مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی
دورهً سوم- اجلاسیه اول
1367-1368
صورت مشروح مذاکرات جلسهً علنی روز پنجشنبه بیست و ششم آبانماه 1367
فهرست مندرجات:
1-اعلام رسمیت جلسه وتلاوت آیاتی از کلام الله مجید
2- بیانات قبل ازدستورآقایان: سید رضا اکرمی ، سید محمد حسن نبوی ،‌علی رحم یوسف پور و داود توحیدی  .
3- بیانات آقای مهدی کروبی ((نایب رئیس )) در خصوص محکوم کردن توطئه به رسمیت شناختن (( اسرائبل )) توسط سازمان آزادیبخش فلسطین  .
4- تسلیت به آقای عباس دوزدوزانی نماینده تهران به مناسبت درگذشت همسر ایشان و تذکرات نمایندگان مردم درمجلس به مسؤولان اجرائی کشور به وسیله آقای کروبی (نایب رئیس) .
5- تصویب کلیات لایحه تاسیس شرکت سهامی خاص پایانه های عمومی وسائط نقلیه باربری .
6- تصویب لایحه پرداختخسارت تاخیر یا جایزه تسریع در تخلیه و بارگیری بار صاحبان کشتی .
7- تصویب لایحه اساسنامه صندوقهای رفاه دانشجویان  .
8- اعلام وصول یک طرح ودولایحه .
9- قرائت نامه عده ای از نمایندگان مجلس مبنی بر محکوم نمودن شناسائی اسرائیل توسط سازمان آزادیبخش فلسطین.
10- پایان جلسه وتاریخ تشکیل جلسهً آینده.
جلسه ساعت هشت و بیست  دقیقه به ریاست آقای مهدی کروبی (نایب رئیس ) تشکیل شد
1-اعلام رسمیت جلسه وتلاوت آیاتی از کلام الله مجید
رئیس- بسم الله الرحمن الرحیم.با حضور 181 نفر جلسه رسمی است.دستور جلسه را قرائت کنید .
منشی-بسم الله الرحمن الرحیم.دستور جلسه پنجاه و سوم روز سه شنبه بیست و ششم آبانماه سال 1367 هجری شمسی مطابق با ششم ربیع الثانی 1409 هجری قمری.
1- دنباله رسیدگی به گزارش شو راول کمیسیون مسکن و شهرسازی و راه وترابری در خصوص لایحه تاسیس شرکت سهامی خاص پایانه های عمومی وسایط نقلیه باربری .
2- گزارش شور دوم کمیسیون امور بازرگانی و توزیع در خصوص لایحه پرداخت خسارت تاخیر یا جایزه تسریع در تخلیه و بارگیری با صاحبان کشتی  .
3-  گزارش شور دوم کمیسیون فرهنگ و آموزش عالی در خصوص لایحه اساسنامه صندوقهای رفاه دانشجویان  .
4- گزارش شور دوم کمیسیون مسکن و شهرسازی و راه وترابری در خصوص لایحه اصلاح تبصره (2) لایحه قانونی انتزاع شرکت رهگستر از سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران وانضمام آن به وزارت راه وترابری مصوب 29/8/1358 شورای انقلاب .
رئیس- تلاوت کلام الله مجید
                     

                  ( صدق الله العلی العضیم- احضار صلوات فرستادند)
                           (( از آیه 72 آخر سوره الزمر ))
 2- بیانات قبل از دستور آقایان : سید رضا اکرمی ،‌سید محمد حسن نبوی ،‌علی رحم یوسف پور و داود توحیدی .
 رئیس – ناطقین قبل از دستور را دعوت کنید .
 منشی-آقای اکرمی نماینده سمنان ، آقای نبوی نماینده بوشهر و گناوه و آقای توحیدی نماینده بروجن و لردگان . آقای اکرمی تشریف بیاورند .
سید رضا اکرمی  – بسم الله الرحمن الرحیم .

دربین اندیشمندان این بحث مطرح است که برای سعادت جامعه ، برنامه خوب کافی است یا مدیر خوب ؟ سقراط برنامه خوب و افلاطون مدیر خوب را کافی میدانند ولی در منطق اسلام براساس حدیث ثقلین هر دو لازمند و هر دو بایدخوب باشند با این تفاوت که برنامه خوب بر مدیر خوب تقدم دارد ((  )) در واقع یکی اهم است ودیگری مهم .
اکنون که در مرحله بازسازی کشور خویش قرارداریم باید به این رهنمود رسول اکرم عنایت ویژه داشته باشیم دراین مرحله چه میخواهیم و برای تحقق آن با چه امکاناتی و چگونه دستگاهی میتوان امیداور بود . ما میخواهیم کشوری آزاد ، آباد ، مستقل ، قدرمتند و ملتی عزیز و سربلند داشته باشیم و خوشبختانه بفضل الهی امکانات بالقوه وبالفعل فراوانی را دارا میباشیم ((   کفار- سوره ابراهیم – آیه 34)). در مرحل بهسازی کشور همه شعارهای انقلاب اسلامی یعنی : استقلال ، آزادی ،‌نه شرقی، نه غربی : جایگاه ویژه خود را داشته و بعنوان شعارهای اصولی و استراتژیکی مطرحند جنگ عراق وایران تمام شده و به صلح پایدار می اندیشیم و برقراری ارتباط سیاسی واقتصادی با کشورهای جهان جز چند کشور سلطه گر و غاصب امریکا و اسرائیل و افریقای جنوبی مورد توجه ما میباشد ولی دفاع مقدس ،‌نفی سلطه و حاکمیت بیگانه ، روحیه ظلم ستیزی و حمایت از مظلوم ، برخورد با استعمار واستثمار فکری و اقتصادی ونظامی نیز موردتوجه ویژه در جایگاه خود قرار دارند وباید درهمه مراحل برنامه ریزی و اجرا به اینها عنایت داشت.
 نمایندگان عزیز ، ملت شریف ایران‌!‌ هیچ بیگانه ای برای ما تب نمی کند و در اندیشه شکوفائی و رشد و تعالی ما نیست ! باید همه مابمصداق آیه شریفه ((   )) برای خدا قیام نموده و با حرکت و کار شبانه روزی میهن اسلامی خود را بسازیم، وطن ما مساحتی وسیع ، معادنی فراوان ، جمعیت 50 میلیونی ، جوانترین نیروی انسانی جهان، رهبری بلند همت و قدرمتمند ، مسؤولینی تلاشگر ،‌مردمی نجیب و فداکار و صبور ، استعدادی خوب و امکاناتی فراوان در همه ابعاد دارد باید همه را برای ساختن ، بسیج نمود یعنی جهاد سازندگی درهمه جا و با همگان .
 کمیسیون صنایع ومعادن مجلس هم اکنون هفته ای یک روز وقت خود را صرف باردید از کارگاهها ، کارخانجات و مراکز صنعتی نموده تا ظرفیتها و توانا ومشکلات را بشناسد ودر این بازدیدها دریافت که خدا میداند چه استعدادها ، سرمایه ها ،‌ابزار ، امکانات مادی و معنوی فراوان در این پهن دشت میهن اسلامی وجود دارد اگر این سرمایه ها را بشناسیم و از آنها بهره برداری صحیح بنمائیم می یابیم که ایران اسلامی یکی از غنی ترین کشورهای جهان میباشد ، اینجانب از همه کمیسیونها استدعا مینمایم که از هر فرصت مناسبی به نتاسب مسؤولیت خود از کارگاهها ، کشت و صنعت ها ، سدها و نیروگاهها مراکز تحقیقاتی و آموزشی ، مراکز نظامی و انتظامی ، هنرستانها ، بنادر ، اسکله ها ،‌پالایشگاهها در تهران و استانها بازدید نمائید تا با بینش بهتر و آگاهی بیشتر و افق بازتری درتدوین همه قوانین بویژه لایحه بودجه سالانه اقدام نمائید .
 اینک تذکراتی خالصانه و خیرخواهانه به مصداق ((   )) تقدیم مسؤولین کشور و مردم ایران می نمایم .
 1- مسؤولین و مدیران کشور باید ساده و بی آلایش زندگی نمایند ولی سخاوتمندانه بیندیشندو در برخورد با مردم با سخاوت عمل کنند ، تنگ نظری و اندیشه فقیرانه داشتن و با گرم و قیراط با مردم برخورد کردن دولت و کشور و حکومت را به فقر و نکبت خواهد کشاند ، هم چنانکه پیامبران وائمه و مراجع بزرگ اسلام ساده میزیستند ولی احسان و انعام واطعام آنها بی نظیر بود ، توزیع فقر مذموم است و رسیدگی به نیازمندان محبوب .
 2- مدیران کشور باید اساس کار خود را بر اعتماد و میدان فعالیت دادن به مردم بگذراند واز اینهمه بروکراسی و فتوکپی و عکس و دهها امضا و معرف و تائیدیه بپرهیزید . چگونه است که با بیگانگان ظرف چند ساعت پروتکل و تفاهم نامه میلیونی ومیلیاردی امضا می کنیم ولی با خودی آنهمه سخت گیر و تنگ نظر! گویا آنان سلیمان و سلمان و عمار یاسرند واینان قارون و احبار و رهبان ، با اینکه آنان در اندیشه نوسازی جیب وکشور خودند و اینان خودی اند و هموطن ،‌آنان سود و سرمایه را خارج ساخته واینان در داخل کشورند ودر اختیار شما .
 3- حکومت باید اندیشه و برنامه خود را برهدایت ،‌ نظارت ،‌ حمایت ، کنترل ،‌ برخورد با متخلفین بگذارد ، در کارها بویژه جزئی دخالت ننماید که نه علماو تجربه صحیح است و نه فرصت و توان وجود دارد ، اینجانب فساد را در هرجا و از هر کس محکوم می نمایم و خواستار برخورد با هر فساد و مفسد می باشم ولی این برخورد باید از دستگاههای دولتی شروع شده و آن گاه دیگران ، که گاهی فساد و تباهی از همین نقطه آغاز می گردد ، کارمند رشوه گیر ،‌رابطه یاب ، کاسه داغتر از آش ، مبداء بسیاری از مفاسدمیشود ، نام رشوه هدیه میشود ، و اخراج فوری وی مصلحت نیست میگردد و گفته میشود کم کم عذر ویرا میخواهیم!
 4- تصمیم گیری و تمرکزگرائی امری پسندیده نیست و ترمزی برای رشد و حرکت و زیانهای غیر قابل جبران آفریده است که از جمله آنها ناتوانی دستگاههای اداری کشور در استانها و شهرستانها و بخشها در تصمیم و عمل میباشد . علی الدوام مسائل را به مرکز منعکس کردن وکسب تکلیف نمودن یعنی علیل ساختن مدیریت ، مسؤولین رده اول کشور اصول را به مسؤولین رده بعدی بیاموزند واز آنان بخواهند طبق آن اصول ، فروعات را بیابند ، این یک قاعده اسلامی است حضرت صادق علیه اسلام میفرماید : ((  ))
 5- اجتهاد در مقابل نص یکی از آفتهای خطرناک در صدر اسلام بوده واکنون نیز در برابر رهنمودهای حضرت امام مدظله و شورای سیاست گذاری و قوانین مجلس ،‌ اجتهاد کردن خطر ساز میباشد هر آنچه رهبر و مرجع ما فرمودند همه باید مطیع باشیم ودیگر اجتهاد نکنیم تا مصداق این حدیث شریف امام صادق بشویم : ((    )).
 6- عاجزانه و صادقانه از ارگانها ونهادهای انقلابی کشور از جمله : کمیته ، سپاه ، جهاد ، کمیته امداد و بنیاد شهید خواستارم در خودسازی و سلامت اندیشه و محیط کار خود و در برخورد با مردم بیش از ارگانها ونهادهای دیگر بکوشند ،‌ باید الگوی علم وتقوی ، اخلاق و عمل برای دیگران باشند وبدانند مصداق ((  )) هستند و احدی انتظار انجام خلاف شرع و قانون واخلاق از آنان ندارد، در برنامه ریزی به کلان و کل کشور توجه داشته باشند .
 7- روحیه تعاون از تحقیقات تابرنامه ریزی واجراء از خودسازی تا جامعه سازی امری مقبول وضروری می باشد زیرا ((  )) وهمه افراد بیکدیگر محتاج اند وبی نیاز فقط قادر متعال است براین اساس کار دسته جمعی کردن وتبادل اندیشه وتعاون در عمل و برنامه بر توفیق در کارها میفزاید و از اشتباهات میکاهد و باید از دوباره کاریها و از ارگانهای موازی کاست تا برنامه ریزی جامع تر واجرا آسان تر و هزینه های عمومی کاهش یابد .
 8- در انتهای دهمین سال انقلاب از ارگانها و دستگاههای اجرائی خواستارم کارنامه 10 ساله را بسرعت تنظیم ودر کتابی فشرده و خلاصه به ملت ایران و دنیای اسلام و مستضعفان جهان تقدیم نمایند . والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته .
 منشی – آقای نبوی بفرمائید.
 سید محمد حسن نبوی – سلام علیکم . بسم الله الرحمن الرحیم .   با توجه به مسائل خاص استان بوشهر ودرد دلهای فراوان وگله ها از ذکر مطالبی که معمولاً در مقدمه نطقها با مناسبتها بیان میشود صرفنظر می کنم ویکباره به شرح مسائل وماجراها می پردازم .
 آقایان وزراء خوب است براساس بیش و کم آراء در رای اعتماد با نگرش به عملکرد گذشته ، روال کار ومدیریت و برخورد با مسائل را با بینش واقع گرایانه تری در آینده منطبق سازند . حتماً وزیری که با آراء موافق کمتری به دولت راه یافته شاید بهمان نسبت کمتر توانسته به نظر نمایندگان مردم و خواسته ملت عنایت و توجه لازم مبذول کرده باشد . بنابراین روش پیشین خویش را خالی از نقص و عاری از اشتباه تلقی نکند و جائی برای تجدید نظر در آن باز کند در همینجا مناسب میدانم ضمن برشمردن کمبودها و نواقص و احتیاجات تذکرات خود را به دولت محترم و وزراء ارجمند عرضه بدارم :
 استان بوشهر از حیث آب کشاورزی وآب آشامیدنی احتمالاً مشکلش از استانهای دیگر بیشتر ودر عین حال کمتر به آن رسیدگی شده است . خوب است بهائی را که مردم برای آب آشامیدنی در شهرستانها میپردازد از قول جهاد سازندگی استان بشنویم : شهرستان گناوه بهای یک مترمکعب آب بوشکان 1417 ریال می پردازد و آب دهکهنه را متری 1000ریال . شهرستان دشتی 1000 ریال . شهرستان دشتستان 833 ریال . شهرستان دیر و کنگان هر متر مکعب 2500 ریال . براین اساس جناب نخست وزیر بااطلاع وتوجهی که دارند اصرارشان براتمام پروژه خط سوم آبرسانی بسیار به جا و امیدوار کننده است .
 برای آب کشاورزی چندان بهره ای نمیدهد . آبها مهار نشده پس از خرابیها به دریا
 
میریزد . شرکت (( سابیر )) وابسته به وزارت نیرو در اینهفته نمایشگاه ماکتهای سدهای ساخته شده و در حال ساخت کشور را در مجلس به نمایش گذاشت. سهم استان بوشهر در آنجا هیچ بود ! غیر از سیلهای زمستانی رودخانه مند و چند رودخانه دیگر با سد بندی میتوانند استان را به یک استان کشاورزی تبدیل کنند. وزارت کشاورزی و جهاد سازندگی چاره ای برای سد رودخانه چهار روستائی و رودخانه کره بند بنمایند. از دفتر پیگیریهای ویژه نخست وزیر تقاضا دارد در مورد برق بخش جم پیگیری لازم مبذول بدارد.
 صید ماهی و میگو یکی از منابع پردرآمد و اشتغال زا در استان و صدور آن به خارج تامین کننده ارز لازم می باشد اما تهیه موتور وتور و تخته و سایر ابزار صید نیاز به اقدام جدی ومساعدت وزارت صنایع و بازرگانی دارد . وزارت صنایع و بازرگانی با همکاری وهماهنگی با شیلات مشکل تهیه ابزار را از پیش پای صیادان بردارند . شیلات اخیراً تلاشهائی برای پیشرفت کار و ترضیه خاطر صیادان انجام داده . احداث موج شکن واسکله صیادی باید با سرعت و کوشش پیگیری گردد.
 در مورد وضع استان بوشهر واستانداری و فرمانداریها و بخشداریها در دوره دوم و آغاز این دوره بصورت کتبی و در ملاقات حضوری عرایضی خدمت وزیر محترم کشور عرضه داشته ام که مورد توجه واقع نگشت . آقای وزیر شما چقدر استاندار را در کارها و وظائفش موفق مدانید ؟ و از اداره امور استانداری و اوضاع کارکنان استانداری در هم آهنگی با استاندار وهمچنین روابط فرمانداران ، بخشداران و شهرداران با استاندار چه اندازه با خبر هستید ؟‌ بعضی از فرمانداران و بخشداران با فواصل زیاد زمانی اجازه ملاقات و بیان مسائل منطقه خود را با استاندار پیدا میکنند .مدیران کل ،‌رؤسای ادارات و کارمندان دولت اغلب این مشکل را دارند . شورای اداری در سال خیلی کم تشکیل میشود . تحرک و جنب جوش در استانداری درحد یک بخشداری است استاندار کمتر درمیان مردم دیده میشود . غالب روزها اگر نگویم همه روزه بعد از ساعت نه صبح در دفتر کارش حضور می یابد به ندرت به ادرات ونهادها سر میزند . به شهرها کم مسافرت دارد و به روستاها خیلی کمتر . برخورد استاندار با برخی مسؤولین و بعضی مردم بسیار زننده و نامطلوب است. اتفاق افتاده که آقای استاندار بنده خدائی را در حضور جمعیت زیادی مورد هتاکی و فحاشی قرارداده و آبروی بیچاره را از بین برده به همین هم اکتفا نکرده ودستور بازداشت و زندانش را صادر نموده که بعداً با واسطه و وسیله و خواهش و تمنا از بازداشت رها شده . جناب وزیر محترم کشور آیا این رفتار استاندار مخالف اصول 22و32و36 قانون اساسی و برخلاف معیارهای اخلاقی و اسلامی نیست ؟ آیا مالک اشترهای حکومت ما اینانند؟ بگذریم . بخش مرکزی بوشهر بیش از دوسال ونیم است بخشدار ندارد از تریبون مجلس چند بار تذکر داده شده .گناوه مدتی است فرماندار ندارد ولی جرات درخواست فرماندار برای گناوه را ندارم. خارک بخشدار ندارد . مساله و مشل خیلی بیش از اینها است اما ترسیم از این است که نتیجه برعکس دهد و مبادا که از بد ، بدتر شود یادم رفت که بگویم استانداری هم معاون سیاسی ندارد .
 از وزیر محترم راه و ترابری وسازمان بنادر استدعا میشود نسبت به ترمیم اسکله بوشهر و لایروبی خورهای بنادر دیلم و گناوه و ریگ و همچنین بنادر دیگر اقدام بفرمایند . آموزش و پرورش از حیث دبیر فضای آموزش خیلی گرفتاری دارد .
 اما آنچه که از اهمیت و عمومیت و حساسیت ویژه ای برخوردار است و بیشترین گرفتاری و نگرانی را برای مردم ایجاد کرده وباعث رنجش و بدبینی در مرده شده و فرصت تبلیغات سوء به ضد انقلاب داده بلکه خود عامل تولید ضد انقلاب در خارج کشورگردیده رفتار و عملکردی است که گمرک از روند معمول اداری خارج گردیده و صورت عناد و لجاج به خود گرفته . دو موضوع است که از سوی گمرک ماجرا آفریده یکی ممانعت ترخیص کالاهای ملوانان و دیگری تعطیل چند دفتر گمرکی در استان بوشهر وهرمزگان که درارتباط با هر یک در حدود فرصت شرح خواهم داد در مورد کالاهای ملوانی . در سال 65 مجلس شورای اسلامی قانون صادرات و واردات را به تصویب رساندماده 13 به هر ملوان اجازه داد که معادل 1500 تومان کالا در هر سفر با خود بیاورد مشروط به اینکه از 12نوبت در سال تجاوز نکند.
 در سال 66 به عللی گمرک و ژاندارمری نتوانستند بیش از سه نوبت امکان آمد ورفت را برای لنجها به کشورهای آنسوی خلیج فارس فراهم کنند در نتیجه ملوانان از حق قانونی خود محروم ماندند . گمرک ایران با توجه به مانعی که برای مسافرت لنجها پیش آمده به گمرک بوشهر طی شماره /600/24/761/23 دستور می دهد چنانچه به علت مشکلات ایجاد شده از طرف ژاندارمری ملوانان در یک یا چندماه موفق به انجام سفر نگردند در صورت انجام سفر در ماههای بعد میتوانند به میزان سهمیه ایکه مسافرت انجام نداده اند کالای همراه خود را ترخیص نمایند . با صدور این دستور مشکل ملوانان در سال 66 برطرف شد وخدا پدرشان را رحمت کند ولی در آغاز سال 67 گمرک  دستور خود را لغو  نمود در صورتیکه مشکل آمد و رفت به حال خود باقی ماند . گمرک و ژاندارمری برنامه ممانعت را ادامه دادند ( نایب رئیس – آقای نبوی وقتتان تمام شد ) اجازه بفرمائید . گمرک به علت کمبود ارزیاب روزانه امکان ترخیص بیش از سه لنج را نداشت و ژاندارمری به دلیل مسائل امنیتی و در معرض خطر بودن لنجها ا زطرف دشمن با تردد لنجها ممانعت میکرد که برای نمونه به چند نامه اشاره میکنم :
 1- گمرک گناوه طی نامه شماره 7/717/16-7/1/67 از فرماندار میخواهد که چون امکان تخلیه ندارد روزانه بیش از سه فروند موتور لنج در نوبت تخلیه قرار نگیرد .
 2- گروهان ژاندارمری گناوه در نامه شماره 36-77-4-1- 25/1/66 به فرمانده گردان رکن سه می نویسد : بنا به گزارش رسته پشتیبانی رزمی ده روز است که گمرک  گناوه از پذیرفتن لنجها جلوگیری میکند  .
 3- گروهان ژاندارمری گناوه به فرمانداری گناوه گزارش میکند که روزانه 3 فروند لنج به گمرک هدایت میکند .
 4- گمرک ایران با ارسال تلفنگرام شماره 22527/778-130-11/7/66 به گمرک گناوه دستور میدهد با همکاری فرمانداری ، سپاه کمیته و ژاندارمری تعدادی از لنجها را به نقاط دیگر که تراکم کمتری و امکانات بیشتری است هدایت شوند.
 5- خود این جانب در گمرک گناوه بودم رئیس گمرک از کمبود ارزیاب نگران بود واز بنده خواست که با گمرک بوشهر تلفنی درخواست کمک کنم . مشکلات سال 66 درسال 67 عیناً وجود داشت بلکه شدیدتر . با اینهمه گمرک حاضربه ترخیص کالای ملوانها نگردید و میگفت چون قانون کلمه هر سفر دارد ما نمی توانیم با قانون مخالفت کنیم با اینکه همین قانون در سال 66 هم وجود داشت .مردم تحت فشار شدید قرارگفتند داروند ارشان زیر باد و آفتاب و شرجی به مدت چند ماه .
 نایب رئیس – وقتتان تمام است .
 نبوی – دو دقیقه دیگر اجازه بفرمائید .
 نایب رئیس- دو دقیقه اضافه شده ،‌ دو دقیقه دیگر بخواهید صحبت کنید چهار دقیقه می شود. بقیه مطالبتان را به روزنامه بدهید .
 نبوی – یکدقیقه خواهش می کنم اجازه بفرمائید .
 دستخوش فساد و تلف گشت شکایتها کردند و خدا و رسول را شفیع آوردند فایده نبخشید ، ناچار به جناب ایروانی وزیر محترم دارائی متوسل شدیم ایشان با کمال حسن ظن و اهتمام به رفع مشکل مردم ، سرانجام گفتند اگر کمیسیون بازرگانی مجلس نظر موافق داشته باشد من از گمرک میخواهم تا اقدام به ترخیص کند. بنا به پیشنهاد کمیسیون با حضور جناب وزیر دارائی تشکیل گردیدو به اتفاق آراء موافقت اعلام گردید و به اتفاق آراء موافقت اعلام گردید و با ارسال نامه شماره 14512/783-29/6/67 عنوان جناب ایروانی نظر موافق خود را ابلاغ کرد جناب ایروانی با پی نوشت خطاب به برادر اردکانی به جهت اقدام باقید آنی مستقیم دستور داد اما با تعجب گمرک به دستور وزیر وقعی نگذاشت . ناچار این بار با حضوراً با جناب نخست وزیر ماجرا را درمیان گذاشتم ایشان مثل همیشه با توجه خاص به رفع مشکلات مردم دستور رسیدگی دادند ،‌ در نامه ای که به این منظور به وزیر دارائی و استاندار بوشهر از طرف دفتر نخست وزیر نوشته شد که بررسی و نتیجه به دفتر گزارش شود امید ….
 عبدالعلی زاده – این حرفها خلاف نظر امام است .‌باید به استاندار هم اجازه دفاع داده شود.
 نبوی – داده شود .
 ملک آسا – ایشان وقتشان اصلاً  تمام شده است .
 نایب رئیس – آقای نبوی زودتر مطلبتان را تمام کنید چون خیلی وقتتان گذشته است .
 نبوی - … متاسفانه گمرک تمکین نکرد ،‌ ناگزیر برای بار دوم مزاحم وقت آقای نخست وزیر حسب دستور از وزیر دارائی ، خواهان رسیدگی شد و سؤال شد که چرا رئیس گمرک ایران دستور اجرا

نمیکند؟ … ( همهمه نمایندگان )
 نایب رئیس – آقای نبوی ! کافی است ، وقت هم گذشته ، تا حال حرمت شما را نگه داشتیم … از آئین نامه عدول نکنید …
 نبوی – حال باید از گمرک ، جواب این سؤال را خواست : به چه علت در سال 66 با ترخیص موافقت کردید و در سال 67 ممانعت می کنید ؟ در صورتی که سال گذشته نه نظر موافق کمیسیون بازرگانی و نه دستور اقدام وزیر دارائی راداشتید ….
 نایب رئیس – آقای نبوی نمیشود که شما کتاب بخوانید ! چهار دقیقه اضافه صحبت کرده اید .
 نبوی – با عرض معذرت والسلام علیکم .
 منشی – آقای توحیدی بفرمائید .
 توحیدی – ابتدای آقای یوسف پور سه دقیقه از وقتم را استفاده میکنند .
 منشی – آقای پوسف پور بفرمائید .
 علی رحم یوسف پور – بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین . ضمن تشکر از برادرمان جناب آقای توحیدی که 3 دقیقه از وقت خودشان را به اینجانب دادند خیلی خلاصه خدمت برادران عرض میکنم : همان جوری که برادران اطلاع دارند وزارت کشور تصمیم بر این گرفته که هر چه مسؤول کاردان ومتدین است از کار برکنار کند و به جای آنها افراد تازه کار و بی تجربه بگذارد!
 حدود 2 ماه پیش با برکناری ناگهانی استاندار خدمتگزار استان ، جریانات اخیر به وجود آمد ، همه برادران به تاسی از نماینده حضرت امام مهر سکوت برلب زدند . انتصاب لفراد بی تجربه و بی کفایت وتازه کار در امور سیاسی جزو کارهای همیشگی وزارت کشور می باشد! مردم چهارمحل بختیاری انتظار دارند د رحالیکه ده سال از انقلاب می گذرد دیگر شاهد بکار گرفتن نیروهای غیر بومی و کم تخصص وکم تجربه نباشند زیرا مردم چهار محال در طول 8 سال جنگ شاهد بودند که فرزندان دلیرشان در تیپ 44 قمر بنی هاشم چگونه قلل پربرف ومرتفع غرب کشور را فتح نمودند و چگونه د رجبهه های جنوب درتمام عملیات خط شکن بودند .
