جلسات
  • صفحه اصلی
  • جلسات
  • مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی به ریاست آیت الله هاشمی رفسنجانی ( دوره اول – جلسه 83 )

مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی به ریاست آیت الله هاشمی رفسنجانی ( دوره اول – جلسه 83 )

  • دوشنبه ۲۴ آذر ۱۳۵۹

مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی.
صورت مشروح مذاکرات جلسه علنی روز دوشنبه بیست و چهارم آذر ماه 1359.
فهرست مندرجات :
1- اعلام رسمیت جلسه و تلاوت آیاتی از کلام الله مجید.
2- بیانات قبل از دستور آقایان: فومنی حایری، مسلم میرزاپور، ملکوتی.
3- بیانات آقای نایب رئیس به مناسبت میلاد مسعود حضرت موسی بن جعفر سلام الله علیها و حوادث اصفهان.
4- تصویب شور اول گزارش کمیسیون بهداری در خصوص طرح تربیت تکنیسین به منظور گسترش خدمات درمانی و بهداشتی در روستاها و ارجاع آن به کمیسیون.
5- طرح سؤال چند نفر از نمایندگان از وزارت دادگستری در خصوص اعتراض به نحوه برخورد با دو نفر از شرکت کنندگان در بحث آزاد تلویزیون کانال دو و ارجاع آن به کمیسیون.
جلسه ساعت هشت و سی دقیقه به ریاست آقای سید اکبر پرورش (نایب رئیس) تشکیل شد.
1- اعلام رسمیت جلسه و تلات آیاتی از کلام الله مجید.
نایب رئیس( پرورش )- بسم الله الرحمن الرحیم، ضمن عرض سلام به حضور خواهران و برادران عزیز رسمیت جلسه را با حضور 181 نفر از نمایندگان محترم اعلام میکنیم دستور جلسه را آقای الویری قرائت میکنند.
منشی- دستور جلسه هشتاد و سوم روز دوشنبه 24/9/59 مطابق با هفتم صفر 1401.
1- تلاوت کلام الله مجید.
2- نطقهای قبل از دستور.
3- گزارش شور اول کمیسیون بهدرای در خصوص طرح تربیت تکنیسین به منظور گسترش خدمات درمانی و بهداشتی در روستاها.
4- گزارش شور اول  کمیسیون بازرگانی در خصوص طرح دولتی کردن بازرگانی خارجی.
5- سؤال چند تن از نمایندگان مجلس شورای اسلامی از وزارت دادگستری در خصوص اعتراض به نحوه برخورد دو نفر از شرکت کنندگان در بحث آزاد تلویزیون کانال دو.
6- قرائت اسامی غائبین و دیرآمدگان جلسه قبل.
7- اعلام ختم جلسه و تاریخ و برنامه جلسه بعد.
نایب رئیس- تلاوت کلام الله مجید را شروع کنید.
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم، بسم الله الرحمن الرحیم،      الذین یذکرون الله قیاماً و قعوداً و علی جنوبهم و یتفکرون فی خلق السموات والارض ، ربنا ما خلقت هذا باطلا سبحانک فقنا عذاب النار. ربنا انک من تدخل النار فقد اخزیته و ما للظالمین من انصار. ربنا اننا سمعنا منادیا ینادی للایمان ان آمنوا بربکم فآمنا. ربنا فاغفرلنا ذنوبناو کفر عنا سیئاتنا و توقنا مع الابرار. ربنا و آتنا ما وعدتنا علی رسلک و لا تخزنا یوم القیامه انک لا تخلف المیعاد.       (صدق الله العلی العظیم، حضار صلوات فرستادند. )         «از آیه 188 الی آیه 193 سوره آل عمران»
2- بیانات قبل از دستور آقایان: فومنی حایری، مسلم میرزاپور، علی ملکوتی.
نایب رئیس- سخنرانان قبل از دستور را دعوت بفرمائید.
منشی- آقای فومنی حایری بفرمائید.
فومنی حایری- بسم الله ، قاصم الجبارین. «ان من صرحت له العبر عمابین پدیه من المثلات، حجزته التقوی عن تقحم الشبهات». این کلام قسمتی از خطبه شانزدهم مولی امیرالمؤمنین علیه السلام در نهج البلاغه است، مرد با تقوی و انقلابی اگر تجربیات گذشته را، عبرتهای گذشته را در پیش روی خودش داشته باشد تقوی مانع میشود از اینکه دوبار به اشتباه فرو برود. هفتاد و سه سال قبل، آنگاه که دیو سیاه استبداد قاجار در این مرز و بوم حاکم بود ملت رزمنده و شجاع ایران برای از بین بردن این استبداد سیاه و برای رهائی و نجات از شر جنایتکارانی همچون قاجاریه و برای حفظ دیانت و شریعت اسلامی بپا خاست. مجتهدین بزرگ، روحانیت متعهد این قیام را تجویز کرد، رهبرانی همچون آیت الله طباطبائی و آیت الله بهبهانی پیش کسوت در این راه شدند و بعداً به عنوان رهبران جنبش مشروطیت نامیده شدند، فریاد مرگ بر شاه و مرگ بر استبداد بود که ابتداء از تهران و تبریز و سپس تمامی سطح کشور را فرا گرفت. ملت اراده کرده بود تا رهائی و تا نجات از یوغ استبداد و حفظ دستاوردهای شهیدان توحیدی، حفظ دیانت و شریعت اسلامی از پای ننشیند، استبداد به زانو نشست در مقابل چشم توفنده ملت زانو زد. ثمره این انقلاب که هزارات شهید و هزاران مجروح و معلول در پی داشت، چرخهای اقتصادی مملکت فلج شد، مشکلات و نابسامانیهای زیادی را به همراه داشت، ثمره آن انقلاب تدوین قانونی شد به نام قانون اساسی در آن زمان عده ای از خارج برگشته بودند و تحصیلاتشان را در اروپا دیده بودند و در اصطلاح آن روز فرنگ برگشته نامیده شده بودند. اینها هم در کنار مردم و در کنار روحانیت به عنوان یک انقلابی همگام با مردم شدند تا انقلاب پیروز نشده بود صدایشانهم در نیامده بود اما بعد از پیروزی انقلاب زمزمه ها آغاز شد، تدوین قانون که شروع شد مسأله اینکه امروز اسلام را نمیتوان پیاده کرد، امروز ما قوانین ساخته و پرداخته در غرب و شرق داریم امل ها و فناتیکها نرفتند ببینند که در قرن بیستم در خارج چه میگذرد چگونه میتوان از قرآن آن قوانین مترقی را بیرون آورد آخوندهای فناتیک تخصص ندارند چقدر خوب است حالا گوشه کار خودشانرا بگیرند و به مسجدها و معابد بخزند و امر سیاست را به سیاستمداران متخصص بدهند، شروع شد. لیدر این معیار شخصی به نام تقی زاده بود. البته خوب، موقعیت مثل امروز نبود که زیاد به خارج بروند و تحصیل بکنند و برگردند یک سی چهل نفر که رفته بودند و یک تنکیو، و یک مرسی یاد گرفته بودند معیارهای فرنگ برگشتگی را در اطو کشیدن لباس و پاپیون زدن و مرسی گفتن میدانستند معیاری را بعد از پیروزی انقلاب زمزمه کردند و آن معیار اثراتی بس خردکننده در آینده مملکت گذاشت و آن تدوین قانون اساسی بود. آنقدر به گوش آیاتی چون طباطبائی و بهبهانی خواندند و به قول رهبر کبیرمان امام بزرگ قانونرا از بلژیک و فرانسه آوردند، چند قاعده از فقه اسلامی را قاطیش کردند و سلطنت راهم در آن گنجاندنند با چهار معیار اسلامی میخواستند روحانیت را بازیچه دست سیاست قرار بدهند و آنها رامنزوی کنند و بدانچه که خود میدانند برسند. فقط یک فرد فریاد زد فقط یک بیدار دل، یک هشیار و او آیت الله بزرگ مرحوم شیخ فضل الله نوری بود، فریاد زد من با مشورطه مخالفم نگذاشتد صدای این شیخ جلیل القدر به مردم برسد، بفهمند چه میگوید جو و شایعه علیه روحانیت در سرتاسر تهران پخش شد گفتند او استبدادی است، او امل است در آن موقع لفظ ارتجاع و فالانژ و انحصار طلب و این حرفها که نوبد معادلش الفاظی مثل فناتیک مثل امل بود شروع کردند برچسب زدن یک جوی را در سراسر تهران درست کردند یک عده افراد معلوم الحال حرکت کردند ریختند در خانه شیخ و خواستند او را بزنند و شیخ دید اینجا خونش هدر میرود و هنوز پیامش را بملت نرسانده است حرکت کرد از تهران رفت حضرت عبدالعظیم بست نشست و اعلامیه هایش را صادر کرد که ، امروز در تاریخ ثبت است گفت ای مردم شریف ایران بخدا من طرفدار استبداد نیستم من ضد انقلاب نیستم، طرفدار دیکتاتوری هم نیستم من رسالت خون هزارن شهید را که برای حفظ دیانت و شریعت اسلامی خون ریخته اند بر دوش خود حس میکنم، من می بینم یک عده از فرنگ برگشته میخواهند اسلام و روحانیت را ملعبه و بازیچه دست خود قرار دهند و چیزی نمیگذرد که مسیر نهضت را عوض میکنند، اما چیزی نگذشت که با جو شایعه ای که ایجاد کرده بودند شیخ را آوردند محاکمه اش کردند و به عنوان یک ضد انقلاب اعدامش کردند. آب از آب تکان نخورد برایش کف هم زدند. نشستند گفتند تا‌آیت الله بهبهانی و طباطبائی هم هستند نمیشود کاری کرد به محض اینکه این رهبران جنبش مشروطیت سر بخاک گذاشتند یک وقت تقی زاده ها بلند شدند و نطقهایشانرا شروع کردند، تقی زاده نطق کرد و گفت ایرانی باید از فرق سر تا نوک پا فرنگی بشود. من یک جمله بیشتر نمیگویم و فقط هشداری میدهم امروز برای تمام کسانی که دلشان برای انقلاب و خون شهیدان می تپد و برای اسلام و انقلاب اسلامی احساس مسؤولیت میکنند. چیزی نگذشت، بقول امام بزرگوارمان آنهائی که میخواهند دیکتاتوری را در این انقلاب ایجاد بکنند بدانند آنها به دیکتاتوری نمیرسند. پسرانشانهم نمیرسند ممکن است نوه هایشان برسند اما خیانت کار اصلی آنها هستند تقی زاده طرح فرنگی مآبی را داد اما او هم مرد و به آن نرسید. سی سال از انقلاب گذشت رضا خان قلدر میر پنج آمد و بهای خون شهیدان را با یک کودتای انگلیسی زیر پا گذاشت و قدرت را بدست گرفت و به موقعیتی رساند که در همین ایران وقتی که میگفتیم ناصرالدین شاه همه میگفتند خدا رحمتش کند صد رحمت به استبداد ناصرالدین شاه ، شهدای ما رهبران بزرگ، بزرگانی که در صدر مشروطیت جان دادند اگر میدانستند با قاجاریه میجنگند، استبدادی نظیر رضاخانی و محمد رضا خانی میآید قدرت را بدست میگیرد هرگز نمیرفتند شهید بشوند. اما دیدیم که قدرت را بدست گرفتند و با آن معیارهائی که طرح اصلیش فرنگ رفته ها و از خارج برگشته ها زمینه سازی کرده بودند بدست استعمار کهنه کار انگلیس و با ایادی جنایتکارش همچون محمد رضا و رضا خان قلدر کار را بجائی رساندند که پس از هفتاد سال از یک نهضت با آنهمه خون با آنهمه شهید بجائی رساند که ملت دوباره قیام کرد. چون وقت من تمام است، من بیشتر صحبت نمیکنم فقط هشدار میدهم که حواسها را جمع بکنید، مبادا این انقلاب و حرکت اصیل و سازنده مسیرش منحرف بشود که البته با آن شناختی که از رهبر عظیمی همچون امام بزرگوار درایم و با معیارهائی که ملت در قانون اساسیش تدوین کرده و با آن شور و شناخت و عظمتی که ملت دارد که دیدید در این یک هفته چگونه شناخت خودشرا نسبت به انقلاب نشان داد چنین نخواهد شد . من پنج دقیقه از وقتم را به برادرم آقای مسلم میرزاپور داده ام.
نایب رئیس- شما از پنج دقیقه وقتی که به ایشان داده اید مجدداً سه دقیقه اش را خودتان گرفتید. ایشان دو دقیقه د یگر وقت دارند اگر آقای میرزاپور میتوانند در این دو دقیقه صحبتشان را تمام بکنند، بفرمایند.
میرزاپور- بسم الله الرحمن الرحیم، و به نستعین، فرصت خیلی خیلی کم دست من هست و من میخواستم صحبت بکنم ولی بصورت نوشته میخوانم شاید بتواند مطلبم را برسانم. روی دو موضوع میخواهم صحبت کنم یکی وحدت است ویکی روحانیت، یکی از بزرگترین عواملی که پیروزی ملت ما را تضمین نود وحدت بود و همیشه در تاریخ کلید پیروزی ایجاد بوده است و کلید شکست افتراق.      انگلیسیها ضرب المثل خوبی دارند : «تفرقه بینداز و حکومت کن» تجربه تاریخی اسلام و تجربه شصت سال قبل ایران که برادرمان آقای حائری فومنی توضیحات لازم را دادند من دیگر در آن موضوع داخل نمیشوم فقط موضوع صدر اسلام را اشاره میکنم در زمان پیامبر (ص) ملاحظه شد پیامبر با توجه به اینکه با مشکلات ضخیمی روبرو بود ولی بجهت اتحاد داخلی پیروز شد ولی امام علی علیه السلام بالعکس به مجرد اینکه وارد بمسائل اجتماعی شد شکست خورد و دلیلش این بود که افتراق داخلی بود و باز جالب است افتراقی که بقول بیان امام علی علیه السلام آنچنان بود که طی بیست  پنج سال خار در چشم و استخوان در گلو بود برای حفظ اسلام با خلفا همکاری و همیاری میکند و امید است امر امام که کراراً در رابطه با وحدت اشاره شده است ملت شریف ایران آن را بعمل وارد کند که میکند و بیان مرحوم سید جمال را که متحد شویم، که متحد باشیم.      مسأله دوم، مسأله روحانیت است من روحانیت را از فرم دیگری داخل شدم0000
نایب رئیس- وقت شما تمام شد (میرزاپور: نمیتوانم صحبت کنم؟) از وقت شما یک دقیقه هم گذشته است.
میرزاپور- اگر برادران اجازه میدهند یکی دو دقیقه توضیح بدهم و صحبتم را شروع بکنم ولی اگر اجازه نمیدهید که 000
نایب رئیس- چهار ، پنج دقیقه باید وقت بگیریم و قیام و قعودی بشود که ببینیم اجازه میدهند یا نه؟
میرزاپور- یک دقیقه اجازه بدهید صحبت بکنم.
نایب رئیس- یک دقیقه هم گذشته است . اگر سخنران بعدی اجازه میدهند میتوانید صحبت کنید.
منشی- سخنران بعدی آقای ملکوتی هستند.
میرزاپور- آقای ملکوتی یک دقیقه از وقتتان را به من میدهید؟
ملکوتی- اشکالی ندارد.
