به رسم صدق شد ارزانی عشق محبت وقف « رفسنجانی » عشق
به نیّت این ثنا را بانیام من دعاگو بهر « رفسنجانیام » من
نظر بر هر کسی دلجوست دارم همیشه « هاشمی » را دوست دارم
اگر در نقش حق چون مانیام من رهین لطف « رفسنجانی »ام من
سخن را وقف استظهار کردم اگر با « هاشمی » اظهار کردم
دل من گرم شد مطلق به لطفت امیدم هست بعد از حق به لطفت
تفقدگر در این سامان بسی هست / ولی، چون هاشمی ، آیا کسی هست؟