 مردم از خود می پرسند آیا هنوز وقت آن نرسیده است که ادارات ، ارگانها و در راس آنها وزارت کشور مشی غلط خود را کنار گذارند و از نیروهای متخصص و با تجربه استفاده نمایند؟ البته لازم به توضیح است که اینجانب از برادران خدمتگزار غیر بومی که شبانه روز در فعالیت و تلاش می باشند تقدیر وتشکر میکنم . همانطوری که برادران اطلاع دارند استان چهارمحال و بختیاری و شهرستان فارسان حدود ده روز است که وضعیت غیر عادی دارند و علت اصلی آنهم بی کفایتی مسؤولین انتصابی وزارت کشور در استان می باشد . شهرستان فارسان دارای فرمانداری بوده است که در زمان خود وزیر فعلی مان حکم گرفته است،‌ از چندماه پیش که زمزمه برکناری نامبرده به گوش می رسیده است و نامبرده که فردی کاردان ولایق و پشتیبان رزمندگان وهماهنگ با مسؤولین استان بوده است بدون هیچگونه دلیلی از کار برکنار گردیده است و امام جمعه محترم آنجا از طریق مسؤولین سیاسی استان واز طریق دبیرخانه محترم ائمه جمعه خواستار علت برکناری شده اند که هیچگونه جوابی در این رابطه نشنیده اند . اینجانب علت را از معاونت حقوقی وزارت کشور جویا شدم ایشان فرمودند بنده نمیدانم علت چه بوده ! این کارها مربوط به معاونت سیاسی وزارت کشور می باشد . سؤال این است که این چگونه وزارتخانه ای است که معاون امور مجلس آن که باید جوابگوی کلیه مسائل وزارت کشور درمجلس باشد اظهار بی اطلاعی می کند اینجانب از معاونت سیاسی استانداری آقای خبیر سؤال نمودم ایشان گفتند من به وزارت کشور گفتم که آقای تمدن فردی کاردان و لایق می باشد .نمیدانم چرا برکنار کردند . سؤال این جا است که آقایان نمیدانند چرا فرماندار را برکنار کرده اند ! پس چه کسی میداند ؟‌ آیا سیاستی که شهید مدرس می گوید عین دیانت ما است ، همین سیاست هست ؟ که قطعاً نیست زیرا مسؤولین وزارت کشور عملی را انجام میدهند و سپس سیاست (( کی بود؟‌کی بود؟ ما نبودیم )) را پیشه می سازند .
 بعد از برکناری فرماندار پرتلاش فارسان . جناب آقای تمدن جمعی از خانواده شهدا وبرادران بسیجی و متدینین به استانداری آمدند علت برکناری را جویا شدند که جوابی نشنیدند ( نایب رئیس – سه دقیقه وقت تمام شد) و آنها خواستار این شدند که در تعیین فرماندار بعدی با نماینده حضرت امام و جمعه شهرستان مشورت شود که این خواسته ناحقی نبود( نایب رئیس – اگر زیاد طولش بدهید کار آقای توحیدی خراب میشود ) حاج‌ آقا! یک جمله دیگر من می گویم وتمام میشود .
 جناب آقای محتشمی شما گرده ای که با یک مشورت با نماینده حضرت امام و امام جمعه آنجا قابل حل بود می خواهید با سیاستهای زورمندانه حل نمائید و شبانه فرماندار را برای معرفی می آورید و اطلاع نداریدکه مردم آنجا در شبها هشیارتر از روزها می باشند !‌ درهر صورت امید است که در این مورد مسؤولین وزارت کشور به اشتباه خود اعتراف نمایند و با در نظر گرفتن نظرات نماینده حضرت امام وامام جمعه محترم شهرستان و مردم حزب الله قضیه را ختم بر خیر نمایند . والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته .
 منشی – آقای توحیدی بفرمائید .
 داود توحیدی – سلام علیکم . بسم الله الرحمن الرحیم . سلام و درود فراوان برمحمد وآل محمد (ص) آخرین پیامبر خدا و سلام بر محضر مبارک بقیه الله الاعظم امام زمان وهمچنین سلام بر نایب برحقش امام بزرگوار است .
 هم اکنون که به فضل الهی پیام (( منشور برادری )) حضرت امام رهبربزرگ و عظیم الشان و فقیه عالیمقام صادر گردیده و در طلیعه بازسازی و نوسازی کشور قرار گرفته ایم لازم دیدم به عنوان نماینده مردم یکی از مناطق بسیار محروم کشور مطالبی را عرضه دارم امید آنکه مورد توجه مسؤولان و مجریان قرار بگیرد.
 همانطوری که برهمگان روشن و مبرهن است بازسازی ابعاد مختلف انسانی – اقتصادی – اجتماعی – نظامی – اداری و غیره دارد وتکیه برمنابع داخلی و بکارگیری استعدادهای انسانی و طبیعی کشور از اساسی ترین و اولویت دارترین مسائل در این راستا می باشد و کشوراسلامی ما دارای استعدادهای بالقوه فراوانی در همه زمینه ها است و بربرنامه ریزان و مسؤولان و مجریان است که اولویت استعدادها را تعیین و با در نظر گرفتن توسعه و رشد مناطق محروم کشور با وحدت رویه مناسب و سرعت لازم در تصمیم گیری به این امرمهم اهتمام ورزند .
 ما تاکنون نتوانسته ایم اولویت استفاده از منابع و استعدادها را تعیین و رشد و توسعه مناطق محروم را مورد توجه قرار دهیم ،‌ اگر چه از نظر منابع فقرنیستیم واین موضوع عمومیت برای کشور ثروتمند و غنی ایران دارد بعنوان نمونه یکی از مناطق محروم ،  استان  چهارمحال بختیاری میباشد که یک استان قطب تولید آب و قطب دامداری و قطب منابع طبیعی تجدید شونده و یک منطقه جاذب طبیعی ودر عین حال یک استان محروم و آنهم محرومیت دردرآمد سرانه ‌، محرومیت در سواد ،‌ محرومیت در موازنه صنفی صادرات و واردات و محرومیت در شاخص های بهداشتی و کلاً محرومیت بالفعل درآوردن امکانات بالقوه فوق که بر دولت و مسؤولان است که تشکیلات مورد نیاز اجرائی ،‌اعتبارات مناسب طرحهای عمرانی و ایجاد مراکز آموزش عالی واستقرار صنایع تبدیلی وتکمیلی محصولات کشاورزی و صنایع روستائی ، محرومیتها را مرتفع وان شاء الله شعار رسیدگی به مستضعفین را تحقق بخشیم و محرومین را نجات دهیم و راه توسعه و رشد زندگی اقتصادی آنان و زمینه های رسیدن به کمال و رشد معنوی را فراهم آوریم .
 اگر امروز از منابع انسانی و استعدادها استفاده نکنیم و امکانات طبیعی را بکار نگیریم خدای ناکرده کفران نعمت خواهیم نمود . امروزکه جمهوری اسلامی از همیشه بیشتر نیاز به برنامه و نظم و وحدت رویه و اولویت بندی در فعالیتهای اجرائی دارد شایسته است توجه اساسی به فرموده های حضرت امام در جهت تعالی وتوسعه مناطق محتلف کشور داشته باشیم .
 بهرحال امروزکه جمعیت کشور پنجاه میلیون نفر است و در آینده ای نه چندان دور به یکصد میلیون نفر خواهد رسید و نیاز شغلی جامعه دو برابر آنچه که فعلاً وجود دارد افزایش خواهد یافت مضافاً اینکه میبایستی ترکیب شغلی فعلی کشور هم از مشاغل خدماتی به تولید نیز سمت و جهت پیدا نماید باید با روش و منش جدید که حضورمردم در تمامی صحنه ها ملموس باشد به بازسازی کشور نگاه کنیم و با بهره گیری از کارشناسان ومؤمنین و مخلصین در سراسر کشور بتوانیم برنامه هایی قابل اجرا منطبق با شرایط مملکت داشته باشیم با استقلال و پایداری زیستن مستلزم آن است که در علم و تکنولوژی پیشرفت کنیم و آنچه از همه چیز بیشتر باید مورد توجه قرار بگیرد دو فصل آموزش وتولید است :
 
آموزش به منظور آگاهی بخشیدن به اقشار جامعه و تربیت نیروی مورد نیاز در جهت ایجاد مدیریت و بهره وری از امکانات به طور صحیح ، و تولید بمنظور ایجاد زمینه اشتغال مولد وفراهم  نمودن تولیدات مورد نیاز به ویژه تامین موادغذائی برای داشتن نسلی سالم و زنده و پویا و پرتحرک و با استعداد که این نسل باید با جامعه جهانی توان رقابت داشته باشد و علاوه برآن الگویی برای جهان باشد که در این الگو مردم جای دولتها را برمیگیرند و به جای تکیه به قدرتها و ابرقدرتها بیشترین نقش را مردم خواهند داشت و این تنها راه رهائی مستضعفین از چنگال مستکبرین است . ما در زمان بازسازی باید با رقه های امید را برای تمامی اقشار مؤمن و شهید پرور و علاقمند به انقلاب اسلام و ایران فراهم نمائیم و قانون را حاکمیت بخشیم تا از بروز سلیقه های فردی که باعص ناهماهنگی اجرائی خواهد بود پرهیز کنیم .
 حاکم کردن قانون برنامه میخواهد ونظارتی قوی بدون جهت گیریهای خاص خطی و آگاهانه و بانظر فنی مربوطه و از این رهگذر به مدیریت کشور ثبات باید بخشید تا هر کسی از هر جائی در هر زمینه ای غیر مسؤلانه نتواند سخن براند و اقدام نماید ونظام اجرائی و برنامه های آتی کشور را باید با تعیین هدف و برنامه نیازهای اجتماعی طرح نمود . و باید در این چهارچوب بررسی وارزیابی  صورت پذیرد و نه اینکه با ایده های خود به مسائل بنگرد وبلافاصله هم اظهار نظر کندکه باعث تشنج در جامعه و نابودی نیروهای کارآ و مخلص و رونق بخش بشد ولازم است یادآوری دیگری نیز داشته باشیم که همه این عناوین وقتی می تواند جنبه مردمی واسلامی وانقلابی خوبی را دارا باشد که نظر ولایت فقیه مبنی بر تایید آنرا در جامعه داشته باشد . و پس از گذشت ده سال از انقلاب باید این مفهوم را به درستی درک کنیم تا خدای ناکرده از صراط مستقیم خارج نشویم . بنابراین اگر در این برهه با هوشیاری کامل با ترفندهای دشمنان برخورد نکنیم و با فکر واندیشه و برنامه ساختار های مختلف داخلی کشور را اصلاح ننمائیم . تا دشمنان ما را نابود نکنند یقین داشته باشیم که مشکلات برایمان موانع جدی ایجاد خواهد کرد که تنها با توجه فکری و عملی به منشور برادری حضرت امام امت میتوانیم از این مرحله انقلاب با سربلندی عبور کنیم .
 در پایان از علماء روحانیون عزیز مجلس که به دنبال منشور حضرت امام نامه ای را تنظیم کرده اند که ان شاءالله جلسات مشترکی با هم داشته باشند در جهت پیشبرد اهداف انقلاب اسلامی ، تشکر و قدردانی می کنم و نیز حرکت جدید سازمان آزادیبخش فلسطین را که در الجزایر نشسته اند و قطعنامه 242 که اسرائیل را به رسمیت می شناسد ، محکوم می نمایم . چند تذکر به … ( نایب رئیس – وقتتان تمام است ) چشم ،
 1- تشکر از اداره کل کشاورزی استان چهارمحال بختیاری در خصوص برگزاری نمایشگاه بزرگ کشاورزی .
 2- به وزارت بازرگانی در خصوص تامین مصالح ساختمانی استان چهارمحال و بختیاری .
 3- تذکر به وزیر نیرو در مورد استقلال سازمان آب استان چهارمحال و بختیاری .
 4- تذکر به مسوولین در مورد بکارگیری نیروهای بومی مؤمن و حزب اللهی در ادارات استان چهارمحال و بختیاری واسلام علیکم و رحمه الله و برکاته .
 3- بیانات آقای مهدی کروبی (( نایب رئیس )) درخصوص محکوم کردن توطئه به رسمیت شناختن ((اسرائیل )) توسط سازمان  آزادی بخش فلسطین
 نایب رئیس – با یک توطئه خائنانه پیچیده به وسیله قدرتهای شوم مسلط برجهان سرزمین مقدس فلسطین از مردمش گرفته شد و صهیونیستها  را از گوشه وکنار دنیا جمع کردند و آنجا جای دادند ملتی را از خانه و کاشانه شان آواره کردند ،‌ سرزمین آباء و اجدادیشان را از دستشان گرفتند وآن ملت دست از مقاومت و مبارزه برنداشتند .
 همه دنیا شاهد آوارگی و دربدری ملت محروم فلسطین بودو هست و گواه مبارزه و مقاومتشان و متقابلاً شقاوت و درندگی صهیونیستها که به صغیر و کبیر آنها رحم نکردند ودر طول این 40 سال چه جنایات و خیانتهائی که صهیونیستها نمودند ،‌ دنیا هم شاهد بود ومشاهده کرد همین هائی که دم از حقوق بشر می زنند همین هائی که دخالت در امور داخلی هر کشوری می کنند و خودشان را ولی وقیم همه ملتها می دانند مشاهده کردند که ملتی را از سرزمینشان بیرون کردند و چنین جفای بزرگی نسبت به آنها کردند و صحه گذاشتند و تاییدیه کردند و پشتیبانی نمودند فاجعه عظیمی را که جدیداً رخ داد . ماجرائی است که در الجزیره گذشت ، به رسمیت شناختن نتیجتاً‌ اسرائیل … دعوت سردمداران کفر به مذاکره یعنی پایمال کردن خون هزاران شهید و ننگ و نفرت برای ملتی که این قدر فداکاری کردند، به دامن آنها ذلت و خواری را چسباندن ، همانطوری که واقفیم سازمانهای مترقی اعم از سازمانهای فلسیطنی ولبنانی این حرکت جدید را و این سازش را ، این رسمیت شناختن را ،‌این پذیرفتن قطعنامه را ، محکوم کردند و آنانی که تشخیص دادند با مبارزه تنها می توانند حقشان را بدست بیاورند این حرکت را محکوم کردند.
 ملت فلسطین الان هر روز دارند کشته می دهند وبدترین برخورد را صهیونیستهای جنایتکار با آنها دارند و سراسر سرزمینهای اشغالی را حرکتهای اسلامی در برگرفته و لذا می بینیم بوسیله افراد سازشکار یک چنین جفا و ستمی به ملت فلسطین میشود.
 ما این حرکت جدید را محکوم می کنیم و در انتظاریم که با پایداری و مقاومت ملت فلسطین و حمایت و پشتیبانی امت اسلامی که خودشان را سهیم و شریک در این ماجرا می دانند انشاءالله روزی ملت فلسطین باعزت و عظمت به سرزمینهایشان برگردند ودولتشان را تشکیل بدهند واثری هم از صهیونیستهای اشغالگر در این سرزمین مقدس نباشد .
 4- تسلیت به آقای عباس دوزدوزانی نماینده تهران به مناسبت درگذشت همسر ایشان و تذکرات نمایندگان مردم در مجلس به مسؤولان اجرائی کشور به وسیله آقای کروبی ( نایب رئیس )
 با کمال تاسف اطلاع یافتیم برادر عزیز و محترم و همکارمان در مجلس شورای اسلامی ( عضو هیات رئیسه‌)‌آقای عباس دوزدوزانی نماینده تهران دیروز با هسرشان که در حاشیه خیابان تهران راه می رفتند در اثر انحراف یک اتوبوس که به سمت یک جمعیتی آمده و منحرف شده همسر ایشان فوت کرده است .
 ما از طرف همه نمایندگان محترم بخصوص اعضای هیات رئیسه این مصیبت را به برادر و همکارمان‌آقای عباس دوزدوزانی و به خانواده شان تسلیت عرض می کنیم .
 تذکرات نمایندگان محترم در مجلس شواری اسلامی به مسؤولین اجرائی محترم کشور :
 آقای قریشی نماینده  خمین به وزارت  بهداشت و درمان درباره رفع کمبود دارو در خمین .
 آقای جلالی نماینده فیروز آباد ،‌به وزیر راه و ترابری در مورد ایجاد جاده کمربندی فیروزآباد ، و تامین روشنائی تونلهای فیروزآباد – شیراز.
 آقای جعفری لور نماینده ارومیه به دولت در خصوص رسیدگی به وضعیت زندگی و مسکن معلولین عادی .
 آقای ضیایی نماینده میاندوآب و ضائین دژ . تکاب ، به وزارت نفت راجع به رسیدگی به سوخت استانهای سردسیر و بالاخص روستاهای آذربایجان غربی .
 آقای اسدی نماینده اسلام آباد غرب به وزارت جهاد سازندگی درباره اسفالت راههای مسیر روستاهای سیاه سیاه منصوری و شیان به اسلام آباد .
 آقای ضیاء پور نماینده گنبد کاووس به وزارت کشاورزی راجع به جلوگیری از تخریب جنگلهای حومه گنبد .
 آقای سهمی نماینده تربت حیدریه به وزارت دارائی در خصوص اخذ بی رویه مالیات اصناف تربت حیدریه .
 و به وزارت بازرگانی ( بازهم آقای سهمی ) راجع به تامین مصالح بیمارستان 128 تختخوابی تربت حیدریه و به وزارت راه و ترابری در مورد تسریع در احداث جاده کمربندی تربت حیدریه .
 آقای نظری پور نماینده داراب به وزارت راه وترابری در خصوص اتمام جاده شیراز داراب بندرعباس . و مجدداً به وزارت راه و ترابری درباره بازسازی جاده داراب حاجی آباد ،‌باز به وزارت راه وترابری در مورد اسفالت راه دوبران داراب ، و تجهیز و راه اندازی فرودگاه داراب و به وزارت فرهنگ و آموزش عالی در خصوص تامین وسیله ایاب و ذهاب دانشجویان آموزشکده کشاورزی و رفع کمبودهای آن .
 آقای فاضل همدانی نماینده بهار و کبوتر آهنگ به وزیر کشاورزی راجع به رسیدگی به وضعیت بنگاه توزیع ماشین آلات کشاورزی همدان و مدیریت آن .
آقای فدائی عراقی ، نماینده اراک به وزارت بهداشت ودرمان درباره تامین داروهای مورد نیاز کشور.
 آقای صالح آبادی نماینده مشهد به وزیر بهداشت و درمان راجع به ضرورت تقویت مرکز مبارزه با بیماری سل در خراسان برای مقابله با بیماری مذکور.
 5- تصویب کلیات لایحه تاسیس شرکت سهامی خاص پایانه های عمومی وسائط نقلیه باربری
 نایب رئیس – دستور را شروع کنید .
 منشی – اولین دستور دنباله رسیدگی به لایحه تامین شرکت سهامی خاص پایانه های عمومی وسائط نقلیه باربری است ، 4 مخالف و 3 موافق در جلسه قبل صحبت کردند ، آقای هراتی موافق بعدی هستند،‌ بفرمائید .
 حسین هراتی – بسم الله الرحمن الرحیم . در ابتدا لازم میدانم از قشر شریف و زحمتکش راننده که هم خدمات ارزنده ای در جبهه داشته اند و جبهه شاهد رشادتها ، دلاوریها و حوانمردیها یشان بوده و در پشت جبهه با حمل ونقل کالاهای اساسی و ضروری و مورد نیاز مردم خدمات ارزنده ای را ارائه دادند تشکر و قدردانی کنم . و امیدوارم مجلس شورای اسلامی با تصویب این لایحه به بخشی از خدمات این قشر محروم و زحمتکش پاسخ مثبت بدهد .
 محور اساسی موافقت بنده با این لایحه ، در دو موضوع ودر دو محور خلاصه میشود : مطلب اول ارائه خدمات ضروری و لازم به این قشر زحمتکش و محروم و بخش دومش امکان برنامه ریزی برای نظام جمهوری اسلامی در ارتباط با مساله بسیار حساس ، و ضروری حمل ونقل کشور .
 اما نکته اول : برادران ! راننده ای که غریب است، راننده ای که تنهااست راننده ای که دور از خانواده اش است ، راننده ای که در گرمای سوزان تابستان در سرمای طاقت سوز زمستان کیلومترها راه را طی کرده آمده به مبادی ورودی کالای ممکلت وبنادر ممکلت و می خواهد کالاهای اساسی و مورد نیاز جامعه را به آنها برساند ، باید بدانید کسی که 2 روز ، 3 روز،‌ 4 روز در جاده بوده آمده آنجا متاسفانه ما آنجا امکان ارائه خدمات به این فرد با این محرومیت واین غربت و این تنهائی نداریم،‌ و شما مطمئن باشید وقتی راننده ای آمده به این بنادر و هیچگونه امکانات رفاهی و خدماتی برایش نیست و خسته و کوفته و بدون تامین نیازهای اساسی اش باز ما کالا در اختیارش می گذاریم که بیاید به هزار نقطه این مملکت حمل کند قطعاً دارای مشکلات و عواقب بسیار نگران کننده ای خواهد بود،‌ این راننده هیچ بعید نیست خوابش ببرد، هیچ بهید نیست  تصادف بکند. هیچ بعید نیست که خدای نخواسته به خاطر اینکه جائی برای امکان استراحتش نیست ، عواملی او را فریب بدهند وکالا وماشین او را ببرند و راننده بی گناه را سر به نیست کنند که متاسفانه شاهد وقوع نمونه هایش درهر مورد در سطح مملکت بوده ایم لذا مرحله اول این است که می گوئیم برای این راننده ای که از همه چیز خودش گذشته ، حالا آمده به این مبادی ورودی ، یک خدمت ساده و ابتدائی در زمینه غذا و خواب واستراحت فراهم کنیم . که بعد با خیال راحت و آسوده بتواند آن کار اساسی را که ما روی دوشش گذاشته ایم انجام بدهد ، این اولین بخش است، البته نمی گوئیم این خدمات رایگان باشد ،‌این خدمات مجانی باشد ، خیر در برابر ارائه این خدمات هم از این برادرها پول دریافت می کنیم ولی می گوئیم جائی باشد که این خدمات به آنها ارائه بشود.
 نکته دومی که برادرها وجود دارد، این است که اگر این پایانه ها در مبادی ورودی به وجود نیاید نظام جمهوری اسلامی روی حمل و نقل برای ممکلت ما یک میاله حیاتی ، در آینده انشاء الله ( که البته امیدوار زیادهستیم ) به حول و قوه الهی که راه آهن جنوب – بندر عباس راه بیفتد باز هم ما به حمل و نقل نیاز داریم برای اینکه این شبکه راه آهن ما به همه نقاط مملکت نمی رود ، بنابراین در آینده هم بدون تردید به شبکه حمل ونقل به وسیله کامیون نیاز مبرم و قطعی است . حالا ما در ارتباط بااینها نیاز به برنامه ریزی داریم و بدون برنامه ریزی  هیچ کس نمی تواند تضمین کند که حتی گندم وآرد ونان مردم به موقع دراختیارشان قرار بگیرد .
 لذا ما می گوئیم این عزیزانمان در اولین نقطه ای که هست تجمع داشته باشند که امکان دسترسی مابه آنها باشد تابا تجمع آنها . شناخت آنها . برنامه آماری که در این رابطه پیاده میشود ، امکان برنامه ریزی برای نظام جمهوری اسلامی باشد . بنابراین درارتباط با برنامه ریزی که بخش دوم مساله است ما چند هدف را پیگیری می کنیم :‌
 اولین هدف این است که ما بتوانیم با حضور این برادرها در آن جا یک کنترل و نظارتی برنرخ حمل ونقل داشته باشیم . اگر مایک مجتمعی نداشته باشیم هر کس از هر گوشه ای بخواهد برود هیچ گونه نظارتی برنرخ تعرفه حمل و نقل نخواهد بود .هر کسی از یک گوشه ای می آید یک برنامه ریزی میکند.
 2- ما نمیتوانیم صنوف مختلف رادر آن حا با برنامه ریزی که می کنیم هماهنگ کنیم که آن صنوف مختلف را در آن جا با برنامه ریزی که میکنیم هماهنگ کنیم که آن صنوف مختلف هم از آن کانالی که مخشص میشود تعرفه را بپردازد که مسائل عدیده ای به عنوان پشت بارنامه و امثالهم به وجود نیاورد که بعد به نرخ کالا در جامعه ترقی کند واز آن مسیر یک بار تورمی به ما تحمیل بشود.
 نکته بعدی که در این رابطه وجود دارد این است که ما یک سری مواقع حاد و حساس داریم که یک کالای بسیار ضروری باید در ظرف 36 ساعت به مقصد خودش حمل بشود ، حالا از کالای نظامی است . خوب شما میخواهید این راننده ها را پیدا کنید که کجا هستند ؟ وقتی این پایانه ها نیست، شما اصلاً دسترسی به آنها پیدا نمیکنید . از کجا میخواهید بروید ؟ کجاست آن نیروئی که بخواهد در آن سطح وسیع پخش بشود این یکی را ببینید آن یکی را ببینید ؟ ولی وقتی اینهایک مجتمعی داشته باشند ، دسترسی راحت هست . و با توجه به تعهدی که این عزیزان هم دارند میتوانیم خارج از نوبت بگوئیم به خاطر ضرورتی که این حمل کالا دارد ، شما این کار را انجام بدهید .
 نکته بعدی که وجود دارد ، ما هنوز متاسفانه دسترسی به آمار و اطلاعات مربوط به جابجائی کالا نداریم واین سبب میشود که گاهی اوقات حتی دوبار یک کامیون خالی برودوبرگردد برای اینکه برنامه ریزی نیست . و وقتی راننده ها دریک جا اجتماع نداشته بشاند بودن تردید امکان برنامه ریزی وجود ندارد .ما الان حدود دویست هزار وسیله نقلیه داریم ، (البته آمار خیلی دقیق نیست ولی خوب،‌ آمار تخمینی است ) اینها 200 میلیون تن بار را به هزار نقطه در سطح ممکلت حمل می کنند در حالیکه ما متاسفانه نتوانسته ایم در این رابطه برنامه ریزی داشته باشیم . پس بنابراین هدف از ارائه این لایحه دو مساله است : امکان خدمت به این قشر محروم زحمتکش شریف در برابر اخذ وجه . و قسمت دومش هم برنامه ریزی نظامجمهوری اسلامی برای حمل کالا عرض کردم که اگر کالایتان دیربرسد حتی باور کنیدنان هم به دست مردم به موقع نخواهد رسید .کارخانه های شما می خوابد واصلاً نمی توانید برنامه ریزی داشته باشید .
 اما اشکالاتی که برادرها در مخالفت داشتند:
 اولین اشکال این بودکه آقا وظیفه دولت در نظام جمهوری اسلامی چیست ؟
 اما اشکالاتی که برادرها در مخالفت داشتند:
 اولین اشکال این بود که آقا وظیفه دولت در نظام جمهوری اسلامی چیست ؟
 بنده اعتقاد راسخ واستوار دارم که وظیفه دولت در نظام جمهوری اسلامی بیش از این سه چیز نیست:
 1- سیاستگذاری .
 2- هدایت وارشاد .
 3 – نظارت و کنترل .
 غیر از این هیچ مسؤولیتی را دولت نباید درنظام بپذیرد واگر بپذیرد قطعاً شکست خواهد خورد و کار هم سامان نخواهد رسید . اما برادرها ! من عرض می کنم این در جهت سیاستگذاری است ،‌ اگر ما اینچین پایانه هائی نداشته باشیم نمی توانیم در رابطه با برنامه حمل ونقل سیاستگذاری کنیم . این نکته اول .
 نکته دوم ، فرض کنیم اصلاً خارج از محدوده وظیفه دولت است .
 وقتی که دولت می بیند کسی نیست که این خدمت را ارائه بدهد و حاضر نیست سرمایه گذاری کند و این قشر هم در راستای نظام جمهوری اسلامی حاضر به همه گونه فداکاری وایثار هستند ،‌چرا نباید این مسؤلیت را به عهده بگیرد؟
 مسؤولیتی که در تنظیم برنامه های نظام میتواند نقش اساسی داتشه باشد .
 نکته سوم ، بعضی از برادران آمدند گفتند آقا دولت میخواهد بیاید آنجا سلمانی بزند ، میخواهد بیاید واکسی بزند ، میخواهد بیاید آنجا حمامی بشود،‌دولت میخواهد بیاید آنجا ساندویچی راه بیندازد ، میخواهد بیاید چلوکبابی راه بیندازد! اصلاً‌ اینها نیست برادرها !
