متوقف کند. الان عراق به شدت تحت فشار نیروهای رزمنده ماست. ما حدود 20 شهر عراق را به طور دائم با گلوله توپ می کوبیم و روزانه 7 - 6 فروند موشک میان برد و دوربرد به شهرهای عراق می زنیم که البته ما عمدتآ مراکز صنعتی را هدف می گیریم و تأثیر آن بر روی عراق بیشتر است تا هدف گیری مردم. چون صدام به مردم زیاد دل نبسته است. ما مراکز نظامی، صنعتی و اقتصادی و آن چیزی که فکر می کنیم در جنگ مؤثر است را می زنیم ولی متأسفانه در برخی موارد به مردم هم آسیب می رسد.
هواپیماهای ما حمله به مراکز مهم شهرها و مراکز اقتصادی عراق را شروع کرده اند. عراق فشاری را که از جبهه تحّمل می کند، وقتی از داخل هم تحت فشار قرار بگیرد مستأصل می شود. ما این طوری احساس می کنیم که نقطه اصلی این پرده جدید شکست خورده و قسمت های فرعی آن که زدن شهرها است تکرار تجربه گذشته است که به زودی متوقف خواهد شد، حالا اگر هم نشود ملت ما تصمیم دارد و ما تصمیم داریم مقاومت کنیم و حرف اساسی را در جبهه خواهیم زد.

س- شوروی در گذشته اعلام کرده که خواستار پایان جنگ است از سوی دیگر با ادامه تحویل سلاح به بغداد مانع توقف جنگ می شود شما این سیاست دوگانه و متضاد را چگونه ارزیابی می کنید.؟
ج- البته ما تردید داریم که قدرتهای جهانی واقعآ خواهان پایان جنگ باشند. چه شوروی، چه آمریکا، چه فرانسه و حتی ارتجاع عرب هر یک از اینها واقعآ بخواهند جنگ تمام شود. عراق در دست آنهاست، اگر آنها حمایت هایشان را دریغ کنند، عراق مجبور است تسلیم حق شود. در شورای امنیت هم فشار متوجه ماست و روی عراق فشاری نمی آورند. اما مسئله اسلحه تحویل دادن این است که اینها نوعآ اسلحه و کمک به عراق می دهند. ولی این مورد اخیر که خیلی داغ شده که شورویها موشک جدیدی به عراق داده باشند، تا آنجایی که متخصصین ما نظر داده اند، بعد از اینکه تعدادی از این موشکها عمل نکرد و به دست ما افتاد، ما توانستیم آن را تجزیه و تحلیل بکنیم با اینکه اصل موشک ساخت روسیه است، ولی الان دیگر در اختیار روسیه نیست و اکثر کشورهای شرقی این موشک را مونتاژ و یا تولید می کنند و از جاهای دیگر هم عراق می تواند به دست بیاورد و به علاوه اگر از روسیه هم بگیرد، از اوایل جنگ جزء اسلحه سازمانی عراق بوده و ما 5 - 4 سال است که داریم این موشک را می بینیم که به طرف ما پرتاب می شود. ما همیشه همین انتقاد را به روسیه داشته ایم. فعلا روشن شد که این کار جدیدی نیست.