«اَلْحَمْدُالِلّهِ ربِّ الْعالَمین وَ اَلصَّلوةُ وَالسَّلامِ عَلی رَسولِ اللّهِ آلِهِ أَجْمَعیüنْ»

سفرهای قبلیما چند سال پیش شاید 2 سال پیش بود یک سال و نیم پیش، بله یک سال به استانونیم پیش بهخاطر اینکه آن موقع نمیشد با هواپیما به خوزستان آمد به خاطر جنگ، وقتی میرفتیم به خوزستان و برمیگشتیم از راههای زمینی میرفتیم و هم بهخاطر دیدن مناطق مسیر و بررسی وضع طبیعی و آشنایی با اوضاع استانها و شهرها مسیر را به صورت متنوع میرفتیم. هر وقتی از یک مسیر، یک بار هم این مسیر را انتخاب کردیم که نزدیکهای مروه بود اینجا رسیدیم در خدمت آقای استاندار بودیم و مزاحم ایشان بودیم با همراهانمان، آنجا یک نوع شرمندگی برایمان پیش آمده بود.

زیارت مردمآمدیم در استان ولی مردم را ندیدم فقط آقای محمودیان را توانستیم ببینیم و آن موقع به ایشان قول دادیم که یک سفری خواهیم آمد و حالا خدا را شکر که توفیق داد این سفر را انجام بدهیم که مردم را از نزدیک زیارت کنیم. از این مسیر که عبور کردیم آن موقع در حال ساخت بود و خود آقایان جاده را میساختند، مسیر دیگری نداشت و مشغول بودند. این جاده برای کل کشور روی هم رفته تأثیری که دارد از متصل بودن استان اصفهان به اینجا و باز به استانهای دیگر بهخاطر خود منطقه که با عبور یک راه از جنگلها و این ارتفاعات میتواند خیر و برکت زیادی باشد من نظراتم را آن موقع با مسئولان مربوط در میان گذاشتم که بهخاطر مردم خوب اینجا و هم به خاطر موفقیت طبیعی اینجا این جاده سرمایهگذاری بشود که حالا ایشان بشارت دادند که متصل شد. در طول جنگ هم با رزمندگان شما تماس داشتیم، با فرماندهانتان و هم نیرویی که در جریان عملیات بودند، گاهی آقایان را زیارت میکردیم با هم صحبت میکردیم، قرار گذاشته بودیم از نزدیک آقایان را ببینیم که باز بهآن وعده بحمدالله  که عمل شد به نمایندگان و روحانیون بزرگوار این استان هم باز ما همین وعده را داده بودیم.

عمل به وعدهدر مجموع وعدههایمان را به صورت ناقص امروز عمل کردیم که آمدیم زیارت شما، البته حقش بود که فرصت بیشتری داشتیم و بهشهرها میرفتیم، بهقسمتهایی میرفتیم که نیاز دارند اگر مسئولین آنجا بتوانند یک مقدار به مشکلات مردم بیشتر برسند، این فرصت الان نیست. غیبت طولانیتر ما از تهران به مصلحت کشور نیست.

لذا از ما میپذیرید اگر مدت کوتاهی در میان شما خواهیم بود، بههر حال در حداقل ممکن ما توانستیم در خدمت شما باشیم و از مسائل این استان تا آنجایی که من مطلع هستم از طریق نمایندگان و روحانیون و آشنایان این منطقه از کم مسألهترین استانهای کشور است با اینکه منطقه عشایری است و کار فرهنگی شایستهای در سطح وسیع انجام نشده است، ولی سلامت مردم و فطرت پاک مردم بهگونهای است که ضدانقلاب در اینجا اصلاً راه نداشته و دل مردم صمیمی و همانطور دل پاک عشایری مردم که پذیرش حق است و با حق عجین است در استان آرام و زحمت کشی مردم با تلاش خودشان زندگی میکنند و زندگی خودشان را به خوبی اداره میکنند.

تلاش برای از لحاظ موقعیت جغرافیایی آنجا جایی است که باید به آن توجه شود به آبادانی استانخاطر محرومیتی که در دوران گذشته داشته، خوب عمیقاً مورد غفلت قرار گرفت تا اینکه در اواخر رژیم گذشته به فکر افتادند بهاینجا توجه کنند و شروع شد و بعد جمهوری اسلامی ایران گامهای اولیه را برداشت. مسئولانی که اینجا خدمت میکنند تلاشهای مقدور را انجام دادند در زمان جنگ نمیشد انتظار داشت به دلیل شرایطی که در کشور حاکم است و نیازهایی که در بخشهای دیگر کشور باید به خاطر جنگ به آن توجه میشد به اندازه کافی به اینجا نرسیدهاند، ولی با این مقداری که رسیدگی شده، باید از مسئولین خود اینجا تشکر کنیم که تلاش کردند و گامهای اولیه را برای پایه حرکتهای بعدی برداشتند.

