شعر: تو به زخم شهدا، نیک دوا آوردی

s

مقدمت باد مبارک که صفا آوردی

 در دیاری که در آنیم بهار آوردی

 همرهانی که به همراه تو باشند اینجا

یک به یک عرض نمایم که بجا آوردی

آرزوی همگان بود که ببینیم تو را

کار ما سهل نمودی که رجا آوردی

شهر بیجار بود شهر بلند ایران

ما و خوربین تو در اینجا که علا آوردی

شهر ما شهر بزرگان و هنرمندان است

هست دروازه استان ،تو سخا آوردی

غله خیز است و منابع زحد افزون دارد

بهره یابیم کز آن آب و هوا آوردی

تشنه لب زندگی ما به کنار آب است

 امر سد بستن آن کن که بنا آوردی

روح اسلام و تشیّع بود اندر این شهر

تو به زخم شهدا، نیک دوا آوردی

همه در خدمت اسلام بپا می باشیم

در حقیقت به خدا مهر گیا آوردی

ما به یاد رخ رهبر به تو روی آوردیم

هست پیدا که از آن شخص صلا آوردی

روح روحانیت و مهر ولایت داریم

 عرض مطلب بود این بانگ رسا آوردی

هدیه از ما بپذیر ارکه بود جان و متاع

خود مفرمای که این هدیه چرا آوردی

وقت ضیق است و اجازت نبود بیش از این

"خیّرا" بس بنما بهر خدا آوردی

چارده بیت بیاد رخ معصومانست

دار صلوات بپای گوی لقا آوردی

***************************************************

این شعر از پدر یک شهید است، شهیدی بزرگوار: دکتر مصطفی رستم پور دربیست و پنجم مرداد ماه سال 1333در شهرستان بیجار چشم به جهان گشود . پدرش محمد رستم پور از شعرای سرشناس گروس به تعلیم و تربیتش پرداخت و زمینه دانش طلبی اورا با تهیه امکانات تحصیل و تشویق و دلگرمی فراهم ساخت و مادر با ایمان و زحمتکش او با شور و شوق و علاقه وافر به فرزندش از هیچگونه ملاطفت و مهربانی در حق مصطفی ، کوتاهی و دریغ نورزید . پدر و مادر هردو دلبسته پسر و شیفته هوش و ادب و پشتکار ش بودند . از همان آغاز تحصیل ، استعداد و تلاشش را دریافتند و به کمال ذاتی و زیرکی خدادادیش پی بردند و با تشویق و ترغیب روز به روز ،استعداد نهفته اش را از قوه به فعلیت می رساندند.

وقتی پزشک شد و جنگ شروع شد، به جبهه رفت و  در تاریخ 1364/10/11 در جبهه سومار بر اثر مواد شیمیایی مجروح و جهت درمان و مداوا به کشور فرانسه اعزام و تلاشها و پیگیری ها جهت مداوای وی مثمر ثمر واقع نگردید

در تاریخ 1365/11/15 بر اثر عوارض شمیایی در یکی از بیمارستان های شهر پاریس بدرجه رفیع شهادت نایل میگرددو پیکر مطهر ش پس از انتقال به ایران به طرز با شکوهی در میان هزاران نفر تشییع کننده ضمن اجرای مراسم نظامی ، با شور و شوکت کم نظیری و با آهنگ عزای نیروهای مسلح همراه با رژه نیروی هوایی در هاله ای از معنویت و صعود مقام والای انسانی با حضور مقامات دولتی اعم از لشکری و کشوری و توده های انبو ه مردم تهران از بیمارستان فیروزگر به مقصد زادگاهش بیجار تشییع گردید .

پس از انتقال به زادگاهش ، هزاران نفر از شهر و روستا پیرامون جنازه اش اجتماع نمودند و با احترام و عظمت کم نظیری پیکر آن پزشک فرزانه را به سمت گلزار مطهر شهداء تشییع نمودند و با غم و اندوه فراوان در شب جمعه 1365/11/24 به خاک سپردند.مسئولان بیمارستان فیروزگر تهران به پاس خدمات آن شهید ، بخش پنجم جراحی آن بیمارستان را به نام او نامگذاری کردند .

منبع شعر : کتاب پرچین خیال