سخنرانی
  • صفحه اصلی
  • سخنرانی
  • سخنرانی آیت ا... هاشمی رفسنجانی در مراسم میدان شهدا

سخنرانی آیت ا... هاشمی رفسنجانی در مراسم میدان شهدا

  • پنجشنبه ۳ خرداد ۱۳۵۸

 

بسم‌اللّه‌الرحمن‌الرحیم

اَلْحَمْدُلِلّهِ وَ اَلصَّلوةُ عَلی رَسولِ اللّهِ وَ آلِهِ اَجْمعیüن، «قالَ رَبِّ اْشَرحْ لüی صَدْرüی وَیَسِّرْلüی اَمْرüی وَ احْلُلْ عُقْدَةً مِّنْ لِّسانüی یَفْقَهُوا قَوْلüی[1] »، «یا ایُّهَا الَّذیüنَ

آمَنُوا لاتَتَّخِذُو ابطانَةً مِّنْ دوُنَکُمْ لا یَاْلُونَکُمْ خَبالاً وَّ دُّوا ماعَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضآءُ مِنْ اَفْواهِهِمْ وَ ما تُخْفüی صُدُورُهُمْ اَکْبَرُ قَدْبَیَّنّا لَکُمُ اْلایاتِ اِنْ کُنْتُمْ تَعْقِلُونَ»[2] .

اعتراض به سنایاین اجتماع با شکوه و فوق‌العاده برای اعتراض به اظهارات نا بجای شیوخ آمریکاآمریکا علیه انقلاب اسلامی ما برپا شده است. اگر ما حرفی نمی‌زدیم و به سکوت هم می‌گذراندیم، این اجتماع آنچه را که باید بگوید، گفته است و دنیا، آنچه که باید بفهمد، از این اجتماع می‌فهمد، ولی باز ما می‌گوییم و تکرار می‌کنیم و به دنیا هم وضعیت خودمان را برای چندمین بار اعلام می‌کنیم. نمی‌توانیم اظهارات را که از حلقوم یک صهیونیسم شناخته شده در کلوپ سردمداران استعمار گفته شد، به عنوان یک تصادف و اظهار نظری که متکی به اراده یک شخص یا چند شخص باشد، تلقی کنیم.

آن اظهارات و آن قطعنامه سنای ینگی دنیا و آن عکس‌العملی که روزنامه‌های شناخته شده غرب بعد از آن نشان دادند و پیش از آن زمینه سازی کردند و چیزهایی که بعدآ انتظارش را داریم و چیزهای دیگری که از حلقوم مدعیان مساوات و عدالت در بلوک شرق می‌شنویم، همه این مسائل توطئه‌های حساب شده‌ای است که از پیش انتظار آن را داشتیم، ولی به فضل خدا در مقابل اینها، یک قدم عقب نشینی نخواهیم کرد.

این انقلابی که در کشور شما به وجود آمده است، انقلاب بی‌سابقه‌ای است. در هر جای دنیا، در این دوران اخیر، انقلاب و حرکتی به وجود آمده، پس از مدت کوتاهی به ناچار شکل غربی یا شرقی گرفته و به یکی از دو بلوک ابرقدرت دنیا پیوسته است، اما انقلاب ما انقلابی اصیل است و ریشه در آسمان دارد. به جای زمین، از قرآن مایه می‌گیرد، به جای فکر و ایده و اصالت زمینی همراه اصالت خلقت و جهان آفرینش تضمین شده است و به همین جهت برای بلوک غرب و شرق وحشتزا و خطرناک است. می‌بینید که ما در دوره انقلابمان از هیچ جای دنیا حمایت نمی‌شویم. شوروی، چین، غرب و کشورهای دیگر حمایت درستی از ما نکردند و امروز هم که به قدرت خودمان و به قدرت رهبرمان و به فضل ایدئولوژی و فکرمان پیروز شده‌ایم، مورد حسادت و بغض کسانی واقع شده‌ایم که مثل لاشخور دارند به کشور ما نگاه می‌کنند و حریصانه می‌خواهند از اینجا تغذیه کنند.