 (( هرکسی از ظن خود شد یارمن   از درون من نجست اسرار من ))
 چه کسی چنین مطلبی را می گوید؟   کجا دولت میخواهد چلوکبابی بزند؟
شما این ترمینال جنوب ( خزانه ) را بروید ببینید ، شهرداری ساختمانش را ساخته

آیا آنجا تشکیلات و خدماتی که هست به عهده دولت است ؟ یعنی دولت آن کارها را میکند ؟ خیر ،‌ آن ساختمان را دولت ساخته اما در ارتباط با خدمت رسانی اش ، به بخش غیر دولتی واگذار کرده ، کلیه کسانی که الان آنجا در آن مغازه ها در آن ساندویچی ، در آن چلوکبابی اش دارند کار می کنند . بخش غیر دولتی است ،‌بخش خصوصی است ، و این راه هم ترمینال جنوب کلی درآمد دارد یعنی ترمینال جنوب حداقل در طول کمتر از مدت استهلاک خودش  (20 سال ) بیش از آن هزینه ای که کرده از این رابطه دارد درآمد درمی آورد . بنابراین،‌این هم در این رابطه نیست . دولت می گوید کسی حاضر نیست در این رابطه سرمایه گذاری کند. من سرمایه گذاری میکنم اما خدمت رسانی اش را به بخش غیر دولتی میدهم ضمن اینکه برای من سودآور هم هست . اما می گوئید دولت از کجا بیاید دراین رابطه سرمایه گذاری کند؟‌
 اولاً‌این بنادری که ما داریم خودش کلی در این رابطه الان درآمد دارد ومیتوند از درآمدهای خودش بسازد . ضمن اینکه فرضاً برای مساله حساس حمل ونقل از ردیفهای پیش بینی نشده ما یک 10 میلیون تومان هم بدهیم ، مطمئن باشید این 10 میلیون تومان را هم آقایان میتوانند بروند وام قرض الحسنه بگیرند ودر طول کمتر از 5 سال این را باز پرداخت کنند . ما این شرکتی را که تاسیس کرده ایم گفته ایم  (( شرکت خودکفا)) (استدعا می کنم برادرها به متن لایحه تصویب شده توجه کنند ) شرکت خودکفا، در راس آن هم آمدیم دوتا وزیر اقتصادی که مو را از ماست بیرون می کشندگذاشته ایم . یعنی یکی وزیر برنامه و بودجه ، یکی وزیر امور اقتصاد و دارائی ( نایب رئیس – وقتتان تمام است ) چشم. بنابراین ، در راس مجمع عمومی این سه تا وزیر است : وزیر راه و ترابری ، برنامه و بودجه و امور اقتصاد و دارائی . یعنی اینها به عنوان مجمع عمومی نظارت دقیق و کامل دارند که به هیچوجه من الوجوه این از حالت خود کفائی ساقط نشود،‌ اگر هم ساقط بشوداین تبصره 2 بودجه را که ما گذاشتیم و هرسال هم بدون قطع ان شاءالله تکرار خواهد شد ، هر شرکتی که از حالت خودکفائی برسد ،‌ یا باید منحل بشود ، یا باید در شرکتهای دیگری که سود ده هستند ادغام کند . بنابراین من استدعا می کنم با توجه به توضیحاتی که مطرح شد واین لایحه درجهت ارائه خدمت به این قشر محروم و برنامه ریزی نظام جمهوری اسلامی  هست و به هیچوجه مساله دولتی اش مطرح نیست ،‌و آن نگرانی هائی هم که برادران دارند لحاظ شده ، با تصویب خودشان انشاء الله اجازه بدهند.
 که ما یک گام در زمینه تحقق بخشیدن به برنامه ریزی ها و سیاستهایمان در حمل و نقل نظام جمهوری اسلامی برداریم .والسلام علیکم .
 منشی – آقای موحدی ساوجی مخالف هستند بفرمائید .
 نایب رئیس – آقای موحدی شما 9 دقیقه وقت دارید .
 علی موحدی ساوجی – بسم الله الرحمن الرحیم . مخالفین محترم این لایحه قبل از من تا حدود زیادی ابعاد لایحه را بیان کردند و تشریح کردند مخصوصاً جناب آقای نوربخش و جناب آقای آقا محمدی در این رابطه توضیحات کافی دادند. کمیسیون محترم برنامه و بودجه هم که این لایحه را ردکرده دلائل خودش را طی سه بند ذکر کرده که به چه دلیل ما کلیات این لایحه را رد کرده ایم . من به صورت اجمالی مطالبی را که لازم است در این رابطه عرض کنم و بر می شمارم .مسائل و مطالبی که در این لایحه وجود دارد به نظر من همه از نقاط منفی لایحه به حساب می آید :
 1- جلوگیری از فعالیت مردم ودخالت دولت در اموری که طبق قانون اساسی مکلف به انجام آن نیست .
 2- وزارت راه وترابری بهتر است برنامه های مهم و زیر بنائی در ارتباط باراهسازی ، توسعه راه‌آهن،‌ بندر سازی وتقویت و نگهداری و حفظ راهها و بندرهارا بر عهده بگیرد .
 و همینطور مساله هواپیمائی کشوری که مربوط به وزارت راه است و ترابری هوائی را شامل میشود، یک مقداری در جهت تقویت و توسعه حمل ونقل هوائی مملکت توجه بکند ، نه گاراژداری و تعمیرکاری و پنچرگیری و مهمانخانه داری و قهوه چی بودن برای کامیوندارها و تریلی دارها!
 برادر ما آقای هراتی با اینکه از لحاظ اصول قبول کردند که دولت در نظام جمهوری اسلامی ایران سیاستگذار ، برنامه ریز و ناظر باید باشد وامور را نظارت کلی و کنترل کند، ولی بعد وقتی که آمدند نتیجه گرفتند گفتند که این لایحه ای که آمده عین همان سیاست کلی نظام است و منطبق با همان اصولی است که فکر کرده اند . و حال اینکه واقعاً این نیست . شما ملاحظه می کنید که یک شرکت دولتی می خواهد ایجاد بشودو پایانه هائی را به وجود بیاورد واین پایانه ها در مبادی ورودی و خروجی کشور مخصوصاً‌ درمرزهای آبی می خواهد ایجاد بشود  وبعد هم در ماده واحده و تبصرههائی که وجود داردشما ( تبصره 4 را ملاحظه کنید) (( شرکت موظف است بهره برداری از فروشگاهها و غرفه های پایانه از قبیل تعمیرگاهها ، کارگاههای فنی ( یعنی مثلاً مکانیکی ) فروشگاههای قطعات یدکی ( که میخواهند بفروشند) سالنهای تعویض روغن)) یعنی همین تعویض روغنی هائی که شما کنار جاده ها ملاحظه می کنید اسمش را گذاشته اند سالن تعویض روغنی ))! حالا یا دکان تعویض روغنی می گوئیم یا سالن دیگر !‌تفاوتش این است که اسمش را عوض کرده ایم . تعویض روغنی و بعد هم قهوه خانه و مهمانخانه ،‌ که رستوران اسمش را گذاشته اند . پس اینکه شما گفتید اینها نیست ،‌هست . نهایت امر می گوید موظف است این تشکیلات را با سرمایه وزارت راه وترابری درست کند،‌ ساختمانها را بسازد ، امکانات را بوجود بیاورد ،‌ مجهز کند ،‌بعد می گوید به بخش غیر دولتی واگذار می کند . یعنی فرض کنید که اجازه می دهد ضمن اینکه یک مقداری ممکن است سرقفلی هم بگیرد . حالا یا اجازه سنگین بدون سرقفلی ،‌یا سرقفلی با اجاره به افراد واگذار می کند بنابراین اینجا سرمایه گذاری است برادرمن ! شما چرا می گوئید دخالت نیست ؟ هم دخالت است وهم سرمایه گذاری است . الان در بندر عباس یا بندر بوشهر درسایر شهرهائی که وزارت راه وترابری در آنجا واردات دارد ،‌صادرات دارد ،‌ بندر دارد ؟‌یا مبادی ورودی و خروجی دارد در آنجا ها چه جور عمل می شود ؟ چه ضرورتی ایجاب کرده که این شرکت تاسیس بشود؟ آیا در بندرعباس رانندگان تریلی و کامیونهای این مملکت مشکلشان این است که تعویض روغن پیدا نمی شود؟ رستوران پیدا نمی شود؟ آیا در آنجا مشکلشان این چیزها است یا نه ،‌ مشکلشان چیز دیگری است ؟ نمایندگان مجلس باید با رانندگان بالاخره تماس داشته باشند و از وضع آنها اطلاع داشته باشند . بنده که با توجه به سابقه دو، سه دوره نمایندگی وافرادی که ازشهرستانهای مختلف ، راننده تریلی است، زحمتکش است با راننده کامیون است و مشکلاتش را می آید برای ما منعکس می کند ،‌این چیزها نیست که شما در اینجا آورده اید که وزارت راه بیاید شرکت تاسیس کند . راننده تریلی و کامین مشکلش این است ، شما قیمت گذاری که برای حمل بار کرده اید براساس وزن ومقدار مسافت هر تن اینقدر ریال ، هر کیلومتر اینقدر ریال این قیمت گذاری شما است . این رانندگان ممکلت ، حالا چه ماشین مال خودشان باشد یا در شرکت تعاونی واتحادیه تعاونی کامیونداران و تریلی داران باشند ،‌ درد این نیست که شما اینجا آورده اید!‌ درد این است که شما جاده هایتان  خراب است و بیچاره بدبختی که بایستی یک مسیری را که طی می کند از تهران به بندر عباس ،‌از تهران تا فلان شهر دیگر،‌ راهها در اثر خرابی ، دست اندازها ومسائل دیگر ،‌استهلاکش زیاد است ، قطعه زودخراب میشود ولاستیک زود از بین میرود و سائیده میشود . و بعد هم مشکل دیگر این است که شما بیائید به این راننده ،‌به این کامیوندار ، به این تریلی دار لاستیک و قطعات و وسائلی که نیاز دارد به نرخ دولتی ، حتی سهمیه بندی ولی منظم ، ( حساب کنید در یک سال یک تریلی چند حلقه لاستیک می خواهد  ؟) در اختیارش بگذارید . اگر او مطابق نرخ نیاورد ومطیع صد درصد شما نبود و دست شما ( وزارت راه ) را هم بنویسید بعد بیا بگو‌اقا اینها بدرفتاری می کنند و آن جنسها و آن کالاها و آن چیزهائی که مورد نیاز و ضروری است که ما میخواهیم حمل کنیم ، حمل نمی کنند وامثال ذلک . راننده کامیون و تریلی می گوید ما باید برویم در بندرعباس آنجا چند روز معطل بشویم تا مثلاً کامیون ما یا تریلی ما را بارگیری بکنند. ولی کامیونها وتریلی هائی که مال بخش خصوصی و بخش تعاونی نیست یعنی مال وزارتخانه ها ، دستگاهها ،‌نهادها است ،‌ نه فقط برای حمل بار مخصوص  خودشان ، حتی برای حمل بار بخش خصوصی وتعاونی ، اینها اولویت دراند وتا از راه میرسند بهترین جنسی را که حملش مشکل ندارد ، خطر ندارد و ضرر به تریلی نمی زند و برای آن وسیله نقلیه خطر کمتری دارد ،‌ بهترین نوع کالا را در زودترین وقت حمل میکند می آورد چون که مربوط به بخش تعاونی و خصوصی نیست. درد مردم این است برادرمن !‌ دردمردم این نیست که شما در آنجا قهوه خانه ورستوران و تعویض روغنی و تعمیرگاه قطعات یدکی درست کنید . شما لوازم و قطعات یدکی را که فروشندگانش کم هستند . با اینها چکار می کنید،‌ اینها تمام نمایندگی های
آیا آنجا تشکیلات و خدماتی که هست به عهده دولت است ؟ یعنی دولت آن کارها را میکند ؟ خیر ،‌ آن ساختمان را دولت ساخته اما در ارتباط با خدمت رسانی اش ، به بخش غیر دولتی واگذار کرده ، کلیه کسانی که الان آنجا در آن مغازه ها در آن ساندویچی ، در آن چلوکبابی اش دارند کار می کنند . بخش غیر دولتی است ،‌بخش خصوصی است ، و این راه هم ترمینال جنوب کلی درآمد دارد یعنی ترمینال جنوب حداقل در طول کمتر از مدت استهلاک خودش  (20 سال ) بیش از آن هزینه ای که کرده از این رابطه دارد درآمد درمی آورد . بنابراین،‌این هم در این رابطه نیست . دولت می گوید کسی حاضر نیست در این رابطه سرمایه گذاری کند. من سرمایه گذاری میکنم اما خدمت رسانی اش را به بخش غیر دولتی میدهم ضمن اینکه برای من سودآور هم هست . اما می گوئید دولت از کجا بیاید دراین رابطه سرمایه گذاری کند؟‌
 اولاً‌این بنادری که ما داریم خودش کلی در این رابطه الان درآمد دارد ومیتوند از درآمدهای خودش بسازد . ضمن اینکه فرضاً برای مساله حساس حمل ونقل از ردیفهای پیش بینی نشده ما یک 10 میلیون تومان هم بدهیم ، مطمئن باشید این 10 میلیون تومان را هم آقایان میتوانند بروند وام قرض الحسنه بگیرند ودر طول کمتر از 5 سال این را باز پرداخت کنند . ما این شرکتی را که تاسیس کرده ایم گفته ایم  (( شرکت خودکفا)) (استدعا می کنم برادرها به متن لایحه تصویب شده توجه کنند ) شرکت خودکفا، در راس آن هم آمدیم دوتا وزیر اقتصادی که مو را از ماست بیرون می کشندگذاشته ایم . یعنی یکی وزیر برنامه و بودجه ، یکی وزیر امور اقتصاد و دارائی ( نایب رئیس – وقتتان تمام است ) چشم. بنابراین ، در راس مجمع عمومی این سه تا وزیر است : وزیر راه و ترابری ، برنامه و بودجه و امور اقتصاد و دارائی . یعنی اینها به عنوان مجمع عمومی نظارت دقیق و کامل دارند که به هیچوجه من الوجوه این از حالت خود کفائی ساقط نشود،‌ اگر هم ساقط بشوداین تبصره 2 بودجه را که ما گذاشتیم و هرسال هم بدون قطع ان شاءالله تکرار خواهد شد ، هر شرکتی که از حالت خودکفائی برسد ،‌ یا باید منحل بشود ، یا باید در شرکتهای دیگری که سود ده هستند ادغام کند . بنابراین من استدعا می کنم با توجه به توضیحاتی که مطرح شد واین لایحه درجهت ارائه خدمت به این قشر محروم و برنامه ریزی نظام جمهوری اسلامی  هست و به هیچوجه مساله دولتی اش مطرح نیست ،‌و آن نگرانی هائی هم که برادران دارند لحاظ شده ، با تصویب خودشان انشاء الله اجازه بدهند.
 که ما یک گام در زمینه تحقق بخشیدن به برنامه ریزی ها و سیاستهایمان در حمل و نقل نظام جمهوری اسلامی برداریم .والسلام علیکم .
 منشی – آقای موحدی ساوجی مخالف هستند بفرمائید .
 نایب رئیس – آقای موحدی شما 9 دقیقه وقت دارید .
 علی موحدی ساوجی – بسم الله الرحمن الرحیم . مخالفین محترم این لایحه قبل از من تا حدود زیادی ابعاد لایحه را بیان کردند و تشریح کردند مخصوصاً جناب آقای نوربخش و جناب آقای آقا محمدی در این رابطه توضیحات کافی دادند. کمیسیون محترم برنامه و بودجه هم که این لایحه را ردکرده دلائل خودش را طی سه بند ذکر کرده که به چه دلیل ما کلیات این لایحه را رد کرده ایم . من به صورت اجمالی مطالبی را که لازم است در این رابطه عرض کنم و بر می شمارم .مسائل و مطالبی که در این لایحه وجود دارد به نظر من همه از نقاط منفی لایحه به حساب می آید :
 1- جلوگیری از فعالیت مردم ودخالت دولت در اموری که طبق قانون اساسی مکلف به انجام آن نیست .
 2- وزارت راه وترابری بهتر است برنامه های مهم و زیر بنائی در ارتباط باراهسازی ، توسعه راه‌آهن،‌ بندر سازی وتقویت و نگهداری و حفظ راهها و بندرهارا بر عهده بگیرد .
 و همینطور مساله هواپیمائی کشوری که مربوط به وزارت راه است و ترابری هوائی را شامل میشود، یک مقداری در جهت تقویت و توسعه حمل ونقل هوائی مملکت توجه بکند ، نه گاراژداری و تعمیرکاری و پنچرگیری و مهمانخانه داری و قهوه چی بودن برای کامیوندارها و تریلی دارها!
 برادر ما آقای هراتی با اینکه از لحاظ اصول قبول کردند که دولت در نظام جمهوری اسلامی ایران سیاستگذار ، برنامه ریز و ناظر باید باشد وامور را نظارت کلی و کنترل کند، ولی بعد وقتی که آمدند نتیجه گرفتند گفتند که این لایحه ای که آمده عین همان سیاست کلی نظام است و منطبق با همان اصولی است که فکر کرده اند . و حال اینکه واقعاً این نیست . شما ملاحظه می کنید که یک شرکت دولتی می خواهد ایجاد بشودو پایانه هائی را به وجود بیاورد واین پایانه ها در مبادی ورودی و خروجی کشور مخصوصاً‌ درمرزهای آبی می خواهد ایجاد بشود  وبعد هم در ماده واحده و تبصرههائی که وجود داردشما ( تبصره 4 را ملاحظه کنید) (( شرکت موظف است بهره برداری از فروشگاهها و غرفه های پایانه از قبیل تعمیرگاهها ، کارگاههای فنی ( یعنی مثلاً مکانیکی ) فروشگاههای قطعات یدکی ( که میخواهند بفروشند) سالنهای تعویض روغن)) یعنی همین تعویض روغنی هائی که شما کنار جاده ها ملاحظه می کنید اسمش را گذاشته اند سالن تعویض روغنی ))! حالا یا دکان تعویض روغنی می گوئیم یا سالن دیگر !‌تفاوتش این است که اسمش را عوض کرده ایم . تعویض روغنی و بعد هم قهوه خانه و مهمانخانه ،‌ که رستوران اسمش را گذاشته اند . پس اینکه شما گفتید اینها نیست ،‌هست . نهایت امر می گوید موظف است این تشکیلات را با سرمایه وزارت راه وترابری درست کند،‌ ساختمانها را بسازد ، امکانات را بوجود بیاورد ،‌ مجهز کند ،‌بعد می گوید به بخش غیر دولتی واگذار می کند . یعنی فرض کنید که اجازه می دهد ضمن اینکه یک مقداری ممکن است سرقفلی هم بگیرد . حالا یا اجازه سنگین بدون سرقفلی ،‌یا سرقفلی با اجاره به افراد واگذار می کند بنابراین اینجا سرمایه گذاری است برادرمن ! شما چرا می گوئید دخالت نیست ؟ هم دخالت است وهم سرمایه گذاری است . الان در بندر عباس یا بندر بوشهر درسایر شهرهائی که وزارت راه وترابری در آنجا واردات دارد ،‌صادرات دارد ،‌ بندر دارد ؟‌یا مبادی ورودی و خروجی دارد در آنجا ها چه جور عمل می شود ؟ چه ضرورتی ایجاب کرده که این شرکت تاسیس بشود؟ آیا در بندرعباس رانندگان تریلی و کامیونهای این مملکت مشکلشان این است که تعویض روغن پیدا نمی شود؟ رستوران پیدا نمی شود؟ آیا در آنجا مشکلشان این چیزها است یا نه ،‌ مشکلشان چیز دیگری است ؟ نمایندگان مجلس باید با رانندگان بالاخره تماس داشته باشند و از وضع آنها اطلاع داشته باشند . بنده که با توجه به سابقه دو، سه دوره نمایندگی وافرادی که ازشهرستانهای مختلف ، راننده تریلی است، زحمتکش است با راننده کامیون است و مشکلاتش را می آید برای ما منعکس می کند ،‌این چیزها نیست که شما در اینجا آورده اید که وزارت راه بیاید شرکت تاسیس کند . راننده تریلی و کامین مشکلش این است ، شما قیمت گذاری که برای حمل بار کرده اید براساس وزن ومقدار مسافت هر تن اینقدر ریال ، هر کیلومتر اینقدر ریال این قیمت گذاری شما است . این رانندگان ممکلت ، حالا چه ماشین مال خودشان باشد یا در شرکت تعاونی واتحادیه تعاونی کامیونداران و تریلی داران باشند ،‌ درد این نیست که شما اینجا آورده اید!‌ درد این است که شما جاده هایتان  خراب است و بیچاره بدبختی که بایستی یک مسیری را که طی می کند از تهران به بندر عباس ،‌از تهران تا فلان شهر دیگر،‌ راهها در اثر خرابی ، دست اندازها ومسائل دیگر ،‌استهلاکش زیاد است ، قطعه زودخراب میشود ولاستیک زود از بین میرود و سائیده میشود . و بعد هم مشکل دیگر این است که شما بیائید به این راننده ،‌به این کامیوندار ، به این تریلی دار لاستیک و قطعات و وسائلی که نیاز دارد به نرخ دولتی ، حتی سهمیه بندی ولی منظم ، ( حساب کنید در یک سال یک تریلی چند حلقه لاستیک می خواهد  ؟) در اختیارش بگذارید . اگر او مطابق نرخ نیاورد ومطیع صد درصد شما نبود و دست شما ( وزارت راه ) را هم بنویسید بعد بیا بگو‌اقا اینها بدرفتاری می کنند و آن جنسها و آن کالاها و آن چیزهائی که مورد نیاز و ضروری است که ما میخواهیم حمل کنیم ، حمل نمی کنند وامثال ذلک . راننده کامیون و تریلی می گوید ما باید برویم در بندرعباس آنجا چند روز معطل بشویم تا مثلاً کامیون ما یا تریلی ما را بارگیری بکنند. ولی کامیونها وتریلی هائی که مال بخش خصوصی و بخش تعاونی نیست یعنی مال وزارتخانه ها ، دستگاهها ،‌نهادها است ،‌ نه فقط برای حمل بار مخصوص  خودشان ، حتی برای حمل بار بخش خصوصی وتعاونی ، اینها اولویت دراند وتا از راه میرسند بهترین جنسی را که حملش مشکل ندارد ، خطر ندارد و ضرر به تریلی نمی زند و برای آن وسیله نقلیه خطر کمتری دارد ،‌ بهترین نوع کالا را در زودترین وقت حمل میکند می آورد چون که مربوط به بخش تعاونی و خصوصی نیست. درد مردم این است برادرمن !‌ دردمردم این نیست که شما در آنجا قهوه خانه ورستوران و تعویض روغنی و تعمیرگاه قطعات یدکی درست کنید . شما لوازم و قطعات یدکی را که فروشندگانش کم هستند . با اینها چکار می کنید،‌ اینها تمام نمایندگی های
آیا آنجا تشکیلات و خدماتی که هست به عهده دولت است ؟ یعنی دولت آن کارها را میکند ؟ خیر ،‌ آن ساختمان را دولت ساخته اما در ارتباط با خدمت رسانی اش ، به بخش غیر دولتی واگذار کرده ، کلیه کسانی که الان آنجا در آن مغازه ها در آن ساندویچی ، در آن چلوکبابی اش دارند کار می کنند . بخش غیر دولتی است ،‌بخش خصوصی است ، و این راه هم ترمینال جنوب کلی درآمد دارد یعنی ترمینال جنوب حداقل در طول کمتر از مدت استهلاک خودش  (20 سال ) بیش از آن هزینه ای که کرده از این رابطه دارد درآمد درمی آورد . بنابراین،‌این هم در این رابطه نیست . دولت می گوید کسی حاضر نیست در این رابطه سرمایه گذاری کند. من سرمایه گذاری میکنم اما خدمت رسانی اش را به بخش غیر دولتی میدهم ضمن اینکه برای من سودآور هم هست . اما می گوئید دولت از کجا بیاید دراین رابطه سرمایه گذاری کند؟‌
 اولاً‌این بنادری که ما داریم خودش کلی در این رابطه الان درآمد دارد ومیتوند از درآمدهای خودش بسازد . ضمن اینکه فرضاً برای مساله حساس حمل ونقل از ردیفهای پیش بینی نشده ما یک 10 میلیون تومان هم بدهیم ، مطمئن باشید این 10 میلیون تومان را هم آقایان میتوانند بروند وام قرض الحسنه بگیرند ودر طول کمتر از 5 سال این را باز پرداخت کنند . ما این شرکتی را که تاسیس کرده ایم گفته ایم  (( شرکت خودکفا)) (استدعا می کنم برادرها به متن لایحه تصویب شده توجه کنند ) شرکت خودکفا، در راس آن هم آمدیم دوتا وزیر اقتصادی که مو را از ماست بیرون می کشندگذاشته ایم . یعنی یکی وزیر برنامه و بودجه ، یکی وزیر امور اقتصاد و دارائی ( نایب رئیس – وقتتان تمام است ) چشم. بنابراین ، در راس مجمع عمومی این سه تا وزیر است : وزیر راه و ترابری ، برنامه و بودجه و امور اقتصاد و دارائی . یعنی اینها به عنوان مجمع عمومی نظارت دقیق و کامل دارند که به هیچوجه من الوجوه این از حالت خود کفائی ساقط نشود،‌ اگر هم ساقط بشوداین تبصره 2 بودجه را که ما گذاشتیم و هرسال هم بدون قطع ان شاءالله تکرار خواهد شد ، هر شرکتی که از حالت خودکفائی برسد ،‌ یا باید منحل بشود ، یا باید در شرکتهای دیگری که سود ده هستند ادغام کند . بنابراین من استدعا می کنم با توجه به توضیحاتی که مطرح شد واین لایحه درجهت ارائه خدمت به این قشر محروم و برنامه ریزی نظام جمهوری اسلامی  هست و به هیچوجه مساله دولتی اش مطرح نیست ،‌و آن نگرانی هائی هم که برادران دارند لحاظ شده ، با تصویب خودشان انشاء الله اجازه بدهند.
 که ما یک گام در زمینه تحقق بخشیدن به برنامه ریزی ها و سیاستهایمان در حمل و نقل نظام جمهوری اسلامی برداریم .والسلام علیکم .
 منشی – آقای موحدی ساوجی مخالف هستند بفرمائید .
 نایب رئیس – آقای موحدی شما 9 دقیقه وقت دارید .
 علی موحدی ساوجی – بسم الله الرحمن الرحیم . مخالفین محترم این لایحه قبل از من تا حدود زیادی ابعاد لایحه را بیان کردند و تشریح کردند مخصوصاً جناب آقای نوربخش و جناب آقای آقا محمدی در این رابطه توضیحات کافی دادند. کمیسیون محترم برنامه و بودجه هم که این لایحه را ردکرده دلائل خودش را طی سه بند ذکر کرده که به چه دلیل ما کلیات این لایحه را رد کرده ایم . من به صورت اجمالی مطالبی را که لازم است در این رابطه عرض کنم و بر می شمارم .مسائل و مطالبی که در این لایحه وجود دارد به نظر من همه از نقاط منفی لایحه به حساب می آید :
 1- جلوگیری از فعالیت مردم ودخالت دولت در اموری که طبق قانون اساسی مکلف به انجام آن نیست .
 2- وزارت راه وترابری بهتر است برنامه های مهم و زیر بنائی در ارتباط باراهسازی ، توسعه راه‌آهن،‌ بندر سازی وتقویت و نگهداری و حفظ راهها و بندرهارا بر عهده بگیرد .
 و همینطور مساله هواپیمائی کشوری که مربوط به وزارت راه است و ترابری هوائی را شامل میشود، یک مقداری در جهت تقویت و توسعه حمل ونقل هوائی مملکت توجه بکند ، نه گاراژداری و تعمیرکاری و پنچرگیری و مهمانخانه داری و قهوه چی بودن برای کامیوندارها و تریلی دارها!