میرزاپور- مسأله روحانیت را من از دیدگاه دیگر مطالعه کردم، مسأله ای که بعضی از تاریخ نویسان معتقدند اگر بیوگرافی و شرح حال فردی یا جامعه ای داده بشود میتوان به ماهیت او پی برد من بیوگرافی روحانیت را به چهار قسمت تقسیم کرده ام دوران تحصیلی روحانیت، مدرک روحانیت، روحانیت در جامعه و زندگی سیاسی روحانیت. دوران تحصیلی روحانیت برای همه ما روشن است به مجردی که وارد حوزه میشود، داخل حجره ای تنگ و تاریک و نمناک میشود و چند نفری زندگی میکنند، از فقیرترین دانش آموز ایرانی هم فقیرترند از لحاظ اقتصادی و باز همیشه در رعب و وحشت هستند حکومت طاغوت وقت یا بی وقت بحجره آنان داخل میشد که مبادا زیر زیلویشان جروه یا کتابی باشد و هر کدام را که دلش میخواست بزندان روانه میکرد.      مسأله دوم مد رک است  زیبا است من وقتی دنبال مدرک حوزه مطالعه میکردم تنها کلمه ای که توانست من را اشباع کند بیان مرحوم شهید مطهری بود که فرمودند: در حوزه تخصص و ارزش روی روحانیت این است که علم و تقوی داشته باشند در غیر این صورت در حوزه محترم نیستند و روحانیت متعهد این تیپ را تشکیل میدهند و عالم بی عمل خیانتهائی را که در طول تاریخ کرده است برای همه روشن شده است که یکی از آنها را برادرمان اشاره کردند و تقوای بی علم هم مارقان علی کش میشوند.       مسأله سوم ، روحانیت در جامعه است. روحانیت در جامعه آنچنان اتصال دارد که به عنوان هادی و راهنمای مردم شمرده شده است بیانی که میتواند مطلب من را کامل برساند اشاره مرحوم دکتر شریعتی است: «حوزه بجنبد ملت می جنبد». زیرا اتصالشان آنچنان قوی است که با هیچ قدرتی نمیتوان آن را شکاف داد.       زندگی سیاسی روحانیت ، کمتر روحانی متعهد را دیدیم که زندان یا تبعید و یا دربدر نبوده است و طی نهضت صد سال اخیری را که رهبری آن را روحانیت داشت دیدیم که با هیچ باطلی نیامیخت و با هیچ قرارداد ننگینی هم دمساز نشد واین افتخار روحانیت است من از ملت شریف ایران میخواهم که 000
موسوی تبریزی- آقای پرورش آقای ملکوتی شش ماه نشسته اند که نوبتشان برسد. وقت آقای میرزا پور یکی دو دقیقه بیشتر نبود و حالا چهار دقیقه

است که دارند صحبت میکنند.
نایب رئیس- آقای میزراپور صحبتتان را تمام کنید.
میرزاپور- والسلام علیکم ورحمه الله .
نایب رئیس- آقای ملکوتی بفرمائید. ایشان چهاردقیقه از وقت شما را گرفتند البته شما خودتان موافقت فرمودید که آقای میرزاپور صحبتشانرا ادامه بدهند.
ملکوتی – من یک دقیقه از وقتم را به ایشان داده بودم.
نایب رئیس- شما دوازده دقیقه دیگر وقت دارید.
ملکوتی- اعوذ بالله من الشیطان الرجیم، بسم الله الرحمن الرحیم،     یا ایها الذین آمنوا اذاالقیتم فئه فاثبتوا و اذکرو الله کثریاً لعلکم تفلحون. واطیعوا الله و رسوله و لا تنازعوا فتفشلوا و تذهب ریحکم و اصبروا ان الله مع الصابرین.    (صدق الله العلی العظیم) «آیه 47 و 48 سوره الانفال».       مطرح کردن مشکلات حوزه های انتخابیه در این برهه از زمان چندان خوب نیست چون مکشلاتی که الان داریم از آن تمام امت مسلم است در خانه ملت خانه ای که تمام امیدهای این امت مسعضعف بدان بسته است، مشکلات عموم امت را باید مطرح کرد. چه خوب بود که بعد از پیروزی انقلاب اسلامیمان جلسات و کنفرانسهائی تشکیل میشد و عواملی که باعث شد این امت بدون داشتن قدرت مادی در مقابل ابرقدرتهای دنیا به پیروزی برسد روی این عوامل مطالعه میکردندو سعی میشد روی آن نکات مثبتی که ما را به پیروزی رساند تکانی که بما موجودیت داد حیثیت داد و شرف برباد رفته مانرا برای ما برگرداند روی آن نکات تأمل و دقت بیشتری میکردیم. آنها را تقویت مینمودیم. اما ما نکردیم. دشمنها اینکار را کردند و در صدد برآمدند که این نکات را تضعیف کنند و متأسفانه کردند. این عوامل را در این آیه خداوند تبارک و تعالی شمرده است. مجلس، مجلس علم است و نخبگان ملت اینجا هستند. احتیاج به تشریح و توضیح ندارد پایداری در میدانهای رزم به تمام انواع و اشکال خودش از اصولی است که میتواند یک امت موحد را در تمام میدانها پیروز کند. عامل دوم در هر حال باید خدا را در ذهن بیاد داشته باشیم، خواه از نظر عقیده خواه در عملمان، حالا که ما یک انقلاب اسلامی کرده ایم. مردم اسلام را در این انقلاب می بینند . کاری نکنیم که بنام اسلام کارهائی از ما صادر بشود که خدای نکرده باعث بدبین شدن مردم به اسلام بشود، اسلام را در عمل ما، در قوانین ما، در تمام حرکات ما می بینید. چون در زمان طاغوت اگر کاری میشد میگفتیم ما نمیدانیم، ما قدرت نداریم. آنها مسلمان نیستند. اما حالا دیگر چه بگوئیم؟ چه عذری در مقابل خدا داریم. همه چیز را که به ما داده است بما ارتش داد، بما مجلس داد، بما قدرت ، ریاست داد، رهبر داد. حالا دیگر چرا؟ از چه کسی میترسیم؟ از چه هراس داریم. از چه تقیه میکنیم. آیا در عرض 1400 سال برای مسلمانها این چنین زمانی با این چنین شرایطی بوجود آمده بود؟ پس منتظر چه هستیم؟ و بالاخره اطاعت از خدا و رسول خدا. ترکیب رهبری در اسلام این است که: الله بدون رسول نمیشود. فقط خدا را قبول دارم ولی رسولش را نه، علی علیه السلام را نه، قضیه خوارج بودجود میآید. خدا را قبول دارم اما رهبر را نه، این سخن، سخن منافقین است. اینها میخواهند دوباره قضیه خوراج را در کشور ما زنده کنند قضیه ای که حضرت آیت الله خادمی در اصفهان شهر جهاد، شهر قیام شهری که پاسداراهایش همیشه در هر زمان در جبهه مقدم رزمها میرزمیدند ، در آنجا عکس امام را پاره کنند ، وای بر این ملت.
حجازی- غلط کردند.
ملکوتی- وای بر این ملت، ریاست جمهوری باید موضعش را در مقابل این عمل فاسد معین کند. مجلس باید موضعش را در مقابل این عمل شوم معین کند. هیأت دولت باید موضعش را معین کند، این مقدمه نابود کردن رهبریت و ا مامت امت است. بهوش باش امت! (نمایندگان: صحیح است، احسنت) به هوش باش میخواهند دومرتبه همان کار را بر سر ما بیاورند که بسر مسلمانان صدر مشروطه آوردند. برادرمان اشاره کردند ، اعدام مورحوم نوری اعدام یکنفر ضد مشروطه بدست مشروطه خواه نبود اعدام اسلام بود، اعدام روحانیت بود، اعدام دین بود، شیخ فضل الله نوری هرگز ضد مشروطه نبود، مشروطه خواه بود. در سخنان که ما بین مردوخ کردستانی و مرحوم نوری رد و بدل میشود در آنجا بیچاره میگوید. چه تهمتهائی که باین مرد بزرگ نبستند. گفتند شاه به او پول داده است. اما مردوخ میگوید گفتم بیا با هم بکردستان برویم، گفت بضاعتش را ندارم. گفتم پس چاره چیست؟ به یکی از سفارتخانه ها پناهنده بشود. گفت این کار برای یک عالم اسلامی ننگ است که بعد از هفتاد سال خدمت به دنیای اسلام زیرپرچم کفر باشد. مرگ برای من از این زندگی بهتر است. ای ملت ایران! این است تاریخ روحانیت تو، دست از مساندت و مساعدت این روحانیون برندارید. این نقشه شوم استثمار و استعمار بین المللی است. استکبار جهانی است. گفتم پس چاره چیست؟ گفت: «غض العینین مدالرجلین، قل الشهادتین»     اعدام او اعدام یک ضد مشروطه نبود دشمنها هم مینویسند. میگویند که پس از اعدام مرحوم نوری قوس نزولی روحانیت در جامعه ایران شروع شد. حالا باز دارند آنرا تکرار میکنند. ملی گرایان بدانند، وطنپرستان بدانند. تنها عاملی که توانست این انقلاب را به پیروزی برساند عامل دین بود، عامل مذهب بود، اسلام بود و آنرا مجسم در وجود نازنین اماممان، مولایمان حضرت آیت الله العظمی خمینی مدظله میدانیم (حضار سه مرتبه صلوات فرستادند)     خدا نکند ، خدا آنروز را نیاورد که در سایه این اختلافها قلب تپنده جهان استضعاف بایستد. همه مقامات و مسؤولین این، مملکت بدانند . آن شهید داده ها آن مادرهائی که پدر فرزندان یتیم خودشان را در انقلاب از دست داده اند. آن خواهرانی که در این راه برادران رشید خودشان را از دست داده اند. مسؤولان بدانند. اگر دل امام، قلب امام بایستد و خدای نکرده از دنیا برود  این امت یقه شما را ول نمیکند. شما مسؤول هستید (نمایندگان : صحیح است) چقدر این قلب توفنده بگوید بس کنید، مسائل اختلافی را مطرح نکنید. در مقابل دشمن مشترک یعنی استکبار جهانی همه همگام و متحد بایستید. خانه را امن کنید. دشمنان را برانید، بعداً اگر عمری باقی ماند غنیمت را تقسیم میکنیم. دعوا برای چیست؟
نایب رئیس- یک دقیقه وقت دارید.
ملکوتی – من از همة شما معذرت میخواهم . خلاصه امیدوارم خداوند تبارک و تعالی بما این توفیق را بدهد که امت لایقی برای همچو امامی باشیم و مانند آن شیعه هائی نباشیم که بعد از شهادت ابی عبدالله الحسین علیه السلام پشیمان شدند و گروهی بنام گروه توابین تشکیل دادند . اما کار بجائی نرسید. بیائید در حال حیات اماممان قدر این اماممان را بدانیم و واقعاً در خط این امام حرکت کنیم. در خاتمه برادرمان جناب آقای برومند به بنده تذکر دادند که سپاس و تشکرشان را از عموم مردم بروجرد به جهت میهمان نوازی و مهمانداریشان که از تقریباً هشتادهزار نفر جنگ زده که در آنجا هستند از پشت این تریبون ابلاغ کنم. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته (نمایندگان: احسنت.)
3- بیانات آقای نایب رئیس به مناسبت میلاد مسعود حضرت موسی بن جعفر سلام الله علیها و حوادث اصفهان.
نایب رئیس- چون امروز مصادف است با روز ولادت با سعادت حضرت موسی بن جعفر سلام الله علیها از این جهت من لازم دیدم که صمیمانه ترین شادباشها و تبریکهای خود را به پیشگاه مقدس فرزند گرانقدرش حضرت ولی عصر ارواحنا فداه و نایب او امام بزرگوار و ملت عزیز و رزمنده خود اعلام بکنیم و از خدای بزرگ خواستار باشیم که در پرتو انوار این وجودهای عزیز همیشه روح تقوی و فضائل انسانی را در ما زنده نگهدارد و همیشه بر گرد حریم ولایت و امامت گام نهیم.       مسأله ای که در مورد اصفهان اشاره کردند چیز قابل توجهی نبوده است برای اینکه طبیعی است که اصفهان یک شهری بود که از اول انقلاب و قبل از انقلاب به اعتبار یک دست بودنش همیشه مورد توجه بود که بلکه شکافی در وحدت مردم اصفهان ایجاد بشود. تلاشهای زیادی هم در این زمینه شده است و الحمدلله باز با یک دست بودن و هماهنگی مردم رزمنده اصفهان خنثی شده است. اینهم البته جریانی بود که در باغ تختی بعد از سخنرانی، عده ای حدود دو، سه هزار نفر آنطوری که بعضی از برادران گفته اند به نزدیک رادیو و تلویزیون میروند و آنجا شعارهائی به تعبیرخودشان بر ضد سه مفسدین و نخست وزیر میدادند و بعد همینطور که صحنه را فیلمبرداری میکردند. یکی از آن کسانی که در بین جمعیت بوده است بخاطر اینکه مثلا توهین خودش را باین صورت بروز بدهد آن بی ادبی و جسارت را کرده است که قاعدتاً، حتماً مورد خشم مردم قرار خواهد گرفت و ظاهراً او را هم دستگیر کرده اند، حالا نمیدانم به چه صورتی هست. حتماً تحقیقات بعدی را ادامه میدهیم و اگر ضرورت داشته باشد به

حضورتان میرسانیم. فقط باید عرض کنم که شهر اصفهان نه به اعتبار اینکه شهر خود من هست، شهری است که همیشه ارادتمند و وفادار به ساحت مقدس امامت بوده است و مطمئن باشید که با همة این مسائل که بخواهد شکاف در وحدتش ایجاد بکند مقابله خواهد کرد.      مسأله دیگری را که تذکر داده اند000
غضنفرپور- آقای پرورش اجازه بدهید من هم چندکلمه راجع به اصفهان در همین مورد در تأیید فرمایشات شما صحبت کنم.
نایب رئیس- من مطلبی نگفتم که بخواهد موضع گیری بکند، (همهمه نمایندگان) فقط تذکری بود برای اینکه 000
دکتر هادی- آقای پرورش! از طرف روحانیت اصفهان در این باره اعلامیه ای صادر شده است.
نایب رئیس- بلی، آقای آیت الله خادمی اعلامیه دادند و حتماً آیت الله طاهری هم اقدامی خواهند کرد، بقیه شخصیتهای روحانی هم اقدام میکنند.
غضنفرپور- آقای پرورش اجازه بفرمائید من چند کلمه عرض کنم.
نایب رئیس- اجازه بفرمائید من در اینجا در موضع فردی که بجای رئیس مجلس نشسته است صحبت کردم و میخواستم بگویم کهاین مسأله مهمی نبوده است. چون ممکن است که خشم خیلیها تحریک بشود و خدای ناکرده روی مسأله اصفهان یک نظرهای دیگری باشد ، من میگویم که نه، این شهر همیشه بازوی انقلاب و یاور امام بوده است و به این مسأله هم افتخار میداشته است. اینرا فقط نه بعنوان اینکه آنجا شهر من است بلکه بعنوان اینکه تحقیق کرده بودم عرض کردم.
غضنفرپور- در زمینه چماق بدستها میخواستم نکته ای را بگویم.
هادی- آقای غضنفرپور چه کسی عکس امام را در اصفهان پاره میکند؟
نایب رئیس- آقای غضنفر پور خواهش میکنم بفرمائید بنشینید.
خلخالی- وحدت را با این حرفها بهم نزنید.
فؤاد کریمی- وحدت را حفظ کنید.
صباغیان- خطا از طرف رادیو تلویزیون بوده که پخش کرده است00
خلخالی- آقایان وحدت را بهم نزنید یک آدم ناجور عکس امام را پاره کرده است مانباید وحدتمان بهم بخورد.
نایب رئیس- بنده هم همین را گفتم خواهش میکنم شما بفرمائید بنشینید منهم همین مطلب را گفتم هیچ مسأله مهمی نیست. مردم اصفهان وحدت کامل دارند. همیشه هم یاور امام بوده اند دیگر این تذکر زیادی نمیخواهد که آقایان از گوشه و کنار مرتباً تذکر بدهند. البته رادیو وتلویزیون هم اگر این قسمت را نشان داده است چون من پرسیدم گفتند مجموعة تظاهرات را فیلمبرداری میکـرده اند و این قسمت هم جلو دوربین قرار گرفته است و ظاهراً تعمداً نخواسته اند فقط این قسمت را نشان بدهند مسأله دیگر اینکه بعد از اینکه در نماز جمعه خواسته بودند که مردم بزرگوار و قهرمان ما در زمینه پتو به جنگ زدگان کمک بکنند، از طرف کمیته امداد اعلام شده که آنقد ر سیل پتو زیاد بوده که دو، سه شبانه روز نتوانسته اند آنها را جمع آوری بکنند. این کثرت کمک میرساند که ملت عزیز و قهرمان ما چقدر به مسأ‌له هماهنگی وحدت به ساحت مقدس انقلاب اهمیت قائلند. از این جهت گفتند که من از ناحیه مجلس تشکر مجلس را به پیشگاه امام امت از طرف مردم داشته باشم. امیدوارم که خدای بزرگ همیشه آن نشاط و شور انقلابی را نسبت به این ملت رزمنده بزرگ هم ادامه بدهد و هم زیادتر بفرماید.