دشمنان انقلاباگر می‌بینید ما دشمن داریم، این طبیعت انقلاب است که دشمن‌ساز است. اسلامیاگر می‌بینید در دنیا شکارچی‌ها، همه جا دنبال طاووس می‌گردند و کاری به زاغ و زغن ندارند، علت را باید در خود طاووس جستجو کرد. آنها که انقلاب ما را در همین سه ماه آزمایش کردند، دیدند که نه رنگ شرقی می‌پذیرد و نه رنگ غربی، دیدند به همان اندازه که روی نفت حساب شده، به همان اندازه روی کار هم حساب شده است. دیدند جنوب، شمال، شرق و غرب برای ما فرقی ندارد، «اَللّهُ نورُ السَّمواتِ وَاْلاَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ کَمِشکوةٍ فیüها مِصْباحٌ اَلْمِصْباحُ فüی زُجاجَةٍ الزُّجاجَةُ کَاَنَّها کَوْکَبٌ دُرِّیٌّ یُّوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُّبارَکَةٍ زَیْتُونَةٍ لّا شَرْقِیَّةٍ وَّ لا غَرْبیَّةٍ یَّکادُ زَیْتُها یُضüئُ وَ لَوْ لَوْ تَمْسَسْهُ نارٌ نُّورٌ عَلی نُورٍ یَّهْدی اللّهُ لِنُورِهِ مَنْ یَّشآءُ وَ یَضْرِبُ اللّهُ اْلاَمْثالَ لِلنّاس وَ اللّهُ بکُلِّ شَئٍ عَلüیمٌ»[3] .

ریشه در خلقت و آفرینش دارد و از آسمان  دستور می‌گیرد. به هر حال، ما از پیش هم کاملا آماده بودیم که با این کارشکنی‌ها و این شرایطی که امروز می‌بینیم، مواجه باشیم. بحَمْداللّه موقعی به جنگ ما آمدند و موقعی مخالفت‌ها را شروع می‌کنند که دیگر حنایشان رنگی ندارد.

تهدیدهای دشمندست به ترور زدند، یک نظامی و یک روحانی را کشتند، دیدند ملت متحدتر شد، کار جدیدی آغاز کردند، از ناحیه تبلیغات و خرد کردن اعصاب وارد شدند. این کار هم با این حرکت‌هایی که شما آغاز کرده‌اید، آنها را وادار به عقب نشینی می‌کند، رهبر عظیم‌الشأن و حساس و بیدار ما همان طوری که در فرصت‌های مختلف بهترین ضربه‌ها را نواخت، این بار هم به محض اینکه شیوخ آمریکا آن عربده را کشیدند، با همان لحن ساده و جالب که از شهرستان خمین لهجه می‌گیرد، با نهایت آرامش فرمود: رفاقت آمریکا را می‌خواهیم چه کنیم؟ اگر گرگ تهدید می‌کند که می‌خواهد رابطه‌اش را با بره و گوسفند و میش قطع کند، وحشتی ایجاد نمی‌کند. ما تا به حال از رابطه با شما طرفی بسته‌ایم که امروز ببندیم. شما تا با ما رابطه دارید، نفت می‌برید و و مواد گران قیمت و مغزها و فکرها و ثروت ما را می‌برید. وسایل و ابزاری را برای ما می‌فرستید که هیچ وقت در تاریخ ما، به درد ما نخورده است. میلیاردها دلار وسایل نظامی برای ما فرستادید که خیال می‌کردیم در بیرون مرزها به درد ما می‌خورد و نخورد و نخواهد خورد. کارشناس و سکس می‌فرستید.