 برادر ما آقای هراتی با اینکه از لحاظ اصول قبول کردند که دولت در نظام جمهوری اسلامی ایران سیاستگذار ، برنامه ریز و ناظر باید باشد وامور را نظارت کلی و کنترل کند، ولی بعد وقتی که آمدند نتیجه گرفتند گفتند که این لایحه ای که آمده عین همان سیاست کلی نظام است و منطبق با همان اصولی است که فکر کرده اند . و حال اینکه واقعاً این نیست . شما ملاحظه می کنید که یک شرکت دولتی می خواهد ایجاد بشودو پایانه هائی را به وجود بیاورد واین پایانه ها در مبادی ورودی و خروجی کشور مخصوصاً‌ درمرزهای آبی می خواهد ایجاد بشود  وبعد هم در ماده واحده و تبصرههائی که وجود داردشما ( تبصره 4 را ملاحظه کنید) (( شرکت موظف است بهره برداری از فروشگاهها و غرفه های پایانه از قبیل تعمیرگاهها ، کارگاههای فنی ( یعنی مثلاً مکانیکی ) فروشگاههای قطعات یدکی ( که میخواهند بفروشند) سالنهای تعویض روغن)) یعنی همین تعویض روغنی هائی که شما کنار جاده ها ملاحظه می کنید اسمش را گذاشته اند سالن تعویض روغنی ))! حالا یا دکان تعویض روغنی می گوئیم یا سالن دیگر !‌تفاوتش این است که اسمش را عوض کرده ایم . تعویض روغنی و بعد هم قهوه خانه و مهمانخانه ،‌ که رستوران اسمش را گذاشته اند . پس اینکه شما گفتید اینها نیست ،‌هست . نهایت امر می گوید موظف است این تشکیلات را با سرمایه وزارت راه وترابری درست کند،‌ ساختمانها را بسازد ، امکانات را بوجود بیاورد ،‌ مجهز کند ،‌بعد می گوید به بخش غیر دولتی واگذار می کند . یعنی فرض کنید که اجازه می دهد ضمن اینکه یک مقداری ممکن است سرقفلی هم بگیرد . حالا یا اجازه سنگین بدون سرقفلی ،‌یا سرقفلی با اجاره به افراد واگذار می کند بنابراین اینجا سرمایه گذاری است برادرمن ! شما چرا می گوئید دخالت نیست ؟ هم دخالت است وهم سرمایه گذاری است . الان در بندر عباس یا بندر بوشهر درسایر شهرهائی که وزارت راه وترابری در آنجا واردات دارد ،‌صادرات دارد ،‌ بندر دارد ؟‌یا مبادی ورودی و خروجی دارد در آنجا ها چه جور عمل می شود ؟ چه ضرورتی ایجاب کرده که این شرکت تاسیس بشود؟ آیا در بندرعباس رانندگان تریلی و کامیونهای این مملکت مشکلشان این است که تعویض روغن پیدا نمی شود؟ رستوران پیدا نمی شود؟ آیا در آنجا مشکلشان این چیزها است یا نه ،‌ مشکلشان چیز دیگری است ؟ نمایندگان مجلس باید با رانندگان بالاخره تماس داشته باشند و از وضع آنها اطلاع داشته باشند . بنده که با توجه به سابقه دو، سه دوره نمایندگی وافرادی که ازشهرستانهای مختلف ، راننده تریلی است، زحمتکش است با راننده کامیون است و مشکلاتش را می آید برای ما منعکس می کند ،‌این چیزها نیست که شما در اینجا آورده اید که وزارت راه بیاید شرکت تاسیس کند . راننده تریلی و کامین مشکلش این است ، شما قیمت گذاری که برای حمل بار کرده اید براساس وزن ومقدار مسافت هر تن اینقدر ریال ، هر کیلومتر اینقدر ریال این قیمت گذاری شما است . این رانندگان ممکلت ، حالا چه ماشین مال خودشان باشد یا در شرکت تعاونی واتحادیه تعاونی کامیونداران و تریلی داران باشند ،‌ درد این نیست که شما اینجا آورده اید!‌ درد این است که شما جاده هایتان  خراب است و بیچاره بدبختی که بایستی یک مسیری را که طی می کند از تهران به بندر عباس ،‌از تهران تا فلان شهر دیگر،‌ راهها در اثر خرابی ، دست اندازها ومسائل دیگر ،‌استهلاکش زیاد است ، قطعه زودخراب میشود ولاستیک زود از بین میرود و سائیده میشود . و بعد هم مشکل دیگر این است که شما بیائید به این راننده ،‌به این کامیوندار ، به این تریلی دار لاستیک و قطعات و وسائلی که نیاز دارد به نرخ دولتی ، حتی سهمیه بندی ولی منظم ، ( حساب کنید در یک سال یک تریلی چند حلقه لاستیک می خواهد  ؟) در اختیارش بگذارید . اگر او مطابق نرخ نیاورد ومطیع صد درصد شما نبود و دست شما ( وزارت راه ) را هم بنویسید بعد بیا بگو‌اقا اینها بدرفتاری می کنند و آن جنسها و آن کالاها و آن چیزهائی که مورد نیاز و ضروری است که ما میخواهیم حمل کنیم ، حمل نمی کنند وامثال ذلک . راننده کامیون و تریلی می گوید ما باید برویم در بندرعباس آنجا چند روز معطل بشویم تا مثلاً کامیون ما یا تریلی ما را بارگیری بکنند. ولی کامیونها وتریلی هائی که مال بخش خصوصی و بخش تعاونی نیست یعنی مال وزارتخانه ها ، دستگاهها ،‌نهادها است ،‌ نه فقط برای حمل بار مخصوص  خودشان ، حتی برای حمل بار بخش خصوصی وتعاونی ، اینها اولویت دراند وتا از راه میرسند بهترین جنسی را که حملش مشکل ندارد ، خطر ندارد و ضرر به تریلی نمی زند و برای آن وسیله نقلیه خطر کمتری دارد ،‌ بهترین نوع کالا را در زودترین وقت حمل میکند می آورد چون که مربوط به بخش تعاونی و خصوصی نیست. درد مردم این است برادرمن !‌ دردمردم این نیست که شما در آنجا قهوه خانه ورستوران و تعویض روغنی و تعمیرگاه قطعات یدکی درست کنید . شما لوازم و قطعات یدکی را که فروشندگانش کم هستند . با اینها چکار می کنید،‌ اینها تمام نمایندگی های
آیا آنجا تشکیلات و خدماتی که هست به عهده دولت است ؟ یعنی دولت آن کارها را میکند ؟ خیر ،‌ آن ساختمان را دولت ساخته اما در ارتباط با خدمت رسانی اش ، به بخش غیر دولتی واگذار کرده ، کلیه کسانی که الان آنجا در آن مغازه ها در آن ساندویچی ، در آن چلوکبابی اش دارند کار می کنند . بخش غیر دولتی است ،‌بخش خصوصی است ، و این راه هم ترمینال جنوب کلی درآمد دارد یعنی ترمینال جنوب حداقل در طول کمتر از مدت استهلاک خودش  (20 سال ) بیش از آن هزینه ای که کرده از این رابطه دارد درآمد درمی آورد . بنابراین،‌این هم در این رابطه نیست . دولت می گوید کسی حاضر نیست در این رابطه سرمایه گذاری کند. من سرمایه گذاری میکنم اما خدمت رسانی اش را به بخش غیر دولتی میدهم ضمن اینکه برای من سودآور هم هست . اما می گوئید دولت از کجا بیاید دراین رابطه سرمایه گذاری کند؟‌
 اولاً‌این بنادری که ما داریم خودش کلی در این رابطه الان درآمد دارد ومیتوند از درآمدهای خودش بسازد . ضمن اینکه فرضاً برای مساله حساس حمل ونقل از ردیفهای پیش بینی نشده ما یک 10 میلیون تومان هم بدهیم ، مطمئن باشید این 10 میلیون تومان را هم آقایان میتوانند بروند وام قرض الحسنه بگیرند ودر طول کمتر از 5 سال این را باز پرداخت کنند . ما این شرکتی را که تاسیس کرده ایم گفته ایم  (( شرکت خودکفا)) (استدعا می کنم برادرها به متن لایحه تصویب شده توجه کنند ) شرکت خودکفا، در راس آن هم آمدیم دوتا وزیر اقتصادی که مو را از ماست بیرون می کشندگذاشته ایم . یعنی یکی وزیر برنامه و بودجه ، یکی وزیر امور اقتصاد و دارائی ( نایب رئیس – وقتتان تمام است ) چشم. بنابراین ، در راس مجمع عمومی این سه تا وزیر است : وزیر راه و ترابری ، برنامه و بودجه و امور اقتصاد و دارائی . یعنی اینها به عنوان مجمع عمومی نظارت دقیق و کامل دارند که به هیچوجه من الوجوه این از حالت خود کفائی ساقط نشود،‌ اگر هم ساقط بشوداین تبصره 2 بودجه را که ما گذاشتیم و هرسال هم بدون قطع ان شاءالله تکرار خواهد شد ، هر شرکتی که از حالت خودکفائی برسد ،‌ یا باید منحل بشود ، یا باید در شرکتهای دیگری که سود ده هستند ادغام کند . بنابراین من استدعا می کنم با توجه به توضیحاتی که مطرح شد واین لایحه درجهت ارائه خدمت به این قشر محروم و برنامه ریزی نظام جمهوری اسلامی  هست و به هیچوجه مساله دولتی اش مطرح نیست ،‌و آن نگرانی هائی هم که برادران دارند لحاظ شده ، با تصویب خودشان انشاء الله اجازه بدهند.
 که ما یک گام در زمینه تحقق بخشیدن به برنامه ریزی ها و سیاستهایمان در حمل و نقل نظام جمهوری اسلامی برداریم .والسلام علیکم .
 منشی – آقای موحدی ساوجی مخالف هستند بفرمائید .
 نایب رئیس – آقای موحدی شما 9 دقیقه وقت دارید .
 علی موحدی ساوجی – بسم الله الرحمن الرحیم . مخالفین محترم این لایحه قبل از من تا حدود زیادی ابعاد لایحه را بیان کردند و تشریح کردند مخصوصاً جناب آقای نوربخش و جناب آقای آقا محمدی در این رابطه توضیحات کافی دادند. کمیسیون محترم برنامه و بودجه هم که این لایحه را ردکرده دلائل خودش را طی سه بند ذکر کرده که به چه دلیل ما کلیات این لایحه را رد کرده ایم . من به صورت اجمالی مطالبی را که لازم است در این رابطه عرض کنم و بر می شمارم .مسائل و مطالبی که در این لایحه وجود دارد به نظر من همه از نقاط منفی لایحه به حساب می آید :
 1- جلوگیری از فعالیت مردم ودخالت دولت در اموری که طبق قانون اساسی مکلف به انجام آن نیست .
 2- وزارت راه وترابری بهتر است برنامه های مهم و زیر بنائی در ارتباط باراهسازی ، توسعه راه‌آهن،‌ بندر سازی وتقویت و نگهداری و حفظ راهها و بندرهارا بر عهده بگیرد .
 و همینطور مساله هواپیمائی کشوری که مربوط به وزارت راه است و ترابری هوائی را شامل میشود، یک مقداری در جهت تقویت و توسعه حمل ونقل هوائی مملکت توجه بکند ، نه گاراژداری و تعمیرکاری و پنچرگیری و مهمانخانه داری و قهوه چی بودن برای کامیوندارها و تریلی دارها!
 برادر ما آقای هراتی با اینکه از لحاظ اصول قبول کردند که دولت در نظام جمهوری اسلامی ایران سیاستگذار ، برنامه ریز و ناظر باید باشد وامور را نظارت کلی و کنترل کند، ولی بعد وقتی که آمدند نتیجه گرفتند گفتند که این لایحه ای که آمده عین همان سیاست کلی نظام است و منطبق با همان اصولی است که فکر کرده اند . و حال اینکه واقعاً این نیست . شما ملاحظه می کنید که یک شرکت دولتی می خواهد ایجاد بشودو پایانه هائی را به وجود بیاورد واین پایانه ها در مبادی ورودی و خروجی کشور مخصوصاً‌ درمرزهای آبی می خواهد ایجاد بشود  وبعد هم در ماده واحده و تبصرههائی که وجود داردشما ( تبصره 4 را ملاحظه کنید) (( شرکت موظف است بهره برداری از فروشگاهها و غرفه های پایانه از قبیل تعمیرگاهها ، کارگاههای فنی ( یعنی مثلاً مکانیکی ) فروشگاههای قطعات یدکی ( که میخواهند بفروشند) سالنهای تعویض روغن)) یعنی همین تعویض روغنی هائی که شما کنار جاده ها ملاحظه می کنید اسمش را گذاشته اند سالن تعویض روغنی ))! حالا یا دکان تعویض روغنی می گوئیم یا سالن دیگر !‌تفاوتش این است که اسمش را عوض کرده ایم . تعویض روغنی و بعد هم قهوه خانه و مهمانخانه ،‌ که رستوران اسمش را گذاشته اند . پس اینکه شما گفتید اینها نیست ،‌هست . نهایت امر می گوید موظف است این تشکیلات را با سرمایه وزارت راه وترابری درست کند،‌ ساختمانها را بسازد ، امکانات را بوجود بیاورد ،‌ مجهز کند ،‌بعد می گوید به بخش غیر دولتی واگذار می کند . یعنی فرض کنید که اجازه می دهد ضمن اینکه یک مقداری ممکن است سرقفلی هم بگیرد . حالا یا اجازه سنگین بدون سرقفلی ،‌یا سرقفلی با اجاره به افراد واگذار می کند بنابراین اینجا سرمایه گذاری است برادرمن ! شما چرا می گوئید دخالت نیست ؟ هم دخالت است وهم سرمایه گذاری است . الان در بندر عباس یا بندر بوشهر درسایر شهرهائی که وزارت راه وترابری در آنجا واردات دارد ،‌صادرات دارد ،‌ بندر دارد ؟‌یا مبادی ورودی و خروجی دارد در آنجا ها چه جور عمل می شود ؟ چه ضرورتی ایجاب کرده که این شرکت تاسیس بشود؟ آیا در بندرعباس رانندگان تریلی و کامیونهای این مملکت مشکلشان این است که تعویض روغن پیدا نمی شود؟ رستوران پیدا نمی شود؟ آیا در آنجا مشکلشان این چیزها است یا نه ،‌ مشکلشان چیز دیگری است ؟ نمایندگان مجلس باید با رانندگان بالاخره تماس داشته باشند و از وضع آنها اطلاع داشته باشند . بنده که با توجه به سابقه دو، سه دوره نمایندگی وافرادی که ازشهرستانهای مختلف ، راننده تریلی است، زحمتکش است با راننده کامیون است و مشکلاتش را می آید برای ما منعکس می کند ،‌این چیزها نیست که شما در اینجا آورده اید که وزارت راه بیاید شرکت تاسیس کند . راننده تریلی و کامین مشکلش این است ، شما قیمت گذاری که برای حمل بار کرده اید براساس وزن ومقدار مسافت هر تن اینقدر ریال ، هر کیلومتر اینقدر ریال این قیمت گذاری شما است . این رانندگان ممکلت ، حالا چه ماشین مال خودشان باشد یا در شرکت تعاونی واتحادیه تعاونی کامیونداران و تریلی داران باشند ،‌ درد این نیست که شما اینجا آورده اید!‌ درد این است که شما جاده هایتان  خراب است و بیچاره بدبختی که بایستی یک مسیری را که طی می کند از تهران به بندر عباس ،‌از تهران تا فلان شهر دیگر،‌ راهها در اثر خرابی ، دست اندازها ومسائل دیگر ،‌استهلاکش زیاد است ، قطعه زودخراب میشود ولاستیک زود از بین میرود و سائیده میشود . و بعد هم مشکل دیگر این است که شما بیائید به این راننده ،‌به این کامیوندار ، به این تریلی دار لاستیک و قطعات و وسائلی که نیاز دارد به نرخ دولتی ، حتی سهمیه بندی ولی منظم ، ( حساب کنید در یک سال یک تریلی چند حلقه لاستیک می خواهد  ؟) در اختیارش بگذارید . اگر او مطابق نرخ نیاورد ومطیع صد درصد شما نبود و دست شما ( وزارت راه ) را هم بنویسید بعد بیا بگو‌اقا اینها بدرفتاری می کنند و آن جنسها و آن کالاها و آن چیزهائی که مورد نیاز و ضروری است که ما میخواهیم حمل کنیم ، حمل نمی کنند وامثال ذلک . راننده کامیون و تریلی می گوید ما باید برویم در بندرعباس آنجا چند روز معطل بشویم تا مثلاً کامیون ما یا تریلی ما را بارگیری بکنند. ولی کامیونها وتریلی هائی که مال بخش خصوصی و بخش تعاونی نیست یعنی مال وزارتخانه ها ، دستگاهها ،‌نهادها است ،‌ نه فقط برای حمل بار مخصوص  خودشان ، حتی برای حمل بار بخش خصوصی وتعاونی ، اینها اولویت دراند وتا از راه میرسند بهترین جنسی را که حملش مشکل ندارد ، خطر ندارد و ضرر به تریلی نمی زند و برای آن وسیله نقلیه خطر کمتری دارد ،‌ بهترین نوع کالا را در زودترین وقت حمل میکند می آورد چون که مربوط به بخش تعاونی و خصوصی نیست. درد مردم این است برادرمن !‌ دردمردم این نیست که شما در آنجا قهوه خانه ورستوران و تعویض روغنی و تعمیرگاه قطعات یدکی درست کنید . شما لوازم و قطعات یدکی را که فروشندگانش کم هستند . با اینها چکار می کنید،‌ اینها تمام نمایندگی های
آیا آنجا تشکیلات و خدماتی که هست به عهده دولت است ؟ یعنی دولت آن کارها را میکند ؟ خیر ،‌ آن ساختمان را دولت ساخته اما در ارتباط با خدمت رسانی اش ، به بخش غیر دولتی واگذار کرده ، کلیه کسانی که الان آنجا در آن مغازه ها در آن ساندویچی ، در آن چلوکبابی اش دارند کار می کنند . بخش غیر دولتی است ،‌بخش خصوصی است ، و این راه هم ترمینال جنوب کلی درآمد دارد یعنی ترمینال جنوب حداقل در طول کمتر از مدت استهلاک خودش  (20 سال ) بیش از آن هزینه ای که کرده از این رابطه دارد درآمد درمی آورد . بنابراین،‌این هم در این رابطه نیست . دولت می گوید کسی حاضر نیست در این رابطه سرمایه گذاری کند. من سرمایه گذاری میکنم اما خدمت رسانی اش را به بخش غیر دولتی میدهم ضمن اینکه برای من سودآور هم هست . اما می گوئید دولت از کجا بیاید دراین رابطه سرمایه گذاری کند؟‌
 اولاً‌این بنادری که ما داریم خودش کلی در این رابطه الان درآمد دارد ومیتوند از درآمدهای خودش بسازد . ضمن اینکه فرضاً برای مساله حساس حمل ونقل از ردیفهای پیش بینی نشده ما یک 10 میلیون تومان هم بدهیم ، مطمئن باشید این 10 میلیون تومان را هم آقایان میتوانند بروند وام قرض الحسنه بگیرند ودر طول کمتر از 5 سال این را باز پرداخت کنند . ما این شرکتی را که تاسیس کرده ایم گفته ایم  (( شرکت خودکفا)) (استدعا می کنم برادرها به متن لایحه تصویب شده توجه کنند ) شرکت خودکفا، در راس آن هم آمدیم دوتا وزیر اقتصادی که مو را از ماست بیرون می کشندگذاشته ایم . یعنی یکی وزیر برنامه و بودجه ، یکی وزیر امور اقتصاد و دارائی ( نایب رئیس – وقتتان تمام است ) چشم. بنابراین ، در راس مجمع عمومی این سه تا وزیر است : وزیر راه و ترابری ، برنامه و بودجه و امور اقتصاد و دارائی . یعنی اینها به عنوان مجمع عمومی نظارت دقیق و کامل دارند که به هیچوجه من الوجوه این از حالت خود کفائی ساقط نشود،‌ اگر هم ساقط بشوداین تبصره 2 بودجه را که ما گذاشتیم و هرسال هم بدون قطع ان شاءالله تکرار خواهد شد ، هر شرکتی که از حالت خودکفائی برسد ،‌ یا باید منحل بشود ، یا باید در شرکتهای دیگری که سود ده هستند ادغام کند . بنابراین من استدعا می کنم با توجه به توضیحاتی که مطرح شد واین لایحه درجهت ارائه خدمت به این قشر محروم و برنامه ریزی نظام جمهوری اسلامی  هست و به هیچوجه مساله دولتی اش مطرح نیست ،‌و آن نگرانی هائی هم که برادران دارند لحاظ شده ، با تصویب خودشان انشاء الله اجازه بدهند.
 که ما یک گام در زمینه تحقق بخشیدن به برنامه ریزی ها و سیاستهایمان در حمل و نقل نظام جمهوری اسلامی برداریم .والسلام علیکم .
 منشی – آقای موحدی ساوجی مخالف هستند بفرمائید .
 نایب رئیس – آقای موحدی شما 9 دقیقه وقت دارید .
 علی موحدی ساوجی – بسم الله الرحمن الرحیم . مخالفین محترم این لایحه قبل از من تا حدود زیادی ابعاد لایحه را بیان کردند و تشریح کردند مخصوصاً جناب آقای نوربخش و جناب آقای آقا محمدی در این رابطه توضیحات کافی دادند. کمیسیون محترم برنامه و بودجه هم که این لایحه را ردکرده دلائل خودش را طی سه بند ذکر کرده که به چه دلیل ما کلیات این لایحه را رد کرده ایم . من به صورت اجمالی مطالبی را که لازم است در این رابطه عرض کنم و بر می شمارم .مسائل و مطالبی که در این لایحه وجود دارد به نظر من همه از نقاط منفی لایحه به حساب می آید :
 1- جلوگیری از فعالیت مردم ودخالت دولت در اموری که طبق قانون اساسی مکلف به انجام آن نیست .
 2- وزارت راه وترابری بهتر است برنامه های مهم و زیر بنائی در ارتباط باراهسازی ، توسعه راه‌آهن،‌ بندر سازی وتقویت و نگهداری و حفظ راهها و بندرهارا بر عهده بگیرد .
 و همینطور مساله هواپیمائی کشوری که مربوط به وزارت راه است و ترابری هوائی را شامل میشود، یک مقداری در جهت تقویت و توسعه حمل ونقل هوائی مملکت توجه بکند ، نه گاراژداری و تعمیرکاری و پنچرگیری و مهمانخانه داری و قهوه چی بودن برای کامیوندارها و تریلی دارها!
 برادر ما آقای هراتی با اینکه از لحاظ اصول قبول کردند که دولت در نظام جمهوری اسلامی ایران سیاستگذار ، برنامه ریز و ناظر باید باشد وامور را نظارت کلی و کنترل کند، ولی بعد وقتی که آمدند نتیجه گرفتند گفتند که این لایحه ای که آمده عین همان سیاست کلی نظام است و منطبق با همان اصولی است که فکر کرده اند . و حال اینکه واقعاً این نیست . شما ملاحظه می کنید که یک شرکت دولتی می خواهد ایجاد بشودو پایانه هائی را به وجود بیاورد واین پایانه ها در مبادی ورودی و خروجی کشور مخصوصاً‌ درمرزهای آبی می خواهد ایجاد بشود  وبعد هم در ماده واحده و تبصرههائی که وجود داردشما ( تبصره 4 را ملاحظه کنید) (( شرکت موظف است بهره برداری از فروشگاهها و غرفه های پایانه از قبیل تعمیرگاهها ، کارگاههای فنی ( یعنی مثلاً مکانیکی ) فروشگاههای قطعات یدکی ( که میخواهند بفروشند) سالنهای تعویض روغن)) یعنی همین تعویض روغنی هائی که شما کنار جاده ها ملاحظه می کنید اسمش را گذاشته اند سالن تعویض روغنی ))! حالا یا دکان تعویض روغنی می گوئیم یا سالن دیگر !‌تفاوتش این است که اسمش را عوض کرده ایم . تعویض روغنی و بعد هم قهوه خانه و مهمانخانه ،‌ که رستوران اسمش را گذاشته اند . پس اینکه شما گفتید اینها نیست ،‌هست . نهایت امر می گوید موظف است این تشکیلات را با سرمایه وزارت راه وترابری درست کند،‌ ساختمانها را بسازد ، امکانات را بوجود بیاورد ،‌ مجهز کند ،‌بعد می گوید به بخش غیر دولتی واگذار می کند . یعنی فرض کنید که اجازه می دهد ضمن اینکه یک مقداری ممکن است سرقفلی هم بگیرد . حالا یا اجازه سنگین بدون سرقفلی ،‌یا سرقفلی با اجاره به افراد واگذار می کند بنابراین اینجا سرمایه گذاری است برادرمن ! شما چرا می گوئید دخالت نیست ؟ هم دخالت است وهم سرمایه گذاری است . الان در بندر عباس یا بندر بوشهر درسایر شهرهائی که وزارت راه وترابری در آنجا واردات دارد ،‌صادرات دارد ،‌ بندر دارد ؟‌یا مبادی ورودی و خروجی دارد در آنجا ها چه جور عمل می شود ؟ چه ضرورتی ایجاب کرده که این شرکت تاسیس بشود؟ آیا در بندرعباس رانندگان تریلی و کامیونهای این مملکت مشکلشان این است که تعویض روغن پیدا نمی شود؟ رستوران پیدا نمی شود؟ آیا در آنجا مشکلشان این چیزها است یا نه ،‌ مشکلشان چیز دیگری است ؟ نمایندگان مجلس باید با رانندگان بالاخره تماس داشته باشند و از وضع آنها اطلاع داشته باشند . بنده که با توجه به سابقه دو، سه دوره نمایندگی وافرادی که ازشهرستانهای مختلف ، راننده تریلی است، زحمتکش است با راننده کامیون است و مشکلاتش را می آید برای ما منعکس می کند ،‌این چیزها نیست که شما در اینجا آورده اید که وزارت راه بیاید شرکت تاسیس کند . راننده تریلی و کامین مشکلش این است ، شما قیمت گذاری که برای حمل بار کرده اید براساس وزن ومقدار مسافت هر تن اینقدر ریال ، هر کیلومتر اینقدر ریال این قیمت گذاری شما است . این رانندگان ممکلت ، حالا چه ماشین مال خودشان باشد یا در شرکت تعاونی واتحادیه تعاونی کامیونداران و تریلی داران باشند ،‌ درد این نیست که شما اینجا آورده اید!‌ درد این است که شما جاده هایتان  خراب است و بیچاره بدبختی که بایستی یک مسیری را که طی می کند از تهران به بندر عباس ،‌از تهران تا فلان شهر دیگر،‌ راهها در اثر خرابی ، دست اندازها ومسائل دیگر ،‌استهلاکش زیاد است ، قطعه زودخراب میشود ولاستیک زود از بین میرود و سائیده میشود . و بعد هم مشکل دیگر این است که شما بیائید به این راننده ،‌به این کامیوندار ، به این تریلی دار لاستیک و قطعات و وسائلی که نیاز دارد به نرخ دولتی ، حتی سهمیه بندی ولی منظم ، ( حساب کنید در یک سال یک تریلی چند حلقه لاستیک می خواهد  ؟) در اختیارش بگذارید . اگر او مطابق نرخ نیاورد ومطیع صد درصد شما نبود و دست شما ( وزارت راه ) را هم بنویسید بعد بیا بگو‌اقا اینها بدرفتاری می کنند و آن جنسها و آن کالاها و آن چیزهائی که مورد نیاز و ضروری است که ما میخواهیم حمل کنیم ، حمل نمی کنند وامثال ذلک . راننده کامیون و تریلی می گوید ما باید برویم در بندرعباس آنجا چند روز معطل بشویم تا مثلاً کامیون ما یا تریلی ما را بارگیری بکنند. ولی کامیونها وتریلی هائی که مال بخش خصوصی و بخش تعاونی نیست یعنی مال وزارتخانه ها ، دستگاهها ،‌نهادها است ،‌ نه فقط برای حمل بار مخصوص  خودشان ، حتی برای حمل بار بخش خصوصی وتعاونی ، اینها اولویت دراند وتا از راه میرسند بهترین جنسی را که حملش مشکل ندارد ، خطر ندارد و ضرر به تریلی نمی زند و برای آن وسیله نقلیه خطر کمتری دارد ،‌ بهترین نوع کالا را در زودترین وقت حمل میکند می آورد چون که مربوط به بخش تعاونی و خصوصی نیست. درد مردم این است برادرمن !‌ دردمردم این نیست که شما در آنجا قهوه خانه ورستوران و تعویض روغنی و تعمیرگاه قطعات یدکی درست کنید . شما لوازم و قطعات یدکی را که فروشندگانش کم هستند . با اینها چکار می کنید،‌ اینها تمام نمایندگی های
آیا آنجا تشکیلات و خدماتی که هست به عهده دولت است ؟ یعنی دولت آن کارها را میکند ؟ خیر ،‌ آن ساختمان را دولت ساخته اما در ارتباط با خدمت رسانی اش ، به بخش غیر دولتی واگذار کرده ، کلیه کسانی که الان آنجا در آن مغازه ها در آن ساندویچی ، در آن چلوکبابی اش دارند کار می کنند . بخش غیر دولتی است ،‌بخش خصوصی است ، و این راه هم ترمینال جنوب کلی درآمد دارد یعنی ترمینال جنوب حداقل در طول کمتر از مدت استهلاک خودش  (20 سال ) بیش از آن هزینه ای که کرده از این رابطه دارد درآمد درمی آورد . بنابراین،‌این هم در این رابطه نیست . دولت می گوید کسی حاضر نیست در این رابطه سرمایه گذاری کند. من سرمایه گذاری میکنم اما خدمت رسانی اش را به بخش غیر دولتی میدهم ضمن اینکه برای من سودآور هم هست . اما می گوئید دولت از کجا بیاید دراین رابطه سرمایه گذاری کند؟‌
 اولاً‌این بنادری که ما داریم خودش کلی در این رابطه الان درآمد دارد ومیتوند از درآمدهای خودش بسازد . ضمن اینکه فرضاً برای مساله حساس حمل ونقل از ردیفهای پیش بینی نشده ما یک 10 میلیون تومان هم بدهیم ، مطمئن باشید این 10 میلیون تومان را هم آقایان میتوانند بروند وام قرض الحسنه بگیرند ودر طول کمتر از 5 سال این را باز پرداخت کنند . ما این شرکتی را که تاسیس کرده ایم گفته ایم  (( شرکت خودکفا)) (استدعا می کنم برادرها به متن لایحه تصویب شده توجه کنند ) شرکت خودکفا، در راس آن هم آمدیم دوتا وزیر اقتصادی که مو را از ماست بیرون می کشندگذاشته ایم . یعنی یکی وزیر برنامه و بودجه ، یکی وزیر امور اقتصاد و دارائی ( نایب رئیس – وقتتان تمام است ) چشم. بنابراین ، در راس مجمع عمومی این سه تا وزیر است : وزیر راه و ترابری ، برنامه و بودجه و امور اقتصاد و دارائی . یعنی اینها به عنوان مجمع عمومی نظارت دقیق و کامل دارند که به هیچوجه من الوجوه این از حالت خود کفائی ساقط نشود،‌ اگر هم ساقط بشوداین تبصره 2 بودجه را که ما گذاشتیم و هرسال هم بدون قطع ان شاءالله تکرار خواهد شد ، هر شرکتی که از حالت خودکفائی برسد ،‌ یا باید منحل بشود ، یا باید در شرکتهای دیگری که سود ده هستند ادغام کند . بنابراین من استدعا می کنم با توجه به توضیحاتی که مطرح شد واین لایحه درجهت ارائه خدمت به این قشر محروم و برنامه ریزی نظام جمهوری اسلامی  هست و به هیچوجه مساله دولتی اش مطرح نیست ،‌و آن نگرانی هائی هم که برادران دارند لحاظ شده ، با تصویب خودشان انشاء الله اجازه بدهند.
