«اَلْحَمْدُالِلّهِ ربِّ الْعالَمین وَ اَلصَّلوةُ وَالسَّلامِ عَلی رَسولِ اللّهِ آلِهِ أَجْمَعیüنْ»

وقتی که نگاه می‌کنیم، برنده شماها هستید. هیچ چیزی در این جهان زیر این آسمان و روی این کره خاکی برای یک انسان، برای خودش حالا بهتر نیست که در راه هدفش و برای خدا جانش را از دست بدهد و به مقام شهادت برسد.

ما توی آثار خیلی گشتیم، روایات را دقّت کردیم هیچ چیز بهتر از این نیست. چون کسی که با این خصوصیات یعنی حرکت برای خدا باشد و برای خدا یک اقدامی بکند که در آن راه شهید بشود، کسی که این طوری از دنیا برود بدون حساب و بدون معطلی به طرف بزم الهی پرواز می‌کند، در حالی که دیگران با سالها عبادت، سالها مرارت و با خیلی چیزها بعد از مرگ و با حساب و کتاب و اینها به‌این مقام برسند.

منزلت شهدااینها از همان قتل‌گاهشان، از همان سنگرشان همان‌جائی که روی زمین درروایاتافتادند از آنجا پرواز می‌کنند و می‌روند. بعضی از روایات دارد که ملائکه‌های الهی مأمورند به محض اینکه شهید به زمین می‌افتد، حالا ما نمی‌دانیم آن بال و پر ملائکه چطوری است و چگونه است، آنها بال و پر خودشان را زیر جسم شهید می‌گیرند تا به زمین اصابت نکند و خونش نریزد و اینها معنوی است. ما صورت ظاهر را به‌شکل دیگری تصور می‌کنیم و بعد ملائکه همراه این شهید و همراه روح این شهید می‌روند و با هم پرواز می‌کنند به ملکوت الهی و آنجا ملائکه و مقربین منتظر اینها هستند.

اینها این‌قدر پیش خداوند عزیزند که به اینها حق شفاعت می‌دهند. کسانی که حق شفاعت دارند؛ شهدا و انبیاء و اولیاء هستند. شفاعت دارند.

شفاعت بعضی ازشهدا هم حق شفاعت دارند، حال این شفاعت معنای ظاهریش انسانهادرقیامت]آنچه[ که ما می‌فهمیم مثلاً در قیامت با آبروی آنها عده‌ای از انسانها]ی[ بخاطرشهدادیگر را خداوند می‌آمرزد و توی بهشت می‌برد، یک معنای استدلالی منطقی‌اش شاید این باشد که خون اینها، یاد اینها و راه اینها وسیله می‌شود برای اینکه دیگران به سعادت برسند و بروند به بهشت، یکی دو نوع شفاعت متصور است.

هدایت عده کثیریخدا می‌داند چه مقدار از بچه‌های ما در همین دوره به خاطر خون شهدای ما ازانسانهابه‌خاطرهدایت شدند. خدا می‌داند در آینده چه مقدار در تاریخ ما، توی نسل‌های آینده خون شهداما از قلب‌های اینها، از وصیت‌نامه‌های اینها، از حرف‌های اینها و از خاطره‌های جنگ اینها، چقدر آدم هدایت می‌شود. راه خیلی با ارزشی است که اینها رفتند. برای خودشان هیچی بهتر از این نیست آنچه اتفاق افتاده برای خودشان.

البته مادر یا همسر، پدر، برادر و خواهر دوری یک چنین فردی برایشان سنگین است، ولی اگر حساب بکنند که کجا فرستاده‌اند بچه‌شان را و کجا رفته عزیزشان، آن موقع از صمیم دل راضی می‌شوند. خوب آدم خیلی آنها را می‌خواهد بالاخره روزی هم این وصال اتفاق می‌افتد. خیلی بعید است که کسی پیش خداوند آن قدر عزیز باشد و از آبروی خودش پیش خدا استفاده نکند برای آمرزش پدرش یا مادرش یا همسرش یا بستگان دیگرش. یک آیه‌ای در قرآن داریم، در جاهایی که خداوند می‌خواهد اهل بهشت را (تصویر) کند می‌فرماید اَلْحَقنا بهِم ذُریِّتهَمِ وَ ما اَلتَناهُم مِنْ عَمَلِهم مِنْ شَیء[1]  برای اینکه  

نعمت‌شان را خوب کامل کنیم در بهشت چیزی از اینها کم نمی‌کنیم، یعنی خداوند معامله نمی‌کند مثلاً این مقدار از ثواب شما را می‌دهیم به پدر یا مادر یا فرزندت که اینها بیایند، بلکه می‌گوید بدون اینکه از او چیزی کم بشود، بستگانش را می‌برند در بهشت تا جمعشان را کامل بکنند. بنابراین شماها که یک شهید پیش خداوند دارید، بهترین سرمایه را گذاشته‌اید و بهترین جا را گرفته‌اید.