نمی‌خواهیم حالت هجوم بگیریم. نمی‌خواهیم روابط اجتماعی و نظام دنیایی را به هم بزنیم و مزاحم نظام جهان شویم. اما خودتان هستید که پیشقدم شده‌اید و خیال کرده‌اید ما به بیست و هفت سال پیش برگشته‌ایم و می‌شود تهدید کرد که بایکوت می‌کنیم و چه می‌کنیم. دیگر مردم ایران از شما نمی‌ترسد، دو، سه ماه، نفت ما قطع شد، اروپا و آمریکا سرد شد و امروز صفوف بنزین شما، شاهد پیروزی ماست. شما برای گران شدن ده سنت قیمت نفت در مذاکرات اوپک چقدر تلاش می‌کردید و می‌گفتید اقتصاد دنیا راکد می‌شود. با اعتصاب ما و بستن شیرهای نفت ایران در ظرف چند ماه، چندین دلار به قیمت نفت در دنیا اضافه شد و ملت‌های محروم تا حدودی به حقشان رسیدند. چه شد؟ چرا ده سنت می‌توانست اقتصاد دنیا را فلج کند و چندین دلار کاری نمی‌کند؟

تجربه، خلاف تهدیدهای شما را ثابت کرده است. چه کاری از دستتان برمی‌آمد که به سر ما بیاورید و نیاوردید؟ تا روز آخری که محمدرضای منفور در ایران بود، با همه قدرتتان از او دفاع کردید، شما مسؤول قتل عام هفده شهریور هستید، شما مسؤول قتل هزاران شهید در ایران هستید. ماه‌ها و سال‌ها در زندان‌ها شکنجه‌ها را تحمل کرده‌ایم و مسؤول آن شما هستید. شما مسؤول فقر و نکبت مردم ایران و خاورمیانه هستید و در عین حال تهدید می‌کنید؟

کاری که از دستتان آمده، کرده‌اید، البته باز هم می‌کنید، یقینآ می‌کنید. ولی دیگر اثر ندارد. این نقابی که به اسم حقوق بشر به صورتتان کشیده‌اید، دیگر قدرت پوشیدن چهره کریه و منفور شما را ندارد. آن چهره از پشت ده نقاب هم خودش را نشان می‌دهد، اگر این حرف را کسی دیگر در آمریکا می‌گفت، ممکن بود قدری اثر کند. یک صهیونیستی که در همه عمرش با همه وجودش از دولت غاصبی مثل اسرائیل حمایت کرده است و هزاران جوان فلسطینی را در شکنجه‌گاه‌های اسرائیل با خون و بدبختی گرفتار کرده است، دم از حقوق بشر بزند! چه کسی باور می‌کند؟ چه حقوق بشری؟

ژست دموکراسیتا این اسرائیل در خاورمیانه هست، هر وقت دم از حقوق بشر بزنید، مردم دشمن می‌فهمند دروغ می‌گویید، تا سه میلیون آواره فلسطینی در زیر چادرها با بدبختی زندگی می‌کنند و از فرهنگ و نان و آب و تمدن محرومند و شما مسؤول مستقیم آن هستید، دم از حقوق بشر زدن حماقت است. کسی باور نمی‌کند.

شما اگر می‌خواستید از حقوق بشر دم بزنید، آن روزی می‌بایست دم می‌زدید که تروریست‌های سفّاک اسرائیل جنایت می‌کردند و هنوز می‌کنند. امروز رهبرشان بگین به آمریکا می‌آید و شما برای او جام صلح سر می‌کشید. آن روزی که در قریه دیریاسین فلسطین وارد شدند و تمام مردم را جمع کردند، بچه‌ها را وسط میدان قرار دادند و پدر و مادرها را دور اینها دایره‌وار به صف قرار دادند و بنزین و نفت را روی سر بچه‌های وسط میدان ریختند و سربازهای هاگانا و تروریست‌های خطرناک صهیون اطراف اینها و بین پدر و مادرها یک دایره کشیدند و بچه‌های مسلمان فلسطین را جلوی چشم پدر و مادرشان به آتش کشیدند، اینها فرار می‌کردند و آنها به رگبار می‌بستند و آنها گریه می‌کردند. این صحنه را تمام دنیا دید و دانست. شیوخ آمریکا، شما آن روز کجا بودید؟ حقوق بشر آن روز نبود؟ رهبر هاگانا امروز مرد ایده‌آل شماست؟