 که ما یک گام در زمینه تحقق بخشیدن به برنامه ریزی ها و سیاستهایمان در حمل و نقل نظام جمهوری اسلامی برداریم .والسلام علیکم .
 منشی – آقای موحدی ساوجی مخالف هستند بفرمائید .
 نایب رئیس – آقای موحدی شما 9 دقیقه وقت دارید .
 علی موحدی ساوجی – بسم الله الرحمن الرحیم . مخالفین محترم این لایحه قبل از من تا حدود زیادی ابعاد لایحه را بیان کردند و تشریح کردند مخصوصاً جناب آقای نوربخش و جناب آقای آقا محمدی در این رابطه توضیحات کافی دادند. کمیسیون محترم برنامه و بودجه هم که این لایحه را ردکرده دلائل خودش را طی سه بند ذکر کرده که به چه دلیل ما کلیات این لایحه را رد کرده ایم . من به صورت اجمالی مطالبی را که لازم است در این رابطه عرض کنم و بر می شمارم .مسائل و مطالبی که در این لایحه وجود دارد به نظر من همه از نقاط منفی لایحه به حساب می آید :
 1- جلوگیری از فعالیت مردم ودخالت دولت در اموری که طبق قانون اساسی مکلف به انجام آن نیست .
 2- وزارت راه وترابری بهتر است برنامه های مهم و زیر بنائی در ارتباط باراهسازی ، توسعه راه‌آهن،‌ بندر سازی وتقویت و نگهداری و حفظ راهها و بندرهارا بر عهده بگیرد .
 و همینطور مساله هواپیمائی کشوری که مربوط به وزارت راه است و ترابری هوائی را شامل میشود، یک مقداری در جهت تقویت و توسعه حمل ونقل هوائی مملکت توجه بکند ، نه گاراژداری و تعمیرکاری و پنچرگیری و مهمانخانه داری و قهوه چی بودن برای کامیوندارها و تریلی دارها!
 برادر ما آقای هراتی با اینکه از لحاظ اصول قبول کردند که دولت در نظام جمهوری اسلامی ایران سیاستگذار ، برنامه ریز و ناظر باید باشد وامور را نظارت کلی و کنترل کند، ولی بعد وقتی که آمدند نتیجه گرفتند گفتند که این لایحه ای که آمده عین همان سیاست کلی نظام است و منطبق با همان اصولی است که فکر کرده اند . و حال اینکه واقعاً این نیست . شما ملاحظه می کنید که یک شرکت دولتی می خواهد ایجاد بشودو پایانه هائی را به وجود بیاورد واین پایانه ها در مبادی ورودی و خروجی کشور مخصوصاً‌ درمرزهای آبی می خواهد ایجاد بشود  وبعد هم در ماده واحده و تبصرههائی که وجود داردشما ( تبصره 4 را ملاحظه کنید) (( شرکت موظف است بهره برداری از فروشگاهها و غرفه های پایانه از قبیل تعمیرگاهها ، کارگاههای فنی ( یعنی مثلاً مکانیکی ) فروشگاههای قطعات یدکی ( که میخواهند بفروشند) سالنهای تعویض روغن)) یعنی همین تعویض روغنی هائی که شما کنار جاده ها ملاحظه می کنید اسمش را گذاشته اند سالن تعویض روغنی ))! حالا یا دکان تعویض روغنی می گوئیم یا سالن دیگر !‌تفاوتش این است که اسمش را عوض کرده ایم . تعویض روغنی و بعد هم قهوه خانه و مهمانخانه ،‌ که رستوران اسمش را گذاشته اند . پس اینکه شما گفتید اینها نیست ،‌هست . نهایت امر می گوید موظف است این تشکیلات را با سرمایه وزارت راه وترابری درست کند،‌ ساختمانها را بسازد ، امکانات را بوجود بیاورد ،‌ مجهز کند ،‌بعد می گوید به بخش غیر دولتی واگذار می کند . یعنی فرض کنید که اجازه می دهد ضمن اینکه یک مقداری ممکن است سرقفلی هم بگیرد . حالا یا اجازه سنگین بدون سرقفلی ،‌یا سرقفلی با اجاره به افراد واگذار می کند بنابراین اینجا سرمایه گذاری است برادرمن ! شما چرا می گوئید دخالت نیست ؟ هم دخالت است وهم سرمایه گذاری است . الان در بندر عباس یا بندر بوشهر درسایر شهرهائی که وزارت راه وترابری در آنجا واردات دارد ،‌صادرات دارد ،‌ بندر دارد ؟‌یا مبادی ورودی و خروجی دارد در آنجا ها چه جور عمل می شود ؟ چه ضرورتی ایجاب کرده که این شرکت تاسیس بشود؟ آیا در بندرعباس رانندگان تریلی و کامیونهای این مملکت مشکلشان این است که تعویض روغن پیدا نمی شود؟ رستوران پیدا نمی شود؟ آیا در آنجا مشکلشان این چیزها است یا نه ،‌ مشکلشان چیز دیگری است ؟ نمایندگان مجلس باید با رانندگان بالاخره تماس داشته باشند و از وضع آنها اطلاع داشته باشند . بنده که با توجه به سابقه دو، سه دوره نمایندگی وافرادی که ازشهرستانهای مختلف ، راننده تریلی است، زحمتکش است با راننده کامیون است و مشکلاتش را می آید برای ما منعکس می کند ،‌این چیزها نیست که شما در اینجا آورده اید که وزارت راه بیاید شرکت تاسیس کند . راننده تریلی و کامین مشکلش این است ، شما قیمت گذاری که برای حمل بار کرده اید براساس وزن ومقدار مسافت هر تن اینقدر ریال ، هر کیلومتر اینقدر ریال این قیمت گذاری شما است . این رانندگان ممکلت ، حالا چه ماشین مال خودشان باشد یا در شرکت تعاونی واتحادیه تعاونی کامیونداران و تریلی داران باشند ،‌ درد این نیست که شما اینجا آورده اید!‌ درد این است که شما جاده هایتان  خراب است و بیچاره بدبختی که بایستی یک مسیری را که طی می کند از تهران به بندر عباس ،‌از تهران تا فلان شهر دیگر،‌ راهها در اثر خرابی ، دست اندازها ومسائل دیگر ،‌استهلاکش زیاد است ، قطعه زودخراب میشود ولاستیک زود از بین میرود و سائیده میشود . و بعد هم مشکل دیگر این است که شما بیائید به این راننده ،‌به این کامیوندار ، به این تریلی دار لاستیک و قطعات و وسائلی که نیاز دارد به نرخ دولتی ، حتی سهمیه بندی ولی منظم ، ( حساب کنید در یک سال یک تریلی چند حلقه لاستیک می خواهد  ؟) در اختیارش بگذارید . اگر او مطابق نرخ نیاورد ومطیع صد درصد شما نبود و دست شما ( وزارت راه ) را هم بنویسید بعد بیا بگو‌اقا اینها بدرفتاری می کنند و آن جنسها و آن کالاها و آن چیزهائی که مورد نیاز و ضروری است که ما میخواهیم حمل کنیم ، حمل نمی کنند وامثال ذلک . راننده کامیون و تریلی می گوید ما باید برویم در بندرعباس آنجا چند روز معطل بشویم تا مثلاً کامیون ما یا تریلی ما را بارگیری بکنند. ولی کامیونها وتریلی هائی که مال بخش خصوصی و بخش تعاونی نیست یعنی مال وزارتخانه ها ، دستگاهها ،‌نهادها است ،‌ نه فقط برای حمل بار مخصوص  خودشان ، حتی برای حمل بار بخش خصوصی وتعاونی ، اینها اولویت دراند وتا از راه میرسند بهترین جنسی را که حملش مشکل ندارد ، خطر ندارد و ضرر به تریلی نمی زند و برای آن وسیله نقلیه خطر کمتری دارد ،‌ بهترین نوع کالا را در زودترین وقت حمل میکند می آورد چون که مربوط به بخش تعاونی و خصوصی نیست. درد مردم این است برادرمن !‌ دردمردم این نیست که شما در آنجا قهوه خانه ورستوران و تعویض روغنی و تعمیرگاه قطعات یدکی درست کنید . شما لوازم و قطعات یدکی را که فروشندگانش کم هستند . با اینها چکار می کنید،‌ اینها تمام نمایندگی های
دولت هستند یا نمایندگی های کارخانه هستند . اینها پروانه دارند ،‌اینها زیر نظر فرمانداری واستانداری دارند جنس را توزیع میکنند ولی در عین حال به آنها قطعه و جنس داده نمی شود . شما که میخواهید فروشگاه لوازم یدکی در این پایانه ایجاد بکنید ،‌یا جنس ندارید بدهید ( نایب رئیس – آقای موحخدی وقتتان تمام است ) که فروشگاه چه فایده ای دارد ؟ و یا اگر جنس دارید فقط میدهید به آن کسی که آمده گاراژ دولت فروشگاه زده ،‌ به او میخواهید جنس بدهید ،‌بقیه مردم چه کنند ؟ سایر افراد که به دولت مالیات میدهند ،‌ عوارض به شهرداری میدهند ونوسازی میدهند ،‌آنها چه می کنند ؟ آنها از کجا زندگی بکنند ؟
 بحث ما این است که این لایحه  از جهات مختلف اشکال دارد . و به جای اینکه وزارت محترم راه، به وظائف اصولی خودش که مربوط به مسائل زیربنائی مملکت است ، مملکتی که راه نداشته باشد ، مملکتی که راه آهن نداشته باشد ، مسلماً‌حمل و نقلش هم دچار اشکالات میشود . شما بیائید به این مسائل برسید نه اینکه بخوهید بروید گاراژ درست کنید . که درواقع شرکت پایانه همان گاراژ است . گاراژ عدل و گاراژ شمس العماره قدیم را شما آورده اید (( شرکت پایانه )) کرده اید والسلام علیکم و رحمه الله .
 منشی – آقای داودی شمسی موافق هستند ،‌بفرمائید.
 سید اسماعیل داودی شمسی – بسم الله الرحمن الرحیم . مخالفین محترم مطالبی را فرمودند ،‌ موافقین محترم هم بسیاری از آنها را جواب دادند ولی به یکی دو مساله خیلی مهم اصلاً اشاره نشد . متاسفانه پریروز کمیسیون هم توضیح کافی در این زمینه نداد. من امیدوارم که بعداً کمیسیون و دولت توضیح بیشتری در مورد سیستم حمل و نقل یک کار مهم و زیربنائی است و یکی از مسائل کشور ما در بخش اقتصاد آنجا است .
متاسفانه در کشور ما خدمات راه آهن گسترده نیست و راه آبی هم که نداریم و تقریباً جزو معدود کشورهائی هستیم که درصداعظم کار حمل ونقل توسط کامیونها انجام میشود وما متاسفانه کمترین خدماترابه این بخش داده ایم .  چه دولت ،‌چه بخش خصوصی ، چه بخش تعاونی . اگر در حمل ونقل شهری ، شرکتهای واحد درست کردیم یا ترمینالهای مسافربری درست کردیم یا یک مقدار کمی به اتحادیه های تعاونی خصوصاً در شهرای بزرگ رسیدگی میشود . ( مثلاً‌ در تهران رسیدگی میشود ، در اصفهان من خبردارم یک کارهائی میشود) درمورد کامیونداران یا اتحادیه ها یا مرکز این طوری و تشکیلات این طوری هم که مردمی باشد راه نیفتاده . واگر از نزدیک ما پای در دل اینها بنشینیم می بینیم که اینها ( کامیوندارها ) جزو کسانی هستندکه خیلی میتوانند نقش داشته باشند که غالباً دلسرد هستند و ضرر می کنند مهمتر از اینها ضربه های اقتصادی است که میخوریم . اگر وزارت بازرگانی توضیح بدهد ، مقایسه بکند با کشورهای دیگر ،‌ مقایسه بکند با بخشهای دیگر ،‌مساله قطعات یدکی را ( همان چیزی که جناب آقای موحدی ساوجی فرمودند ) و نحوه تامین این و مسائلی را که رانندگان و کامیونداران دارند ،‌به خاطر اینکه تعمیرگاههای درستی نیست و سرویس تعمیرات دست داده نمی شود ، ما از این بابت خیلی ضرر می کنیم . حالا اگر 10 میلیون تومان میخواهند برای سرمایه گذاری ، برای ایجاد یک شرکتی که این مسلماً برمی گردد ،‌حالا فرض کنیم که یک قسمتش برنگردد یا اصلاً برنگردد ، شما حساب بکنید باآن مقدار پولی که دارید بابت خسارت و زیان در سیستم حمل و نقل کشور میدهید، در همین زمینه ترابری و جاده ها ، این را مقایسه بکنیم ببینیم که آیا این سرمایه گذاری صرف می کند یا نه ؟
 اشکال دیگری که گرفته شد یک نکته مهم دیگری هم هست ، معمولاً‌ کامیوندارها کسانی هستند که زمین ندارند،‌ در شهرستان کارخانه وجود ندارد و هیچ امکان دیگری ندارند معمولاً شهرهای حاشیه کویر ( دربخشهائی که بنده آشنا هستم ) کامیوندار هستند واینها الان از دو طرف ضربه می خورند . یکی در شهرستان نه آب و هوای خوبی دارند ، نه اشتغال خوبی دارند ، از زن و بچه هایشان هم دور هستند . یکی هم در بنادر و گاراژهای شهرهای بزرگ در بدترین شرایط زندگی ، زندگی می کنند .حالا اگر یک خدمات کوچک رفاهی به اینها داده بشود چه اشکالی دارد ؟ واگر دولت این کار را نکند آنها هم کار نمیکنند . خوب، مگر این بخش خصوصی از قدیم در صحنه نبوده ؟ چرا برای اینها نکرده ؟ در قدیم وقتی میخواستند مثال بزنند چند تا صنف را مثال می زدند که اینها عقب مانده هستند . ما نباید با محرومین و مستضعفین اینطوری برخورد بکنیم . مجلسی که می گوید در خدمت مستضعفین هستیم اینها مشتضعفینی هستند که میتوانند بسیار هم خدمت بکنند و در بخش اقتصادی و بخش اجتماعی مؤثر باشند و بهترین خدمت را بکنند که رساندن به موقع کالا است.
 مطلب دیگر این است که آیا این، جزو وظایف دولت هست یا نه ؟ جناب آقای هراتی قبلاً به خوبی توضیح دادند . هم در بخش سیاستگذاری ، هم در بخش هدایت وارشاد‌‌،‌ هم در بخش کنترل دولت وظایفی که دارد باید در مورد این قشر اعمال بکند که تا حالا نکرده .
 مطلب دیگر که وزارت راه وترابری است ،‌البته ما منکر این نیستیم که وزارت راه و ترابری کارهای مهمتر دیگری را هم در سایر بخشها دارد . این دلیل نمی شود که ما کارهای کوچک یا کوچکتر را نادیده بگیریم . آن وظایف اصلی اش را باید انجام بدهد ،‌ ای یکی را هم باید آنجا سازماندهی می کند یک معاونت حمل ونقل زمینی دارد ، دوائری دارد که باید به اینها رسیدگی بکند. اصلاً‌وقتی که ما وظایف دولت را تقسیم کردیم وظیفه ترابری را در حال حاضر به وزارت راه وترابری داده ایم واین وزارتخانه باید این وظیفه را هم انجام بدهد . حالا برای انجام وظیفه ، میتوانند اداره یا شرکت درست بکند که انجام بدهد . مسلماً به صورت شرکت بهتر انجام میشود ،‌مخصوصاً‌ که امکان واگذاری اش هم در آینده هست .
 اینکه ما می گوئیم دولت باید فقط وظائف مهم مربوط به اعمال حاکمیت را انجام بدهد این درست است ولی وظائفی را هم که بخشهای دیگر انجام نمیدهند بایددولت انجام بدهد و الان بنگاههای اقتصادی زیادی که ما در کشور داریم اکثرشان به همین دلیل ایجاد شده . حالا یک تعدادی از آنها را هم قبول داریم که نبایستی دست دولت باشد ولی جائیکه بخش خصوصی نمی رود در فلان بندر ترمینال ایجاد بکند ، حتی در شهرهای بزرگ ، خوب دولت ایجاد بکند . چه اشکالی دارد ؟ . سایرخدمات مثل خدمات گمرکی و دیگر خدماتی که در کنار حمل و نقل هست ودرآمدهائی که ما داریم حاصل نمیشود مگر اینکه یک نظمی ایجاد بشود . وقتی که  ما این ترمینالها را داشته باشیم رابطه با کامیونداران ،‌رانندگان ، آمارگیری ،‌ شنیدن درد دلهایشان ، جمع کردن آنها ، متشکل کردن آنها وهمه اینکارها میشود انجام بشود برای اینکه امکان دادن خدمات به آنها به وجود بیاید . ببینید می گویند فقط تعویض روغن !‌ فقط تعویض روغن نیست . تعمیرات هم هست ، تهیه قطعات یدکی هم هست ، و مهمتر از آن کارهائی که د رجهت هدایت وبرنامه ریزی سیستم حمل ونقل میشود انجام داد ، وظایف مختلفی که در لایحه آمده ووزارت راه می تواند انجام بدهد . شما یک مورد را ببینید . چون مراکزی نیست ، تعمیرگاههائی نیست ، ( تعمیر گاه و تعویض روغنی برای ماشینهای سواری زیاد است ولی برای کامیون کم است ) اینها می آیند در پارکینگهای وسط راه ،‌ یا هر جائی که فضای سبزی باشد ، یک درختی باشد ، یک چشمه آبی باشد آنجا پارک می کنند وآنجا اصلاً محیط زیست آلوده میشود ، آبها آلوده می شوند ،  زمینها از بین میرود . خوب ، چه اشکالی دارد که دولت بیاید آن زمینهای بزرگ را در بیابانهای کشور بگیرد یک دیواری دورش بکشد ، یک شیر آب هم بگذارد ، دو تا اطاق ویک نمازخانه هم درست بکند و اینها بروند آنجا و از آن استفاده بکنند واین گرفتاریها بوجود نیاید .
 این یک کاری است که از چند جهت صرفه و صلاح است .اگر در شهرها و ترمینالها، در جاهای خوبی باشد،‌ ترافیک ایجاد نمیشود . ما متاسفانه آمده ایم مرکز شهر را ورود کامیونها ،‌اتوبوسها ، و حتی ماشینهای سواری در محدوده شهر تهران یا شهرهای دیگر ممنوع کرده ایم ،‌ اما خیابانهای حاشیه حتی خیابانهای کمربندی شهرها وقتی که انسان می رود می بیند در این جاده ها راه بندان است . این دلیلش چیست ؟‌ دلیلش این است که کامیونهای بزرگ آنجا پارک کرده اند ودارند استراحت می کنند یا کارهای دیگر می کنند . یعنی آمده اند قهوه خانه ها را درکمربندی ها زده اند ! کمربندی ایجاد شدبرای اینکه ترافیک شهر از بین برود ولی خودش دوباره آنجا را ترافیک ایجادکرده .
 یکی از دلائلش همین است که سرویسهای لازم به راننده ها داده نمیشود .
 درمورد برنامه ریزی ونرخ خدمات ، برادران موافق دیگر فرمودند ومن دیگر بیشتر وقت نمی گیرم . امیدوارم به این لایحه رای داده بشود . این اشکالاتی که گرفته شد تقریباً تمامش جواب داده شده واین سرمایه زیادی هم نمیخواهد ، اشکال زیادی هم در کار ایجاد نمی کند . بخش دولتی هم ، ( شما
آمار وارقام را ببینید ) در حدود هشتاد تا شرکت بزرگ دولتی ما داریم . یک دانه آز آنها را به سهامی عام تبدیل کنید ، یا با استفاده از قانون موجود گسترش مالکیت واحدهای تولیدی ،‌ سهامش را نمی گویم به عموم بدهید ، به خود کارمندان یا کارگران آنجا بدهید( یکی از آن سود دارهایش را ) ما می گوئیم این هم که آنهائی که زیان میدهند واگذار کنیم ،‌این یک حرف درستی نیست . یکی از آن سود ده هایش را واگذار کنیدسرمایه صد تا ، دویست تا از این نوع شرکتها در می آید. ما صدها شرکت مصادره شده وملی شده داریم ،‌ ده تا از آنها را بیائید واگذار کنید . یا همانهائی که به صورت سهامی عام هست افزایش سرمایه بدهید و سهامش را به  مردم واگذار کنید ، پول اینجا درمی آید .وقتی که پول نداریم دستمان را نباید ببندیم و نباید دولت وظائفش را انجام ندهد ، باید حتماً انجام بدهد . ما اینجا باید بحث بکنیم ببینیم آیا این کار برای کشور لازم است یا نیست ؟ لازم هست ، به خاطر اینکه هم از نظر اقنصادی به صرفه و صلاح است ، هم از نظر اجتماعی یک خدمتی است به یکی از محرومترین اقشار . من تقاضا میکنم نمیاندگان محترم به این لایحه رای بدهند تا ما بتوانیم اینجا یک خدمتی ارائه بکنیم. واسلام علیکم و رحمه الله .
 نایب رئیس – متشکر ، موافقین فقط یک دقیقه دیگر وقت دارند که یک دقیقه هم قابل بحث نیست کمیسیون و دولت توضیح بدهند .
 منشی -‌ آقای پناهنده می گویند یک مطلب یک دقیقه ای به عنوان موافقت دارند.
 نایب رئیس – آقای پناهنده یک دقیقه می توانید صحبت کنید.
 علی پناهنده – بسم الله الرحمن الرحیم . ببینید برادرها ! من می خواهم در این یک دقیقه دو سه تا مطلب خدمتتان بگویم .
 اولاً این شعارهائی که میدادند که دولت میخواهد تعویض روغنی واینها باز کند ، تمامش بیجا است . برای اینکه شما نگاه کنید این تبصره 4 می گوید (( شرکت موظف است بهره برداری از فروشگاهها و غرفه های پایانه از قبیل تعمیرگاهها، کارگاههای فنی ، فروشگاههای قطعات یدکی ( …تا آخر ) را به بخش دولتی واگذار نماید)). این مربوط به این که اصلاً تمام این حرفهایی که می زند با این تبصره 4 منتفی است . یعنی مربوط به بخش غیر دولتی است .
 مطلب دوم اینکه شما بیائید واقعیات را نگاه کنید . مگر این بخش خصوصی از اول انقلاب تا حالا نبوده ؟ چرا کاری نکرد؟ الان شما بروید بندر عباس یک پاچال برای تعویض روغن نبود .ما در دوره گذشته با کمیسیون راه وترابری وبازرگانی آنجا رفتیم ،‌داد راننده ها از همین جهت بلند بود . بعد یک نمونه این طرف قضیه را در اصفهان درست کرده اند . یعنی آمده اند یک چنین کاری را در اصفهان یک پایانه ای درست کرده اند و راننده ها آنقدر راضی هستند وآنقدر وضعشان خوب است . شما واقعیتها را ببینید .تنها شعار دادن واینکه دولت میخواهد قهوه خانه باز کند . دست نیست . چه کسی گفته دولت میخواهد قهوه خانه بازکند؟‌ شما لااقل یک نگاه به خود لایحه هم می کردید ، تبصره را می دیدید که میگوید : (( موظف است به بخش خصوصی واگذار کند )) یعنی اصلاً‌ نمی خواهد اداره بکند . بعضی ها می گفتند که اصل سرمایه اش را از کجا می آورد؟‌ بابا همین 49% را از خود بخش خصوصی ( نایب رئیس – وقتتان تمام است )) می گیرد . ( همین الان تمام میکنم حاج آقا !) و بعد سرقفلی ، چیزی به آنها واگذار می کند ،‌ از بانکها هم میتوانند وام بگیرد بعد هم پرداخت بکند وخودکفا بشود یک ریال هم بر بودجه دولت تحمیل نمیشود . واقعاً‌ این چیز لازم و مفیدی است و برای ترابری کشور لازم است . والسلام علیکم و رحمه الله .
 نایب رئیس – کمیسیون توضیح بدهد .
 مسعود صادقی آزاد ( نایب رئیس کمیسیون ) ـ‌ بسم الله الرحمن الرحیم .