ادامه دادننقطه مهم مخصوصاً برای بچه‌ها که حالا دارند رشد می‌کنند، بحمدلله این راه شهدافرزندان یک شمع و چراغ و نورافکن خوبی دارند برای جامعه می‌شوند. همین که اینها توی یک اجتماع می‌آیند، گروهی با هم سرود می‌خوانند، مهیج و الهام‌بخش می‌خوانند، آنهایی که توی خانه شهید ندارند و اینها را می‌بینند تحقیقاً حالشان عوض می‌شود، تحقیقاً یک نوری از هدایت در ذهنشان روشن می‌شود. ما خودمان این حالت را داریم، یعنی وقتی ما این بچه‌ها را می‌بینیم حالمان عوض می‌شود، طبعاً دیگران هم مثل ما هستند. چیز دیگری که مهم است برای شماها، این است که راه شهیدتان را فراموش نکنید. یعنی رابطه‌ای که ما را وصل می‌کند به شهدایمان، همین رابطه قوم و خویشی فقط نیست، این هست اما به‌شرطی این رابطه باقی می‌ماند که رابطه روانی و روحی هم باقی بماند.

شهید یک حقیقتیعنی، وقتی شهید برادرش را، مادرش را و بستگانش را در راه خودش ببیند، همیشه زندهوفادار خودش ببیند، رابطه حفظ خواهد شد.  شما باید احترام آرمان شهیدتان را حفظ کنید، یعنی مردم توی شماها، توی رفتار شما، توی حرف‌های شما و برخورد شماها شهیدتان را می‌بینند روح شهید هم حضور دارد ما از آیات قرآن این را می‌فهمیم در سوره آل عمران آیاتی است که نشان می‌دهد شهید رابطه دارد با خانواده خودش و از حوادثی که براینها می‌گذرد، یا خوشحال می‌شود و غمگین می‌شود از آنچه که اتفاق می‌افتد.

بنابراین شما این‌طوری فکر کنید که شهیدتان بالای سرشما می‌آید. مطلع است از حرکات شما، در نگرانی است که خدای ناکرده برای شما حالت نادرستی پیش بیاید که خوشحال نمی‌شود. اگر از شما صلاح و خوبی ببیند اخلاق خوب ببیند، راه خوب ببیند، عمل خوب ببیند، مخصوصاً بچه‌هایشان را اگر آنها را توی راه خودشان ببیند از کسانی که این بچه را در مسیر آنها قرار می‌دهند، خیلی ممنون می‌شوند و دعا می‌کنند.

استفاده از بنابراین این رابطه معنوی خودتان را با شهیدتان حفظ بکنید. اگر آثاری اینها یادداشت‌هادارند، وصیت‌نامه‌ای، اگر حرفی زدند، اگر موقع رفتن چیزی گفتند، اگر در خانه ووصیت‌نامه‌هاییک حرکات با ارزش داشتند از بچگی، از بزرگی، در موقع کار اینها را حفظ بجامانده ازکنید، ثبت کنید، به بچه‌هایشان بگویید، توی خانه‌تان نگهدارید، اینها را تابلو شهدابه عنوانکنید، نوشته یادداشت کنید، عکس‌های اینها را آثار اینها را و چیزهائی که آثارفرهنگیمی‌تواند ارزش فرهنگی داشته باشد، اینها را نگه دارید ما حالا این قدر شهید داریم، از بس در جامعه ما شهید هست، گاهی از عظمت این موجودات در روحیه خودمان غفلت می‌کنیم قدیم‌ها شهید که خیلی نبوده است مثلاً یکی که شهیـد می‌شده است خـانواده‌هایشان را شهید زاده قبول می‌کردند. چند نسل اجر شهدا برایاینها افتخار می‌کنند یعنی حالا اینها می‌گفتند شهید اول و شهید دوم و شهید خانواده‌هایشانسوم و اینها الان بعد از مدتها، قرنها گذشته هنوز بچه‌های اینها به عنوان شهیدزاده در دنیا افتخار در خودشان هست، چرا ما بچه‌هایمان این طور نباشد؟ حال زیاد هستند، خوب بهتر است که زیاد باشند کم که نباید بکنیم از اجر اینها، بنابراین شما خانواده‌تان را به عنوان خانواده شهید اگر این آرم را حفظ بکنید، این خانواده همیشه با این آرم محفوظ است.

