سخنرانی
  • صفحه اصلی
  • سخنرانی
  • سخنرانی آیت ا... هاشمی رفسنجانی در جمع خانواده‌های شهدا و اسرای استان خراسان

سخنرانی آیت ا... هاشمی رفسنجانی در جمع خانواده‌های شهدا و اسرای استان خراسان

  • پنجشنبه ۲۸ مهر ۱۳۶۷

 

«اَلْحَمْدُالِلّهِ ربِّ الْعالَمین وَ اَلصَّلوةُ وَالسَّلامِ عَلی رَسولِ اللّهِ آلِهِ أَجْمَعیüنْ»

برنامه زیارت امامخیلی خوش آمدید و مجلس شورای اسلامی را شما بزرگواران مزین فرمودید، اینکه فرمودید وسیله زیارت امام را فراهم کنم، این برنامه ]را[ بنیاد شهید به نوبت برای خانواده‌های شهدا، برای ]دیدار[ حضرت امام تنظیم می‌کند حالا ممکن است دیر یا زود بشود و در نوبت معطل بشوید.

شما خودتان هم راضی نیستید، چون سراسر کشور و همه خانواده‌های شهدا پیش امام مساوی هستند و بچه‌های امام هستند، بنابراین راضی نباشید که نوبت‌ها به هم بخورد و ان‌شاءالله بگذارید با همان نظم خودش انجام بشود. آن هم درست نیست که من بیایم وسط و دخالت کنم که نوبت را بهم بزنم و معنای این، این است که اگر بناست از آذربایجان بیایند، نوبت را به شما بدهیم و این نمی‌شود، اینکه عذر مرا بپذیرید.

پلی به سوی خدامجلس خانه خود شماست و ما خدمتگزاران شما هستیم و از زیارت خانواده‌های شهدا یک حالت دوگانگی در خودم احساس می‌کنم، وقتی که با شماها برخورد می‌کنم از یک طرف می‌بینم با گروهی از بهترین بندگان خدا ملاقات می‌کنم و این افتخار بزرگی است که تحقیقاً و قاعدتاً اکثریت شماها جزء بندگان خوب خدا هستید، چون تیپ شماها نشان می‌دهد که از چه قشرهای جامعه هستید، ما شهدایمان را هم می‌شناسیم که اکثراً از خانواده‌های زحمت‌کش و متدین و مخلص و مرید امام و انقلاب هستند که کم اتفاق می‌افتد در خانواده‌ایی این خاصیّت‌ها نباشد و فرزند آنها به مقام شهادت راه پیدا کند، حالا اگر فرض هم بکنیم یک خانواده‌ایی یک جایی یک اشکالاتی داشته در سایه شهادت فرزندانشان و در سایه اسارت و مفقود شدن فرزندانشان آن اشکالات رفع می‌شود و اثر آن شهادت‌ها خانواده را می‌سازد، یعنی خانواده‌ایی که احساس می‌کند یک فرزندی و شوهرش و یا کسی را در راه خداوند داده و پیش خداوند یک ودیعه‌ایی این جوری دارد، همین حالت برای او سازنده است و این برای او پلی به سوی خدا می‌شود و اگر اشکالاتی هم در زندگیش باشد، کم‌کم برطرف می‌شود و لذا ما فکر می‌کنیم که شهدا و کسانی که در جنگ به نحوی قربانی دادند و سرمایه‌گذاری کردند حالا یا اسیر دارند یا مفقود دارند یا معلول دارند و یا شهید دارند به تفاوت درجات اینها تحت تأثیر این قربانی که دادند و این فداکاری که کردند قرار می‌گیرند و روز به روز نورانی‌تر می‌شوند و به خداوند نزدیک‌تر می‌شوند.

ما امروز در کشورمان یک جریانی داریم به نام خانواده‌های این عزیزانمان که این خانواده‌ها رکن اصلی توده انقلابی ما و وفاداران جامعه انقلابی‌مان هستند و اینها کم هم نیستند، خانواده‌های رزمنده‌ها هم این جوری هستند؛ یعنی، کسانی هستند که اسیر یا شهید یا مفقود ندارند، اما بچه‌هایشان مدت‌ها در جبهه‌ها بودند و اینها در همان دورانی که بچه‌هایشان در جبهه بوده یک رابطه‌ایی با جهاد و شهادت پیدا کردند که برای آنها خیلی مفید و سازنده است و الهام بخش است، از این جهت من هر وقت با گروهی مثل شماها ملاقات می‌کنم یک احساس ارتباط با اولیاءالله و با بندگان خوب خدا و یک نورانیتی را در فضای این طور جلسات می‌بینم و برای خود من هم سازنده است و مفید است و تأثیر معنوی از شماها می‌گیرم. نقطه دیگری هم هست و آن احساس همدردی و اندوهی است که گاهی برای انسان دست می‌دهد که من می‌بینم در خانواده‌های شهدا، این حالت وجود ندارد.