چرا دم از حقوق بشر می‌زنید؟ شما که در انقلاب شیلی بعد از پیروزی مردم ده‌ها هزار انسان را به خون کشیدید، شما که دستتان به خون مردم در رودزیا و آفریقای جنوبی و ویتنام و سراسر دنیا آلوده است. این حرف‌ها امروز خریدار ندارد. باید عمل کنید، البته حقوق بشر محترم است، ما به حقوق بشر احترام می‌گذاریم و امیدواریم خودمان مجری حقوق بشر در منطقه باشیم، ولی این نقاب چهره شما کارساز نمی‌شود، این حرف را باید کسی بزند که از چنگال و دندانش خون بشر نریزد، این حرف مال شما نیست. آن هم کجا؟

این حقوق بشر را جاهای دیگر مطرح کنید، چرا در ایران؟ ملتی که ده‌ها سال زجر کشیده و خون و شهید داده است، ملتی که هنوز خون شهدایش بر در و دیوار کشورش پیداست. ایتام و مادران جوان مرده و خانواده‌های عزادار در سراسر کشور هستند. هنوز بیمارستان‌های ما مملو از تیرخورده‌های طاغوت است. ملتی با این شرایط، اگر صد نفر قاتل را کشت و اعدام کرد، استحقاق این همه حمله را دارد، نانجیب‌ها! واقعآ شرم‌آور است، چرا این قدر روزنامه نویس و ارباب مطبوعات در دنیا بی‌انصاف باشند؟ چه می‌گویند؟ حقوق بشر برای مردمی که این همه کشته دادند و این همه صدمه دیدند و هنوز هم شما دست از سرشان برنمی‌دارید، معنا ندارد. شما را به خدا، الان در جنوب لبنان، چه می‌کنید؟

من در جنوب لبنان آثار بمب‌های خوشه‌ای را که آمریکا به اسرائیل هدیه کرده و منفجر شد، دیدم، یک بمب که منفجر می‌شود، پانصد، ششصد نفر آدم را نابود می‌کند. بی‌انصاف! همان یک عدد بمب، به اندازه همه این سه ماه مجازات‌های ما تلفات داشته است، شما چه می‌گویید؟ چرا؟ با چه کسی طرف هستید؟ چطوری می‌خواهید افکار مردم را گول بزنید؟

سوء استفادهمن به روزنامه‌های خودمان هم می‌گویم، شما مصاحبه کوچکی که یک ازآزادینفر در ایران کرد و خودش هم بعد تکذیب کرد و گفت چنین چیزی نگفتم که باید به محکومانمان آب و نان بدهیم. خودش گفت من نگفتم، در دنیا چقدر روی آن سر و صدا به راه انداختید! ولی این همه سخنرانی را که به نفع بشر و حقوق بشر می‌کنیم، اصلا نمی‌بینید، اینها رذالت است، آزادی نیست، اینها استفاده از آزادی نیست، اینها فریبکاری و خیانت به یک ملت است، آن طرف قضیه هم همین طور، شما می‌بینید، امروز چه بلوایی در کشور ما راه می‌اندازند! و غیرمنصفانه شعار از دست رفتن آزادی می‌دهند و اخطار به خفقان و دیکتاتوری می‌کنند و با کنایه به رهبر عظیم‌الشأنی که همه را از نکبت نجات داد، حمله می‌کنند. این بی‌انصافی نیست؟

آزادی بسیار مقدس است و ما به خاطر آزادی مبارزه می‌کردیم، ولی این نقاب را به چهره‌هایتان کشیدید تا این انقلاب را با این نقاب بدنام کنید، کجای دنیا آزادتر از این کشور است؟ نمونه آن را در سوئیس هم نمی‌بینید، نمونه‌اش را هیچ جای دنیا که مدعی آزادی هستند، نمی‌بینید. باز هم صدای پای فاشیسم به گوش شما می‌رسد.

