حسین امیر خامکانی در هفتهنامه صدای تاک نوشت:
سخن از مردی در میان است که در راه مبارزه با استبداد داخلی و استعمار خارجی و استقرار نظام مردمسالار دینی و تلاش برای تثبیت آن در مقابل جهانخواران، یکلحظه امام و پیشوای خود را تنها نگذاشت و با عبور از بحرانهای بسیار پیچیده و خطرناک؛ به یکی از نادرترین شخصیتهای مورد وثوق حضرت امام خمینی (ره) و یار صدیق مقام معظم رهبری از بدو مبارزات دوران ستمشاهی تا هنگام وفاتش در غروب 19 دیماه تبدیل شد.
اعتقاد راسخ او به مردمسالاری و اصالت رأی ملت، آموزهای ابدی برای همهکسانی است که دل درگرو آرمانهای انقلاب و استقلال و پیشرفت کشور دارند.
همین اعتقاد او به مردمسالاری دینی بود که در همه این ایام خود را در معرض رأی مردم قرارداد و الزامات آن را صادقانه پذیرفت و مردم قدرشناس و وفادار، همواره این ذخیره انقلاب و استوانه نظام را بهعنوان پشتیبان و پناهگاه خود حمایت کردند.
شاید ما در حدی نباشیم که بتوانیم بر عملکرد وی قضاوت کنیم؛ اما قطعاً تاریخ بر عملکرد وی قضاوت خواهد کرد. باید بپذیریم که وی آنقدر هنرمند بود که بتواند با نسلهای جوان انقلاب ارتباط برقرار کند و آنها را به سمت همراهی با انقلاب و نظام بکشاند و همین یکقلم هنر وی کافی است تا تاریخ تکلیف قضاوت خود بر عملکرد هاشمی را مشخص کند.
درگذشت آیتالله هاشمی رفسنجانی، نهتنها جامعه ایران را در بهت و حیرت و غم فروبرد بلکه با انبوهی از واکنشها مواجه شد که بنمایهای از برداشتهای شخصی، دیدگاههای خاص سیاسی و اعتقادی و حتی دیدارهای عمومی و خصوصی و حتی ذکر خاطره و نقلقولها را دربر میگیرد.
این بزرگمرد کشور و استان کرمان راه مبارزه خود را از روستای بهرمان شهرستان رفسنجان استان کرمان آغاز کرد و راه طولانی را از مسیر حوزههای علمیه و زندانهای ستمشاهی تا فرماندهی دفاع مقدس و اداره کشور در سنگرهای مختلف طی کرد. صبوری و دریادلی حضرت آیتالله سنگ صبور مردم و مسئولین شد و لنگری ساخت که نظام را استحکام میبخشید یاد و خاطرهاش را گرامی میداریم روحش شاد و با شهدا و امام شهدا محشور باد.
منبع: صدای تاک