سید محمد خامنه ای- آقای پرورش! مسأله اصفهان برای مجلس روشن نشد. اینجا  دو نظر است یا اجازه بدهید هر دو صحبت کنند یا به عده ای مأموریت بدهید این مسأله را بررسی کند تا ما که نماینده ملت هستیم در حوزه انتخابیه از ما سؤال میکنند ما باید بدانیم که مسأله به چه کیفیت بوده است و آیا تعمدی در کار بوده است یا نبوده است000
نایب رئیس- این وظیفه نمایندگان اصفهان است. عرض کردم که ما تحقیق خواهیم کرد و نتیجه- اش را گزارش خواهیم داد. همانطور که شما آنروز فرمودید که ما در زمینه مشهد تحقیق میکنیم و به مجلس گزارش میدهیم . گزارش و تحقیق این مسأله هم وظیفه ما است. تحقیق میکنم و گزارش میدهم این تذکری که من دادم مسأله ای نبود که دو نفر بخواهند مخالف و موافق صحبت کند. من عرض نکردم . گفتم این مسأله در اصفهان بوده است. چرا اینقدر مطلب را کش میدهید؟ من هم برای اینکه جلوگیری بشود از اینکه خدای ناکرده این مسأله کش پیدا نکند و نسبت به اصفهان حساسیتی ایجاد نشود این عرض را کردم. در این زمینه موضع گیری نبوده است که کسی بخواهد توضیح بدهند.
محمد یزدی- جناب آقای پرورش! من پیشنهاد ایشان را تأیید میکنم که مجلس باید هیأتی را معین کند و آنها بررسی کنند و آنچه که حقیقت هست گفته بشود که مردم بفهمند که چه هست.
نایب رئیس- اشکال ندارد. اینرا بنویسند. اگر نمایندگان موافقت دارند ما این گروه را تعیین میکنیم.
محمد یزدی- و واقعیات آنچه که در اصفهان گذشته است منعکس کنند.
فؤاد کریمی – محرک این مسأله دفتر همکاری رئیس جمهور بوده است. بدون توجه به نظام مجلس صحبت میکنید؟ نکته دیگری را که باز باید تذکر بدهم این است که نمایندگان مسیحیان از همه مسیحیان خواسته اند که به مناسبت شرایط موجود کشور و وضع جگ و اینکه تعداد شهداء زیاد است و عده زیادی از خانواده ها داغدار هستند عید نگیرند این مطلب را اعلام فرموده اند که به همه مسیحیان اعلام بشود (نمایندگان: تشکر میکنیم) از توجهات ایشان تشکر میکنیم.
4- تصویب شور اول گزارش کمیسیون بهدرای در خصوص طرح تربیت تکنیسین به منظور گسترش خدمات درمانی وبهداشتی در روستاها و ارجاع آن به کمیسیون .
نایب رئیس- قسمت بعدی برنامه اینست که مخبر کمیسیون بهداری تشریف بیاورندو گزارش کمیسیون را قرائت کنند.
آیت- اخطار قانونی دارم.
نایب رئیس- بفرمائید.
آیت- بسم الله الرحمن الرحیم، اخطار قانونی من در مورد اصل 69 قانون اساسی است.     همانطور که نمایندگان محترم توجه دارند در این اصل میگوید:     جلسات مجلس علنی است مگر اینکه مجلس تشخیص بدهد که جلسات سری باشد. اگر جلسه سری شد، نشر مطالب جلسه سری جرم است، افشای آن جرم است. در روزنامه انقلاب اسلامی در کارنامه رئیس جمهور دیدم که مسائلی از جلسه خصوصی مجلس نقل شده بود که باید مشخص بشود که اولا چه کسانی این مطلب را در بیرون گفته اند وچرا در روزنامه درج شده است؟ در مرحله دیگر آن مطالب نقل شده هم تحریف بود. و بین ارتش و مجلس اختلاف ایجاد میکرد. در حالیکه مجلس همیشه نظرش نسبت به ارتش خوب است و خوب هم خواهد بود. اینرا باید هیأت رئیسه مجلس رسیدگی بکند. این اخطار را خواستم بگویم که جلسه که سری شد باید سری باشد و چیزی از آن افشا نشود.
نایب رئیس- بسیار خوب جناب آقای آیت این را هم در هیأت رئیسه مطرح میکنیم و هم لطف بفرمائید که در چه شماره ای بود ه و چه مطلبی بوده و به هیأت رئیسه بدهید که بررسی کنیم آقای دکتر ولایتی مخبر کمیسیون بهداری بفرمائید. فعلا بحث در زمینه گزارش شور اول کمیسیون بهداری در خصوص طرح تربیت تکنیسین است که مخبر کمیسیون مطالب را میگویند.
مخبر کمیسیون بهداری (دکتر ولایتی)- بسم الله الرحمن الرحیم،       گزارش از کمیسیون بهداری به مجلس شورای اسلامی.        طرح پیشنهادی عده ای از آقایان نمایندگان در مورد تربیت تکنیسین بمنظور گسترش خدمات درمانی و بهداشتی در روستاها که باین کمیسیون ارجاع شده بود، در جلسه روز پنجشنبه اول آبانماه 1359 با حضور آقای دکتر منافی وزیر بهداری مطرح و مورد بررسی و مذاکره قرار گرفت و پس از بحث و شور لازم با مختصر عبارتی به تصویب رسد.    اینک گزارش آن برای شور اول تقدیم مجلس شورای اسلامی میگردد. تبصره 1- حداقل مدرک تحصیلی دیپلم میباشد (نوع دیپلم به نظر وزارت بهداری است).
تبصره 2- برای هر استان متناسب با جمعیت ووسعت جغرافیائی و درجه محرومیت سهمیه ای تعیین میشود.
تبصره 3- داوطلبین از بین دیپلمه های محلی با در نظر گرفتن سهمیه استانی بعد از گذرانیدن امتحان انتخاب خواهند شد.
تبصره 4- ضوابط آموزشی توسط وزارت بهداری باهمکاری و مشاوره وزارت فرهنگ و تحقیقات و تعلیمات عالیه تهیه و مدرک تحصیلی افراد مذکور معادل فوق دیپلم خواهد بود.
تبصره 5- استخدام فارغ التحصیلان منحصراً در اختیار وزارت بهداری در مناطقی با جمعیت کمتر از 10000 نفر میباشد.
تبصره 6- اینگونه افراد بهیچ عنوان حق اشتغال بطور آزاد در حرفه دندانپزشکی وحرف وابسته را ندارند.
تبصره 7- وزارت بهداری مکلف است ظرف مدت 6 ماه از تاریخ تصویب این ماده واحده آئین- نامه های لازم را تهیه و پس از تصویب کمیسیون بهداری مجلس شورای اسلامی بمورد اجرا گذارد.
نایب رئیس- آقای دکتر ولایتی اگر توضیحی دارید بفرمائید.
مخبر کمیسیون بهداری (دکتر ولایتی) – برای اینکه ذهن نمایندگان محترم  نسبت به این قضیه آشناتر بشود. یک توضیحات مختصری عرض میکنم و بعد موافقین و مخالفین صحبت کنند. اگر در حین صحبت آقایان مسائلی بود که لازم بود بنده توضیحی بدهم مجدداً خدمتتان میرسم وتوضیح عرض میکنم. اصولا خدمات پزشکی فوری ترین و اساسی ترین نیازهای انسان است و با توجه به پیشرفت علوم و پیچیده تر شدن تکنیکها و افزایش روز افزون جمعیت و پیشرفت آگاهیها روزبروز نیاز به امکانات پزشکی بیشتر میشود و فاصله بین امکانات موجود ونیازها بخصوص در کشورهای جهان سوم روز افزون است. در رأس این نیازمندیها نیاز به پرسنل متخصص در امور پزشکی است و تقریباً میتوانیم بگوئیم همه کشورها اعم از پیشرفته و یا در حال توسعه و یا عقب مانده در این خصوص کمبود دارند. این کمبود در کشورهای پیشرفته محسوس و در کشورهای جهان سوم بصورت فاجعه است. برای جبران این کمبود دو طریق هست. یکی طریق سنتی و کلاسسیک که اینست که دانشکده های مربوطه و مؤسسات آموزشی مربوطه را توسعه بدهند و ظرفیت آنها را بالا ببرند. این طریقه نه در کشور ماو نه در سایر نقاط دنیا امتحان خودش را خوب نداده است. یعنی منکر این نیستیم که باید این طریقه سنتی باشد ولی کافی نیست. باید در کنار این مؤسسات دیگری باشند و طریق دیگری ابداع بشود که در حداقل زمان ممکن بشود نیازها راحتی الامکان برطرف کرد. یک آماری خدمتتان عرض میکنم تا این فاصله ای که عرض کردم بین امکانات موجود و نیازمندیها هست روشن شود. اولین دانشکدة دندانپزشکی در تلفیق با دانشکده پزشکی حدود 49 سال قبل در ایران در تهران ایجاد شد بعد بتدریج دانشکده های دندانپزشکی دیگر تا در حال حاضر ما 5 دانشکده دندانپزشکی داریم و همانطور که عرض کردم از قریب 50 سال قبل تا بحال دندانپزشک تربیت کند. الان با 36 میلیون جمعیت /2200 نفر دندانپزشک در مملکت داریم. یعنی تقریباً به هر 16000 نفر یک دندانپزشک میرسد. که البته توزیع این دندانپزشکان هم بهیچوجه عادلانه نیست. یعنی هفتاد درصد این 2200 نفر در تهران و شهرهای بزرگ نظیر اصفهان، مشهد، تبریز، شیراز هستند و در شهرهای بزرگ برای هر 5000 نفر یک دندانپزشک هست ودر شهرهای کوچک و بخشهای دورافتاده برای هر 000/20 نفر و بر طبق توصیه فدراسیون بین المللی دندانپزشکان برای هر 2500 نفر یک دندانپزشک لازم است. شما ببینید که ما با این جمعیت فعلی حداقل حدود 12000 نفر دندانپزشک میخواهیم که حدود  200 الی 2200 نفر از آن را داریم با توجه به اینکه همه این 2200 نفر هم کار دندانپزشکی نمیکنند. با توجه به این حرکت لاک پشتی دانشکده های دندانپزشکی که چاره ای هم نیست. طریق اگر همین باشد، حرکت بناچار لاک پشتی است. و از طرفی افزایش روز افزون جمعیت کشور ما که ظرف ده سال آینده به حدود 50 میلیون نفر خواهد رسید، شما تصدیق خواهید کرد که ای فاصله هر روز بیشتر میشود. بنابراین باید یک طریق انقلابی وغیر سنتی در کنار این طریق سنتی ابداع بشود و آن این است که ما افرادی را تربیت بکنیم که این افراد در ضمن اینکه مقدمات دندانپزشکی بخصوص بهداشت دهان و دندان را می دانند و میتوانند کارهای مقدماتی انجام بدهند، کمک زیادی میکنند به اینکه دندانهای افراد قبل از اینکه فاسد بشود با مراعات بهداشت جلوگیری بکنند. البته اگر این مسأله تحت یک ضابطه و در یک شبکه ای باشد که این طرح کلی ما است. هم وزارت بهداری و هم کمیته پزشکی ستاد انقلاب فرهنگی و هم کمیسیون بهداری در این تفاهم کلی هستند که مسائل پزشکی مملکت با تکیه به تجارب کشورهای جهان سوم بعضی از کشورهای افریقائی، چین، هندوستان و جاهای دیگر که در وقت خودش بعرضتان خواهم رساند جز از طریق تأسیس شبکه- های تندرستی در سطح کشور و ایجاد رده های مختلف تخصصی که رده های پائین آن به صورت سهل الوصول باشد یعنی ظرف مدتی کوتاهی بتوانیم افراد مورد نیاز را تربیت بکنیم، هیچ راه دیگری برای جبران کمبودهای بهداشتی و درمانی نیست یعنی با قاطعیت عرض میکنم و بعداً اگر فرصت پیدا شد حاضرین که این بحث را ادامه بدهیم که حتی در کشورهائی مثل آمریکا که نه تنها خودش پرسنل متخصص تربیت میکند جذب متخصص از سایر نقاط دنیا حتی از انگلیس هم دارد آنها هم نتوانسته اند از این طریق سنتی احتیاجاتشان را برآورده کنندو لذا آنها هم تربیت رده های مختلف تخصصی مد نظرشان هست و اجرا میکنند، بعضی از آقایان ضمن استقبال از این طرح بما ایراد گرفتند که حالا جرا دندانپزشکی، بنده عرض کردم که ما در کمیسیون بهداری در جمیع جهات پزشکی و حرف وابسته در این فکر بوده و هستیم و طرحهائی آماده شده است منتها چون طرح مربوط به امور کلی تر پزشکی در دست مطالعه است و تماسهائی که با بقیه نهادها داشته ایم موجب شده است که یک مقداری تأمل و صبر کنیم زیرا زمان بیشتری را لازم داریم تا اینکه آن طرح که خیلی کلی تر و جامع تر هست و احتیاج به بررسی عمیق تر وهمه جانبه تری دارد بعد از این خدمتتان ارائه بشود. حالا بنده در خدمتتان هستم تا آقایان صحبتهایشان را بفرمایند اگر احتیاج به توضیحی بوده بنده عرض میکنم.
جعفری- آقای پرورش من اعتراض آئین نامه ای دارم.
نایب رئیس- بفرمائید. خواهش میکنم.
جعفری- بسم الله الرحمن الرحیم. عرض کنم که هر موضوعی که به کمیسیون خاصی مربوط بشود از جهات مختلف به کمیسیونهای مربوطه هم باید ارجاع بشود و چهار قسمت این طرح به کمیسیون فرهنگ و تحقیقات و تعلیمات عالیه مربوط میشود ولی این کمیسیون هیچگونه اطلاعی ندارد.     اولا ، در قسمت اول ماده واحده میگوید که: «پس از تعلیم به نقاط مذکور اعزام میدارد» خود مسأله تعلیم نشان میدهد که باید از این کمیسیون و تجربیات و اطلاعاتی که دارند استفاده بکنند.      دوم اینکه در مورد مدرک تحصیلی که دیپلم هست و نوعش را که وزارت بهداری تعیین میکند در اینمورد نیز باید مشورتی میشد.       سوم، سهمیه بندی استانی، که میدانید یکی از مشکلات اصلی کنکور بوده و شاید قسمت اصلی انقلاب فرهنگی به حق علیه چنین نابسامانی انجام گرفت. حقش بوده در این باره هم با آن کمیسیون مشورت میشد که دوباره این نابسامانیها0000
نایب رئیس- آقای جعفری این تذکر آئین نامه ای نبود. تقریباً مخالفت بوده با چند ماده از این طرح0000
جعفری- به این دلایل باید به کمیسیونی که اینجااسم برده شده است با همکاری ومشاوره وزارت فرهنگ و تحقیقات و تعلیمات عالیه، و حال آنکه ما چنین وزارتخانه ای نداریم اتفاقاً این عنوان کمیسیون است «کمیسیون فرهنگ و تحقیقات و تعلیمات عالیه» است. و طبق آئین نامه این باید به کمیسیون مربوطه ارجاع بشود و مربوط ترین کمیسیون، کمیسیون فرهنگ و تحقیقات و تعلیمات عالیه است که بنام وزارتخانه گفته شده است و به آن کمیسیون نیامده است و حالا به این علت بنده اعتراض دارم واینجا نمیتواند مطرح بشود مگر اینکه به آن کمیسیون بیاید و از نظرهای مختلف بررسی بشود.
نایب رئیس- طبق چه ماده ای از آئین نامه نمیتواند مطرح بشود؟ البته در تبصره چهار نوشته است «با همکاری و مشاورة وزارت فرهنگ و تحقیقات تعلیمات عالیه00» حالا شما بفرمائید . طبق چه ماده ای اینجا نمیتواند مطرح بشود.
یکی از نمایندگان- چرا آقا. درست است.
صفری- عرض نکردم که نمیتواند اینجا مطرح بشود.
نایب رئیس- فرمودید نمیتواند اینجا مطرح بشود.
صفری- باید به کمیسیون مربوطه00

 مخبر کمیسیون بهداری- دکتر ولایتی.