 از خواهران و برادران عزیزم خواهش میکنم عنایت بفرمایند ضعف بیان من را با دقت خودشان جبران بکنند . اصل مساله برادران و خواهران این است ، 295میلیون تومان سرمایه گذاری شده برای چهار تا پایانه . این 295 میلیون تومان سرمایه گذاری شده برای چهار تا پایانه .این 295 میلیون تومان الان دارد سودمیدهد . ما میخواهیم از مجلس اجاره بگیریم این سود اضافی را چهار تا بکنیم پنج تا ،‌ شش تا ،‌ ده تا ،‌ پنجاه تا ،‌ هیچ چیز دیگری نمیخواهیم . این لب کلام است . یعنی اگر برادران ، خواهران ،‌ عزیزان فکر کنندکه ما میخواهیم  قهوده خانه چی بشویم ، اشتباه است . اگر می خواهیم ما قطعات یدکی بفروشیم اشتباه است .اگر فکر میکنند . ما می خواهیم بقال بشویم ، پپسی فروش بشویم اشتباه است . عزیزم ! جان من ! عنایت بفرمائید یک جامعه ای را شما بدون ناظم رها کنید که ناظم نداشته باشد . این مثل قارچ سبز میشود. هر کس هر طوری که دوست دارد میاید یک چیزی برای خودش بنا میکند .نمونه اش روستاهای ما ، شهردار ندارد که اجازه ساختمان بدهد . هرکس هر طوری که دوست دارد پشت به قبله ،‌ رو به قبله ، روبه شرق ،‌ رو به غرب همین طوری خانه می سازند ، نه کوچه معلوم است نه خیابان معلوم است . ما میگوئیم آقا یک ناظم لازم است این بالا باشد نظم بدهد . تمام شد ورفت ! حقیقت را عرض میکنم غیر از این چیز دیگری نیست. برادران، عزیزان!‌ عرض میکنم ما همین الان 55 میلیون تومان از سودی که این چهار تا پایانه به ما داده در اصفهان سرمایه گذاری کرده ایم ، همین طور هم ادامه دارد،‌برادرمن ! اگر من راننده را رها کنم ممکن است برود قهوه خانه بنشیند خدای نکرده آن پشت یک بست هم تریاک بزند .ولی من برایش چای درست میکنم ، فیلم ویدئو برایش میگذارم ، فیلم سینمائی برایش میگذارم ، زمین تنیس برایش درست کرده ام . بفرمائید ببینید . من خواهش میکنم اگر امکان دارد از این 45 دقیقه وقتی که من دارم 20 دقیقه اش را تعطیل کنید بفرمائید بروید آنجا ماکت یکی از این پایانه ها را ببینید . آقا از در که وارد میشودنوبت میگیرد .آنجا دیگر باز ، چند نوع است . ببینید عزیزان من !ما الان در هواپیمائی نمیرساند . ولی یک مسافری هست که برای اولین بارسوار هواپیما میشود ، میخواهد در توالت هواپیما را باز کند ،‌ می کشد . وحال آنکه نوشته هل بدهید . ما انواع واقسام بارها را مثل همین مسافر داریم.یک بار هست بدبار است ، یک بار است خوش بار است . آقایان میایند میروند سراغ خوش بارها .ما اینجا داریم به اینها نوبت میدهیم ،‌ هیچ کار دیگری نمی کنیم .برادرم ! این آقا که واردمیشود نوبت را میگیرد .ماشین خودش را پارک میکند . تعویض روغن میخواهد این بغل ، پنچرگیری میخواهد آن بغل ، قهوه خانه میخواهد آن بغل ،‌ زمین تنیس میخواهد آن بغل ، جای بازی میخواهد این بغل ، استراحتگاه میخواهد آن بغل . الان ما از راننده بابت حمام ، بابت استراحت ،‌بابت قهوه خانه ، هیچ چیز نمی گیریم . حتی پپسی مجانی میدهیم . فعلاً‌ چون دیوار ندارد ، اگر مجانی بدهیم هر کسی  میاید میگیرد ،‌ صبرکردیم دیوار را بکشیم به این عزیزان پپسی و یخ مجانی داریم میدهیم . فیلم ساخته ایم یک میلیون ودویست هزا تومان‌آقا !‌ راننده را اصلاً به جلوه میدادند برادر عزیزمان بسیار کار خوبی کردندکه از آنهاتشکر کردند ، یادم نرود که چه موقع هائی بود که این راننده ها به داد مملکت رسیدند والان هم همین طور . راننده که قوم بنی هنده نیست که ما بخواهیم خدای نکرده شخصیت اورا خرد بکنیم . راننده شخصیتی است که ما به او میگوئیم آقا !‌ شما یکی از مدیران اجرائی جامعه ما هستی . ما داریم به اینها خط میدهیم ،‌ به اینها فیلم میدهیم ، آموزش میدهیم ،‌ ویدئو میدهیم ، حتی نوار کاست تهیه کرده ایم در راه که میروند بگذارند در ماشین و گوش کنند کار بدی است ؟ از همین پول !‌ ما که از دولت چیزی نمی خواهیم . من هم از شما هستم . اصلاً‌رای ندهید ، اصلاً‌ تصویب نکنید بیش از 90% حمل ونقل کشور از طریق جاده است. حالا می خواهم یک بیمارستان تاسیس بکنم .این بیمارستان را تاسیس کردم ، در و دیوار میخواهد طبابت بکند ؟ باید هماهنگ بکنم ،وزارت بهداری دکترش را تربیت بکند، 6 سال دیگر که این بیمارستان من درست شد دکترش هم باشد . درست است راه را باید بسازیم ، هواپیما را باید بسازیم ، قطار را باید بسازیم ، اینها را باید بسازیم. این را نسازیم ؟ چون آنها هستند،‌ این را نسازیم ؟ من یک آماری خدمت شما عرض می کنم خواهش می کنم خواهران،‌ عزیزان ، برادران توجه بفرمایند. استدعا میکنم . ببینید ! در بندر عباس چیزی حدود 7-8 میلیون تن در سال کالا وارد میشود . از مرزبازرگان 3 میلیون 2 میلیون آن واردمیشود با همان وسیله به گمرک سهلان وتبریز و تهران و جاهای دیگر . یک میلیون آن در بازرگان پیاده میشود .در بندرعباس 7-8 میلیون پیاده میشود . خواهش میکنم بفرمائید ببینید . رسوبات کالا در بازرگان را ببینید ، رسوبات کالا در بندرعباس را هم ببینید .آن وقت آب و هوای بازرگان با آب و هوای بندرعباس را هم مقایسه کنید . بعد می بینید که در بازرگان از یک میلیون تن ، چیزی درحدود بیش از 120 هزار تن کالای رسوبی داریم ودر بندرعباس با 7-8 میلیون تن درسال 70 هزار تن. این هم بدیهی است . ماشین نیست . از کشتی بار خالی میشود،‌کشتی میرود،
 

ماشین می آید این بار را میزند . یعنی  درواقع دارد جابجا میشود . از راننده بپرسید آقا‌! چرا بازرگان نمیروی؟ – معذرت می خواخهم – میگوید من اصلاً آنجا توالت ندارم بروم . حمام ندارم بروم . شب آنجا بخوابم صبح بخواهم دوش بگیریم یا بخواهم خستگی ام در برود ‌، امکاناتش را ندارم. محبت بفرمائید ببینید ! اصلاَ ما صحبت این را نمی کنیم که این یک چیزی است که ماذهن گرائی کرده ایم . ما داریم میگوئیم آقا !‌ این اجرا شده ، پول زیادی داریم ،‌ این پول را میخواهیم اجازه بگیریم از مجلس ،‌ ببریم جای دیگر این پایانه ها را اضافه بکنیم ،‌بکنیم 50تا پایانه . اگر اشتباه می کنیم بگوئید اشتباه می کنید ! اگر درست است برادران قبول بفرمائید . اگر نه ،‌ من نمیدانم چه طوری هست . میتوانیم یک بازدیدی داشته باشیم بفرمائید بازدید بکنید. به عنوان کارشناس امور اجتماعی و به عنوان کسی که مدتی در وزارت راه بوده ام و به عنوان کسی که حمل و نقل خارج از کشور را هم دیده ام و به عنوان کسی که با اقشار مختلف کار کرده ام ،‌ خصوصاً‌در بیمارستان معتادین زمان حکومت منحوس پهلوی که اکثر برادران عزیز راننده هایمان هم متاسفانه دچار این مساله اعتیاد میشدند و با اینها از نزدیک حتی با خانواده هایشان کار کرده ام ، عرض میکنم خواهر من برادرمن ! این لایحه چیزی جزسازماندهی به وضعیت حمل و نقل کشور ( یک ) ،‌بهبود وضع راننده ها (دو) و جلوگیری از جابجائی های مکرر نیست . ببینید عزیزان !‌ بسیاری از کالای ما بیهوده جابجا میشوند . جابجائی مضاعف بیشتر ،‌ سه بار ،‌ چهار بار پایانه ها جلوگیری می کنداز اینکار . یعنی باریابی میکند . بنده با کامیون وارد این شهر شدم . بار میخواهم . میخواهم بروم تهران . کجا بروم بار پیدا کنم ؟ مراجعه میکنم میگویم آنجا آقا بارداری ؟ میگوید بلی یا نه . می فهمم در شهربار هست یا نیست تمام شد و رفت ! مشکل رانندگان اصلاَ حل می شود . نمازخانه داریم ، خوابگاه داریم ،‌ تلفن راه دور داریم . آموزش داریم الان در بندرعباس و بوشهر با ویدئو داریم برای اینها فیلم پخش میکنیم . نوشابه و یخ مجانی داریم به اینها میدهیم ، خوابگاه مجانی است .  مهم این است برادران ! این درآمد فقط از صدتومان ورودی است . از هر ماشینی که وارد میشود صدتومان ورودی میگیریم خواهش میکنم به این آمار توجه بفرمائید .ببینیدبرادران!‌ دراین 4 تا پایانه ،‌ الان حدود روزی وهزار کامیون داردوارد میشود یعنی دو هزار تا 100 تومان از راننده میگریم ( که البته در حقیقت از خودش نمیگیریم . الان از راننده میگیریم ولی بعد از صاحب کالا می گیریم ) 100 تومان چیست ؟ پول 20 دانه تخم مرغ است فقط! هیچ چیز دیگر نمیگیریم . نه برای خوابگاه ،‌نه برای استراحتگاه نه برای هیچ چیز دیگر ،‌ از اوپول نمیگیریم  .همین را داریم میگیریم . دوهزار ضربدر100 تومان میشود 200 هزار تومان در یک روز 200 هزار ضربدر 30، یعنی 6 میلیون تومان در ماه فقط ورودی میگیریم . اگر ما این بخش های خصوصی اش را واگذار بکنیم که همان طور که برادران عزیزمان فرمودند طبق تبصره 4 شرکت موظف است بهره برداری از فروشگاهها و غرفه های پایانه از قبیل تعمیرگاهها ،‌ کارگاههای فنی ،‌ فروشگاههای قطعات یدکی ،‌ سالن های تعویض روغن به بخش غیر دولتی واگذار کند. آقا ! شما چرا فقط قهوه خانه اش را میگیرید ؟ خودتان یک سفر به حضرت رضا میخواهید بکنید در راه میگوئید یک جا بایستیم یک چای بخوریم . شما فقط دست گذاشته اید روی قهوه خانه اش ! آن وقت این لایحه یک بدشانسی هم میاورد ، یک مدافعی مثل من میشود که نمیتواند حرفش رابزند و ردمیشود. نشود این طوری خواهش میکنم ببینید میگوید که باید  سالن های تعویض  روغن و رستوران  را طبق آئیننامه ای که توسط وزارت راه و ترابری تهیه و پس از تایید محمع به تصویب هیات وزیران خواهد رسید به بخش غیر دولتی واگذار خواهد کرد 41% سهام این بخش خصوصی است . ما میگوئیم آقا بیائیم اینها را سازماندهی بکنیم ، نظم بدهیم به این برنامه . شما حالا حساب بفرمائید اگر این چهارجای ما بشود پنجاه تا، بطور متوسط
در روز10 هزار کامیون وارد خواهد شد. واگر بازهم فقط پول ورودی بگیریم، چیز دیگری نگیریم ، 10هزار تا100 تومان میشود یک میلیون تومان درروز، ودرسال میشود365میلیون تومان ، فقط ورودی یعنی ماهنوزمغازه زااجاره نداده ایم . به قول برادران قهوه چی خودمان هستیم وسرقفلی اش راهم واگذار نکرده ایم
وحال آنکه تازه اینها رامیدهیم ، سرقفلی اش رامیگیریم ، کرایه اش رامیگیریم، به آنها هم نظم میدهم بخواهدخلاف بکندجلویش رامیگیریم ، بخواهد گران بدهدجلویش رامیگیریم ، بخواهد غیربهداشتی باشد جلویش
رامیگیریم . یعنی یک مدیر بالای سرکار هست . اگر آنها راهم به این اضافه کنیم حدس زده ایم در10 سال آینده تا یک میلیارد تومان درسال درآمد ما خواهدشد. وما انشاء الله درجاهای دیگر هم اضافه می کنیم ،جلوگیری از بسیاری از چیزها می کنیم . درست است که وقت زیاد است من نمیخواهم وقت عزیریان رابگیریم . اگر فکر می کنید مطلبی نگفته مانده برای ما فرقی نمی کند. والله مانه کامیون داریم ، نه ماشین داریم،‌ نه هیچ چیز دیگر . ولی با براردان رانندها سفر هم کرده ایم . برای احساس درد یک راننده خواهش می کنم یک بار سوار کامیون بشوید، به بندرعباس بروید . یک بار هم سوار شوید بروید به بازرگان و برگردید . اگر رای ندهید خودتان خواهید گفت که اشتباه بزرگی کرده ام . والسلام علیکم ورحمه الله و برکاته .
 نایب رئیس- متشکر ، آقای وزیر راه و ترابری بفرمائید .
 سعدی کیا ( وزیر راه و ترابری ) – بسم االه الرحمن الرحیم . سلام  علیکم جمیعاً‌ . من هم سعی میکنم ان شاء الله مختصر خدمت برادران چند نکته را عرض بکنم . در این فرصتی که پیش آمد کمی در مورد حمل و نقل کشور صحبت شد ،‌ من هم استفاده مختصری بکنم . حمل و نقل کشور از مقوله های ناشناخته زیربنای اقتصاد کشور هست . در کشور ما تناسب هماهنگی بین روش های مختلف حمل و نقل وجود ندارد . و اگر ما ، دولت و مدیران کشور را اداره کنندگان بخش های مختلف کشور بدانیم که همین طور هست ،‌لزومآً‌ کار برنامه ریزی ، سیاست گذاری ،‌ سازماندهی و هدایت و کنترل قسمت های مختلف را که به عهده او مدانیم ،‌ باید اسباب و لوازم این سیاست گذاری ،‌ هدایت ، برنامه ریزی و بقیه امور در اختیار این مدیران برای اداره بهتر امور قرار بگیرد . تاسال 53 این وزارتخانه نامش وزارت راه بوده . در آن سال به وزارت راه وترابری تبدیل میشود . اولین قانونی است که مورد حمل ونقل کشور و پایه ای است که برای برنامه ریزی در امر حمل و نقل کشور انجام میشود. من اولین ماده از این قانون را خدمت برادران میخوانم :
 ماده 1- به منظور اعمال سیاست جامع و هماهنگ برای ترابری کشور و توسعه و تجهیز ، گسترش،  نگاهداری و ایجاد تاسیسات زیربنائی آن با توجه به مقتضیات توسعه  اجتماعی ، اقتصادی و عمرانی و دفاع ملی و با رعایت قوانین مربوط ، از تاریخ تصویب این قانون نام وزارت راه به وزارت راه و ترابری تغییرمی یابد.
 برادران و خواهران گرامی توجه کردند که به منظور اعمال سیسات جامع و هماهنگ برای ترابری کشور و بعد قسمت احداث ،‌ یعنی توسعه راه و راه آهن و چه و چه …….
 بعضی از مخالفین محترم اشاره فرمودند به اینکه کار اصلی وزارت راه و ترابری احداث راه ، راه آهن و فرودگاه هست . بلی ، اینها ابزار و وسائلی است برای ترابری کشور و انجام امور حمل ونقل کشور روشهائی مختلفی است : در زمین جاده و راه آهن کالا و مسافر جابجا میشود ، و در هوا با هواپیما ، و در دریا با کشتی. متصدی همه این امور وزارت راه وترابری است . ولی آنچه که مهم است ، انجام امور حمل و نقل هست . درست است که ما اول بایدراه را بسازیم و راه‌آهن را بسازیم تا حمل و نقل روی آن انجام بشود ولی سیاستگذاری در امر حمل و نقل بسیار مهم هست ونباید وظیفه کوچکی تلقی بشود . من فقط یک مثال عدد و رقمی میزنیم که توجه برادران انشاءالله جلب بشود به اهمیت موضوع در امر حمل و نقل کشور . همین طور که یکی از برادران عزیز اشاره کردند در سال چیزی حدود 170-180 میلیون تن کالا فعلاً‌ جابجا میشود . با افزایش جمعیت طبیعی است که این کالاها هم مقادیرش رشد پیدا میکند . در سال چیزی حدود 170-180 میلیارد تومان ( بین 150 تا 200، حالا علت اینکه این عدد این قدر باز هست را اگر فرصت بوداشاره میکنیم) فرض کنید چیزی درحدود 150 میلیارد تومان درحمل و نقل کشور پول جابجا میشود .اگر سیاست گذاری مناسبی در جهت جلوگیری از ناهنجاریهای حمل و نقل وجود داشته باشد و فقط ما بتوانیم 20% این پول را که به هر حال ثروت کشور هست که هزینه میشود ، صرفه جوئی کنیم خواهد شد 30 میلیارد تومان . واین 3 برابر بودجه عمرانی وزارت راه وترابری است که به هر حال برای کشور صرفه جوئی میشود . بازمثال بزنم: درکشور ما عمدتاً‌ کامیون ها ،‌که همان طور که اشاره شد حمل ونقل کشور ، در حدود 87-88 درصد روی جاده میشود و بقیه اش به وسیله راه آهن و کمی هم توسط هواپیما ، در امر حمل و نقل جاده ای اگر ما بتوانیم این صرفه جوئی ها را باسیاست گذاری ها بکنیم ببینید چه ارقام کلانی خواهد شد . در امر حمل و نقل جاده ای کشور ما کامیون عمدتاً

یک سربار حرکت می کند . به علت اینکه وسیله سیاستگذاری برای دو سربار کردن آن وجود ندارد . یکی از این وسائل همین پایانه ها هستند که من اشاره خواهم کرد. الان در کشورمان حدود 35 تا 40 درصد ظرفیت کامیونها خالی حرکت می کنند .وقتی خالی حرکت می کنند انرژی راننده صرف میشود ،‌کامیون مستهلک میشود،‌ جاده مستهلک میشود وانرژی های  دیگری صرف میشود . پس سوخت اضافه صرف میشود . اینها سرمایه های ملی هست که از بین میرود. در حالی که ما اگر بتوانیم این ظرفیت خالی را با سیاست گذاری صحیح پرکنیم ببینید که چه صرفه جوئی های زیادی خواهد شد. مثلاً تانکرهای حمل سیمان فله الان یک سربار همیشه حرکت می کنند . برای اولین بار بحمدالله با یک سیاستگذاری تانکری ساخته شده ، ( که انشاء الله ما عکس آن را اینجا خواهیم آورد که ببینند نمایندگان محترم ) طوری طراحی شده که از یک طرف می تواند سیمان حمل کند واز طرف دیگر گندم حمل کند . مثلاً از کرمان به بندرعباس سیمان حمل کند واز بندرعباس گندم ببرد کرمان . منظور من از اشاره به این موضوع ، سیاستگذاری درامر حمل ونقل و هزینه های بسیار زیادی است که به علت نداشتن روش های مناسب برا ی حمل ونقل در کشور صرف میشود . پایانه ها در حقیقت محل اعمال سیاستگذاری و تنظیم امور حمل ونقل هستند . یکی از ابزارها هستند. یکی از برادران سؤال کرده بود که آیا دولت میخواهد تصدی این امر را بکند 0 تصدی اموری را که آنجا ذکر شده یا میخواهد سیاستگذاری و هدایتگر باشد . بلی ، بالصراحه جواب این است که سیاستگذاری و هدایت و کنترل منظور هست . چراکه در متن ماده واحده همین طور که برادران اشاره کردند وزارت راه و ترابری مکلف شده به اینکه ( حتی توصیه نیست مکلف شده ) این کار را انجام بدهد . شرکت موظف است بهره برداری از فروشگاهها و غرفه ها را واگذار کند به بخش خصوصی .
 مطلب بعدی این هست که یکی از برادران گفتند که چرا وزارت راه و ترابری کار اصلی اش را که برقراری ارتباط بین راننده و صاحب کالا هست برقرار نمیکند و میاید پایانه می سازد؟ اگر آن برادرمان  توجه عمیق فرموده بودند می دیدند که وزارت راه در جهت انجام همین وظیفه است که میخواهد این پایانه ها را بسازد . شما تصور بفرمائید که یک راننده ای وارد یک شهری میشود میخواهد برود بار بگیرد ببرد. الان باید برود به این گاراژ مراجعه بکند، به آن صاحب کالا مراجعه بکند و به جاهای مختلف مراجعه بکند . ما همه این اطلاعات مربوط به کالاهای موجود در آن شهر را جمع کرده ایم در جائی اسم ترمینال یا پایانه عمدتاً یک سالن اعلام بار دارد وبعد هم آن خدمات رفاهی به راننده را . سالن اعلام بار درحقیقت محل این سیاستگذاری ها است . ما از ترمینال فقط میخواهیم این سالن اعلام بار را اداره بکنیم و دیگر هیچ . و بقیه اش را به بخش خصوصی واگذار میکنیم که سرویس بدهد به راننده . این مجموعه کاری است که میخواهد دراینجا بشود . در  ‌آنجا راننده الان میداند که فرض کنید در فلان شهری که ترمینال دارد ، وارد بشود صاف میرود ترمینال . ماشینش جای مطمئنی دارد برای پارک کردن ، سرویس و خدماتش را هم میگیرد و می رود در سالن اعلام بار، بار موردنظرش را انتخاب می کند . که انشاءالله وزارت راه وترابری قصد دارد این را از حالت زبانی و چشمی خارج بکند و به صورت کامپیوتری تنظیم بکند که همیشه بارهای موجود در آن ترمینال به مقاصد مختلف ، روی کامپیوتر مشخص باشد و راننده مطابق نظر خودش بار را بگیرد و برود . من چون سعی میکنم خلاصه صحبت بکنم به اشاره رد میشوم .
 برادران گفتند که چرا دولت میخواهد دراین مورد سرمایه گذاری بکند. پاسخ را برادران دیگر مفصلتر دادند . من اینجا صراحتاً‌ عرض می کنم که ما از بودجه عمومی کشور حتی یک ریال برای احداث این پایانه ها پول نخواهیم خواست . سرمایه ای الان وجود دارد هزینه شده ترمینالهائی احداث شده .
 یکی از برادران اشاره کردند که مثلاً دربندرعباس مگرتعویض روغنی نیست که راننده برود روغن تعویض کند؟‌ حالا چه می کند ؟ حالا از همین پایانه استفاده می کند .اشاره فرمودند که میخواهند بروند در بنادر جنوبی اینها را بسازند .اینها در بنادر جنوبی ساخته شده . اگر برادران دقت می فرمودند ، برادری که این فرمایش را فرمودند اگر دقت شده بود می دیدند که ما الان در چاه بهار ،‌ در بندرعباس ، در بندر بوشهر و در بندر امام ترمینال داریم و همان جا هست که راننده با آسایش حضور پیدا می کند وکالا را حمل میکند . به هر تقدیر ما هیچ سرمایه ای برای اینجا لازم نمی بینیم. دولت هم دخالت در آن اموری که اشاره شد ،‌ در تصدی آن کارهائی که سرویس هائی به راننده میدهند ،‌ در حقیقت دخالتی نخواهد داشت و آنها به بخش خصوصی واگذار میشود . وهمین الان درترمینال بندر عباس به بخش خصوصی واگذار شده . تکلیف جدیدی هم برای وزارتخانه نیست وزارت راه وترابری در جهت انجام وظایف خودش در حقیقت این کارها را میکند.
 من از ماده 7 همان قانون تغییر نام ،‌ یک بند دیگری را میخوانم تا برادران توجه بفرمایند : بررسی نیازمندیهای ترابری کشور و تعیین اولویت های اجرائی آنها و تهیه واجرای برنامه های دراز مدت این در حقیقت بخشی از این بند هست که وزارت راه و ترابری الان به آن پرداخته و انشاء الله با کمک همه عزیزان تاسیس این شرکت در حقیقت انجام خواهد شد . الان این کار دارد انجام میشود ما در حقیقت میخواهیم باری را از روی دوش دولت برداریم . آنچه که تا بحال از بودجه های عمرانی کشور برای احداث این چهار ترمینال صرف شده در حقیقت میخواهیم من بعد صرف نشود واجازه بگیریم از این پولهائی که دریافت میشود      پایانه های جدید انشاء الله ساخته بشود . درآمد از محل اخذ ورودی است که از خود راننده هم نیست . راننده آن را به هنگام صدوربارنامه از صاحب کالا دریافت می کند .فیش میگیرد هنگام ورود و آن بعداً‌ دریافت   می کند ودر حقیقت به راننده هم تحمیلی نمیشود.
 ما این را توجه بکنیم که کالاهای مابه علت حمل و نقل نا مناسب چقدر به قیمتشان افزوده میشود تا به مقصد برسند . واگر ما بتوانیم روش های صحیح حمل و نقلی را در کشور جاری بکنیم ،‌ این اضافه شدن قیمت به علت حمل ونقل ، چقدر تقلیل پیدا خواهد کرد . من فقط خواهشم از برادران این هست که اگر به متن ماده واحده رجوع بکنند همه آن اشکالاتی که اینجا گفته شد در کمیسیون محترم راه و ترابری هم همین نظرات ( که اشکال وجوددارد الان در بعضی از ذهن های برادرها ) اشاره شد و آنجا همه این اشکالات برطرف شد و من برای جلوگیری از صرف وقت برادرها و خواهراها دیگر آن را نمیخوانم . ولی پیش بینی هم شده که 49% آن به بخش خصوصی واگذار بشود .
 گفتند که چرادولت میاید این را می سازد وبعد واگذار می کند؟ اصلاً‌ این طور نیست . همانجائی که میخواهند احداث بکنند آگهی میزنند و بخش خصوصی را تشویق می کنند و 49% سهام را به او واگذار می کنند . خودش در اداره آن شریک خواهد بود . و 51% سهم دولت هم برای اعمال نظارت در سیاستگذاری هست که در حقیقت به عهده میگیرد .
 من صحبت را کوتاه میکنم . انشاءالله با کمکی که همه نمایندگان عزیز و محترم خواهد کرد ما بتوانیم به این وسیله بخشی از کارهای سیاستگذاری مان را و دادن سرویس و خدمت به رانندگان را عملی بکنیم . ببینید ! یکی دیگر از مقوله های مهم این هست که راننده احساس بکندکه به او توجه میشود . من د ر10 شهریور ، در ترمینال بندرعباس ملاقاتی با رانندگان عزیز، این قشر متعهد و زحمتکش داشتیم که واقعاً‌ بار سنگینی را با تحمل سختی ها و تحمل کاری سخت و طاقت فرسا به دوش کشیده اند و خواهند کشید،‌ در آنجا یکی از توقعات اینها این بود که ما حاضریم برای دادن این سرویس ها خودمان پول بدهیم واز این سرویس ها استفاده بکنیم فقط دولت بیاید آنها را احداث بکند . این خواست راننده است . توجه به روحیه راننده و   ارزش گذازی به راننده یکی از وظایف مدیر هست که در ایجا وزارت راه وترابری است الزاماً‌. وانشاء الله ما با کمک شما بتوانیم وظیفه خودمان را در این بخش انجام بدهیم . والسلام.
 نایب رئیس – متشکر . حضار 182 نفر . کلیات لایحه به رای گذاشته میشود موافقین قیام بفرمایند (اکثربرخاستند) با اکثریت تصویب شد.
 6- تصویب لایحه پرداخت خسارت تاخیر یا جایزه تسریع در تخلیه و بارگیری با صاحبان کشتی
 رئیس – دستور بعدی را مطرح کنید .
 منشی – دستور بعدی ،‌لایحه پرداخت خسارت تاخیر یا جایزه تسریع در تخلیه و بارگیری با صاحبان کشتی . گزارش شور دوم از کمیسیون بازرگانی است .
 نایب رئیس – آقایان همکاران تشریف نبرند بیرون چون لایحه بعدی شور دوم است سریع رای گیری داریم ،‌ کمیسیون توضیح بدهد .
 عیسی ولائی ( رئیس کمیسیون بازرگانی ) – بسم الله الرحمن الرحیم ، گزارش از کمیسیون امور بازرگانی وتوزیع به مجلس شورای اسلامی .