دوری شهدابالاخره گروهی که عزیزترین موجود خودشان را تقدیم انقلاب کردند، وقتی که آدم با آنها برخورد بکند توجه می‌کند به حالت فراق و جدایی و به اینکه کسی شوهرش یا برادرش و غیره که خیلی هم دوست داشت، الان ندارد.

این هم حالتی است برای انسان که پیش می‌آید و اما این احساسی است و منطقی نیست و در مقابل شماها چیز زیادی به‌دست آوردید و بالاخره یک جان انسان دارد و یک بار هم از کالبد آدم خواهد رفت، حالا یک مقدار دیرتر و یا زودتر، سی چهل سال در زندگی انسان خیلی نیست، ما خلق شدیم که همیشه باشیم، یعنی از حالا که هستیم همیشه هستیم، حالا یک چند روزی در دنیا هستیم.

بعد از اینکه از دنیا رفتیم تا ابد دیگر وجود داریم و این جور حجاب بین ماست، وقتی که کسی از بین ما رفت و ما او را نمی‌بینیم، وقتی که از این دنیا رفتیم این حجاب‌های مادی برداشته می‌شود و جهان یکپارچه می‌شود و دیگر زمان و مکان و دیوار و خاک و کوه فاصله نیست. ما کسانی را که می‌خواهیم ببینیم، خواهیم دید؛ یعنی، در آینده و برای همیشه این رابطه برقرار می‌شود، بنابراین مثل این است که زمان آن فرق می‌کند.

لطف خداشما اگر یک فرزندتان را فرستاده باشید تهران درس بخواند، سالی یک بار یا می‌بینید یا نمی‌بینید، یا مثلاً رئیس جایی شد و رفته خارج درس بخواند و شما مدتی او را نمی‌بینید، ولی می‌دانید که دو سه سال دیگر می‌آید و می‌بینید او را و با هم می‌شوید. کسی را که در راه خدا دادید به جایی رفته که حتماً سعادتمند است، اگر شما می‌دانستید که حتماً می‌دانید که آنهایی که از دست شما رفتند، الان چه جایگاهی دارند و در چه فضایی زندگی می‌کنند و چه مقامی پیدا کردند، هر کسی این را بداند خوشحال می‌شود و می‌گوید که ای کاش یک بچه دیگر هم رفته بود و ای کاش خودم هم رفته بودم.

بنابراین منطقاً با عقایدی که ما داریم شماها تحقیقاً باید شادمان باشید از این که بر سر شماها آمده و تأثیری که در خانواده می‌گذارد و بچه‌های شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد و اینها راه خدا را می‌روند، برادر یا خواهر شهید است و غیره.

شما در روستاهایتان می‌بینید که قبر یک شهید یک امام‌زاده شده است یک مرکز نور، خانه شهید یک ارزش دارد و چیز تازه‌ایی بوجود آمده، این لطف خداوند می‌تواند به حساب بیاید، البته انسان در خودش یک کمبودی را احساس می‌کند، وقتی که فاصله وجود دارد و این هم موقت است و رفع می‌شود.

رابطه روحیفقط تأکیدی که من می‌خواهم به شما بکنم این است که سعی کنید آن رابطه روحی را با اسراء و مفقودان و شهدایتان حفظ بکنید، الان جزو اولیاءالله هستند، اگر می‌خواهید در آینده با آنها باشید و آنها با شما باشند، باید خوبی‌هایتان را حفظ کنید و اخلاقتان را درست کنید و با آنها تطبیق بکنید.

عبادات‌تان را با آنها تطبیق بدهید و یک جوری تطبیق بدهید که رابطه محفوظ باشد که در واقع این رابطه در اصل اسلام و ولایت هست و در عمل هم آنها همیشه مراقب حال شما هستند. اگر ببینند که شما در راه او هستید خوشحالند و مشکلات شما را رفع می‌کنند و اگر ببینند شما از آن راه در رفتید و شکل دیگری پیدا کردید، هم آنها را رنجور می‌کنید و هم رابطه ضعیف می‌شود، ان‌شاءالله که خانواده‌های شهدا در همان مسیر باشند و در ثواب شهید هم شریک باشند و در روز قیامت شفیع داشته باشند و او به استقبال شما بیاید و شما را بردارد به بهشت ببرد، همان موقعی که می‌خواهید از این دنیا بروید روح او می‌آید و شما را به آنجا می‌برد و با شما هست و یک راهنمای خوبی است.

آینده فرزندانبه هر حال ما هم وظیفه خودمان را در مورد خانواده‌های آسیب دیده در شهداجنگ عمل خواهیم کرد، روزی که یک مقدار شرایط اقتصادی درست شد و بار اقتصادی جنگ از دوش ما برداشته شد، امیدواریم به وظایف‌مان انجام بدهیم، در تربیت فرزندان شهدا جدی تلاش خواهیم کرد و ان‌شاءالله در آینده فرزندان شهدا یک قشر متنفذ و مؤثری در جامعه باشند، چون آنها وارثان این انقلابند و آنها صاحبان این انقلاب هستند. شماها را به خدا می‌سپاریم و سلام ما را به سایر خانواده‌های شهدا برسانید.

            والسلام علیکم و رحمة‌الله و برکاته