مصاحبه آقای هاشمی با روزنامه جمهوری اسلامی پیرامون ترمیم کابینه موسوی و سخنان جدید بگین و خروج فلسطینیها از لبنان و ...
س ـ نظر جناب عالی درباره ترمیم کابینه برادر ]میرحسین[موسوی چیست؟ و آیا وزرای جدید به شما، به عنوان رئیس مجلس، معرفی شده‌اند؟
ج ـ تعویض چندانی نخواهد بود. یکی از وزیران مایل بوده که در مجلس خدمت کند، ولی انجمن اسلامی وزارتخانه با رفتن ایشان بسیار مخالفت نموده و احتمالا ایشان در همان جا می‌ماند. یک مورد دیگر کسالت آقای معادیخواه ]وزیر ارشاد اسلامی[ است که باید روشن شود که ایشان می‌توانند به کارشان ادامه دهند یا خیر؟ چون روزهای اوّل پزشک‌ها گفتند که ایشان مدّتی نباید کار کنند. به هر حال اگر بتوانند کار بکنند، به خدمت خود ادامه خواهند داد و اگر معلوم شود که نمی‌توانند، سمت دیگری به ایشان داده می‌شود. همچنین آقای دکتر روحانی وزیر مشاور و سرپرست سازمان بهزیستی بودند که ایشان استعفا داده‌اند. اما چون ایشان آنجا خوب کار کرده‌اند و نظم خوبی به کارها داده‌اند، بعضی دوستان اصرار دارند که ایشان به کارشان ادامه دهند. ایشان معتقدند که در آنجا دیگر به وی احتیاجی نیست و جایی دیگر بهتر می‌تواند خدمت کند. جابجایی احتمالی در کابینه همین سه مورد است؛ و یک مورد نیز تشکیل وزارتخانه جدیدی به عنوان وزارت سپاه است که هنوز لایحه تشکیل این وزارتخانه تمام نشده و وقتی آن هم تمام شد، وزیر سپاه نیز معرفی می‌شود. هنوز وزرای جدید به ما معرفی نشده‌اند و فعلا منتظرند که لایحه وزارت سپاه نیز تمام شود که اگر قرار است افرادی به مجلس معرفی شوند، یک‌باره این کار انجام شود و چند بار نشود که وقت مجلس گرفته شود. من ترجیح می‌دهم که اگر قرار است جابجایی و تعویضی صورت بگیرد، انجام بگیرد و یک‌باره همه وزیران با هم معرفی شوند.
س ـ تحلیل شما در موقعیت کنونی درباره سخنان بگین، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، مبنی بر اینکه اگر رزمندگان ایرانی قصد آزاد کردن قدس را داشته باشند، آنها را در میانه راه نابود می‌کنیم، چیست؟
ج ـ وقتی که اسرائیل از آمدن رزمندگان اسلام به طرف قدس به وحشت می‌افتد، طبیعی است که بگین چنین سخنانی بگوید.وقتی ما بخواهیم از عراق به سوی لبنان و قدس حرکت کنیم، شاید آنها هم طرحی داشته باشند که از طریق هوا با نیروهای ما درگیر شوند و این حرف بگین یک حرف معمولی است و قابل تحلیل نیست.
س ـ فیلیپ حبیب، فرستاده ویژه آمریکا به منطقه، تلاش می‌کند که کشورهای عربی را متقاعد سازد تا فلسطینی‌های اخراج‌شده از لبنان را بپذیرند، موضع جمهوری اسلامی ایران نسبت به این اقدام چیست؟
ج ـ طبعآ ما خروج فلسطینیها را از لبنان مضر می‌دانیم؛ اگر فلسطینیها از آنجا بیرون بیایند، در حقیقت متلاشی می‌شوند و سازمان آزادی‌بخش فلسطین به صورت متشکّل دیگر نخواهد بود. چون در کشورهای دیگر زمینه این تشکّل برای آنها وجود ندارد و متفرق می‌شوند و هر کشور عربی هم که فلسطینیها را بپذیرد، اجازه تشکیلات نظامی به آنها نمی‌دهد و به عنوان یک نیروی نظامی در آنجا نخواهند ماند و فقط گروه‌های کوچکی در تحت کنترل دولتها خواهند بود. و دیگر خاصیت جنگیدن با اسرائیل را ندارند و فقط اسمی از آنها باقی می‌ماند. ما فکر می‌کنیم که به هر قیمتی که شده فلسطینیها باید در لبنان بمانند.حال جنگ اصلی را باید فلسطینیها بکنند و رزمندگان اصلی جنگ اینها هستند و باید کشورهای دیگر به آنها کمک کنند. البته از طرفی هم می‌بینیم که فشار بر روی فلسطینیها خیلی زیاد است و کمک مؤثری هم از سوی کشورهای اسلامی و عربی به آنها نشده و واقعآ فلسطینیها مظلوم هستند، منتها باید آنها این مشکلات و زحمتها را بپذیرند، هرچند که خیلی تلخ است.همان‌گونه که گفتم فلسطینیها با خروج از بیروت به عنوان یک نیروی نظامی به طرف اضمحلال می‌روند و از طرف دیگر چیزی نمانده که فلسطینیها در آنجا ذبح بشوند. متأسفانه دنیای اسلام هم فقط ناظر این موضوع است و این واقعآ حادثه زشت و تلخی است، ولی به هر حال فلسطین مال آنها است و باید برای آزادی فلسطین سختی‌ها و زحمتها را تحمل کنند. تاریخ فلسطین به ویژه در چند دهه اخیر، شاهد همه این مصائب است. اگر فلسطینیها امروز متلاشی شوند، باز از این صحنه‌های دلخراش در جاهای دیگر تکرار خواهد شد. پس بهتر است که در همین لبنان مقاومت کنند.
س ـ لطفآ درباره چگونگی تعیین میزان خسارت وارده در جنگ تحمیلی به کشورمان و نحوه اخذ آن، توضیح دهید.
ج ـ مبلغ خسارتهای وارده هنوز مشخص نشده است و ما گفته‌ایم که کارشناسهایی باید بنشینند و حساب کنند، ولی رقم بسیار بزرگی خواهد شد. مبلغ را باید کارشناسها تعیین کنند و این اصل که عراق باید خسارتهای ما را جبران کند، آشکار و بدیهی است.
س ـ عکس‌العمل ملّت مسلمان عراق، در برابر ورود رزمندگان اسلام به کشورشان چه بوده است؟
ج ـ از داخل خاک عراق اطلاعات چندان روشنی نداریم و آنچه محرز است، این است که با مخالفت چشمگیری از طرف هیچ قشری از مردم عراق روبرو نبوده‌ایم. ورود ما به خاک عراق بیشتر از نظر مردم به عنوان احقاق حق تلقی شده، چون جنگ را نیروهای صدام به ما تحمیل کرده‌اند و هنوز در خاک ما هستند و خسارتهای ما را نیز نداده‌اند، منطق ما برای ورود به خاک عراق برای بسیاری از مردم قابل‌قبول است.