 لایحه پرداخت خسارت تاخیر یا جایزه تسریع در تخلیه و بارگیری با
صاحبان کشتی به شماره ترتیب چاپ 123 در جلسه روز یکشنبه 1/8/67 مورد بحث و بررسی قرار گرفت و عیناً به تصویب رسید .
 اینگ گزارش آن جهت شور دوم تقدیم می گردد .
 اینرا در شور اول توضیح دادیم و کمیسیون مسکن و شهرسازی نیز همین را عیناً تصویب کرده . در آنجا در شور اول ما توضیح عرض کردیم که اصولاً بعد از پیروزی انقلاب به خاطر اینکه از قبل اعتصابات بنادر پیش آمده ، در نتیجه کشتی ها برای تخلیه با مشکلات روبروشدند که نتیجه آن پرداخت دموراژ بود. در آن موقعیت و در آن مقطع شورای انقلاب مصوبه ای را گذارند که براساس آن مصوبه سه مرکز را در را در واقع برای تصمیم گیری که هر چه زودتر تصمیم بگیرند و بتوانند این دموراژها را بپردازند . در آن موقعیت و در آن  مقطع به خاطر آن مساله خاصی که بود آمدند مصوبه ای را گذراندند که این مصوبه امروز به عقیده ما دیگر مورد ندارد . یک دلیلش این است که به خاطر موقعیت خاص آن مقطع این مصوبه گذشت .  دوم اینکه در آن موقعیت اصولاً کالا به صورت ( سی – اند – اف . C.&.F  )‌ وارد میشد و کشتیهای خارجی بودند که کالاها را تحویل ما در بنادر میدادند . اما بعد از آنکه کشتی رانی ملی اعلام شد و ظرفیت کشتیرانی به چهار برابر طبق گزارش رسیده است وکالا هم بصورت ( فوب . F.O.B) بیشتر خریداری میشود که یا با کشتیهای خود ما یا با کشتی هائی که در اجاره ما هست وارد بنادر ما میشود واز بنادر دیگر تحویل گرفته میشود . بنابراین دیگر امروز آن مساله ای که در آن موقعیت مطرح بود به آن صورت مطرح نیست لذا آمدیم به جای اینکه آن سه مرکز که کمیسیونی است از سازمان نمایندگان گمرک ، شرکت بازرگانی دولتی و سازمان بنادر و کشتیرانی چنین تصمیمی را می گرفتند امروز اینرا دادیم در اختیار شورای عالی ترابری که مرکب از شش وزیر و شش تا سازمان و یا حتی بخش خصوصی هم در آن نماینده دارد شورای عالی ترابری را پیشنهاد کردند در این لایحه که آنها سیاستگذاری بکنند و آن سیاست را ابلاغ کنند برای اجرا به کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران . ضمناً برای اینکه این سیاستگذاری بتواند خوب اجرا بشود و تخلفی هم در آن نشود پیش بینی شده در این لایحه که یک کمیسیونی نیز از طرف شورای عالی ترابری برای حسن  اجرای آن مصوبه ای که آنها ابلاغ می کنند در نظر گرفته بشود . براین اساس آن لایحه عیناً در کمیسیون بازرگانی تصویب شد وکمیسیون مسکن و شهرسازی نیز تصویب کرده و شور دوم هم هست . آنطور که من تحقیق کردم پیشنهادی هم در آن نیست ، بحث آنرا از قبل ما داشتیم . بنابراین من توضیح بیشتری در این رابطه الان عرض نمی کنم والسلام .
 نایب رئیس – ماده واحده خوانده میشود برای رای گیری ، این نکته را هم توجه داشته باشید که این لایحه و ماده واحده که تصویب شد طبعاً‌ آن مصوبه شورای عالی انقلاب کان لم یکن  تلقی میشود واین جایگزین آن میشود و آن دیگر به قوت قانونی خودش باقی نیست .
( ماده واحده به شرح زیر خوانده شد )‌
 ماده واحده – از تاریخ تصویب این ماده واحده به کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران اجازه داده میشود برابر ضوابطی که از طریق شورای عالی هماهنگی ترابری کشور ابلاغ می گردد راساً نسبت به تسویه حساب خسارت تاخیر یا جایزه تسریع در تخلیه و بارگیری با صاحبان کشتی اقدام نماید . کمیسیونی که اعضای آن از طرف شورای عالی هماهنگی ترابری کشور تعیین می گردد بر حسن اجرای ضوابط تعیین شده از طرف شورای عالی هماهنگی ترابری کشور نظارت ونتیجه کار را به شورا گزارش خواهد داد .
 منشی (الویری ) – یک اصلاح عبارتی می خواستم عرض کنم .
 ابتدای ماده واحده چهار پنج تا کلمه دارد که قابل حذف است میگوید :
 از تاریخ تصویب این ماده واحده به کشتیرانی جمهوری اسلامی …. میشود عبارت (( از تاریخ تصویب این ماده واحده ))‌ حذف بشود وبه اینصورت نوشته شود:
 ماده واحده – به کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران اجازه داده میشود …. این سه چهار کلمه اول اضافی است .
 موحدی ساوجی – با حذف این عبارت اگر در گذشته هم نداده و بخواهد بدهد آنوقت اشکال دارد. با بودن این عبارت می گوید از این تاریخ اجازه دارد ولی اگر شما این عبارت را بردارید ممکن است اشکال پیش بیاید .
 نایب رئیس – درست است بله تذکرتان درست است .
 منشی – پس (( این ماده واحده )) میشود (( این قانون )) از تاریخ تصویب این قانون …
 نایب رئیس – حضار 181 نفر موافقین با ماده واحده قیام بفرمایند ( اکثر برخاستند ) تصویب شد.
 7- تصویب لایحه اساسنامه صندوقهای رفاه دانشجویان
 نایب رئیس – دستور بعدی را مطرح کنید.
 منشی – لایحه اساسنامه صندوقهای رفاه دانشجویان . شور دوم است ،‌ مخبر کمیسیون فرهنگ و آموزش عالی بفرمائید .
 دکتر محمد کریم شهرزاد ( مخبر کمیسیون فرهنگ و آموزش عالی ) – سلام علیکم . بسم الله الرحمن الرحیم . گزارش از کمیسیون فرهنگ و آموزش عالی به مجلس شورای اسلامی .
 لایحه اساسنامه صندوقهای رفاه دانشجویان به شماره چاپ 154 در جلسه 8/8/67 بررسی و با اصلاحاتی به شرح زیر تصویب شد .
 اینک گزارش آن جهت شور دوم تقدیم مجلس شورای اسلامی میشود.
 رئیس کمیسیون – نجفقلی حبیبی
کمیسیون فرعی برنامه و بودجه تا تاریخ 9/8/67 گزارش نداده است .
لایحه اساسنامه صندوقهای رفاه دانشجویان
ماده واحده – وزارت فرهنگ و آموزش عالی موظف است حداکثر ظرف یک ماه از تاریخ تصویب این قانون اساسنامه مربوط به صندوقهای رفاه دانشجویان را که زیر نظر هیات امناء واحد اداره خواهد شد با همکاری و هماهنگی وزارتخانه های بهداشت و درمان و آموزش پزشکی ، امور اقتصادی ودارائی وبرنامه  وبودجه تهیه و پس از تصویب هیات وزیران به مورد اجراء بگذارد .
 همانطور که نمایندگان محترم استحضار دارند . این لایحه شور دومش هست و وزارت محترم فرهنگ و آموزش عالی از محلس محترم تفیض اختیار خواسته بود برای نوشتن واجرای اساسنامه صندوق رفاه دانشجویان. با توجه به اینکه نمایندگان محترم به کلیات لایحه رای دادند ، الزاماً‌ در کمیسیون سعی شد نظرات مختلف جمعبندی بشود ودر جهت بهتر نوشته شدن این اساسنامه این اختیار داده بشود. محورهای بحث کمیسیون عمدتاً سه قسمت بود ، با توجه به پیشنهاداتی که رسیده بود یک مجوز این بود که ما مجدداً‌ دولت را موظف بکنیم بعد از آنکه اساسنامه را نوشت آنرا جهت تصویب نهائی به مجلس محترم تقدیم بکند ،‌ که این موضوع با توجه به اینکه احتمالاً‌ با روح لایحه پیشنهادی دولت منافات داشت و ممکن بود کار را هم به تاخیر بیندازد تصویب نشد . محور بعدی این بودکه در ماده واحده به گونه ای دولت را مقید بکنیم که اساسنامه را با توجه به ضوابط و تبصره های خاصی بنویسد . مثلاً عنوان بکنیم که در تبصره ها که ترکیب هیات امناء باید این گونه باشد ، مسیر اعتبارات اینطوری باشد ، بانکها در این قضیه شرکت داده بشوند وغیر که این موضوع هم تصویب نشد و آنچه که جمعبندی پیشنهادات بود حاصلش تغییری بود که در آن ماده واحده داده شد و با اصلاحاتی به تصویب رسید که خدمتتان عرض کردم . وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی که در اینجا گفته شده دخالت داشته باشد و وزارت علوم با آن هماهنگی بکند دراین لایحه دلیلش روشن است چون به هر حال درحدود سی درصد دانشجویان را دانشجویان رشته های پزشکی تشکیل میدهندو آنها هم الان صندوق رفاه دارند ولازم میامد که نظرات آنها هم در این اساسنامه لحاظ بشود که بعداً نا هماهنگی به وجود نیاید . در رابطه با دو وزارتخانه دیگر از وزارت اقتصاد و دارائی به این دلیل در این لایحه اسم برده شده که همانجور که در شور اول مفصلاً بحث شد مساله صندوقهای رفاه دانشجویان با توسعه کمی که در آموزش عالی داده شده مساله بسیار مهمی است وما فکر می کنیم دولت محترم به وسیله وزارتخانه های مختلف بایستی در این قسمت مسؤولانه دخالت بکند وسرمایه گذاری بکند و خود این فرصتی میشود که برادران عزیز ما در وزارت فرهنگ وآموزش عالی بتوانند روی مشکلات دانشچوئی و مسائل رفاهی دانشجویان عزیز کشور بیشتر بحث بکنند و وزرای دیگر در جریان قرار بگیرند واگر لازم بشود زمینه همکاری وسرمایه گذاری بانکها در زمینه مسائل آموزشی ومسائل رفاهی دانشجویان فراهم بشود . چون ما فکر می کنیم با این بودجه ای که تا حالا درنظر گرفته شده واین رشدی که تعداد دانشجویان دارد آن قطعاً‌ پاسخگو نخواهد بود و امروز مشکلات رفاهی
 
دانشجویان در همه دانشگاهها برهمه برادران وخواهران عزیز نماینده روشن وآشکار هست . بنابراین وزارت اقتصاد ودارائی باشرکتش وهماهنگی اش درنوشتن این اساسنامه انشاء الله فرصتی پیدا خواهد کرد که دراین رابطه آن کمکی راکه لازم هست بکند. وزارت برنامه وبودجه هم روشن هست به خاطراینکه درنهایت ردیفهای بودجه ای رابایستی آنها تامین بکنند. والسلام علیکم ورحمت الله .
 منشی- آقای هراتی پیشنهاد کمیسیون برنامه وبودجه رامطرح کنید.
 حسین هراتی- بسم الله الرحمن الرحیم ، کمیسیون برنامه وبودجه دوتاپیشنهاد دارد، پیشنهاد اولش این است که این اساسنامه ای که عزیزانمان مطرح کردند دریک ماه تهیه بشود ودریک ماه هم به تصویب هیات دولت برسد ما پیشنهاد شش ماه را مطرح کردیم . یعنی به هیچوجه امکان ندارد که در طول یک ماه بشود این اساسنامه را تهیه کرد و برد در کمیسیون های تخصصی هیات دلت بحث کرد،‌ بعد‌آورد در جلسه عمومی هیات دولت به تصویب رساند . فرضا ً‌بگوئید مصوبه قانونی است باید اجرا بکنند ،‌ انوقت قطعاً‌ یک اساسنامه ای میشود که ازابعاد مختلف برخودار نیست ،‌ آن مسائل خاص در آن لحاظ نشده و یک چیزی میشود که قطعاً بعد باید خودشان یک اصلاحیه ای تهیه کنند . بنابراین اولین پیشنهاد ما به جای ظرف مدت یک ماهی که برادرها پیش بینی کرده اند این است که شش ماه باشد ، چون در این رابطه باید وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی ، وزارت فرهنگ و آموزش عالی ، وزارت امور اقتصادی و دارائی این سه دستگاه با همدیگر همکاری داشته باشند . بنابراین چون ظرف مدت یک ماه امکانپذیر نیست و این دستگاهها هم خودشان دانشجو دارند ،‌ لذا اولین پیشنهادمان این است . پیشنهاد دوم را بعداً‌عرض می کنم .
 منشی – آقای روحانی نیا مخالف :
 رمضان روحانی نیا – بسم الله الرحمن الرحیم ، بنده با هردو پیشنهاد کمیسیون برنامه و بودجه مخالف هستم ودلیل روشن هم توجه به آنچه که امروز بردانشگاهها میگذرد وسیاست وضعی که امروز دانشجویان ما دارند که نمایندگان عزیز کم وبیش مطلعند ،‌از نزدیک اوضاع را دیده اند با دانشگاهها سرو کار داشته اند که واقعیت این است که قشر دانشجوی ما بشدت امروز دچار مشکلات و مضیقه تحصیلی است و به لحاظ اینکه ضرورت و فوریت دارد من عرض میکنم یک ماه وقت مناسبی است برای تهیه اساسنامه والان از روزی که اصلاً این لایحه به مجلس آمده و در هیات دولت صحبت آن شده است در طول این چند مدت کلی از کارهایش را وزارتخانه های مربوطه انجام داده اند. اینجور نیست که یک مرتبه خبر تهیه اساسنامه به آنها رسیده باشد . به لحاظ اینکه الان پنجاه درصد کارشان را از اول انجام داده اند ،‌ خودشان را آماده کرده اند و موقعیت فوری و اورژانسی که باید به دانشجویان کمک کرد خودشان بیش از ما احساس می کنند . بگذارید انشاء الله هر چه زودتر این اساسنامه تصویب بشود و هر چه زودتر مشکلات رفاهی دانشچویان عزیز حل بشود بعلاوه که پیشنهاد آقای موحدی است که اساسنامه را مجلس تصویب بکند. بنابراین پیشنهاد شش ماه ضرورتی ندارد و یک ماه و دولت با تلاش بیشتر انشاء الله این مشکل را حل بکنیم .
 منشی – آقای پناهنده موافق :‌
 علی پناهنده – بسم الله الرحمن الرحیم ، اولاً وقتی گفتیم حداکثر تا شش ماه یعنی سر یک ماه سر 20 روز هم می شود اینکار را بکنیم . اینکه منافات ندارد با اینکه زوداین اساسنامه را تدوین بکنند. بعضی از برادران می گویند اساسنامه آماده است . خیلی خوب اگر آماده است که بیاورندتصویب بکنند، تمامش کنند. دست و پای دولت را توی پوست گردو نگذارید اینهمه گرفتاری و کاردارد بگوئید فوراً سر یک ماه باید این را تهیه کنی . اگر آماده نشده با توجه به کار زیادی که هیات دولت دارد و با توجه به دقتی که باید روی اینکار بشود چون یک مساله ظریفی است . اصلاً امور مربوط به دانشجویان مخصوصاً این مساله می دانید بعد سیاسی هم دارد و کارظریفی است ، باید طوری برنامه ریزی بشودکه بعداً مشکلی ایجاد نکند و این نیاز به وقت و فرصت دارد . یعنی آن کسانی که اساسنامه نویس هستند باید فکر بکنند، همه جوانب کار را در نظر بگیرند ، بعد تدوین بکنند . حالا برادرمان می گویند که خیلی موردنیاز هست اینها را ما قبول داریم . موردنیاز هست ، هر چه زودتر به مشکلات دانشجویان رسیده بشود . اینها را هیچکس مخالف نیست ولی برای اینکه فرصت داشته باشند اگر چیزی مانده سر صبر و روی حساب تنظیم بکنند گفته اند حداکثر تاشش ماه . حالا شما می فرمائید آماده است فردا می آورند ،‌خدا پدرشان را هم بیامرزد کسی مخالف نیست . این حداکثر شش ماه را برای این گذاشته اند که دولت فرصت فکر کردن و یک اساسنامه جامع تهیه کردن را داشته باشد . من عرض دیگری ندارم والسلام .
 نایب رئیس – آقایان حداکثر پنج دقیقه هم واجب نیست صحبت کردن ، همین اظهار نظر بکنند کفایت می کند . چون دو سه تا پیشنهاد داریم بلکه در یک ربع ساعت برسیم .کمیسیون صحبت کند.
 دکتر شهرزاد ( مخبر کمیسیون آموزش عالی ) – بسم الله الرحمن الرحیم . یشنهادات برادران عزیزدر رابطه با اینکه این مدت را زیاد بکنیم ،‌این یک چیز منطقی است ما هم کلاً‌با این مساله موافق نیستیم ولی علت اینکه یک ماه در نظر گرفته شده به خاطر این است همانطور که درجلسه گذشته بحث شد ، این مساله اساسنامه صندوق رفاه چیزی بوده است که از مجلس قبل مطرح بوده واین یک ماه را نماینده محترم دولت در کمیسیون پیشنهاد فرمودند ،‌ علت آنهم این است که درواقع اساسنامه نوشته شده و آماده است . البته بنده خودم هم فکر می کنم اگر بخواهد هماهنگی باآن وزارتخانه های دیگر انجام بگیرد این کار ضرری ندارد منتها میتوانیم اضافه کنیم حداکثر ظرف شش ماه که اگر زودتر هم تهیه شد ضرری وارد نشود والسلام علیکم .
 نایب رئیس – دولت .
 دکتر سیاری ( معاون وزارت فرهنگ و آموزش عالی ) – بسم الله الرحمن الرحیم . وزارت فرهنگ و آموزش عالی این آئیننامه را تهیه کرده و آماده هست ، اینست که یک ماه به نظر من کافی است واگر شش ماه بگذارید باز شش ماه اینکار به تعویق می افتد در صورتی که یک کار آماده ای است. ما با وزارت خانه های دیگر هماهنگ می کنیم وکا ررا انشاءالله تمام میکنیم که لااقل سال آینده این صندوقها یک تکلیف مشخصی انشاء الله داشته باشد والسلام .
 نایب رئیس  -  حضار 180 نفر ، پیشنهاد کمیسیون بودجه را قرائت بفرمائید تا به رای گذاشته بشود.
 منشی – پیشنهاد این است که مدت تدوین اساسنامه را به جای یک ماه حداکثر شش ماه بگذاریم.
 نایب رئیس – موافقین با این پیشنهاد قیام بفرمایند. ( عده کمی برخاستند ) تصویب نشد . پیشنهاد بعدی را مطرح کنید .
 منشی – پیشنهاد بعدی را آقای هراتی مطرح می کنند.
 حسین هراتی – بسم الله الرحمن الرحیم . استدعا می کنم عزیزان به این پیشنهاد دوم که جنبه محتوائی و سیاستگذاری دارد با وجوداینکه آخر وقت هست ولی عنایت بیشتری مبذول بفرمایند .
 پیشنهاد این است که ظرف مدت هفت سال صندوقهای رفاه دانشجویان به خودکفائی برسد . انگیزه ارائه این پیشنهاد چیست ؟‌ اولاً برادرها توجه دارند که الان این صندوق رفاه دانشجویان در برابر وام وکمک هائی که به دانشجویان می کند بعد از اینکه دانشجو فارغ التحصیل شد واشتغال پیدا کرد آن هزینه ای که در طول دوران دانشجوئی بابت مسکن، وام دانشجوئی به او داده اند پرداخت می کند . این پرداخت دو اثر مثبت دارد . اولین اثر مثبت آن این است که این صندوق به خود کفائی می رسد ،  می تواند روی پای خودش بایستد وبدون نیاز و وابستگی به دولت امورش را اداره بکند . فایده دوم که دارد اینست که دانشجو آن شخصیت و استقلالش محفوظ می ماندواحساس می کند که بعد از این مدت خودش روی پای خودش ایستاده و توانسته به نتیجه مطلوب برسد . لذا اینکه در شور اول گفتیم که اساسنامه را خود تصویب کند دیگر نمی خواهیم سیاست های اساسنامه را هم بگوئیم دولت تصویب کند . خیر ،‌ سیاست هائی که در ارتباط با اساسنامه صندوق باید لحاظ بشود کارش در مجلس است مجلس باید سیاستگذاری اساسنامه را بکند، نه اینکه خود هیات دولت . بنابراین ما در سیاستمان این است که نه بعد از یک سال و دوسال ، نه بعد از پنج سال بلکه نظرمان این است که با یک برنامه ریزی که در این اساسنامه می شود این صندوق بعد از مدتی به خود کفائی برسد ،‌ یعنی بعد از هفت سال . اما اگر اینرا نگذاریم چه میشود ؟  اگر اینرا نگذاریم خطر این هست که در آن اساسنامه ای که تنظیم می کنند وهم وام را بعد نخواهند بگیرند ، هم مسائل جنبی دیگر را اضافه کنند و یک هزینه جاری جدیدی بر دوش دولت بار بشود . ما هدفمان این نیست
که یک هزینه جاری جدیدی بردوش دولت باربشود. حتی بعضی از برادرها درکمیسیون                 برنامه وبودجه دیدگاهشان این بود که ازصندوق قرض الحسنه به اینها وام داده بشود، ما گفتیم نه دولت خودش به عهده بگیرد اما بازپرداخت داشته باشد. ولی اگر ما این سیاستگذاری رادرارتباط بااین هفت سال وخودکفائی نکنیم مطمئن باشید باتوجه به اینکه نمیدانیم آنجا چه میشودو نمیدانم چه برنامه ریزیهایی هست قطعاّ یک هزینه جاری جدیدی بردوش دولت بارمیشود ومانمی خواهیم این هزینه جاری که دارد بتدریج هزینه های عمرانی راهم می بلعد وبه حالت خفه کننده ای درمملکت بوجود می آید هزینه جاری افزایش پیدا کند. لذا سیاستی که ما گذاشتیم گفتیم دراساسنامه تدابیری اندیشیده بشود که مطابق این تدابیربعد ازمدت هفت سال به خودکفائی برسد والسلام .
منشی- آقای روحانی نیا اولین مخالف:
 رمضان روحانی نیا- بسم الله الرحمن الرحیم ، خلاصه عرض میکنم این سیاست که                                 
دستگاههای اجرائی درمملکت یک جوری حرکت بکنند درکل که به خودکفائی برسند وعلی الدوام
نخواهند ازبودجه عمومی دولت مستقیماّ بهره بگیرند سیاست بسیار صحیح وخوب ومطلوب وبجا
وضروری است . اما واقعیت این است که جای این اوراد دراینجا نیست اینها دررابطه بادانشجویان به لحاظ اهمیتی که مجامع علمی مادارد، به لحاظ اهمیتی که دانشجویان مادارند، به لحاظ اهمیت که ما به دانشگاه میدهیم ارزش آنرا دارد ولواینکه دولت اضافی بدهد، سوبسید بدهد، پول بدهد امکانات بیشتر دراختیار دانشجویان باشد به لحاظ اینکه دانشجویان صندوق رفاهشان صندوق تجارت نباشد. طبیعی قضیه است وقتی می گوئیم صندوق رفاه دانشجویان یک کاری بکند به خودکفائی برسد یعنی اگر یک جنسی، یک کالایی میخرد ده تومان بفروشد پانزده تومان به دانشجو
تابخواهد به خودکفائی برسد. مشتری کالاهای صندوقها خود دانشجویان هستند. یعنی در              حقیقت شما می خواهید جنسی راگرانتر به خود دانشجویان بدهیدبه لحاظ                              اینکه صندوقش راخودکفا بکنید. من عرض می کنم سیاست ، سیاست بسیارخوبی است ، اما به لحاظ ارزش واحترامی که عزیران دانشگاهی برای این مملکت دارند، این سیاست رادراینجا اعمال نکنید.
 اشکال دوم ایشان این است نگرانی این است که اگر اساسنامه را                                دولت بنویسد سیاستگذاری کا مجلس است واز زیرنگین مجلس سیاستگذاری بیرون می رودو                آقایان هرچه خواستندمی نویسند. من عرض می کنم اگر سیاستگذاری ، اساسنامه کار مجلس است              خوب خودمجلس اساسنامه رابنویسد. چراازحق اصلی خودش ، تکلیف اصلی خودش که نوشتن وتهیه اساسنامه هست مجلس خود مجلس می کندوالسلام علیکم ورحمه الله .
 نایب رئیس – متشکر، موافق صحبت کند.
 منشی – آقای داودی شمسی، موافق:
 سید اسماعیل داودی شمسی- بسم الله الرحمن الرحیم ببینید ما وقتی که میگداریم روی این سازمانها هرکدام ازاین اسامی یک مفاهیمی دارد. سازمان ،مؤسسه ، شرکت، صندوق. صندوق
یک جایی است که یک مقداری پول گذاشته میشودواین پول بایک هدفی که کمک به دانشجویان است داده می شود وبرمی گردد دوباره توی این صندوق یعنی اساسنامه ای که می خواهند بنویسند، اهدافش رااگر مطالعه بفرمائیدمی بینید به ترتیبی است که این پول بایستی برگردد. پیش از انقلاب ، موقعی که این صندوق رادرست کردند موقعی بودکه پول نفت فراوانی ریخته بود وبی حساب می دادند ودانشجویان حتی دانشجویانی که احتیاج نداشتند می رفتند می گرفتند وبه آن هم می گفتند حق السکوت . اصولاّ هم دردانشگاه اینطوری است که وقتی امکاناتی باشد اگر نگوئیم همه دانشجویان، اکثر دانشجویان می آیند. ازطرفی دیگر ما می دانیم که امکانات ما طوری نیست که بتوانیم سرمایه گذاری بکنیم ، هرچه پول دانشگاهها بخواهند بتوانیم به آنها بدهیم .
 الان علت اینکه این صندوق مانده برای این است که در سالهای بعد از انقلاب آمده، وامهایی که پیش از انقلاب پرداخت شده بوده، افرادش فارغ التحصیل شده بودند ورفته بودند سرکار شروع کرده به پس گرفتن ، والا الان همین پول را هم نداشت . بنابراین اگر مااین تبصره رابگنجانیم باعث می شود که صندوق بتواند وامهایی که می دهد بعد از فارغ التحصیل شدن ، بعد از اینکه وضعشان خوب شد اینها را پس بگیرد و پولها برگردد. درست است که این صندوق الان یک سرمایه اولیه دارد . دولت هم باید به دانشجویان کمک بکند ، همه ساله کمکهائی می کند ،‌ ولی چه اشکال دارد که صندوق برود دنبال کمکهای مردم، حتی از دانشجویانی که خودشان توانایی دارند برای صندوق کمک بگیرد . شما الان ببینید دانشگاه آزاد تاسیس شده ، شهریه می گیرد تعداد زیادی دانشجو می روند آنجا می پردازند از همین دانشجویان شما یک پرسشنامه بینشان توزیع بکنید بگوئید حاضرید همین شهریه را بپردازید بروید در دانشگاه تهران ، دانشگاههای دولتی ، ببینید حاضرند یا نه ؟ پس اگر شبیه همین دانشجویان که قبول شده اند آنجا به طریق درستی به نحوه صحیحی خواسته شود که پولی بپردازند کمک به صندوق رفاه ، مسلماً‌می پردازند .