استفاده از اتحادشما از این یکپارچگی و اتحاد استفاده کنید، از موقعیت طبیعی خوبی که ویکپارچگیاینجا دارد استفاده کنید و با توجهی که به مناطق محروم میشود و بخش قابل توجهی از استان شما محروم است و انصافاً باید به اینجا رسیدگی شود با هماهنگی و همراهی انشاءالله از مجموعه فعالیتهای ما اینجا یک استان نمونه کوچکی برای کشور باشد، یک منطقه آبادی، منطقه بیمسألهای، منطقه سالم و اسلامی و یکپارچهای. شرکت رزمندگان شما در جبههها و دلاوریهایی که در رزمندگانتان در طول جنگ ما دیدیم، گاهی کارهای مشکل را آنان در میدانهای جنگ انجام میدادند، نام استان شما را نام مبارک و قابل ستایشی در تاریخ ما ثبت کرده و این زمینه را برای جلب حمایت مردمی از سراسر کشور برای شما وارد کرد.

فدارکایهای مردم]در[ جنگ کشور یکپارچه حضور داشت، هر جا به سهم خودش به مقتضای منطقه درجنگامکاناتی که در اختیار داشت دریغ نکرد و استان‌هایی که خودشان به‌طور مستقیم مورد تهاجم دشمن بودند، فداکاری‌های مردمشان و مقاومت‌های مردمشان تأثیر زیاد داشت به تداوم مقاومت مردم ما، طبعاً آنها یک مقدار حق بیشتری دارند بر بازسازی و جلو افتادن امکانات کشور در آنجا.

لذا توجه در درجه اول به استان‌هایی مثل خوزستان، ایلام، باختران و کردستان می‌شود که در جنگ خیلی آسیب دیدند.

اولویت برای من دو سه روزی که خوزستان بودم و با اقشار مختلف صحبت کردم در آنجا مناطق جنگ زدهبعد از 8 سال که در جریان امور جنگ بودیم به خوزستان آمدیم، چیزهای تازه‌ای احساس شد، خرابی‌ها و واقعاً مقاومت قابل ستایش مردم، به‌مدارس، دانشگاه‌ها و بیمارستان‌ها و امکانات مردم، مراکز زیربنایی صنایع اساسی که در آنجا هست ضربه‌های کاری وارد شده است. امکانات بخش‌های دولتی در این استان‌ها به خاطر مصرف شدن هنگام عملیات آدم می‌بیند خیلی مستهلک شده، چون هر عملیاتی می‌شده بخش‌های دولتی می‌رفتند به دنبال رزمنده‌ها برای حمل و نقل، برای پشتیبانی و برای چیزهای دیگری که لازم بود. همه کشور باید حق بدهد در درجه اول ما به‌محرومیت‌های ناشی از جنگ استان‌های مرزی بپردازیم. مهاجران جنگ که انصافاً دوران سختی را گذراندند و عده زیادی از مردم 8 سال از توی خانه‌هایشان، روستایشان، شهرهایشان آواره بودند و در شرایطی بد زندگی می‌کردند.

خوب حالا اگر جنگ تمام بشود و موقعیت تازه‌ای پیش بیاید اینها بی‌صبرانه منتظرند که خانه‌ای برای آنها تهیه شود، کاری برایشان تهیه شود، به شهرشان برگردند سرکارشان، حتماً مردم ما به اینان اولویت می‌دهند.

یعنی قبول می‌کنند که اول برویم سراغ اینها، زندگی اینها را تأمین کنیم کار و کسب اینها را و معاش اینها را تأمین کنیم برگردند خرمشهر، بستان، آبادان دهلران، مهران، قصرشیرین، نفت شهر، خسروی و اینجایی که بسیار آسیب دیدند، بعضی‌هایشان اصلاً از سطح زمین کنده شدند نیستند، آنجا باید از نو همه چیز را بنا کرد یک دوره‌ای طول می‌کشد من نمی‌دانم چقدر طول می‌کشد بستگی دارد به ما که بتوانیم سرمایه‌گذاری کنیم، یک دوره طول می‌کشد تا ما اول به فوریت‌های آسیب دیده جنگ بپردازیم آنها را برسیم بعد به قسمت‌های رفاهی، قسمت‌های بنیانی که از پیش اهمیت آنها را می‌دانیم و در طرح‌هایمان هستند، در برنامه‌هایمان هم هستند باید به آنها برسیم با اینکه ممکن است الان سرمایه‌گذاری کردن در بخشی از بخش‌های کشور هم سود بیشتری داشته باشد و هم اساسی‌تر باشد برای آینده، ولی نمی‌شود الان خرمشهر را آبادان را یا بستان را یا چیزهایی که مربوط به مردم آنجا هست آنها را بگذاریم به دلیل اینکه اقتصاد می‌خواهد. جنبه‌های انسانی قضیه و جنبه‌های سیاسی هم این را به ما دیکته می‌کند که به این دو و سه جا بپردازیم. من در این سفر بازسازی نقاط جنگی برایم روشن بود که خیلی اهمیت دارد.