طرح قانونی عده ای از نمایندگان در مورد تربیت تکنیسین بمنظور گسترش خدمات درمانی و بهداشتی در روستاها.
مادة واحده- بمنظور پیشرفت خدمات درمانی و بهداشتی دهان و دندان در مناطق محروم و روستاها وزارت بهداری تربیت تکنیسینهای مربوط را عهده دار و پس از تعلیم به نقاط مذکور اعزام میدارد.
نایب رئیس- بسیار خوب، توضیح شما را متوجه شدیم ولیکن شما فرمودید که اینجا الان نمیتواند مطرح بشود. چون کمیسیونهای مربوطه دیگر را هم در جریان نگذاشته اند. حالا من عرض میکنم که طبق پاره ای نمیتواند مطرح بشود؟
جعفری- ماده اش را الان بخاطر نمیآورم. ولی بهر حال این از اختیارات رئیس مجلس است که اگر این دلایل را قبول دارد باید به کمیسیون مربوطه ارجاعش کند.
نایب رئیس- چون نوشته است که «با همکاری و مشاوره وزارت فهنگ000» حالا آقای ولایتی شما توضیح بدهید.
دکتر ولایتی- عرض کنم که تا به حال از بدو تأسیس مؤسسات آموزش عالی به این فرم جدید، همواره مؤسسات آموزش عالی بدون در نظر گرفتن نیارمندی مملکت کار کرده اند خوب سعیشان مشکور. اما بازدهیشان گاهی کم و گاهی هم باعث تأسف بوده است. چرا؟ برای اینکه باز در یک متنی جدا از جامعه و نیازهای جامعه بوده است، آنها تولید کننده بودند و وزارت بهدرای و مؤسسات مربط به بهداری مصرف کننده و مواجه و رودررو با مشکلات مردم و متأسفانه (امیدواریم از این پس اینطور نباشد) مؤسسات آموزش عالی بی توجه و بی اعتنا نسبت به نیازمندیهای درمانی و بهداشتی مملکت برنامه ریزی میکردند. ما معتقدیم که اگر قرار است که نیازمندیهای بهداشتی و درمانی مملکت برآورده بشود باید در خصوص رفع این جوائج و نیازمندیها به جائی ارجاع بشودو مراجعه بشود که مستقیماً با دردهای مردم در تماس است، وزارت بهداری در محروم ترین نقاط مملکت یک شعبه ای ولو بصورت درمانگاه دارد اما مثلا یک دانشکده پزشکی یا پیراپزشکی در مرکز یک استان و یا در مرکز مملکت ، اصلا نمیداند که فلان ده یا فلان بخش در کجا است بیش از اینکه راجع به بیماریهای بومی صحبت کند، ترجمه کتابهائیکه از غرب آمده است (و باید هم باشد و آن باید اساس باشد در رابطه اینکه آنها از نظر تحقیقات علمی مقدمند) ولی یک دانشجوی پزشکی ما راجع به یک تبی که مثلا در کوههای آند در آمریکای جنوبی هست بیشتر میداند تا فلان انگیلی که مثلا در حومة کرمان هست.
نایب رئیس- آقای ولایتی لطفاً شما سؤال آقای جعفری را پاسخ بدهید.
دکتر ولایتی- بله، علت اینکه کمیسیون بهداری با این فلسفه خودش را ذیصلاح میداند در اینکه بیاید و یک چنین کاری بکند و یک چنین طرحی بدهد، مضافاً اینکه این امر بی سابقه نیست در وزارت بهداری، مؤسسات آموزش عالی مثل موسسه پیراپزشکی و تربیت پرستار وچند دانشکده علوم تندرستی، برای تربیت بهدار و بهورز اینها را داشته است و این سابقه دارد و این امر بی سابقه نیست با توجه به اینکه کمیته پزشکی ستاد انقلاب فرهنگی طرحی دارد که تلفیق آموزش و درمان و بهداشت است.
یکی از نمایندگان- اجازه بفرمائید ماده اش را عرض کنم.
محمد مجتهد شبستری- من تذکر آئین نامه ای دارم.
نایب رئیس- آقای شبستری شما تذکر آئین نامه ای دارید؟ بفرمائید.
حائری زاده – آقای پرورش من تذکر را قبلا برای شما فرستاده ام.
نایب رئیس- اجازه بفرمائید آقا تذکر آئین نامه ای دارند.
یکی از نمایندگان- آقا ماده را بخوانند. کدام ماده؟
محمد مجتهد شبستری- مادة چهل ویک و همچنین تبصره ماده چهل ویک که مطابق خود مادة چهل ویک و تبصره مادة چهل و یک لوایح طرحهائی که جنبه های مختلف داشته است و علاوه بر کمیسیون اصل به کمیسیونهای دیگری هم ارتباط پیدا نماید (بنده متن آنرا میخوانم) : «از طرف رئیس مجلس به کمیسیونهای مربوط دیگر هم ارجاع میشود تا نسبت به قسمتی که مربوط به آن کمیسیونها است شور و مداقه به عمل آمده وظرف ده روز گزارش در مورد قسمتهای مربوطه تهیه و به کمیسیون اصلی ارسال نمایند تا به انضمام گزارش کمیسیون اصلی برای طرح در مجلس تقدیم گردد.» البته یک چنین چیزی هست بنابراین اگر مربوط میشده به کمیسیون آموزش عالی میبایست به آنجا هم ارجاع بشود، مسأله این نیست که چرا کمیسیون بهداری طرح تهیه کردن است. طرح تهیه کردن درست بوده است و اینکه آیا هیأت رئیسه به کمیسیون آموزش عالی ارجاع کرده است یا نه. چیزی است که تذکر داده شد. هیأت رئیسه باید از آن دفاع نمایند. نه مخبر کمیسیون. یعنی این اشکال در کیفیت کار هیأت رئیسه هست واینکه چرا به آن کمیسیون ارجاع نشده است این را باید جنابعالی از آن دفاع بفرمائید نه آقای دکتر ولایتی که مخبر هستند.
نایب رئیس- بله ، خواهش میکنم اولا این در تاریخ 3/8/ چاپ شده است و در اختیار نمایندگان قرار گرفته است، بنابراین کمیسیونهای دیگر و افراد و نمایندگان محترم هم از آن اطلاع داشته اند. نکته دیگر را که باید توجه بفرمائید این است که اینجا در تبصرة چهار کمیسیون نوشته است که ضوابط آموزشی توسط وزارت بهداری تهیه میشود، منتها با همکاری و مشاوره وزارت فرهنگ و تحقیقات و تعلیمات عالیه و ربطی به کمیسیون آموزش و پرورش و یا کمیسیون تحقیقات عالیه نداشته است (یکی از نمایندگان: یک چنین وزارتخانه ای نداریم) یعنی اگر مجلس تصویب کرد برنامه خودش را وزارت بهداری ادامه میدهد منتها برای اینکه کارش بهتر انجام بگیرد با همکاری  مشاوره وزارت فرهنگ و وزارت تحقیقات عالیه انجام میگیرد و هیچ ارتباطی به کمیسیون آموزش و پرورش ندارد. در این مجموعه ماده واحده هم بحثی از کمیسیون آموزش و پرورش و یا تحقیقات عالیه نشده است، یک تذکری هم آقای حائری زاده راجع به مادة هشتاد و شش آئین نامه داخلی دادند که ماده واحده نمیتواند طرح بشود در صورتی که مواد مختلف را هم به همراه داشته باشد همانطوری که جناب آقای حائری زاده می بینید  این یک ماده واحده است و هفت تبصره دارد. نه هفت ماده، بنابراین اگر توجه داشته باشید در خود اصل هشتاد  و شش هم که شما به آن استناد میکنید یک ماده واحده است و یک تبصره هم دارد، خود اصل هشتاد و شش آئین نامه یک ماده واحده است که یک تبصره دارد که شما به تبصره آن ماده واحده استناد کرده اید، بنابراین ، این هم طبق همان ماده هشتاد و شش یک مادة واحده است وهفت تبصره دارد. بنابراین چون مواد مختلف نیست مطلبتان دلیل ندارد. بنابراین ، الان ما وارد کلیات میشویم، مخالفین و موافقین صحبت میکنند.
یکی از نمایندگان- آقای پرورش من یک سؤال داشتم.
نایب رئیس- اجازه بفرمائید، الان که ایشان به سؤال جواب نمیدهند. در این قسمت الان باید موافقین و مخالفین صحبت کنند.
حائری زاده- آقای پرورش اگر صلاح  میدانید تبصره ماده هشتاد و شش و اصل هفتادوپنج قانون اساسی را000
نایب رئیس- شما مطلب تان را مرقوم فرمودید و من هم جواب عرض کردم بفرمائید تا اولین مخالف صحبت بکنند.
منشی- جناب دکتر سامی اولین مخالف هستید، بفرمائید.
دکتر سامی- بسم الله الرحمن الرحیم. علاوه بر اینکه این طرح قانونی تکثیر شده است و در اختیار نمایندگان محترم هست و قاعدتاً مطالعه هم کرده اند یا الان در اختیار دارند و به آن مراجعه میفرمایند توضیحات برادرمان (مخبر کمیسیون بهداری) مقداری از مسائل را روشن کرد که در رابطه با آن چه که در طرح آمده است و آن چه که ایشان گفتند من علل مخالفتم را عرض میکنم. اول اینکه اگر طرحی، اینجا بیاید که مربوط به گسترش خدمات درمانی وبهداشتی آن هم در روستاها و نقاط محروم کشور باشد مسلماً من با آن مخالفتی نخواهم داشت. چون هم به عنوان یک پزشک و یک عضوی از بهدرای و کسی که در این دستگاه اجرائی هم کار کرده است مخالفتی ندارم و خود.م در این جهت کوشا بوده ام و هم این که اصولا از نظر این خدمات ضروری در یک جامعه انقلابی با طرح و نفس و ذات یک چنین طرحی نمیشود مخالف بود. بنابراین من مخالفتم اصولا با اصل مسأله نیست با گسترش خدمات درمانی و بهداشتی در روستاها و نقاط محروم هیچ نوع مخالفتی ندارم ولی با این طرح مخالفم. برای اینکه این طرح، طرحی است نپخته و ناکافی و احتیاج به کار بیشتری دارد که حالا یک نمونه اش البته این چیزی بود که اینجا به عنوان یک طرز کار نادرست هیأت رئیسه مطرح شد که در هر حال یک طرحی است که از یکطرف یک طرح خدماتی است در زمینه بهداشت و درمان واز یکطرف یک طرح تعلیماتی است در زمینه تربیت عده ای که (حالا اینجا عنوان تکنیسین به آن داده اند و این هم جای بحث دارد والان صحبت میکنیم) بنابراین به این جهت که بهر جهت مسأله آموزش در رابطه با یک چنین تربیتی هست هر دستگاه آموزشی که چنین تعهدی را داشته باشد و چنین وظیفه ای جزو وظایفش باشد طبیعتاً در ارتباط با آن قرار میگیرد و باید مورد شور قرار میگرفت، بنابراین، این مسأله اصلا مطرح نیست که چرا کمیسیون بهدرای طرح را گرفته است. هیأت رئیسه تشخیص داده است و کمیسیون مادر و کمیسیون اصلی در مورد این طرح کمیسیون بهداری است ولی

میتوانست این طرح را (همان طوری که آقای جعفری هم گفتند) به کمیسیون فرهنگ و آموزش عالی با همین اسم جدیدی که برای کمیسیونشان درست کرده اند ارجاع میکردند که آنها قبل از اینکه طرح به مجلس بیاید آن جنبه ای را که من الان میگویم خامی و نپختگی یک مقدار به آن توجه بیشتری به آن میشد. من فکر میکم که رفقای کمیسیون بهداری توجه دارندکه در این مورد نه تنها احتیاج به مشورت در این زمینه در داخل مجلس داشتند، حتی این مشورت را باید در سطوح تخصصی در خارج از مجلس هم میداشتند. کما اینکه یک جلسه ای با شرکت عده ای از دست- اندرکاران مربوط به این قضیه، مثلا رؤسای دانشکده های دندانپزشکی و مسؤولین بهداشتی و دانشکده بهداشت جلسه شده و مسأله مورد بررسی قرار گرفته است (و کاری ندارم که نتیجه آن جلسه چه بوده است و آقایان چه اظهار نظری کرده اند) ولی توجه بفرمائید که در این زمینه ها احتیاج به مشورت با کسانی که دست اندر کار هستند یک ضرورت است و رفتن آن به کمیسیون آموزش عالی به نظر من هم میرسید که میتوانست به غنا و کمال این طرح کمک بکند. حالا اگر نشده است در موارد آینده تقاضای ما این است که هیأت رئیسه توجه داشته باشند که وقتی طرحهائی به این شکل میآید به کمیسیونهای فرعی هم بفرستند این باعث کمال یک طرح میشود. و اشکالی هم بوجود نمیآورد، اما اصل مسأله که چرا این طرف را من کافی نمیدانم و با آن مخالف هستم. توجه بفرمائید در متن ماده واحده غیر از تبصره ها نوشته شده است که «بمنظور پیشرفت خدمات درمانی و بهداشتی دهان و دندان در مناطق محروم و روستاها وزارت بهداری تربیت تکنیسینهای مربوط را عهده دار وپس از تعلیم به نقاط مذکور اعزام میدارد» در اینجا نکات زیادی مطرح شده است اولا مسأله پیشرفت خدمات درمانی و بهداشتی دهان و دندان در اینجا مطرح است که این پرسنلی را که ما میخواهیم تربیتشان بکنیم، هدفشان، یا زمینه کارشان و وظایفشان زیر این تیتر میرود، یعنی خدمات درمانی و بهداشتی باید جواب بدهیم که آیا یک دیپلمه ای که دو سال دوره می بیند و فوق دیپلم میشود رلی در درمان دهان و دندان خواهد داشت؟ اگر چنین است آیا شما این اجازه را در تهران و یا در مراکز استانها هم به یک فوق دیپلم میدهید که در کارهای درمانی دهان و دندان شرکت بکند یا نه؟ اگر اینطور نیست قسمت دوم آن مطرح است یعنی مسائل بهداشتی دهان و دندان است که اشکالی نخواهد داشت  و شاید بعضی از خدمات درمانی که آنهم به عنوان کمک همانطوری که آقای دکتر ولایتی هم فرمودند به عنوان پرسنل کمکی در کار خدمات پزشکی میتواند مورد توجه قرار بگیرد. بنابراین اگر گفته میشود پیشرفت خدمات درمانی و بهداشتی وقتی میتواند مطرح باشد که این در رابطه با یک عرضه خدمات از طریق یک شبکه خدماتی مطرح بشود که خود آن خدمات شبکه ای و یا شبکه خدماتی هنوز موردبحث است یعنی آن به عنوان یک قانون و یا به عنوان یک طریق انتخاب شده هنوز مطرح نیست. ضمن اینکه من شدیداً موافق با این مسأله هستم. ضمن اینکه قبال هم در این زمینه یعنی زمینه اجرائی کوششها و کمکهائی که در همین مسیر داشته ایم که ما به شکل یک شبکه کمک رسانی که از روستا آغاز میشود و به مراکز استانها و شهرهای بزرگ ختم میشود. ما بیائیم و این شبکه را به شکلی تنظیم بکنیم که در قسمتهای مختلف این شبکه عناصر متعددی خدمات را برسانند ولی معنایش این نیست که در هر نقطه ای هر کسی که قرار گرفت میتواند خدمات درمانی انجام بدهد این است که اصولا گفتن خدمات درمانی و بهداشتی دهان و دندان ، من فکر میکنم که یا باید توضیح کافی در این زمینه به مجلس داده بشود که چه نوع خدماتی (رئیس: جناب آقای دکتر سامی الان بحث در کلیات است) بله من هم دارم راجع به کلیات صحبت میکنم و این در بحث راجع به کلیات است یعنی وقتی ما صحبت از خدمات درمان و بهداشت میکنیم دقیقاً باید روشن بشود که چه نوع خدمات درمانی را ما از این عناصر میخواهیم چون اگر مشخص نشود طبیعتاً شما چیزی را تصویب میکنید که نمیدانید که اینها را برای چه کاری میخواهید و اگر آن مطرح بشود آن وقت میشود راجع به آن صحبت کرد که آیا ما میتوانیم صلاحیت این نوع درمانی را که مطرح میکنیم به عهده یک تکنیسین دهان و دندان بگذاریم یا نه؟ بعد صحبت از این است که در مناطق محروم و روستاها برای این تمهیداتی است که بعد شما می بینید که در تبصره های بعدی آمده است که چگونه ما سهمیه بندی بکنیم واز عناصر محلی  انتخاب بکنیم که این عناصر محلی حتماً باید دیپلمه باشند و حتماً باید در امتحان مربوطه موفق بشوند. همین جا عرض میکنم که در اغلب روستاها و جاهائی که جمعیتشان زیر ده هزار نفر هستند شما تعداد کافی دیپلمه برای چنین خدماتی ندارید که تازه بخواهید در یک امتحان هم شرکتشان بدهید وبخشی از آن دیپلمه ها را انتخاب بکنید مثلا فرض کنید اگر شما از بلوچستان میخواهید چند نفر را انتخاب بکنید اگر صرفاً سهمیه بدهیم این اشکالی نیست و شاید یکنوع مثلا اولویتها هم از نظر معدل دوره دبیرستان اگر قرار بگذاریم باز یک بحثی است ولی به محض این که شما خواستید با امتحان انتخاب بکنید من عرض میکنم که شما نمیتوانید افرادی را از شهرها بگیرید وبا امتحان قبولشان کنید بعد  اینها را برگردانید به نقاط دورافتاده، روستاها ، و نقاط محروم و بگوئید که آنجا برای مدتی باقی بماننداین تجربه را در عمل ما دیده ایم که این افراد آنجا برای مدتی نمیمانند و فرار میکنند. مسأله دیگری که مطرح است این است که گفته شده است که تربیت این تکنیسینها به عهده وازرت بهدرای است بعلت آشنائی که من با وزارت بهداری دارم سؤال من این است که ، در این زمینه اخصاصی یعنی مدارس بهداشت دهان و دندان، در وزارت بهداری اصلاً نبوده است و یا در سطح بسیار قلیل و کمی و گاهی در بعضی از این مدارسی که این نوع پرسنل تربیت میشوند به آن توجه میشده است ولی مدارس خاصی که وزارت بهداری داشته باشد و در آنجا بخواهد یک چنین پرسنلی را تربیت بکند تاکنون نداشته است مدارس پرستاری داشته است، مدارس بهیاری داشته است بعضی از مدارس دیگر شبیه تکنیسین در رشته های دیگر پزشکی مثل آزمایشگاهی و یا رادیولوی داشته است ولی در رشته دهان ودندان معمولا از دانشکده ها کمک میگرفته است و چنین چیزی را نداشته است، غیر از درسهای اختصاصی بهداشت دهان و دندان که در بعضی از قسمتها تدریس میشده، بنابراین وقتی که در این ماده واحده و در کلیاتش صحبت از این میشود که این وظیفه به عهده وزارت بهداری گذاشته میشود، این وزارت بهداری است که چنین امکاناتی در اختیارش نبوده است اگر میخواهید بگوئید که بعد این اختیارات را تأمین میکنید ، خوب بهتر است که وقتی این اختیارات تأ‌مین شد، یعنی وقتی که ما چاله را کندیم به سراغ منار برویم نه اینکه بیائیم و یک چیزی را تصویب بکنیم و دستگاه اجرائی را مسؤول بکنیم که اصلا آمادگی ندارد در این زمینه کاری را انجام بدهد. توجه میفرمائید که با توجه به این معنا ما اصولا اینکه وزارت بهداری را یک دستگاه مجری برای تربیت تکنیسین بهداشت دهان و دندان بکنیم باید شک بکنیم چون به نظر من چنین امکاناتی در اختیار وزارت بهداری نبوده است البته من راجع به تبصره ها صحبتی نمیکنم چون اگر قرار بشود که از کلیات بگذریم و وارد اصل ماده و تبصره ها بشویم راجع به تک تک آنها من با شما صحبت خواهم داشت که بدانید مسأله در چه سطحی باید مورد توجه قرار بگیرد این را هم عرض بکنم که آخرین چیزی که در این ماده واحده آمده است این است که به دو چیز موکول کرده است، یکی تصویب آئین نامه های اجرائی که بعد از شش ماه وزارت بهداری تنظیم میکند و به تصویب کمیسیون بهداری میرساند (نایب رئیس: آقای دکتر سامی این مطالب که میفرمائید جزئیات است چون راجع به تبصره هفت است). خیر راجع به تبصره نمیخواهم مخالفت کنم، میگویم این ماده واحده خودش، اصلا اجرایش در گرو یک چنین چیزی میشود که وعده آن ششماه بعد داده شده است و وقتی که آن بیاید تازه ما می فهمیم که چه چیزی میخواهد صورت بگیرد، یعنی حدود وظایف این تکنیسینها چیست؟ ما الان نمیدانیم که حدود وظایفشان چیست؟ چه موادی را تعلیم می بینند؟ آیا این برای انجام آن وظایف کافیست؟ اینهم معلوم نیست، چون گفته شده است بعداً ضوابط آموزشی را با یکدستگاه دیگر یعنی وزارت فرهنگ و آموزش عالی در میان خواهند گذاشت و به اتفاق خواهند گفت که چه مسائلی را تدریس میکنند این است که چون هر دوی اینها گنگ است و چون آن دستگاه، دستگاهی است که از نظر اجرائی چنین امکاناتی را در اختیار نداشته است این طرح تبدیل میشود به یک طرحی که فقط جنبه ذهنی پیدا میکند وامکانات اجرائی نخواهد داشت. آخرین حرفی را که من باید عرض بکنم دو نکته است: یکی اینکه وقتی این نوع مسائل باید در مجلس مطرح بشود که شما بطور کلی بدانید که خدمات پزشکی را به چه شکلی در مملکت میخواهید داشته باشید یعنی در حقیقت آن مسأله شبکه ها که ایشان فرمودند و اینکه وقتی یک کسی بیمار میشود چگونه وارد این شبکه میشود ودر هر مرحله ای به چه کسی مراجعه میکند این مطرح بشود بعد بگوئیم در هر مرحله ای از این شبکه شما احتیاج به چه نوع پرسنلی دارید؟ بعد بگوئید که این پرسنل را چه کسی تربیت بکند و چه موادی به آن بدهیم اگر شما آن مسأله اساسی را اول پختید و حل کردید  این مسائل بعدی خیلی راحت میتواند در جای خودش مطرح بشود. نکتة دومی که باید عرض کنم صورت جلسه ای که در تاریخ 12/8/1359 تنظیم شده است در صورتی که اصل این طرحی که در اختیار من و شما است تاریخ بالای این طرح 1/8/1359 است یعنی اول آبان است و تاریخ چاپ آنهم 3/8/1359 است یعنی بعد از این که این طرح در اینجا توزیع شده است یک جلسه ای تشکیل شده است که احیاناً یا در اینجا بوده است یا در وزارت بهداری. به این معنا که گفته شده است که بنا به دعوت اداره خدمات بهداشتی ویژه وزارت بهداری جلسه ای در آن روز تشکیل شده است که امضاء کنندگان زیر ، (البته امضاء کنندگان را عرض میکنم.) در مورد طرح عده ای از نمایندگان مجلس شورا که از طرف کمیسیون بهداری مجلس شورای اسلامی به آنجا فرستاده شده بود بحث و تبادل نظر میکنند و به اتفاق آراء تصمیم میگیرند که این طرح و طرحهای مشابه آن، تا روشن شدن رویه ستاد انقلاب فرهنگی در مورد آموزش پزشکی و رشته های وابسته مسکوت بماند، زیرا این را هم رئیس دانشکده دندانپزشکی دانشگاه ملی ، هم دانشگاه هران (نایب رئیس: آقای دکرت سامی شما باید در کلیات بحث بفرمائید) این راجع به کلیات است (نایب رئیس: این ربطی به مجلس ندارد( این چیزی است که وارد است یعنی شما توجه بفرمائید که تمام دست اندرکاران اجرائی مربوط به این قضیه مسأله را احتیاج به دقت بیشتر و مطالعه بیشتری میدانند و مشخص شدن آن سیاستهای کلی آموزشی پزشکی در مملکت. همه کسانی که امضاء کرده اند ازمسؤولین مملکتی هستند که در جریان با این مسذله هستند. من با توجه به این قضیه که هم از جهت اجرائی و تخصصی به اندازه کافی روی آن کار نشده است و هم در کمیسیونهای مجلس خوب توزیع نشده است و نرفته است و هم اینکه با کلیان این طرح نمیتوانیم جوابگوی آن نیازی باشیم که در تیتر و عنوان طرح آمده است. والا عنوانش بسیار جالب است و امیدواریم که یک روز طرح کاملی در این زمینه ما داشته باشیم که راجع به آن صحبت کنیم.
نایب رئیس-یک نفرموافق صحبت کند.
حائری زاده- آقای پرورش من یک اخطار قانون اساسی دارم.
نایب رئیس- آقای حائری زاده بفرمائید.
حائری زاده- بسم الله الرحمن الرحیم، بر اساس اصل هفتاد و پنجم قانون اساسی که قبلا هم خدمتتان دادم و توجهی نشد «طرههای قانونی و پیشنهادات و اصلاحاتی که نمایندگان در خصوص لوایح قانونی عنوان میکنند و به تقلیل درآمد عمومی و یا به افزایش هزینه های عمومی می انجامد در صورتی قابل طرح در مجلس است که در آن طریق جبران کاهش درآمد یا تأمین هزینه جدید نیز معلوم شده باشد.» در اینجا که این طرح تربیت تکنیسین به عهده وزارت بهداری گذاشته میشود بایستی به اصطلاح آن طریقی که هزینه مربوطه تأمین میشود در کنار آن مشخص باشد.
نایب رئیس- با توجه به اینکه در تبصرة 7 «وزارت بهداری مکلف است طرف مدت شش ماه از تاریخ تصویب این ماده واحده آئین نامه های لازم را تهیه و پس از تصویب کمیسیون بهداری مجلس شورای اسلامی به مورد اجرا گذارد.» بنابراین در بودجه سال آینده باید ملحوظ بشود.
حائری زاده- اصلا قابل طرح نیست تا اینکه محلش مشخص شود.
نایب رئیس- این مربوط میشود به بودجه سال آینده که اگر تصویب شد در بودجه سال آینده باید ملحوظ بشود.
حائری زاده- تا قبل از اینکه این جائی که هزینه تأمین میشود مشخص نشود قابل طرح نیست.
نایب رئیس- این مربوط به شش ماه بعد است.
حائری زاده-شما اصل 75 را ببینید.
نایب رئیس- ارتباطی به بودجه ندارد.
هادی – اشکال وارد است.
نایب رئیس- ببینید آقا، تبصره هفت را بخوانید«بعد از شش ماه از تاریخ تصویب این مادة واحده آئین نامه های لازم را تهیه و پس از تصویب کمیسیون بهداری مجلس به مورد اجرا گذارد. » یعنی در بودجه امسال هیچ مطرح نیست بنابراین باید این مادة واحده اگر از طرف مجلس تصویب شد در بودجه سال اینده ملحوظ بشود.
حائری زاده- قابل طرح نیست، بودجه اش باید در کنار همین مشخص بشود والا قابل طرح نیست.
نایب رئیس- بودجه اش الان نباید مطرح بشود به علاوه تأمین هزینه مربوط به سال آینده است.
حائری زاده- در کنار همین باید مشخص شود والا قابل طرح نیست.
موحدی ساوجی- اگر امسال بخواهند اجرا کنند باید پیش بینی بشود.
دیالمه- بنه اخطار دارم.
نایب رئیس- شما اخطار دارید ؟ بفرمائید.
دیالمه- اصل 75 در مورد تقلیل یا افزایش بودجه است نه مصرف بودجه اینجا بخشی از بودجه وزارت بهداری میخواهد در این مورد مصرف شود و تقلیل و یا افزایش بودجه نیست.
نایب رئیس- بله، یک نفر موافق صحبت کند.
منشی- آقای عرفانی موافق هستند، بفرمائید.
عرفانی- بسم الله الرحمن الرحیم، این طرحی یک از با ارزش ترین طرحهائی است که تاکنون به مجلس ارائه شده است. و در واقع با تصویب این طرح یکی از آمال و آرزوهای مستضعفان که روستائیان یکی از مصادیق عمده آنها است تأمین میشو.د اهمیت این طرح از دو جهت قابل توجه است. یکی اینکه عده زیادی از نیروهای خلاقه و تازه نفس به کار گمارده میشوند و دیگر اینکه با توجه به اینکه در مسأله امور درمانی در سرتاسر کشور با کمبود مواجههستیم مخصوصاً در قست روستاها به طوری که مناطقی هست که برای صد هزار نفر جمعیت حتی دو دندانپزشک وجود  ندارد با این مسأله این مشکل هم انشاءالله حل میشود و اما آن مسائلی که به صورت لفظی مطرح میشود انشاءالله امیدوارم که آنها هم مانع پیشرفت این تصویب نشود و این مدت ششماه هم که در طرح تهیه آئین نامه ها پیش بینی شده است این مدت هم امیدوارم در شور دوم تصویب شود که کمتر بشود. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته.
منشی- آقای رجائیان به عنوان دومین مخالف صحبت بفرمائید.
رجائیان – بسم الله الرحمن الرحیم، آقای پرورش معذرت میخواهم تذکری که آقای شبستری دادند شما عوض اینکه بفرمائید واقعاً در هیأت رئیسه یک اشتباهی پیش آمده است. باز دفاع کردید که اینطور نبوده است من یادم هست که در کمیسیون امور استخدامی ، هیأت رئیسه طرحها و لوایحی که0000 حالا یک بندش فقط به امور استخدامی مربوطه است و بندهای دیگرش اصلا به امور استخدامی مربوط نیست، میفرستند برای اینکه راجع به همین مسأله آنجا اظهار نظر حالا این یک اشتباهی شده است باید تصدیق بفرمائید که اشتباه شده است، برای اینکه عملا ما می بینیم تمام لوایحی که میآید هم موادش و بندهایش مربوط به آن کمیسیون نیستند والحمدلله این را هیأت رئیسه توجه دارند ولی این یک مورد اشتباه شده است.
نایب رئیس- مثل اینکه مقید بودید که باز این را مجدداً بگوئید من خدمتتان تذکر دادم این در تاریخ 3/8/59 منتشر شده است از طرفی در این ماده مطلقاً بحث کمیسیون آموزش و پرورش نیست اگر توجه داشته باشید (یکی از نمایندگان: آموزش عالی است. نه آموزش و پرورش) اگر آموزش و پرورش خواست با وزارت بهداری همکاری میکند و این هیچ ارتباطی با مسأله مربوطه نداشت.
رجائیان- و اما نامه ای از طرف ستاد انقلاب فرهنگی به هیأت رئیسه نوشته شده است که آنها با خبر شده اند میدانند که اعضاء ستاد منتخب امام هستند. و منصوب امام هستند. و آنها از طریق مطبوعات از این طرح باخبر شدند و به هیأت رئیسه نامه ای نوشته اند که این نمیتواند بدون نظر آنها در مجلس مطرح بشود. اگر جوابی برای آن ستاد داده شده است در مجلس اعلام بفرمائید که ما بدانیم والا اگر به آن نامه جوابی داده نشده است. لذا این طرح بدون نظر ستاد انقلاب فرهنگی قابل طرح نخواهد بود.
نایب رئیس- اجازه بفرمائید باز این را لطف بفرمائید و بگوئید آن نامه در چه تاریخی نوشته شده است و بدست چه کسی رسیده است.
رجائیان- اجازه بدهید من توضیح بدهم آقای دکتر حبیبی که جزو ستاد انقلاب فرهنگی هستند الان مدتی است که بعلت ناراحتی وگرفتاری که دارند در آن ستاد شرکت نمیکنند من خبر را از آقای دکتر حبیبی دارم که از طرف

ستاد نسبت به این طرح ایراد گرفته شده بود که با توجه به انقلاب فرهنگی نمیتواند چون این جزو آموزش عالی حساب میشود و باید با نظر ستاد انقلاب باشد درست است که 000
نایب رئیس- آقای رجائیان بجای اینکه شما در کلیات صحبت بفرمائید وارد یک مسائل دیگری شده اید. این را جایش بود از هیأ‌ت رئیسه00
رجائیان- آقای پرورش من میخواهم بگویم این قابل طرح نیست.
