شعر: در آسمان ایران ، یک اختری درخشان

در آسمان ایران،  یک اختری درخشان

 تابان چو آفتابی در دشت و کوهساران

پرتو فکند تا روشن چو صبح صادق

نور وجود او شد در عالمی نمایان

او در طراوت و نور چون مهر صبحگاهی

 افشاند نور رحمت بر  امّت مسلمان

از آسمان رحمت آن تابناک اختر

دیده گشود او در استان هشتِ کرمان

توفیق یافت او چون در علم و دانش دین

بگزیر خطِّ سرخِ یاریّ مستمندان

با قلب صادق خود ره یافت او بخالق

راهی دگر نپیمود جز راه حقّ سبحان

خوشنام علیّ اکبر ثابت به صدق و معنا

این نام نیک بر او گشته به حکم یزدان

چون هاشمی لقب شد در عرصه سیاست

در راه این رسالت بگذشت از سر و جان

در جنگ بعث کافر در جبهه های پیکار

در انهدام دشمن بود او چو شیر غرّان

اسلام را مددکار در خطّ رهبر پیر

نستوه و با لیاقت روشن بنور ایمان

یا رب امانتِ ماست این شیخ پاکدامن

او را بر آرمانش مختار و شاد گردان

باشد امید رهبر در کار مُلک و اسلام

بر نصرتش بیفزا ای کردگار رحمان

غم ریشه کن شود با علم و درایت او

از ملّت شریف و غیور ملک ایران

چشم و امید ملّت بر او بود خدایا

سالم بدار او را یا ربّ بحقّ قرآن

تا حال بوده خندان لبهای او به هر جای

او را ز غصّه و غم یا رب همیشه برهان

مَعروف لطف یزدان با او بود میندیش

در دولتِ منیعش خوشحال باش و خندان