خرابی‌های ناشیدر این دو سه روز که اینجا صحبت می‌کردم عمیقاً تحت تأثیر شرایط حاکم ازجنگبر مردم خوزستان قرار گرفتم. بخش‌هایی که من دیدم، سوسنگرد که من رفته بودم خیلی مردم فاصله کمی دارند تا جبهه، مدتی خودشان مهاجر جنگ بودند بعد برگشتند، روستاها تخریب شده، نهرها تخریب شده، اراضی کشاورزی به خاطر اینکه یک مقدار نرسیدند شور شده، سیل بندها یک مقدار آن استحکام خودشان را ندارند، شهر بارها و بارها بمباران شده، فاضلاب شهر خراب شده و چیزهایی که خیلی معمولی است در شهر شما و بقیه شهرها که مردم دارند الان مشکل برای مردم دارد، بهداری درستی ندارد، مدارسشان خراب است، بچه‌های مردم مدرسه درستی ندارند و مدارسشان را به ناچار در اختیار بچه‌های رزمنده گذاشتند، سپاه، بسیج آن وقتی که آن جا آمدند بالاخره یک جایی باید باشد دیگر یا تربیت بدنی را می‌گیرند یا مدارس را می‌گیرند یا دانشگاه را می‌گیرند یا مراکز فنی بالاجبار باید در اختیار آنها باشد، خودشان هم آنجا زندگی می‌کردند در مجموع اولویت در بازسازی جداً برای نقاط آسیب دیده است که ما با تیزی خاطر ملتمان قدم اول را که برداشتیم باید به فکر باشیم برای پیشرفت، رسیدن چیزهایی که اینجا مهمتر است در این‌گونه مراکز که تحقیقاً بین استان شما مخصوصاً بخش‌های محرومش می‌تواند جزء اولویت‌ها باشد. در برنامه‌های آینده تلاش مردمی را نباید فراموش کرد، ما در آن دوره باید از مردم خیلی استفاده کنیم.

بودجه جنگامکانات کشور، امکانات مالی مملکت آنچه در بودجه کشور می‌تواند گنجانده شود چیز زیادی نیست. ما هنوز عملاً نمی‌توانیم چیزی از جنگ کم کنیم و این بودجه‌ای که ما برای جنگ امسال قرار داده بودیم با اینکه الان 4 ماه است نمی‌جنگیم ولی این بودجه کلاً مطرح خواهد شد. ما در این سفر با ارتش و سپاه که مذاکره کردیم دیدیم نه تنها بودجه‌ای که به‌آنان داده بودیم برایشان کافی نیست، بلکه یک مقدار هم اضافی لازم دارند، برای اینکه آنها چیزی مرخص نکردند بلکه سربازمان را زیادتر کردیم. انبار جنگی را باید آماده داشته باشیم، قطعات برای اینها باید بگیریم باید اینها را تعمیر کنیم تنها مصرف مهمی که داشتیم و الان مصرف نمی‌شود مهمات است که مهمات را باید ذخیره کنیم.

خوب ما الان خریدهایمان را که قبلاً کرده بودیم، طبعاً باید ذخیره بشود و چیزی نیست که بشود در بخش‌های اقتصادی دیگر بتواند بکار گرفته شود. بنابراین جنگ مصرف خودش را دارد یعنی اینکه مصرف می‌شود امسال حالا ببینیم تا سال آینده چه می‌شود. بنابراین تقویت بنیه دفاعی یک اصل است، ما برایمان روشن شد که اگر نیرومند باشیم می‌توانیم زنده بمانیم، می‌توانیم پابرجا باشیم و در دنیا حق خودمان را نگه داریم و حفظ کنیم.

اقتصاد جامعهبنابراین حتماً باید بها بدهیم به نیروهای رزمنده و بنیه دفاعی ولی ما این بعدازجنگبخش را تا حدود زیادی داریم، البته ما با این وسعتی که خرج می‌کردیم در سال آینده نمی‌شود، ولی به‌هر حال داریم. خوب منبع در آمد ما نفت است که نفت هم که شما می‌بینید محدودیت‌ها و در آمدها چه جوری است. حالا اگر در سایه صلح ما بتوانیم شرایطمان را با همسایگانمان جور کنیم که همکاری کنیم که نفت را به قیمت خودش بفروشیم، ممکن است برای منبع درآمد مؤثر باشد.