«لااله‌الااللّه» صحبت‌هایی در مدرسه فیضیه کردم که دیدید چقدر تحریف کردند! من با صراحت اعلام می‌کنم که نگفتم چپی‌ها مسؤول خون استاد مطهری هستند. من گفتم توطئه‌های شرق و غرب، یکی از حلقه‌هایش را نشان داد و حلقه‌های دیگرش را بعد می‌گوییم، از چپ و راست افراطی انتقاد کردم و دیدید که چطور هیاهو راه انداختند! ولی ما نمی‌خواهیم کش بدهیم و دنبال مطلب را بگیریم، اخطار بود.

سوء استفاده از آزادی همین است، به هر حال همیشه در دنیا این بود. ببینید این روش فریبکارانه مال مردم استعمارگر و حقه‌باز است که یک نقاب مقدس می‌سازند و روی چهره کریه و کثیف خود می‌گذارند، بدی‌ها و کجی‌ها را در لفافه‌های خوش نما عرضه می‌کنند.

ادعای دروغینحقوق بشر، قیافه ضدانقلاب را می‌پوشاند، آزادی، قیافه خشونت را حقوق بشرمی‌پوشاند و استعمار همیشه این طور بود. اصولا کلمه استعمار یعنی تلاش کردن برای آبادی و عمران. این کلمه را انتخاب کردند، چون کلمه فریبایی است. با این نقاب هر جا که رفته‌اند، آبادی‌ها را خراب کرده‌اند و ملت‌ها را به بدبختی کشانده‌اند، ببینید، به عنوان حقوق بشر و مساوات چه می‌کنند؟

آنهایی که این حرف‌ها را می‌زنند، امروز در اریتره چه می‌گذرد؟ کسانی که مدعی عدالت هستند و برای نجات محرومان قیام می‌کنند و مرزها را شکسته‌اند و انترناسیونالیسم بین‌المللی درست کرده‌اند و از امپریالیسم کارگری در همه جا حمایت می‌کنند، کارگران اریتره از دست آنها، چه می‌کشند؟ آن بمب‌هایی که به سر مردمان مبارز اریتره می‌ریزند، از کجا می‌آید؟ از اتیوپی؟ اتیوپی از کجا می‌آورد؟ از شوروی. در سومالی مردمان اوگاندا که ده‌ها سال مبارزه کردند و نود و پنج درصد خاکشان را آزاد کردند، اینها از کجا آمدند و اینها را سرکوب کردند و به خاک و خون کشیدند؟

می‌خواهم بگویم انقلاب‌ها و ادعاها، موقعی ارزش دارد که تا آخر در خط خودش حرکت کند، ما چنین چیزی می‌خواهیم، مدعیان دروغگو بالاخره تضاد و تناقضشان برملا می‌شود، ده سال پیش در پراک چه کردند؟ ملتی را که می‌خواست آزاد زندگی کند، سرکوب کردند.

امروز در این جلسه طرف ما استعمارگران غرب، مدعیان حقوق بشر و دزدان و غارتگرانی هستند که می‌بینید. اینجا دیگر مثل گذشته نمی‌شود از مردم بار و سواری کشید و مردم را استثمار و استعمار کرد. با این نقاب جدید و با این شعار جدید به جنگ مردم آمده‌اند و هیاهو راه انداخته‌اند.

هشدار به برای چندمین بار به دنیا اعلام می‌کنیم، ملت ایران که انقلابش را شروع کرد، دشمنان انقلاباز غرب و شرق توقع حمایت ندارد. حداکثر حمایتی که شما می‌توانید بکنید، این است که شرتان را از سر ما کوتاه کنید. «مرا به خیر تو امید نیست. شر مرسان»، این واقعآ حرف ما است، ما قربانیان خود شما هستیم، قربانیان تجاوزات شما هستیم و می‌دانیم که شما به این آسانی دست از سر ما برنمی‌دارید، اما آن چیزی که برای ما ارزش دارد و آن چیزی که پشتوانه راه ماست و آن چیزی که می‌تواند بالاخره ما را نجات بدهد، فکر و ایدئولوژی ما و رهبری قاطع و وحدت کلمه ماست.