نایب رئیس- آقای رجائیان این را از هیأت رئیسه سؤال میفرمودید که چنین نامه ای رسیده است یا نرسیده است حالا شما راجع به نامه ایکه هنوز نرسیده است دارید میگوئید جوابتان چه بوده است. عرض میکنم00
رجائیان- من میخواهم بگویم آقای پرورش این طرح الان با توجه بوجود ستاد انقلاب فرهنگی نمیتواند در مجلس طرح بشود. برای اینکه ما میدانیم که فوری ترین مسائل در مملکت ما مسائل پزشکی است ولی با تمام اینکه همه به این مسأله توجه دارند. دانشکده های پزشکی را شواری انقلاب و ستاد انقلاب فرهنگی متوقف کره است میگوید که فعلا نمیخواهم پزشک داشته باشم. تا نظام آموزشی پزشکی و سایر رشته ها را درست کند. بنابراین ، این طرح اگر در اینجا تصویب هم بشود، بدون نظر آنها نخواهد بود. پس بهتر بود که اول از آنها هم دعوت میشد و یا نظر آنها انجام میگرفت و بعد به مجلس میآمد.
موحدی ساوجی- این مخالفت با طرح است؟
نایب رئیس- اولا از کجا میگوئید بدون نظر آنها و در ثانی آنها بایستی تذکر میدادند و چنین چیزی هم ننوشته اند حالا شما بحثتان را و مخالفتان با کلیات بفرمائید.
رجائیان- آقای پرورش مسأله این طرح، مسأله تعلیم و تربیت و آموزش است تربیت تکنیسین هست. مسأله وزارت بهداری از اینکه اینها را فقط احتیاج دارد و جذب خواهد کرد. و بخدمت خواهد گمارد مطرح است . چون آقای دکتر ولایتی اشاره فرمودند به عمل کرد وزارت علوم کاملا حرفشان منطقی است که در گذشته وزارت علوم بخصوص در زمان طاغوت عملکردش بهیچوجه درست نبوده است. و همچنین اکثر وزارتخانه ها در زمان طاغوت برای خودشان مؤسسه آموزشی دائر میکردئد واکثراً تمام وزارتخانه ها حتی مؤسسات برای خودشان دانشکده و مؤسسه آموزشی دارند و نتیجه اش را الان می بینیم به این صورتی که هست. برای اینکه از این مسأله جلوگیری بشود اتفاقاً باید هم نظام آموزشی زیر دیپلم و هم بالای دیپلم یکدستگاه باشد و اگر واقعاً انتقادی به وزارت علوم است خوب وزارت علوم را باید اصلاح کرد. مسأله آموزش در تمام سطوح یا لااقل در شرایط فعلی که هستیم از دیپلم ببالا با یک وزارتخانه ای باید باشد بحثی هم در این مورد نداریم. اگر بخواهیم بگوئیم که وزارت علوم عملکردش درست نبوده است. پس وزارت بهداری برای خودش تکنیسین تربیت کند. و یا پزشک و دندانپزشک تربیت کند. همان سیستم زمان سابق خواهد بود. ما الان میدانیم در دانشکده های دندانپزشکی میلیونها، میلیونها وسائل و تجهیزات خوابیده است. والان اگر دانشکده ها تازه باز باشد فقط یک چهار ساعتی از این وسائل استفاده میشود. آزمایشگاههائی که اصولا در دانشکده ها هست ارزش این آزمایشگاهها و وسائل و تجهیزات آنرا خود آقایان کاملا مطلع هستند. میلیونها تومان ارزش دارد و باید از اینها استفاده کرد. این مسأله که گفتیم در ارتباط با دانشکده ها و یا با وزارت علوم و یا کمیسیون باشد. به این دلیل است که اگر بخواهد برای خود وزارت بهداری دوباره تجیهزاتی، لوازمی افرادی ، نیروی انسانی تهیه بشود مستلزم یک سری بوجه زیادی خواهد بود و ما میتوانیم از همین نیروی انسانی و از همین وسایلی که در دانشکده ها هست از همینها استفاده کنیم ومنظور وزارت بهداری و کمیسیونی که واقعاً اصلا مسأله اش همانطوریکه آقای دکتر سامی گفتند که فکر نمیکنم کسی در این مجلس مخالف باشد ولی وسیله اینکه این افراد را تربیت بکنیم مطرح است یعنی این مسذله باید بوسیله دانشکده های دندانپزشکی با همکاری وزارت بهداری و با نظر ستاد انقلاب فرهنگی انجام بگیرد مخصوصاً نکاتی هست که در شور بعدی باید به جزئیات هم پرداخت راجع به این مسائل، که مسائل کنکور هم حتماً در اینجا مطرح است، انتخاب داوطلب مطرح هست که بعداً میگویم ولی من معتقدم و خلاصه پیشنهادم اینست که «در ارتباط با ستاد انقلاب فرهنگی و دانشکده های دندانپزشکی و نهایه کمیسیون آموزش عالی این طرح باید دوباره بررسی بشود.»
نایب رئیس- یکنفر از موافقین را دعوت کنید.
منشی- دومین موافق آقای بشارت هستند.
بشارت- من نوبتم را به آقای دکتر میلانی میدهم.
نایب رئیس- آقای دکتر میلانی بجای آقای بشارت صحبت میکنند.
منشی- البته ایشان اسم نویسی هم کرده اند و میتوانند در نوبت خودشان صحبت کنند.
دکتر میلانی- بسم الله الرحمن الرحیم. ما با ستاد انقلاب فرهنگی در این مورد نشستهای زیادی داشتیم و مسائل مختلفی را هم مورد بحث قرار دادیم بهیچوجه ایشان از این نظر که ما طرح تربیت تکنیسین دندانپزشکی دادیم ایرادی بر ما نگرفتند و از این نظر من فکر میکنم فرماش جناب آقای رجائیان درست نباشد مسأله مطرح نبودن این نوع مسائل در مجلس که جناب آقای رجائیان مطرح فرمودند از این نظر که ستاد انقلاب فرهنگی بیشتر کارش فرهنگی است یعنی هدف ستاد انقلاب فرهنگی این است که تفکر و اندیشه و محیط دانشگاه و دانشجوئی را با روال انقلاب همآهنگ بکند چیزهائی که مورد نیاز بهداری مورد نیاز درمان و مورد نایز قسمتهای مختلف است این چیزی است که از دست این کمیسیونها باید بربیاید و اینها طرح بدهند مخصوصاً کمیسیون بهداری که اکثرشان یعنی تقریباً تمام آنهائی که در کمیسیون بهداری کار میکنند، طبیبهای متخصصی هستند و سالها در مسائل اجرائی کار کرده اند مسائل بهداشتی و بهداری مملکت را درک میکنند و اینها باید مشکل را حل بکنند این مسأله غیر از مسأله انقلاب فرهنگی است که ما بخواهیم بگوئیم با اجازه آنها یا باید با نظر آنها باشد با توجه به این مسأله که خود ستاد انقلاب فرهنگی با ما بود و بهیچوجه من الوجوه ایرادی در این مسأله برای ما نگرفت و باز به جناب آقای رجائیان توجه بدهم اگر مسأله آموزش اشکالی داشته است علتش این نبوده که مؤسسات مختلف با نیازهائی که داشتند خواسته اند متناسب با آن نیازها آموزشهائی بدهند فرضاً شیر و خورشید سابق نیاز داشت به بهیار شیر و خورشید مؤسساتی داشت که به بهیار آموزش میداد و این خیلی کمک میکرد قسمت اعظم این بهیارهائی که در قسمتهای مختلف کار میکنند از آنجا ها آموزش دیده اند یا مثلا همان خود بهداری آموزشگاه داشت نرس، بهیار تربیت میکرد این یک قدم مؤثری بود ماحالا بیائیم این را از دستش بگیریم که چرا مثلا ما آموزشمان در قدیم ، ایراد ، اشکال داشته یا ایراد و اشکالی دارد ما باید ببینم درد کجا است آنجا را درمان بکنیم به این مسأله باید توجه بکنیم ما قسمتهای دیگر پزشکی مملکتمان مثل قسمتهای دیگر کارهامان طاغوت زده است قسمت اعظم این مملکت فاقد پزشک. فاقد این تکنیسینها و فاقد کسانی است که در داخل روستاهای دوردست بدرد مردم برسند، تا سال 1355 که از آن سال من آمار دارم دانشکده دندانپزشکی 152 دندانپزشک تحویل داده با این 152دندانپزشک شما چه جور میخواهید دندانپزشکی مملکت را تأمین بکنید؟ شما باید فکر کنید راجع به آموزشهای کوتاه مدت این مسأله در تمام جنبه های دندانپزشکی هست یعنی باید هم در پزشکی و هم در دندانپزشکی و هم در جنبه ها دیگر شما دنبال آموزشهای کوتاه مدت بروید. و اگر بخواهید اصل آموزش کوتاه مدت را حذف کنید شما در عرض مدت طولانی با تعداد زیادی مریض با این افزایش جمعیتی که هست با مشکل درمان و بهداشت و این چیزها موجهید و به هیچوجه من الوجوه هم نمیتوانید حل کنید از این نظر شدیداً باید تکیه بکنید به این مسأله و این مسأله تربیتش حتماً باید دست بهدرای باشد؟ به خاطر اینکه بهداری است که بعداً میخواهد از اینها استفاده کند با بهداری میخواهند کار کنند کارمند بهداری باید باشند ضوابطش بقایشان در روستاها نمیدانم سیستم کار اینها همه اش این چیزهائی است که باید بهداری با اینها کار بکند این را شما نمیتوانید به یک مؤسسه دیگری بدهید که هر جور دلش میخواهد تربیت بکند بعد هم حالا چه جوری توی روستاها بایستد یا نایستد مخصوصاً به این مسأله باید توجه کنیم اینکه از محل انتخاب کرده ایم این قدم خیلی مثبتی است برخلاف فرمایش برادرمان جناب آقای دکتر سامی من توی روستاهای آذربایجان حتی توی روستاهای مرزی که من بودم، دیپلمه ها آمده بودند و بیکار بودند و از ما میخواستند که یک کاری بدهیم و یک آموزشی بدهیم که اینها آموزش ببینند وبروند کمکهای اولیه و کارهای بهداشتی انجام بدهند. ما امروزه دیپلمه به اندازه کافی داریم ما اصلا با کمبود دیپلمه مواجه نیستیم . به نظر من یکی از مثبت ترین جنبه های این طرح وجود این مسأله است که اولا منطقه ای بگیریم و ثانیاً ما از روستاها بگیریم وثالثاً در روستاهائی که کمتر از ده هزار نفر جمعیت

دارند به آنجاها میفرستیم. ما وظیفه مان باید خلاقیت باشد یعنی کمیسیونها به خاطر این نیستند که یک طرحی بیاید و نظر بدهند که این درست یا غلط است . ما باید مشکلات مملکت و مشکلات مردم را ببینیم و رویش فکر کنیم نظرات خلاق و سازنده رویش بدهیم و از این نظر کمک بکنیم والا این باشد که بلی، بنده بنشینیم و دو تا طرحی هم بیاید نظر بدهم یا ندهم. مشکلات مملکت ما این است به نظر من ما به جای اینکه مرتب روی مسأله بحث بکنیم باید سعی کنیم مشکلات این مسأله واین طرح را حل کنیم. اگر در جاهائی در نقطه هائی گیری واشکالی در لفظش و آئین نامه- اش دارد اینها را ما باید حل کنیم و بتوانیم اینها را به شکل بهتری ارائه بدهیم تا مشکلمان حل بشود. فرمایشان برادرمان جناب آقای دکتر سامی مقدماتش یک جوری بود ما گفتیم ایشان، خوشبختانه و خوشبختانه چون در مشکلات درمان  بهداشت بوده اند نظرشان کمک خواهد کرد. ولی متأسفانه در انتهای طرح برخوردشان این شکلی بود که به نظر من انی نتیجه از مقدمات صحبتشان به هیچوجه درنمیآید. ایشان خودشان اشاره فرمودند که با اطلاعی که ایشان داشتند ما با افراد مختلف وبا متخصصین مختلف نشستیم و روی آن بحث کردیم وصحبت کردیم نظرات آنها را جمع کردیم از حاصل این صحبتها ونشستها وقتی این مسأله درآمده است دیگر مفهومش نباید این باشد کهاین طرح نپخته است و رد بشود. به نظر من بهترین طرح است و ما باید در شرایط فعلی در این نوع طرحها و در طرحهای کوتاه مدت مخصوصاً در امر پزشکی تکیه بکنیم وسریعاً تصویب بکنیم که مسائل دنبال هم دیگر پیش برود . عرضی ندارم.
نایب رئیس- مخالف بعدی صحبت کند.
منشی- دیگر مخالفی نیست. مگر اینجا مخالفی باشد که دوباره ثبت نام بکنیم از وقت مخالفین 9 دقیقه دیگر مانده است . اگر کسی میخواهد بعنوان مخالف صحبت کند لطفاً بگوید اسمش را بنویسیم. آقای غضنفرپور.
غضنفرپور- بسم الله الرحمن الرحیم، عرض کنم با توجه به نکاتی که آقای دکتر سامی گفتند تأیید میکنم به دلیل اینکه درست است است که ما امروز نیاز داریم به افرادی که در اسرع وقت بایستی یک آموزشهای اولیه را ببینند و به دهات بروند و کمک بکنند ولی توجه داشته باشید که مسأله بسیار بغرنج خواهد شد کسی که در عرض چند ماه بخواهد یک تعلیمات اولیه را ببیند نمیتواند دخالت زیادی وبه یک تجربه زیادی احتیاج دارد وبمردم خیلی ضرر خواهد رد. اگر در قدیم عده- ای بدون تخصص، عده ای بدون تجربه به دهات میرفتند و این کار را میکردند. خوب لازمه اش این بوده است که جلوگیری از این عده بشود. چون در زمان طاغوت به این امر رسیدگی نمیشده. یک عده ای بدون صلاحیت میرفتند و اینها میخواستند در اموری که وارد نیستند دخالت بکنند و فاجعه ببار میآوردند این دلیل بر این نیست که ما این عمل را بیائیم تصویب بکنیم ویک جنبه مشروعیت به آن بدهیم. من با این طرح کاملا موفق هستم ولی همانطوری که برادرمان آقای دکتر سامی گفتند روی این طرح باید بیشتر بحث بشود واین طرح بیشتر پخته بشود و چونکه مردم احتیاج دارند ما نباید طرحهای نپخته ای که خدای نکرده فاجعه هائی ببار بیاورد ما تصویب بکنیم بیشتر از این عرضی نداشتم.
نایب رئیس- جناب آقای دکتر غضنفرپور البته حالا شور اول است واگر تصویب شد پیشنهادتان را به کمیسیون هم میتوانید بدهید. موافق صحبت کند.
منشی- آقای قائمی.