کار اساسی دیگری که می‌شود انجام داد این است که مردم را وادار کنیم و به مردم امید بدهیم که مردم خودشان وارد میدان بشوند. در بخش‌های مختلف فعالیت کنند، سرمایه‌گذاری کنند. آن بخش‌هایی که در اینجا قابل توجه است من از مسئولان این استان می‌خواهم از کمیته برنامه‌ریزی این استان، نمایندگان آقایان علما با همکاری اعضاء آن بخش‌هائی که شایسته و قابل این است که مردم سرمایه‌گذاری کنند بایستند و تلاش کنند. سعی کنید مردم وارد عمل شوند، حتی در قسمت‌های آموزش که خوشبختانه دانشگاه آزاد را اینجا دایر کردند. این به‌عنوان یک کار خوب که خود مردم به‌عهده می‌گیرند، دارد انجام می‌شود. در آموزش و پرورش هم الان قانونش گذاشته شده می‌توانید نگاه بکنید در بخش‌های دیگر هم می‌شود دید.

به‌هرحال مردم را باید وادار کرد، دعوت کرد، اعتماد به مردم کرد که بیایند شرکت کنند. در این جنگ اگر مردم نبودند ما نمی‌توانستیم این‌قدر مقاومت کنیم.

هیچ وقت نمی‌توانستیم نیرو را به‌صورت سرباز وظیفه و کادر این‌طوری تو جنگ نگه داریم. نیروهای داوطلب و اموالی که طبعاًبا پیشقدمی خود مردم آمد، کمک‌های جنگی که مردم به جنگ کردند بسیاری از کارهائی که این مردم انجام دادند این امکان پیش آمد که 8 سال به تنهایی - کس دیگری که در دنیا به ما کمک نکرد - مبارزه کنیم.

کشورهایی که با ما رابطه نظامی داشتند، به‌خاطر این بود که یک بازار خوبی داشتیم برای چیزهای آنان والا، البته باید از آنها تشکر کنیم، نه اینکه این نقص آنان است ولی به‌هر حال ما تنهای تنها در برابر شیاطین دنیا که دست به‌دست هم داده بودند که مردم را از پای در بیاورند توانستیم 8 سال مقاومت کنیم و این انقلاب را حفظ کنیم. در بخش‌های دیگر با مردم می‌توانیم این‌کار را بکنیم، مردم باید وارد ماجرا شوند، البته این بخشی که در جنگ شرکت کردند مردم محروم و مستضعف و مخلص و فداکار و ایثارگری بودند که حاضرند جان بدهند و مال بدهند، در بخش‌های اقتصادی این‌طور نیست. یعنی مردم پولدارتر و متمکن‌تر، شرایط‌شان فرق می‌کند و ماهیت قضیه تفاوت دارد. اما به‌هر حال حضور مردم اولاً باید دولت طوری آن را هدایت کند که با این مقاومت‌ها و چیزهایی که هست نیروهای مردمی بتواند با امکاناتی که بانک‌ها و تسهیلاتی که دولت در اختیارشان می‌گذارد میدان فعالیت پیدا کنند و دیگران هم بتوانند اطمینان کنند امکاناتی که مالشان هست مال شرعی آنان است و بتوانند آنان را به‌کار گیرند که این مجموعه بتواند به جای خوبی برسد.

امیدواری بهآینده این کشور و این انقلاب از هر جهت امید بخش بسیار غنی است. آینده کشورخداوند اینجا امکانات گذاشته و ذخائر فراوانی دارد و مردم با هوش دارای ارزشی هستند. خیلی خوب فرهنگ اسلامی هم خوب است برای مردم، ما با این امکانات خدادادی می‌توانیم برسانیم خودمان را ان‌شاءالله به صورت یک کشور آزاد، آباد، مستقلی که الگو شود و این چند سال حوصله نیاز دارد و چند سال صبر و تلاش و بهترین راه برای معرفی کردن اسلام در جهان امروز این است که یک کشور آبادی همراه با فرهنگ صحیح و همراه با روحیه انقلابی در دنیا ظهور کند که این کشور می‌تواند. خداوند این ایران را مهد تشیّع کرده و رهبری مثل حضرت امام به این انقلاب داده و روحانیتی مثل این روحانیت عزیز و عظیم شیعه داده که در طول انقلاب و جنگ شایستگی خود را نشان دادند و مردمی که نهایت بزرگواری را در تاریخ ثبت کردند.

این مجموعه خوبی است برای خلق یک جامعه سالم و پیاده کردن تمدن اسلامی بر روی زمین. خوب ما بار دیگر تشکر می‌کنیم از محبتی که کردید آمدید اینجا و شما را زیارت کردیم.

ان‌شاءالله یک مقدار حرف هم با مردم داریم که در جلسه بعد از ظهر با مردم مطرح خواهیم کرد.

            والسلام علیکم و رحمة‌الله و برکاته