امروز و فردا ملت ایران به آمریکا و دنیای غرب و شرق و دیگران نشان می‌دهند که به این آسانی هم نمی‌شود انقلاب ملتی را که این طور انقلاب کرده است و در دوره انقلابش یک سر سوزن از شرق و غرب نگرفته و همیشه نیش زدند، ملتی که روی پای خود ایستاد، این مردم را به آسانی نمی‌توان از پا درآورد و به شما برادران عزیز و همه مردم ایران و دوستان دیگر اخطار می‌کنیم، فکر نکنید مبارزه تمام شده، می‌بینید دنیا چه جور است!

می‌بینید، اینها هنوز هم قطع امید نکرده‌اند، اینها هنوز هم به امید ذخایر ما هستند، اینها هنوز هم خواب برگشتن به ایران را می‌بینند، اینها هنوز هم به فکر استفاده از لذات ایران هستند، اینها هنوز هم می‌خواهند اروپا و آمریکا و شرق و غرب را با نفت و گاز ارزان گرم کنند و هنوز هم می‌خواهند انرژی حرکت صنعت خودشان را مجانی از ما بگیرند، این امید را هنوز دارند، سه ماه خیلی نیست، شما اگر این طور با مسأله برخورد کنید و خطر را آن طور که هست، ارزیابی کنید، آمادگی خودتان را برای ادامه انقلاب بیشتر و توقعات عجولانه را کم می‌کنید و آلت دست دشمنان داخلی و خارجی نمی‌شوید. امروز مثلثی در کشور ما تشکیل شد و عّمال ساواک، ارتجاع راست و چپ علیه ما توطئه می‌کنند و نمونه‌هایش را در گنبد، سنندج، خوزستان، لرستان و تهران می‌بینید.

در چنین شرایطی لااقل حالت آمادگی و بیدارباش خودتان را حفظ کنید، لزوم بیداریآماده و امیدوار باشید، امید داشته باشید که کاری نمی‌توانند بکنند. در عین انقلابیونحال اتکای شما به خودتان باشد، نه به جای دیگر.

یادتان هست در دوره انقلاب چطور همان موقعی که ما در خیابان‌ها شهید می‌دادیم، از آن طرف شرق، از چین بلند شدند و آمدند از روی کشته‌های ما عبور کردند و وارد کاخ نیاوران شدند و شراب نوشیدند و جشن گرفتند؟ یادتان هست. سردمدار شعار حقوق بشر با چندین هواپیما و همراه آمد و همه ارباب جراید دنیا را با خود آورد؟ همان موقعی که بچه‌ها و جوانان ما، در زندان اوین زیر شکنجه بودند، کنار گوش آنها در کاخ سعدآباد که چند متر بیشتر فاصله ندارد، نشستند و جشن گرفتند و ما از تلویزیون، جلسه جشن آنها را مشاهده کردیم؟

کارتر کنار فرح می‌نشیند و شاه کنار آن یکی، کسی در آن شرایط اعلام حقوق بشر می‌کرد؟! امروز که ملتی با آن همه مرارت به اینجا رسید و به این موقعیت رسید و مزاحمتی برای دنیا ندارد و کاری به منافع مشروع دنیا ندارد و فقط به منافع غیر مشروع دنیا در ایران حمله می‌کند، این طور ناجوانمردانه برخورد می‌کنند.

به کسانی که در ایران متهم هستند، این اخطار را می‌کنم، به شما می‌گویم آقایان، این آقایان دوست شما نیستند، اینها اصلا دوستی سرشان نمی‌شود، اینها اصلا صداقت سرشان نمی‌شود، یادتان هست، شاه که دید در خطر افتاد، هویدا و نصیری و تمام بازوهای خود را گرفت و به زندان انداخت. استعمارگران با دوستان خودشان این گونه رفتار می‌کنند. الان دارند برای شما یقه درانی می‌کنند.