 مؤسسات ، شرکتها ‌،‌ اعم از دولتی و خصوصی می توانند به این صندوق کمک بکنند . بنیادهایی مثل بنیاد مستضعفان و نهادی اقتصادی دیگر می توانند کمک بکنند و باید کمک بکنند . مهمتر از آن اصولاً‌پول یک مفهومی دارد . ما اینجا باید توجه داشته باشیم . جایی که پول است اگر پول راکد بماند غلط است و معمولاً هر صندوقی ، هر بانکی ، حتی حسابجاری کوچک من و شما ،‌ اگر شما به ته چکتان مراجعه بکنید می بینید در طول سال یک مقداری پول توی این مانده و یکی از اشتباهاتی که میشود اینست که این پول توی قرض الحسنه و پس انداز قرض الحسنه گذاشته نمی شود وتوی این صندوق هم مسلماً می ماند و اشکالی هم ندارد که فعالیتهای اقتصادی صحیح بکند . حالا این پول را می تواند با استفاده از سیستم بانکی با سیستمهای دیگری مثل بورس و نظایر آنها آنجا استفاده بکند و سالانه این پول را زیاد بکند و برای دانشجویان مصرف بکند . اینست که من تقاضا میکنم حالا اگر ظرف هفت سال ( ما هفت سال فرصت دادیم )‌در کمیسیون هم صحبت شد نتواستند واقعاً‌خودکفائی برسند آنموقع می آیند می گویند در حدی که میتواند این صندوق را می رسانند ، ما نمونه های زیادی هم داریم. الان چند سال به علت کمبودهایی که بود بسیاری از مؤسسات مشابه این را وقتی که دیگر کمک دولت به آنها ندادند ، آنها رفتند به سمت خودکفائی و بعضی ها خود کفا هم شدند . بنابراین اشکالی ندارد که به این رای بدهیم و انشاءالله به آن سمت برود .
 نایب رئیس – متشکر مخبر کمیسیون ، آقای دکتر شهرزاد.
 دکتر محمد کریم شهرزاد ( مخبر کمیسیون ) – بسم الله الرحمن الرحیم . پیشنهادهای برادران عزیزمان جناب آقای هراتی و جناب آقای داودی اگر در واقع به عمقش برویم ،‌ معنایش این است که مجلس اینکار را انجام بدهد. خوب برادرمان ما که توی کمیسیون این کار را کرده بودیم در جلسه قبل کمیسیون مطرح کرده بودکه این مطلب به دلیل اهمیتی که دارد بیشتر رویش صحبت بشود، نظرهای برادران در این اساسنامه مورد لحاظ قراربگیرد .شما که آن دفعه در جلسه قبل برخلاف کمیسیون و موافقت با این مطلب صحبت فرمودید ما هم اول اینرا می گفتیم ولی بعداز آن که مجلس محترم اینرا تصویب کرد ما تلقیمان این بود که کمیسیون فرهنگ و آموزش عالی در این رابطه که این اساسنامه را خودش بنویسد و بیاورد توی مجلس تکلیف از آن ساقط شد ودر این جهت رفتیم که کار با سرعت انجام بگیرد . اما در رابطه با خودکفائی . اولاً اگر به میزان رفاهی که الان از طریق این صندوقها به دانشجویان داده میشود و رشدی که از نظر تورم داریم دقت بکنیم ، می بینیم که اصلاً این صندوقها الان در واقع چیزی نمی دهد به دانشجویان ، یعنی آن حداقل نیازشان را تامین نمی کند ،‌ مضافاً اینکه بعد از انقلاب اسلامی بسیاری از دانشجویان کرده اند اصلاً با توجه این صندوقها قابل مقایسه نیست . بنابراین ما برداشتمان این است که محدود کردن این صندوقها و این که زمان  تعیین بکنیم که اینها خود کفا بشوند این در واقع یک زنجیری است که ما به پای این صندوق می بندیم که همین خدمات کمش را هم نمی تواند انجام بدهد . ما در اساسنامه که هیئت امنای واحد پیشنهاد کردیم فلسفه اش این بوده که بخشی از این فارغ التحصیلان ، عمدتاً گروههای پزشکی اینها به خاطر این که بازار کار الان برایشان هست زودتر جذب می شوند ولی شماجه تضمینی دارید که بعد از انقلاب این تعداد فارغ التحصیلانی که به خصوص در سطح لیسانس داشتیم اینها چقدرشان جذب بازار کار شده اند تا بخواهیم اینجا صندوق را محدود بکنیم تا اینکه خود کفا بشود ؟ مضافاً اینکه تضمین کافی برای

برگرداندن این وامها وجود دارد . شما مدرک دانشجو را آنجا نگهمیدارید و الان هم این وامها به مقدار زیادی برگشته ، گذشته از آن ما پارامترهای دقیقی در این رابطه از نظر مالی و تعداد دانشجو ونیروی انسانی وبازار کار الان نداریم تا بتوانیم با این دقت چنین زمانی را پیش بینی بکنیم که این صندوقها ظرف فلان مدت حتماً‌ خود کفا بشوند . مضافاً اینکه چنین توانی وجود داشته باشد خوب ما در اساسنامه وزیران محترمی را که دست اندر کار مسائل مالی و بودجه ای هستند آنها را درگیر کرده ایم . اگر امکانی وجود داشته باشد به هر حال آنجا می توانند پیش بینی بکنند واین قضیه آنجا بحث بشود .ما نمی توانیم یکبار رای بدهیم . یک اختیاری رااز خودمان سلب بکنیم و تفویض بکنیم به دولت و اصلاح را در آن ببینیم ، بعد الان وارد ریزه کاریها بشویم. اینکه می فرمایند بنیادها سرمایه گذاری بکنند بنیاد مستضعفان ( نایب رئیس – وقتتان تمام است ) و غیره و غیره این دقیقاً همان اساسنامه صندوقها است که بایستی آنرا محدود بکنیم  و مقید بکنیم . خوب این کار البته توی کمیسیون صحبت شده ودیدگاههای خودمان را به نمایندگان محترم دولت منعکس کردیم ،‌انشاء الله آنها امانتداری می کنند و دیدگاههای کمیسیون را در اساسنامه منظور می کنند والسلام علیکم .
 نایب رئیس – دولت :‌
 دکتر سیاری ( معاون وزارت فرهنگ و آموزش عالی ) – بسم الله الرحمن الرحیم . این پیشنهاد آقای هراتی متاسفانه به دست ما نرسید که در وزارتخانه رویش یک کار کارشناسی بکنیم به این معنا که مایک ارزیابی بکنیم ببینیم در عرض هفت سال به چند نفر دانشجو وام می خواهیم بدهیم ، مبلغش چقدر می شود واگر بخواهیم این مبلغی که صندوقها سرمایه دارند کار انتفاعی بکنیم چه کارهایی باید بکنیم ، در این مدت چقدر سود خواهد داشت ؟ که ما بتوانیم برآورد بکنیم و بیائیم اینجا صحبت بکنیم .
 نهایتاً‌ این صحبتی که الان من می کنم از همه بحثهایی است که برادران کرده اند ،‌ چون که به دست ما نرسیده بود که یک برنامه ریزی رویش بکنیم و کار کارشناسی بشود. نهایتاً‌ لابد منظورشان این است که ما پولی که صندوقها دارند یک شرکت تجاری سودآور درست بکنیم  ، یعنی یا کارساختمانی بکنیم ،‌ یا کار خدماتی بکنیم که سود داشته باشد ،‌ در نتیجه به مرور زمان در عرض هفت سال صندوقها خودش مثلاً‌ دارای سرمایه ای بشود حدود 2 میلیارد تومان با سالی دویست میلیون تومان مثلاً سود پولی که به دانشجو می دهیم، دولت دیگر نباید این پول را بدهد . بخش هم من فکر می کنم یک چنین چیز کلانی باشد ،‌ولی هیچگونه کار کارشناسی نکرده ایم ما که این امکانپذیر هست یا نیست ؟ لذا مخالف این بحثیم دلیلش چیست ؟
 اولاً این پولی که ما به دانشجو می دهیم وام است، چون بعضی از برادران گفتند که  با این تبصره که بیاید اینها باز پرداخت باید بکنند ، الان هم باید بازپرداخت بکنند. وامی است که بدون سود دولت به دانشجو می دهد بعد هم بتدریج از او باز پس می گیرد ، پس می بینید که یک پولی هست که دولت یک جایی سرمایه گذاری میکند بعد هم باز به خودش بر می گردد .
 بحث دومی که کردند عبارت از این بودکه این سرمایه ای که دولت می گذارد ،‌این سرمایه درواقع یک هزینه جاری است که به مرور زیاد خواهد شد و هزینه عمرانی را خواهد بلعید . اولاً که این یک هزینه بزرگی نیست این یک . ثانیاً برادران توجه داشته باشند که سرمایه گذاری در بخش آموزش عالی و آموزش و پرورش جاری نیست ، بلکه عمرانی است به خاطر اینکه ما داریم نیروهای انسانی را اینجا تربیت میکنیم ،‌ودر درجه اول هم نیروی انسانی است اگر ما نیروی انسانی کارآمدی داشته باشیم میتوانیم کارهای دیگرمان را هم انجام بدهیم . پس در واقع شما دارید یک کارعمرانی می کنید نه یک هزینه جاری به حساب بیاورید .
 بعد گفتند که اگر این تبصره را بیاوریم افراد حقیقی یا حقوقی به این صندوقها کمک خواهندکرد،‌ حالا هم همین است . بدون این تبصره قبلاً هم کمک می کردند از این به بعد هم کمک خواهند کرد . این اساسنامه صندوقهای رفاه یکی از درآمدش کمکهای افراد است . حالا افرادی فردی یا شرکتها وبه اصطلاح از طریق حقوقی . پس می بینیم  که بدون تصویب این کمکها اگر کسی اهل کمک باشد می تواند کمک بکند منبعی نیست و نهایتاً هیئت امناء خودش می تواند سیاست گذاری بکند که اینجا کار سودآور بکند یا نکند ؟ یعنی اگر دستشان را باز بگذارید آنها می توانند سیاستگذاری بکنند که در آینده بتواند در بخشهای مختلف سرمایه گذاری بکند یا نکند ؟ این است که وزارت فرهنگ و آموزش عالی با این پیشنهاد مخالف است به دلیل اینکه فعلآً سرمایه محدودی دارد ودرحدی که ما به دانشجویان پول می دهیم بیشتر نیست . یعنی پولی نیست که بتوانیم یک سرمایه گذاری کلانی بکنیم که سود آور باشد والسلام .
 8- اعلام وصول یک طرح و دو لایحه
 نایب رئیس – بفرمائید تو رای گیری داریم . تا آقایان به داخل می آیند لوایحی داریم که اعلام وصول می شود .
 منشی – طرح تفسیر قانونی راجع به نماینده قوه مقننه در قانون اداره صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران با 16 امضاء رسیده که اعلام وصول می شود.
 لایحه تمدید مدت فعالیت هیئت بازسازی موضوع ماده 10 قانون بازسازی کارشناسی رسمی دادگستری مصوب 13/3/1365 .
 لایحه موافقتنامه همکاریهای فرهنگی ، علمی و فنی بین دولت جمهوری اسلامی ایران ودولت جمهوری اسلامی ایران ودولت جمهوری نیکاراگوئه .
 نایب رئیس – مجلس منتظر است تشریف بیاورید داخل حضار 180 نفر پیشنهاد کمیسیون برنامه و بودجه را مشخص کنید .
 منشی – پیشنهاد این است دولت موظف است برنامه ای را تنظیم نماید که ظرف مدت 7 سال صندوقهای رفاه دانشجویان به خودکفائی برسند .
 نایب رئیس – پیشنهاد کمیسیون برنامه و بودجه به رای گذاشته میشودموافقین قیام بفرمایند ( عده کمی برخاستند ) تصویب نشد آقای موحدی پیشنهادهایتان می خواهید مطرح بشود ؟ ( موحدی ساوجی – یک پیشنهادم را می خواهم مطرح کنم ) هر پیشنهادی حداقل 20 دقیقه طول می کشد . من می خواهم بگویم ، اگر می خواهید مطرح بکنید بماند برای جلسه بعد ( موحدی ساوجی – خوب بماند ) چون تنفس هم ندادیم جلسه را به سختی می شود اداره کرد .
 منشی – آقای موحدی اگر میخواهید پیشنهادتان را مطرح کنید .
 موحدی ساوجی – بسم الله الرحمن الرحیم ، من بطورخلاصه مطلب را عرض می کنم وآن اینکه ، دو تا پیشنهاد بنده دارم که از این دو تا پیشنهاد یکی تامین شده ، کمیسیون محترم پیشنهاد دوم را تامین کرده و پیشنهاد اول تامین نشده است . لذا من خواهش می کنم که نمایندگان محترم توجه کنند وبه این پیشنهاد انشاءالله  رای قوی و قاطع بدهند . پیشنهادم این است که اساسنامه صندوق رفاه دانشجویان ظرف همین مدت یکماه تهیه بشود ، از تصویب هیئت وزیران هم بگذرد وبرای تصویب نهائی به مجلس شورای اسلامی تقدیم بشود . البته نمایندگان محترمی که در دوره قبل بودند اطلاع دارند که اساسنامه های شرکتهای دولتی را هر موردی را که مجلس شورای اسلامی اجازه بدهد میتواند مثلاً‌ هیئت وزیران تصویب بکند . اما من فکر می کنم که این در واقع نقض قانون اساسی است ، به جهت اینکه در قانون اساسی آمده است ، بجهت اینکه در قانون اساسی آمده است که قانونگذاری شان و وظیفه مجلس است و مجلس شورای اسلامی نمی تواند وکالت و نمایندگی و وظیفه قانونگذاری خودش را به وکالت به دیگری واگذار کند . فقط طبق اصل هشتاد و پنج قانون اساسی میتواند لایحه طراحی را برای مدت موقت به کمیسیون خود مجلس واگذار کند که تصویب بشود، آنهم برا ی مدت چند سال . اما اینکه ما بیائیم قانونگذاری را که ( اساسنامه تصویب کردن قانونگذاری است ) این آئینامه و دستور العمل نیست این اساسنامه قانونی یک شرکت است . این را ما به هیئت وزیران یا شورای عالی قضائی یا هر مرجع دیگری اگر بخواهیم تفویض کنیم این نقض قانون اساسی است . لذا من پیشنهادم این است که ظرف مدت یکماه تهیه بشود به مجلس داده بشود ،‌مجلس تصویب بکند و نظر بنده این است که اساسنامه ای را که مجلس تصویب کند به مراتب بهتر است از آن اساسنامه ای که یک وزارتخانه ممکن است در واقع یک نفر در آن وزارتخانه بباید و بنشیند و بنویسد و بعد هم آقای وزیر امضاء بکند و بعد هم برود هیئت دولت آنجا بخواهد تصویب بشود . این نکته را توجه کنند نمایندگان محترم ، ما در ارتباط با دانشگاهها ، دانشجویان مسائل دانشجوئی ، مشکلات دانشجوئی ،‌ من معتقدم مجلس نظر دارد ،‌مجلس عنایت دارد و اینرا ما نبایستی که به یک مرجع دیگری واگذار کنیم که نمی دانیم جه تصویب خواهد کرد ؟ و آنچه که تصویب می کند آیا دردی را از دانشجویان دوا می کند یا نه ؟ والسلام علیکم و رحمه الله .
 منشی – آقای انصاری مخالف .
مجید انصاری – بسم الله الرحمن الرحیم . من خواهش می کنم نمایندگان محترم توجه بفرمایند به عقیده بنده این پیشنهادقابل طرح نیست به این دلیل که در شور اول کمیسیون آموزش عالی که بنده هم در آنجا عضو هستم براساس همین نظریه آقای موحدی ساوجی لایحه دولت را رد کرده بود و ما اساس استدلال ردمان این بود که اساسنامه بیاید در مجلس ، در مجلس بحث شد نمایندگان محترم اینرا نپذیرفنتد . یعنی گزارش رد کمیسیون در مجلس تصویب نشد و درخواست دولت که ارجاع اساسنامه برای تصویب به دولت این کلیت در مجلس به رای گذاشته شد و آنچه که الان پیشنهاد آقای موحدی است دقیقاً نقض مصوبه شور اول مجلس است واز لحاظ آئین نامه ای قابل طرح نیست در عین حال من برای اینکه وقت مجلس زیاد گرفته نشود هم این مساله را عرض کردم ،‌ هم این که طبق نظریه ای که شورای محترم نگهبان قبلاً اعلام فرموده اند اگر پیشنهادایشان تصویب بشود شورای نگهبان رد می کند . چون شورای نگهبان نظر دادندکه مجلس نمی تواند  دستگاههای اجرائی را در وظایفی که باید انجام بدهند ملزم بکند . ما اینجا نوشتیم وزارت فرهنگ و آموزش عالی موظف است که اساسنامه ای بنویسد ،‌ بیاورد مجلس . خوب این از اختیارات دولت هست ،‌شورای نگهبان گفته مجلس نمی تواند یک چنین چیزی را بگوید که موظف است اساسنامه ای را ظرف مدتی بیاورد مجلس .
 دلیل سوم اینست که بنده به اتفاق دوستان در کمیسیون بررسی می کردیم اساسنامه صندوق رفاه دانشجویان موادبسیار جزئی دارد که مثلاُ به دانشجو یک مبلغی وام بدهند با چه مدتی بازپرداخت ، چطوری ارزیابی کنند، آیا دانشجو احتیاج دارد یا ندارد ؟ یک جزئیاتی است که واقعاً شان مجلس و وقت ووقت مجلس اجل است از اینکه ما بیائیم مثلاً چهار روز بحث بکنیم که چطوری هیئتی برود تشخیص بدهد آیا این دانشجو نیاز دارد یا نه ،‌ چه مبلغی به او بدهند ، بازپرداختش به چه صورت باشد ؟ و این خلاف روح کلی حاکم بر مجلس است که نمایندگانمایل نیستند خودشان را درگیر جزئیات کنند . البته اگر اخطار آئین نامه ای بنده وارد است من خواهش میکنم اصلاً رای گرفته نشود چون این خلاف مصوبه شور اول است و اگر این تصویب بشود ، شور اول مجلس لغو شده ودر واقع همان پیشنهاد کمیسیون است ودر ضمن ایشان هم فرمودند یک وزارتخانه یک چیزی می نویسد ما 4 وزارتخانه را موظف کردیم . یعنی فرهنگ و آموزش عالی ، اقتصاد و دارائی، برنامه و بودجه و بهداشت ودرمان و آموزش پزشکی خوب اینها می خواهند یک اساسنامه بنویسند دولت هم تصویب بکند ما وقت مجلس را با این حرفها نگیریم واسلام .
 نایب رئیس – موافق صحبت کند .
 منشی – آقای روحانی نیا ، موافق :‌
 رمضان روحانی نیا – بسم الله الرحمن الرحیم ، گرچه مجلس محترم امروز ساعات قانونی خودش را کار کرده است . اما به لحاظ اهمیت وارداتی که ما به دانشجویان عزیزمان داریم ما تقاضا می کنیم که این چند دقیقه را انشاء الله با عنایت بیشتر دقت کنید ،‌این لایحه چیز اساسی است تصویب بشود ،‌ انشاءالله .
 ببینید قبل از آنی که ما بحث را شروع بکنیم در مخالفت ، یک بحث اساسی ماهوی مطرح است که اصلاً آیا اساسنامه حالتش حالت قانونی است یا نیست ، مرجع تصویب اساسنامه چه کسی باید باشد،‌ کجاباید باشد ؟ وقتی ما اصل جایگاه تصویب مصوبات اساسنامه ها را صحبت کردیم ،‌ بعد می آئیم بحث میکنیم که آیا مجلس بیاید خلاف قانون است چنانکه آقای انصاری گفتند ،‌یا اگر به مجلس نیاید خلاف قانون است چنانچه آقای موحدی فرمودند ، واقعیت قضیه این است که حتی از قبل از انقلاب این بحث به طور جدی در مجامع قانونگذاری مطرح بوده است . من دقت کردم حدود هشتاد  و دو اساسنامه مربوط به قبل از انقلاب ما داریم که از این هشتاد و دو تا بیش از 63 تا مجلس تصویب شده است منتهی نه صحن عمومی مجلس ، بلکه کمیسیونهای مجلس ،‌ فقط دو تا به مجلس علنی آمده بوده است یازده تا را دولت تصویب کرده بوده است و 6 فقره هم مجامع عمومی تصویب کرده بوده اند اما الان لیست کلیه اساسنامه را ما بعد از انقلاب تصویب کرده ایم که این اساسنامه های تصویب شده مراجع مختلفی داشته است . در مجلس بوده است ، در هیئت دولت بوده است ، در شورای عالی دستگاه بوده است ،‌در مجمع عمومی اش بوده است و برای نمونه عرض می کنم خلاصه یک آشفتگی هایی داشته است . اساسنامه شرکت حمل و نقل را کمیسیون راه تصویب کرده است ، شرکت کشتیرانی را مجمع عمومی خودشان ، اساسنامه تعاون شهری و مرکز تهیه و توزیع کالا به وسیله وزیر بازرگانی تصویب شده است . اساسنامه مراکز تربیت معلم را شورای عالی آموزش و پرورش تصویب کرده است . اساسنامه جهاد دانشگاهی را ستاد انقلاب فرهنگی تصویب کرده است . اساسنامه سازمان صنایع را خود دولت تصویب کرده است . بنابراین تا حالا یک آشفتگی این شکلی ما در مراجع تصویب کننده اساسنامه ها سراغ داریم . در مجلس دور دوم دولت یک لایحه آورد به مجلس گفت مجلس محترم این اجازه را به من بدهد که من برای همیشه اصلاً خودم اساسنامه ها را تصویب بکنم ،‌یعنی مشخصاً‌ هیئت دولت مرجع تصویب اساسنامه ها بوده باشد . در مجلس بحث مفصل شد مخالف وموافق من یادم است صحبت کردند و موافقین می گفتند که این خلاف است و خلاف بحث مفصل شد ، نهایتاً در شور دوم اینجور تصویب شد : به موجب این قانون تصویب و تغییر اساسنامه ها به عهده خود مجلس است مگر با کسب مجوز از مجلس  ، دولت می تواند اساسنامه را تصویب بکند . این که فرمودند خلاف قانون اساسی است ، نه اینجور نیست . ما در همین مجلس فراوان اساسنامه هایی بوده است که داده ایم به هیئت دولت تصویب بکند . داده ایم به هیئت مدیره اش ، داده ایم به مجمع عمومی اش تصویب بکند . اما حالا بیائیم در این ما نحن فیه در این بحثی که هستیم ( نایب رئیس – آقای روحانی نیا خلاصه کنید ) خلاصه عرضم این است . بنده معتقد هستم که به چند دلیل باید اساسنامه صندوق رفاه رادر مجلس تصویب بشود :
 1- وظیفه اولیه مجلس است و مجلس از اصل اولیه خودش عدول نکند ، شما باید سیاستگذاری کنید چرا به دیگری می دهید ؟
 دوم این است به لحاظ اهمیتی که باز عرض می کنم دانشجو و دانشگاه برای ما دارد مجلس باید سرمایه گذاری بکند چرا به دیگری محول میکنید ؟
 سوم این است منهم موافق هستم جزئیات به مجلس نیاید اما واقعیت این است در شرایط فعلی ما مجلسمان خیلی تراکم در دستورندارد یعنی خیلی بار سنگین تا قبل از لایحه 5 ساله مجلس در دستور کار ندارد یعنی خیلی بار سنگین تاقبل از لایحه 5 ساله مجلس در دستور کارندارد . بنابراین فرصت این هست که خود مجلس سیاستگذاری بکند واین اساسنامه را خود مجلس شورای اسلامی تصویب بکند :
 نایب رئیس – بسیار خوب مخبر کمیسیون توضیح بدهند .
 دکتر شهرزاد ( مبخر کمیسیون ) – بسم الله الرحمن الرحیم . این فرمایشی که در یشنهاد برادرانمان هست این در واقع بحث شور اول است و ما در شور دوم چیزی را که کلیاتش تصویب شده دیگر نمی توانیم آنرا برگردانیم چون بایستی در آن چهار چوب باشد . حالا اگر این اساسنامه هم اشکالی داشته باشد و آنها صلاحیت نداشته باشند تصویب بکنند قطعاً‌شورای نگهبان بر می گرداند ولی ما فکر میکنیم الان دیگر معطل کردن این مطلب به این دلیل صلاح نیست ، ضمناً این پیشنهادی که برادر عزیزمان جناب آقای موحدی داده بودند دوقسمت داشت . یک عبارت داده بودند همین پیشنهادی که الان فرمودند و زیر آن مرقوم فرموده بودند ، اگر این رد شد پیشنهاد بعدی مطرح شود. که پیشنهاد بعدی ایشان را ما در اصلاحیه منظور داشتیم . والسلام علیکم و رحمه الله .
 دکتر سیاری ( معاون وزارت فرهنگ و آموزش عالی ) – دولت مخالف پیشنهاد است .
 نایب رئیس – دولت هم مخالف است . حضار 182 نفر هستند . پیشنهاد آقای موحدی به رای گذاشته میشود . متن پیشنهاد قرائت شود .
 منشی – پیشنهاد این است که (( اساسنامه صندوق رفاه دانشجویان رابه جای اینکه هیات وزیران تصویب نهائی بکند برای تصویب به مجلس بیاید)) .
 نایب رئیس – موافقین با این پیشنهاد قیام بفرمایند ( عده کمی برخاستند ) 7-8 نفری بلند شدند تصویب نشد . متن ماده واحده برای رای گیری خوانده میشود.
( بشرح زیر خوانده شد )
ماده واحده – وزارت فرهنگ وآموزش عالی موظف است  حداکثر ظرف مدت یکماه از تاریخ تصویب این قانون اساسنامه مربوط به صندوقهای رفاه دانشجویان را که زیر نظر هیات امنای واحد اداره خواهد شد با همکاری و هماهنگی وزارتخانه های بهداشت و درمان و آموزش پزشکی ، اموراقتصادی و دارایی و برنامه و بودجه تهیه و پس ازتصویب هیات وزیران به مورد اجرا بگذارد .
نایب رئیس – حضار 186 نفر ماده واحده به رای گذاشته میشود موافقین
قیام بفرمائید . (اکثر برخاستند ) تصویب شد .
 اسامی غائبین غیرموجه امروز آقای محمدحسین افتخاری آقای سید حسین پور میرغفاری ، آقای سید محمود دعایی ، آقای محمد علی صدوقی ، آقای خسرو ضیایی پور ،‌ آقای سید عباس موسوی ، آقای سید خلیل موشح ، آقای امر میر، (آقای صدوقی می گویند قبلاً اجازه گرفته بودند )‌آقای احمد ناطق نوری ، آقای سید احمد موسوی ، آقای مصطفی فارغ ، آقای سید محمد کاظم امام موسوی ، آقای نورالله عابدی .
 تاخیر کنندگان ابتدای جلسه امروز :
 آقای حسین اربابی فرد ( 25 دقیقه ) آقای نعمت الله اسدی ( 25 دقیقه )  آقای محمد رضا بهزادیان (25دقیقه ) آقای سید ابوالقاسم حسینی ( 25 دقیقه ) آقای سید محمد حسینی (35دقیقه )‌آقای احمد خارستانی (35 دقیقه ) آقای کامل خیرخواه ( 35 دقیقه ) آقای ذبیح الله صفائی (45 دقیقه ) آقای علی محقر (35 دقیقه ) آقای احمد رباطی ( 25 دقیقه ) آقای عبدالحسن مقتدایی ( 25 دقیقه ) آقای میرفخرالدین ننه کران (25دقیقه) .
 9- قرائت نامه عده ای از نمایندگان مجلس مبنی بر محکوم نمودن شناسائی اسرائیل توسط سازمان آزادیخش فلسطین .
 منشی – نامه ای با تعداد بیش100 امضاء رسیده که من  میخوانم : بسمه تعالی
ریاست محترم مجلس  شورای اسلامی .
ما امضاء کنندگان ذیل تصمیم اخیر رهبری سازمان فلسطین در الجزایر که در آن شناسائی رژیم اشغالگر قدس مورد پذیرش واقع گردیده است را شدیداً محکوم نموده این تصمیم سازشکارانه را اقدامی در جهت نابودی نهضت اسلامی چهل ساله فلسطین و تثبیت اسرائیل غاصب میدانیم و از مسلمانان سرزمینهای اشغالی فلسطین برخورد انقلابی و روشنفکرانه داشته باشند . پذیرش قطعنامه 242 سازمان ملل متحد از سوی شورای ملی فلسطین خواست 20 ساله آمریکا و اسرائیل را محقق نموده و نتایج حاصل از این اقدام خائنانه اسرائیل غاصب را که به صورت غده سرطانی در خاورمیانه به وجود آمده است برای همیشه تثبیت خواهد کرد .
10- پایان جلسه وتاریخ تشکیل جلسه آینده .
 نایب رئیس – ختم جلسه اعلام میشود . جلسه بعدی صبح یکشنبه ساعت 8 خواهد بود .
( جلسه ساعت 30/11 پایان یافت )
 نایب رئیس مجلس شورای اسلامی  - مهدی کروبی