بچه‌هایی که مثلاً نسل‌های بعدی هم بدانند منتسب می‌شوند به شهیدی که در مرز برای دفاع وطنش و برای دفاع دینش شهید شده، خاطره‌اش را هم بداند این بچه الهام را می‌گیرد و دائماً بیمه شده است.

بچه‌هایتان را بیمه کرده‌اند، خانواده‌تان را معزز کردند، اینها هم دنیا برای شما درست کردند هم آخرت درست کردند، بله خود جدایی هم یک اندوهی دارد این اندوه هم اجر دارد. لحظات صبر یک مادر، لحظات صبر یک همسر یک خواهر یک پدر یک فرزند در فراق شوهرش یا بقیه بستگانش لحظه لحظه‌اش ارزش است.

قدرشناسی ملت ویعنی دائماً دارید نامه عملتان را تقویت می‌کنید ملت، مردم و مسئولین مسئولین ازهم در مقابل شما یک وظایفی دارند. حالا انجام می‌دهند یا انجام خانواده‌های شهدانمی‌دهند، اگر انجام بدهند باز خودشان وظیفه‌شان را انجام داده‌اند و اگر انجام وجانبازانندهند شما هیچ‌وقت از این مسئله نگران نباشید، خداوند اجر شما را حفظ می‌کند. البته مردم ما مردم قدردانی هستند، قدر شناسند مسئولان غیر از این نمی‌توانند باشند. من فرض می‌کنم که آنها نمک شناسی کنند. اگر در یک مواردی کوتاهی بشود و ببینید به حقتان درست نمی‌رسند در این موارد شما از خدا بخواهید که می‌خواهید، شما همین‌طور هم هستید.

 عزیزان جانباز همه این حرف‌هایی که ما زدیم برای شما هم هست، شما سلامتی‌تان را و بهترین دوران زندگیتان را دادید. همراهان شما هم سن‌های شما الان سالمند و شما قطعه‌ای از وجودتان را تقدیم خدا کردید ملالتی که می‌کشید و رنجی که می‌برید، برای لحظات زندگی خودتان شما چیز زیادی دارید، اینها انبوه می‌شود در نامه عمل شما و شما یک مجموعه بسیار ارزشمندی را می‌بینید. خداوند در قرآن می‌فرماید ما یک مثقال ذره‌ای یعنی کوچکترین جسمی که بشود وجود داشته باشد از عمل و افکار کسی را ضایع نمی‌کنیم، شما هیچی از دست نداده‌اید یعنی غیر از اینکه پا ندارید و یا دست ندارید به جای این خدا می‌داند چه مقدار ثواب و عظمت دارید بدست می‌آورید.

اگر انسان بداند در مقابل مسیر در مصائب چی دستش می‌آید، همیشه برای خودش مصیبت می‌خواهد، مصیبت در راه خدا نه هر مصیبتی.

همین حالت ممکن است برای کسی مثلاً با ماشین تصادف کرده باشد اتفاق بیفتد، او هم البته صبرش اگر صبر بکند ثواب دارد، برای خودش سازنده است اما کسی که در راه خدا با حساب رفته پایش را چشمش را سلامتی‌اش را از دست داده است، اگر بداند که چه مقدار برای او دارند می‌نویسند، آرزو می‌کند کاش چیز دیگری هم داشتیم از دست می‌دادیم و بیشتر به این چیزها می‌رسیدیم. جوار الهی آن قدر وسیع است که ماها هر چقدر فریضه‌ای داشته باشیم ابعاد آن سعادت را نمی‌توانیم بفهمیم که چقدر وسیع است و همگانی است.

به هر حال ما از اینکه عزیزانمان را نداریم بین خودمان متأثریم، ولی از اینکه خون آنها و راه آنها مایه هدایت و راهنمایی ملت‌مان می‌شود و یادگارهای این ایثارها و فداکاریها اینها هستند خدا را شاکریم. ان‌شاءالله شماها در جوار رحمت‌الهی می‌رسید به مقاماتی که خداوند برای شما تقدیر کرده و من امیدوارم که این فرزندان نو نهالان شهدای ما بتوانند جای پدرهایشان را به خوبی پر بکنند و طرفداران خوبی برای قرآن و اسلام باشند.

            والسلام علیکم و رحمة‌الله و برکاته

[1] - سوره طور، آیه :21 کسانی که خدا ایمان آوردند و فرزندانشان در اعمال، پیرویشان کردند، فرزندانشان را به آنهاملحق می‌کنیم و از پاداش عملشان هیچ نمی‌کاهیم.