اصلا به ضرر شما است، انقلاب ما یک انقلاب انتقام جویانه نیست. آن روزی که احساس کنیم، کشور امن است و توطئه‌ها و جنایت‌ها نمی‌تواند مردم را تهدید کند، آن روز می‌توانیم از بسیاری از گناه‌ها بگذریم، اما همین ارباب‌های شما نمی‌گذارند آن حالت پیش بیاید، وقتی که شیوخ آمریکا برای شما نوحه سرایی می‌کنند، ما این را ساده تلقی می‌کنیم، این جریانی از یک مجموعه است، اردشیر زاهدی شعار می‌دهد و تحصن می‌کند و نیروهای مخرب را به خیابان می‌کشد و از آن طرف بلند گوهای دنیا و روزنامه‌هایی که تا دیروز چهره آزادی‌خواهی نشان داده بودند، خرده‌گیری و سمپاشی می‌کنند. مجموعه اینها طبیعی است که رهبری انقلاب را متوجه کنند که به این آسانی نمی‌شود اعتماد کرد و باید آماده‌تر بود. بنابراین، این نوحه‌سرایی‌های دروغ نه به نفع متهمین، نه به نفع ارباب، نه به نفع مردم و نه به نفع حقوق بشر است. چهره حقوق بشر را هم کریه کرده است.

خطر انقلاب اسلامیاساس مطلب این است، انقلابی که شروع شده و در ایران دارد رشد می‌کند، برای دشمنچون ریشه غربی و شرقی ندارد و مستقل است، همه ابرقدرت‌ها و بلوک‌بندی‌های دنیا را بریده، اینها احساس می‌کنند، یک جریان جدید دارد در دنیا رشد می‌کند و تجربه می‌شود که اگر این جریان محقق و تثبیت شود، چون مکتب است، پایه مکتبی اصیل دارد، خطر آن از مجموعه جهان سوم که امروز به صورت غیرمتعهدها در آمده‌اند، بیشتر است.

همین الان آثار آن را در دنیا می‌بینند، وقتی که می‌بینند در مراکش عکس‌های رهبر عظیم‌الشأن ما، آیت الله‌العظمی امام خمینی، (صلوات حاضرین) در و دیوار را زینت داده، وقتی که می‌بینند در عربستان سعودی به نفع رهبر ما شعار می‌دهند، وقتی که می‌بینند مردم اندونزی، که آن طرف شرق در خاور دور و در جزیره‌های اقیانوس آرام زندگی می‌کنند، عکس‌های رهبر ما را به عنوان محرک مردم به کار می‌برند، وقتی دنیای عرب و اسلام که هشتصد میلیون مسلمان دارد، به ایران نگاه می‌کند، وقتی مسلمانان شوروی در بیخ گوش ما احساس می‌کنند که مکتبشان می‌تواند در آینده مایه حرکتشان شود، وقتی که ملت قهرمان افغانستان جان گرفت، اینها وحشت می‌کنند. پس این جریان مهم است، مسؤولیت ما به همان اندازه مهم و خطراتش هم به همان اندازه سنگین است.

آماده انجام دادن کارها و فداکاری کردن باشید و از این نق نق دنیا نترسید و بدانید آن جهانی که اسلام می‌سازد، آن روزی که به دروازه‌اش برسیم ـ نه مثل دروازه تمدنی که به ما وعده می‌دادند ـ همه حرف‌ها، ادعاها و تحریکات خاتمه پیدا خواهند کرد.

            والسلام علیکم و رحمة اللّه برکاته

[1] ـ سوره طه(20)، آیات 25 تا  28

[2] ـ سوره آل عمران(3)، آیه  118

[3] ـ سوره نور(24)، آیه  35