بخود گفتم حقیقت گوهری تو                    تمام انجمن را سروری تو

  زدیدارت پایان شد صعوبت              کجائی هاشمی با لطف و رحمت

  سرودم من به مشهد چون رسیدی              زاعماق دلم شعری که دیدی

  مرا چون عائله بسیار باشد                        مدام اندیشه ای در کار باشد

  به ارگانها و جبهه ناطقم من                     وفا دارم به شعرم صادقم من

 زشغلم گر بخواهی شوفرم من              تریلی ران ،شب و روز بندرم من

 مرا لطفی بکن تا کی برانم                               منم مُزدُور مردم ناتوانم

 مرا قسطی بده ماشین جونی                          دعاگوی توأم سالم بمانی

 خدایا سربلند اسلام باشد                               رژیم پاینده و خوشنام باشد

  حفاظت کن تو جان هاشمی را                       تو نور دیدگان حیدری را

  مُحمّد شاعرِ صفّار خاموش                      گرفتاری تو را کردم فراموش