دکتر قائمی- بسم الله الرحمن الرحیم، من با فرض اینکه این طرح در این مجلس قابل بحث است. بعنوان موافق صحبت میکنم و البته فرم موافقتم هم شاید متفاوت باشد با بعضی از موافقتهای دیگری که در این زمینه مطرح شده است آنچه که مرا وادار کرد بعنوان موافق در اینجا بحث بکنم این است که بر خلاف رژیم گذشته که هدفش ویرانی روستا و تا راندن مردم روستا بسوی شهر بود وهمه مزایای زندگی انسانی را بسوی شهرها متوجه میکرد. در این طرف هدف احیای روستاها است و گاهی هست بنفع مناطقی که جمعیت کمتر از ده هزار نفر را دارد و باز در این طرح تکیه شده است به نقاط محروم واولویت دادن به طبقات محروم تر که خودش یک قدم مثبت است برای احیای این طبقه در این طرح برای دوری از هر گونه انحرافاتی که در سایه انجام وظیفه پیش میآید و احیاناً سودجوئی های شخصی، تصمیم گرفتند فارغ التحصیلان را منحصراً در وزارت بهداری استخدام کنند و راه سودجوئی شخصی و کارهای شخصی را برای اینها ببندند و در نتیجه تمام همشان متوجه درمکان مسائل روستائیان باشد. بر این اساس در این طرحها کارهای اولیه پزشکی مربوط به دهان ودندان در سطح کشور توسعه پیدا میکند. و آنچه که مربوط میشود به پزشکی پیشرفته در این زمینه البته آن راه هم بسته نیست و آن هم ادامه پیدا خواهد کرد چون بخش اعظم بیماران کشور ما از همان گرهی هستند که نیازشان با این فارغ التحصیلان برآورده میشود. خودبخود یک قدم مثبتی است در زمینه رفاه حال بیماران کشور. نکته مثبت سومی را که باز در این طرح من میبینم به توزیع عادلانه تکیه شده است. چه در جنبه انتخاب و چه در جنبه استخدام که بر اساس سهمیه استانها پیش بینی شده است و در این راه جمعی عظیم از دیپلمه های بیکار برای یک کار مثبت جذب میشوند. که من امیدوارم هستم نمونه این طرحها در دیگر شاخه های پزشکی هم انجام بشود. چون همه مردم دردمند یک کشور درشان از آن نوع نیست که حتماً یک متخصص باید اینها را درمان کند و این دوره های کوتاه مدت را بگذرانند که هم عده ای جذب بشوند برای خدمات کشوری و هم اینکه کار مردم سر و سامان پیدا کند. البته برادران دیگری که در جنبه مخالف صحبت کردند در جمع دیدم که اینها با کل طرح تقریباً مخالف نیستند. اعتراضاتی دارند و یا انتقادهائی بر بعضی موادش که آنهم با پیشنهادات دیگر برادران در شور دوم بررسی میشود. در جمع من مواق هستم که هرچه زودتر این طرح تصویب بشود و کارهای مملکت یک مقدار سر وسامان پیدا بکند.
منشی- مخالف دیگری نیست.
نایب رئیس- چون پیشنهاد کفایت مذاکرات از طرف آقای توکلی شده است و مخالف دیگری هم نیست. آقای توکلی در زمینه کفایت مذاکرات که پیشنهاد کرده اید یک مقدار توضیحی بدهند.
هراتی- جناب آقای پرورش من تذکر آئین نامه ای دارم.
نایب رئیس- آقای هراتی بفرمائید.
هراتی- در تبصره 2 مادة 6 برای اظهارات مجموع مخالفین و مجموع موافقین نسبت به لوایح و طرحها و برای توجیه طرحهای قانونی نیمساعت وقت تعیین شده است. و هنوز موافقین نیمساعت صحبت نکرده اند بنابراین تا نیمساعت صحبت موافقین تمام نشود، نمیشود پیشنهاد کفایت مذاکرات را اعلام کرد.
نایب رئیس- بلی، حداکثر ذکر شده است . اگر توجه بفرمائید 92 میگوید که «باید قبلا در کلیات آن از لحاظ رد یا قبول و منافع و مضار آن مذاکره شود پس از ختم شر در کلیات و تصویب کفایت مذاکرات در آن باب رئیس نسبت به ورود به قست00
هراتی- تبصرة 2 مادة 6 را ملاحظه بفرمائید.
نایب رئیس- بلی آن حداکثر است، در مادة 6 حداکثر را ذکر میکند.
غلامرضا دانش- آقای پرورش باید مخبر کمیسیون در این مورد توضیح بدهد.
نایب رئیس- آقای مخبر کمیسیون ظاهراً توضیحشان را داده اند و اگر توضیح دیگری هم داشته باشند. اجازه بفرمائید چون نیمساعت وقت دارند آن مقدارش که استفاده کرده ند بعد میتوانند باز توضیح بدهند.
دکتر خلیلی- آقای پرورش باید در اینمورد نماینده دولت هم توضیح بدهد .
نایب رئیس- بلی آقای معاون پارلمانی وزارت بهداری هم در اینجا تشریف دارند فعلا پیشنهاد کفایت مذاکرات مطرح است آقای توکلی توضیح بدهید.
منشی- همانطور که آقای قائمی اشاره فرمودند من هم از مجموع اظهارات مخالفین چیزی را احساس نکردم که مخالف کل طرح باشند به استثنای اشاره ای که ضمن صحبتهای آقای دکتر سامی بود به اینکه این طرح انسجامی با بقیه قسمتها ندارد و چون چیز تازه ای در اظهارات مخالفین و موافقین نمیشنوم این پیشنهاد را مطرح کردم.
نایب رئیس- مخالف پیشنهاد کفایت مذاکرات آقای فدائی.
فدائی- من موافقم.
نایب رئیس- آقای موحدی ساوجی.
موحدی ساوجی- من مخالفم.
نایب رئیس- آقای ساوجی بفرمائید.
موحدی ساوجی- مخالفت من بخاطر این است که آنهائی که تا حالا

مخالفت کردند. جز ایجاد شک و تردید مطلب واقعاً مستدلی و مبرهنی را بیان نکرده اند. وبا توجه باینکه این طرح یکی از طرحهائی است که میخواهد یک گوشه ای از مشکلات درمانی کشور را برطرف کند. خوب است که مخالفین و موافقین دیگری حالا اگر هم مخالف دیگری نیست لااقل بعضی از موافقین که مطالب تازه تری دارند بتوانند مطالبشان را بگویند تا یک مقداری قضیه روشن بشود.
نایب رئیس- آقای فدائی موافق کفایت مذاکرات بفرمائید.
فدائی- بسم الله الرحمن الرحیم، اولا خود طرح که بوسیله برادرانمان در کمیسیون بهداری تهیه شده است کاملا گویا است و کار خودش را مشخص کرده است. نیازها راتقریباً تذکر داده است. و جنبه های مختلفی در همین چند سطری که یک ماده و 7 تبصره است مشخص شده است. از طرف دیگر برادر عزیزمان آقای دکتر میلانی مطالب را خوب فرمودند و گفتند و احتیاجاتی که مشهود است و می بینند که از هر جهت مردم چقدر احتیاج به کلیه امور درمانی دارند و بخصوص دندانپزشکی که اصلا به آن توجهی نشده است همه اینها تذکر داده شد و گفته شد روی این اصل دیگر من احتیاجی نمی بینم در اینکه این مطالب بخوهد باز بیشتر کش پیدا بکند. و در عین حال وقت مجلس و نمایندگان گرفته بشود.
نایب رئیس- در مورد پیشنهاد کفایت مذاکرات رأی میگیریم 181 نفر نمایندگان عزیز در جلسه حضور دارند کسانی که با پیشنهاد کفایت مذاکرات موافقند قیام فرمایند (اکثر برخاستند) تصویب شد.       آقای معاون پارلمانی وزارت بهداری اگر شما در این زمینه توضیحی دارید بفرمائید.
شبستری- قبل از رأی گرفتن ایشان میبایستی توضیح میدادند.
معاون وزارت بهداری (دکتر هنردوست)- بنده توضیحی در این مورد ندارم.
نایب رئیس- مثل اینکه آقای معاون پارلمانی وزارت بهداری توضیح خاصی ندارند . بلی در مورد کلیات طرح همانطوری که مخالفین و موافقین طرح صحبت کردند.
هادی- آقای پرورش چون کفایت مذاکرات مربوط به مجلس است ایشان میتوانند توضیح بدهند و ما چون میخواهیم رأی بدهیم خواهش میکنیم توضیح داده شود.
نایب رئیس- آقای دکتر هادی الان بحث روی کلیات بود که مخالفین و موافقین صحبت کردند حالا میخواهیم وارد در شور مادة واحده بشویم بنابراین رأی میگیریم به ورود در شور ماده واحده کسانیکه برای ورود در شور مادة واحده موافقند قیام فرمایند (اکثر برخاستند) تصویب شد.   البته طبق آئین نامه بایستی مخالف و موافق در مورد خود مادة واحده مذاکره بکنند ولی معمول بوده است که اینجا پیشنهادها را میگرفتند و جلسات اول هم پیشنهادها را قرائت میکردند. بعد خود مجلس تصویب میکرد که پیشنهادها به کمیسیون برود. حالا آقای کیاوش پیشنهادها را به سرعت میخوانند.
عده ای از نمایندگان – احتیاجی به قرائت پیشنهادها نیست.
نایب رئیس- احتیاجی نیست، بسیار خوب. نکته دیگری را که باید عرض بکنم این است چون عده زیادی از نمایندگان محترم نامه ای نوشته اند و خواستار شده اند که از ساعت 11 تا 12 فرمانده عملیات جنوب اینجا بیایند و توضیحاتی در زمینه مسائل مختلف جبهه های جنگ و جنوب بدهند (البته آقای داود کریمی فرمانده عملیات سپاه) و شاید متجاوز از اینطور که من فکر میکنم چهل، پنجاه نفر امضاء کرده اند.
یکی از نمایندگان – آقای پرورش 90 نفر هستند.
نایب رئیس- بلی، 90 نفر امضاء کرده ند اگر برادران روی این زمینه تصویب بکنند ما فقط بعد از صحبتهای برادرمان جناب آقای احدی در زمینه آن سؤال بحث بعدی را برای جلسه بعد بگذاریم بنابراین خواهران و برادرانی که موافق هستند با این نوشته حدود 90 نفر از امضاءکنندگان که اینطور خواستند :
بسمه تعالی،        جهت استماع گزارش فرماندهان سپاه پاسداران خوزستان ما امضاء کنندگان زیر تقاضای یک ساعت جلسه غیر علنی رسمی داریم (که البته توضیح دادند از ساعت 11 تا 12) خواهران و برادرانی که موافق هستند با پیشنهاد این افراد0000
یکی از نمایندگان- آقای پرورش این خلاف آئین نامه نیست؟ در دستور جلسه نبوده است .
رشیدیان- فرماندهان دیگر هم آمدند صحبت کردند.
نایب رئیس- تقاضای جلسه غیر علنی رسمی از ساعت 11 تا 12 کرده اند کسانی که موافق هستند که از ساعت 11 تا 12 را اختصاص بدهیم به این خواسته حدود 90 نفر از نمایندگان که امضاء کرده اند قیام فرمایند (اکثر برخاستند) تصویب شد البته از ساعت 11 تا 12 ولی چون قبلا از جناب آقای احدی سؤالی شده است از این جهت حالا وارد آن قسمت میشویم. وچون جمعی از نمایندگان سؤال کرده اند یکی از آقایان در اینمورد توضیح بدهند.
مهدیزاده- آقای پرورش جلسه خصوصی باشد.
نایب رئیس- نه، این در دستور جلسه وارد شده است که در جلسه علنی این کار بشود. آن نمایندگانیکه قبلا سؤال کرده اند.
مهدیزاده- آقای پرورش شما جواب سؤال آقای موسوی را ندادید.
موسوی تبریزی- آقای پرورش من اخطار آئین نامه ای دارم.
رئیس- جناب آقای موسوی اخطار آئین نامه تان را بفرمائید.
ابوالفضل موسوی تبریزی- «مادة 164 آئین نامه داخلی، به غیر از رئیس جمهور و مشاوران که به مجلس معرفی شده اند و اعضای شورای نگهبان و نخست وزیر و معاونین وی که به مجلس معرفی شده باشند و وزراء و معاونین پارلمانی آنان و آن عده از کارکنان و مستخدمین مجلس که از طرف هیأت رئیسه اجازه ورود به جلسه را دارند هیچکس حق ورود به تالار جلسه را موقع تشکیل جلسه نخواهد داشت مگر از اعضای اداری مجلس که رئیس مجلس او را احضار کرده باشد» شما طبق این آئین نامه جلسه رسمی جه علنی و چه غیر علنی، غیر از این افراد نمیتوانند بیایند مگر اینکه آقایان تصویب بکنند که یک جلسه غیر علنی و غیر رسمی باشد که بیایند بنابراین تصویبی که بر خلاف آئین نامه باشد درست نیست.
نایب رئیس- اجازه بفرمائید آقای موسوی،‌این مطلب را آن روز در مورد یکی از فرماندهان سپاه پاسداران تذکر دادند.
سید ابوالفضل موسوی تبریزی- آنجا هم همانطور بود.
نایب رئیس- اجازه بفرمائید خوب مجلس رأی داد آقای مجد و عده ای دیگر هم از بسیج آمدند و نمایندگان رأی دادند و تشریف آوردند صحبتشان را کردند بنابراین رأی گرفتند.
رشیدیان- بعد از تصویب شما چرا اجاز صحبت دادید؟
نایب رئیس- خیر، میگویند تذکر آئین نامه ای داریم.
محمد شبستری- تذکر وارد است آقای پرورش.
نایب رئیس- دیگر رأی گرفتیم.
کیاوش- بعد از رأی دیگر وارد نیست.
نایب رئیس- برادر عزیز همان مجلسی که آئین نامه را تصویب کرده همان مجلس الان تصویب میکند اشکال ندارد دیگر، در مورد آقای مجد هم همینطور شد.
دیالمه- آقای شبستری و آقای موسوی خودشان دیروز جزو رأی دهندگان به صحبت آقای دکتر شیبانی بودند.
نایب رئیس- البته به صورت غیر علنی رسمی تصویب شد.
5- طرح سؤال چند نفر از نمایندگان از وزارت دادگستری در خصوص اعتراض به نحوه برخورد با دو نفر از شرکت کنندگان در بحث آزاد تلویزیون کانال دو و ارجاع آن به کمیسیون.
نایب رئیس- یکی از آقایان سؤال کنندگان در مورد سؤالشان توضیح بدهند آقای لاهوتی شما تشریف میآورید؟
لاهوتی – بلی ولی آقای پرورش فرصت این کار نیست.
نایب رئیس- چرا؟
لاهوتی- برای اینکه یکربع ساعتی آقای وزیر دادگستری باید صحبت بکنند.
نایب رئیس- یک ربع هم شما صحبت بکنید جلسه غیر علنی را یازده و ده دقیقه شروع میکنیم.

کیاوش- در ضمن آقای موسوی جهان آبادی نامه ای نوشته اند و امضای خودشان را از زیر این سؤال پس گرفتند.
نایب رئیس- آقای لاهوتی بفرمائید.
لاهوتی – بسم الله الرحمن الرحیم، بنده چون یکی از امضاء کنندگان این سؤال از جناب وزیر دادگستری هستم متن سؤال را میخوانم و به اندازه پنج دقیقه اول مختصر توضیحی میدهم بعد از توضیحات جناب وزیر، با خودم یا یکی از افرادی که امضاء کرده ند میآیند ده دقیقه بعدی را چنانچه جواب جناب زیر قانع کننده نباشد توضیحات را میدهند.
بسمه تعالی
آقامحمدی- ایشان نمایندگی دارند؟ یا نه مثل سؤالهای دیگر نشود. بعداً نگویند که نمایندگی بود یا نبود. اگر ایشان نماینده هستند تا آخر ایشان باید باشند و به کمیسیون هم اگر رفت باید ایشان تشریف بیاورند.
نایب رئیس- از طرف سؤال کنندگان؟
عده ای از نمایندگان- بلی، بلی.
نایب رئیس- یعنی سؤال کنندگان اعتراضی که ندارند روی اینکه آقای لاهوتی به عنوان نماینده از طرف آنها صحبت کند؟
توکلی- آقای پرورش یکبار دیگر این وضع پیش آمد وقتی که یکی از آقایان سؤال کنند حرف زد سؤال کننده دیگر گفت من این حرفها را قبول ندارم خودم هم میخواهم حرف بزنم الان باید معلوم بشود که تا آخر چه کسی میخواهد حرف بزند.
نایب رئیس- چون مجموعه سؤالات را عده ای امضاء کردند حالا همه کسانی که امضاء کردند به ترتیب اسامی را میخوانیم.
منشی (توکلی)- اسامی به شرح زیر است: آقای صباغیان، آقای جعفری ، آقای احمد بهشتی، خانم طالقانی، آقای جلالی، آقای کاظم سامی، آقای محمد محمدی، آقای لاهوتی ، آقای شهرکی، آقای شهاب محمودی، آقای امید نجف آبادی، آقای حسین علی رحمانی، آقای حبیبی، آقای غضنفرپور،‌ آقای نقوی، آقای یدالله سحابی، آقای رجائیان ، آقای دکتر شیرازیان، آقای اخوتیان، آقای سلامتیان و آقای موسوی خراسانی که امضایشان را پس گرفتند ، یکی دو تا امضای دیگر هم هست که خوانده نمیشود.
نایب رئیس- آقایان نمایندگی جناب آقای لاهوتی را قبول دارند که از طرف همه سؤال کنندگان صحبت کند؟
عده ای ازنمایندگان- بله.
نایب رئیس- کسی اعتراضی ندارد؟ (اظهاری نشد ) آقای لاهوتی بفرمائید .
لاهوتی- بسمه تعالی.         ریاست محترم مجلس شورای اسلامی.       از آنجا که طبق اصل 32 قانون اساسی «هیچکس را نمیتوان دستگیر کرد مگر به حکم و ترتیبی که قانون معین میکند و موضوع اتهام باید با ذکر دلایل بلافاصله کتباً به متهم هنگام بازداشت ابلاغ شود» و از آنجا که طبق اصل سی و نهم قانون اساسی «هتک حرمت و حیثیت کسی که به حکم قانون دستگیر، بازداشت و زندانی شده به هر صورتی که باشد ممنوع و موجب مجازات است» و از آنجا که طبق اصل شصت و یکم قانون اساسی «اعمال قوه قضائیه به وسیله دادگاههای دادگستری است» و از آنجا که طبق اصل یکصد و شصتم قانون اساسی «وزیر دادگستری مسؤولیت کلیه مسائل مربوط به روابط قوه قضائیه با قوة مجریه و قوة مقننه را بر عهده دارد» ما امضاء کنندگان زیر ضمن اعتراض به نحوة برخورد با دو نفر از شرکت کنندگان در بحث آزاد تلویزیون کانال 2 در روز پنجشنبه 15 آبانماه جاری در موقعیت حساس کنونی از جنابعالی تقاضا داریم مسأله را با توجه به نقض اصول بالا پیگیری و از آقای وزیر دادگستری خواسته شود که در اولین فرصت در مجلس حاضر شوند و به این سؤال پاسخ دهند که بازداشت آقای صادق قطب زاده عضو سابق شورای انقلاب و وزیر امور خارجه قبلی با حکم دادستان انقلاب تهران و بدون تعیین موضوع اتهام مستند به کدام قانون و چه اصلی از قانون اساسی است مسلماً همین سؤال در مورد تعقیب آقای محمد مبلغی اسلامی نیز وجود دارد.    رونوشت برای کمیسیون اصل 90 مجلس شورای اسلامی ارسال میشود تا طبق مفاد اصل مربوط پیگیری ونتیجه را به مجلس شورای اسلامی عرضه کنند.     بنده فقط چند چند جمله در همان پنج دقیقه اول باید عرض بکنم ضمن اینکه آقای وزیر دادگستری باید مستندات قانونی با توجه به آنچه را که در این سؤال به عرض ایشان و مجلس شورای محترم اسلامی رسیده است بیان بکند مسأله بازداشت آقای قطب زاده که بر خلاف قانون بود به نظر این امضاءکنندگان مسأله آزادی او ( به نظر من) بیشتر بر خلاف قانون بود چرا که اگر قطب زاده از نظر قانون مستحض مجازات بود و بازداشت شده بود چه دستی دست اندر کار آزادی ایشان شد؟ گفته شد که «امام دستور آزادی ایشان را صادر فرموده اند». بنده هرگز نه من و نه شما و نه هیچکس از امام چنین تصوری را ما نداریم زیرا اگر صادق قطب زاده مستحق بازداشت باشد امام بیشترین مجازات را در باره او قطعاً میل باطنی اش هست به اضافه اینکه امام در این امور کوچکترین مداخله ای را نمیکنند که بارها خودشان اعلام فرموده اند.
نایب رئیس- جناب آقای لاهوتی وقتتان تمام شد.
لاهوتی – به اضافه اگریادتان باشد که حتماً یادتان هست امام در حادثه بازداشت پسر مرحوم آیت- الله طالقانی اندکی که ناراحت شده بودند فرمودند اگر «احمد را قانوناً بازداشت کنند و سپس به حکم قانون اعدام کنند من حرفی نخواهم زد».
نایب رئیس- جناب آقای لاهوتی خیلی از وقتتان گذشت.
منشی- شش دقیقه شد.
لاهوتی- پس بنابراین هم باید آقای وزیر دادگستری مجوزات قانونی بازداشت را بیان بفرمایند و هم بیشتر از آن چه باعث شد که آزادش کردند چرا اگر مجرم بود آزاد شد؟ اینها را جواب بدهند تا در آن ده دقیقه آخر اگر خدای نکرده توضیحاتشان کافی نبود من عرایضی به عرض میرسانم.
نایب رئیس- جناب آقای لاهوتی اولا این سؤال آخری که مطرح فرمودید در خلال این سؤالهای قبلی مطلقاً نیست یعنی آنچه که جناب آقای وزیر دادگستری احیاناً ملزم هستند که به آن پاسخ بگویند آنست که قبلا سؤال شده این سؤالهائی که الان در پایان مطرح کردید اینها جزو سؤالات قبلی نیست. جناب آقای وزیر خواهش میکنم بفرمائید.
کیاوش- در ضمن آقای محمد محمدی هم امضاء خودشان را از زیر این سؤال پس گرفتند.
خلخالی- عنوان کردن اینگونه مسائل اتحاد را به هم میزند صلاح نیست.
یکی از نمایندگان- آقای خلخالی سؤال است شما چگونه برای مجلس تعیین تکلیف میکنید؟
ابراهیم احدی(وزیر دادگستری)- بسم الله الرحمن الرحیم. بعد از معرفی اینجانب در تارخ 14/8/59 به عنوان وزیر دادگستری در مجلس شواری اسلامی به عللی که هم اکنون به عرض میرسانم بنده فرصت پیدا نکردم که شرفیاب بشوم و تشکر بکنم از همة خواهران و برادرانی که به بنده رأی اعتماد دادند و همچنین از آقایانی که رأی مخالف وممتنع دادند. به هر حال مسأله ای که برای من خیلی حائز اهمیت است توجه نمایندگان محترم به امنیت قضائی و نقش آن در رساندن انقلاب به هدفهای مقدسش است با توجه به اینکه قانون اساسی مخصوصاً در ارتباط با اختیارات وزیر دادگستری ومسؤولیتهایش تا آن جا که من اطلاع دارم و در ایران پیاده شده است بی تردید مسائلی را مطرح میکند و ما هم درگیر و دار برداشتهائی از اصول قانون اساسی بودیم که مشخصاً معلوم بشود وزیر دادگستری چه اختیاراتی دارد و طبعاً چه مسؤولیتهائی ؟این اختلاف برداشت بین اینجانب و شورای عالی قضائی از اصول قانون اساسی در ارتباط با مسأله اختیارات وزیر و شورای عالی قضائی مطرح شد. وصول سؤالات آقایان نمایندگان محترم مسائل تازه ای را در همین زمینه پیش آورد که نتیجه ما برای حل اختلاف به شرای نگهبان ، متوسل شدیم برای اینکه رعایت قسمت اخیر اصل هشتاد و هشت قانون اساسی هم بشود طی دو نامة در 29/8/59 و 6/9/59 من مراتب را به عرض مجلس شورای اسلامی رساندم و اعلام کردم اگر مجلس آماده است من برای ادای توضیح ، در این خصوص آمادگی دارم. خلاصه بعد از مدتها نظر شورای نگهبان به ما ابلاغ شد، یعنی دیروز به دست من رسید و مقارن با آن ، دعوت برای پاسخگوئی به این سوال، اختلاف نظر در این بود که من چون الان باید نظر شورای نگهبان را برای شما بخوانم و ارتباط دارد با این پاسخ، بنده عقیده داشتم اصل هشتاد وهشت که مسؤولیت وزیر
 
دادگستری را در مقابل مجلس بیان میکند در عین حال که مطابق قانون اساسی، وزیر دادگستری حق مداخله «وجهاً من الوجوه» در امور قضائی را ندارد لیکن حق نظارت را دارد. اما شورای عالی این نظر را مباین با اصول قانون اساسی میدانست و مسأله به شواری نگهبان ارجاع شد و پاسخ شورای نگهبان این است: «وظیفه وزیر دادگستری برقراری رابطه بین قوة قضائیه با قوة مجریه و مقننه است و عهده دار مسؤولیت این وظیفه و وظایف مشترک با هیأت وزیران میباشد و در امور تشکیلات دادگستری مانند اداره امور مالی، کارگزینی ، خدمات و غیره مسؤولیتی ندارد و این امور به عهدة شورای عالی قضائی میباشد.« با این ترتیب اجرای اصل هشتاد و هشت نسبت به وزیر دادگستری به دو بخش تجزیه خواهد شد. بخشی مرتبط با اصل 160 که وزیر دادگستری میتواند مانند همة وزراء در اینجا بیاید و خودش به سؤالات پاسخگو باشد (با توجه به این تفسیر) و بخشی دیگر مانند سؤالی که مجلس فرموده است در ارتباط با عمل دادگاهها و قوه قضائیه، و چون شورای عالی بر اساس استنباط خویش که مورد تأیید شورای نگهبان ، به صورت تفسیر قانونی لازم الاتباع هم قرار گرفته است، سؤال پاسخی را به من داده است که عیناً بنا بر اصل 160 و وظیفه ارتباطی که برای من شناخته شده است برای نمایندگان محترم میخوانم:       «برادر ابراهیم احدی وزیر دادگستری، در ارتباط با سؤال آقایان نمانیدگان مجلس شورای اسلامی در باره بازداشت آقای صادق قطب زاده  احضار آقای محمد مبلغی اسلامی اشعار میدارد در رابطه با اصل شصت و یکم آقای صادق قطب زاده به وسیلة دادسرای انقلاب و بر طبق قوانین مربوط به آن بازداشت شده است.» دادگاهها و دادسراهای انقلاب نهاد قضائی قانونی است که طبق قانون مصوب شورای انقلاب به وجود آمده است طبق اصل شصت و یکم باید ا ین نهاد به صورت بخشی از قوة قضائیه درآید و قانون مربوط به آن به مجلس شواری اسلامی داده شده است. (به عرض میرسانم که این قانون هنوز به مجلس نرسیده است، برای طرح به هیأت دولت فرستادیم) ولی تا وقتی که تکلیف این قانون تعیین نشده است دادگاهها و دادسراهای انقلاب اعتبار قانونی خود را دارد زیرا گر قرار باشد با تصویب قانون اساسی، و پیش از آن که نهادهای جدید طبق قانون اساسی تشکیل شود و توسعه یابد همه نهادهای قانونی قبل اعتبار قانونی خود را از دست بدهد باید همة کارهای کشور یکباره متوقف گردد.       در رابطه با اصل سی و دوم از آقای قطب زاده بلافاصله (پس از دستگیری) بازجوئی به عمل آمده است بنابراین طبق مفاد اصل سی و دوم عمل شده است.     در رابطه با اصل سی ونهم پس از بازداشت از ایشان هتک حیثیت نشده است احضار آقای محمد مبلغی اسلامی به دادسرا نیز بر همین اساس صورت گرفته است. «شورای عالی قضائی». عرض دیگری من ندارم.
نایب رئیس- جناب آقای لاهوتی بفرمائید ، خواهش میکنم.
لاهوتی- ملاحظه فرمودید حالا بنده توضیحی عرض میکنم: اینکه بعضی از نمایندگان محترم فرمودند که «طرح این مسأله الان درست نیست»، مسأله از خیلی پیش طرح شده بود و سؤال را نمایندگان در همان روزهای اول کرده بودند و به دنبال آن سؤال هم درخواست اینکه این سؤال چرا به تأخیر افتاده است نشده بود و اضافه کنم بهر حال سؤالی از وزیر بود و وزیر هم تشریف آوردند همانطوری که ملاحظه فرمودید آقای وزیر دادگستری با توضیحاتی که دادند در ماهیت قضیه که از نظر قانون اساسی مربوط به ایشان میشود وارد نشدند و با مکاتبه ای که فرمودند جوابی دادند که من به نوبة خودم قانع نشدم بنابراین برای اینکه باز مسأله مورد تفسیر و تحلیل قرار نگیرد چون من یکی از سؤال کنندگان هستم و در این باره مسائل بسیاری وجود دارد در بسته تقاضا میکنم این سؤال به کمیسیون مراجعه داده بشود و آقای وزیر هم بر سر فرصت دعوت بشوند بنده هم در آنجا حاضر بشوم آنجا با هم گفتگو بکنیم حدود اختیارات آقای وزیر دادگستری از قانون اساسی مستخرج بشود و اینکه چه حد00
عده ای از نمایندگان- مستخرج شده است.
نایب رئیس- شورای نگهبان مشخص کرده است.
لاهوتی- آنجا که رفتیم با هم صحبت کردیم اگر نیازی بود که مجدداً در اینجا مطرح بشود بعد مطرح میشود برای اینکه به آقایان اثبات بکنم و اثبات بکنیم که ما مطلب جار و جنجال و درهم ریختن قضایا نیستیم با اینکه هیچ جوابی ایشان نفرمودند بنده در باره این مسأله سخنی نمیگویم.
یکی از نمایندگان – جواب گفتند.
نایب رئیس- - توجه بفرمائید چون جناب آقای لاهوتی نماینده سؤال کنندگان بودند و گفتند که در مقابل پاسخهای جناب آقای وزیر دادگستری قانع نشدند بنابراین سؤال را به کمیسیون سؤالات ارجاع میدهیم ودر اینجا جلسه را قبل از اینکه ختم بکنیم اسامی غائبین را میخوانند فقط یک تذکری جناب آقای شبستری دادند که من باید عرض کنم، مرقوم فرمودند: «آن روز که در مورد آقای مجد و مسؤول سپاه پاسداران رأی گرفته شد، مسأله مربوط به تفسیر مادة 89 آئین نامه بود که در مواردی که طرح قانونی مطرح باشد وزیر یا مسؤول اجرائی میتواند حاضر شود و توضیح دهد که گفته شد آقای مجد و مسؤول سپاه پاسداران مسؤول اجرائی هستند و میتوانند حاضر شوند و توضیح مربوط به سپاه مطرح نیست ورود فرمانده سپاه جنوب به مجلس هیچ مجوز آئین نامه ای ندارد،»    اگر که نمایندگان محترم یادشان باشد همین دیروز خودشان تصویب فرمودند که جناب آقای دکتر شیبانی برادر عزیزمان در جلسه غیر علنی رسمی (یکی از نمایندگان: غیر رسمی) خیر در جلسه رسمی وغیر علنی که از ساعت 8 تشکیل شد نمایندگان محترم تصویب فرمودند که ایشان بیایندو توضیحاتی بدهند اگر یادتان باشد جلسه دیروز هم رسمی بود وهم غیر علنی بنابراین، این تقاضا را مجدداً حدود نود نفر از نمایندگان کردند و مجلس هم تصویب کرد. اسامی غائبین را بخوانید.
منشی- بسم الله الرحمن الرحیم. غائبین غیر موجه جلسه روز یکشنبه 23/9/59 آقایان علی اکبر معصومی از شاهرود، محمودی سرتنگی از بروجن، محمد فرض پور از آستارا، محمد علی تاتاری از زاهدان، محسن رهامی از خدابنده، محمد علی منتظری از نجف آباد، رضا رمضانی از رشت، صمد شجاعیان از ممسنی ، تأخیرهای غیر موجه بیش از 15 دقیقه: آقای محمد شجاعی از زنجان 20 دقیقه، آقایان ابوفاضل رضوی از سپیدان، جواد حجتی کرمانی از تهران، ابوترابی از قزوین ، خانم طالقانی از تهران (هر کدام بیست و پنج دقیقه) آقای میراکبر غفاری از ارومیه سی دقیقه، آقای حسین موسوی جهان آبادی از مشهد 35 دقیقه، آقای عبدالکریم شرعی از داراب 95 دقیقه، ضمناً 35 نفر تأخیر تا 15 دقیقه غیر موجه داشتند.
6- اعلام ختم جلسه و تاریخ و برنامه جلسه بعد.
نایب رئیس- برنامه فردا گزارش شور اول کمیسیون بازرگانی در خصوص طرح دولتی کردن بازرگانی خارجی است، و دعوت از آقای نخست وزیر برای پاسخگوئی به سؤالات جناب آقای دکتر آیت است حالا جلسه رسمی وغیر علنی است از تماشاگران محترم تقاضا میکنیم تشریف ببرند.    (ساعت یازده و پنج دقیقه جلسه پایان یافت.)
 نایب رئیس- مجلس شورای اسلامی- سیداکبرپرورش