بسم‌الله الرحمن الرحیم
ای امام! عشق ما و مردم ایران به شما روز به روز عمیق‌تر شد و می‌شود. حرفهای شما که مکرر شنیدیم و دیدیم و نوشتیم و مطالعه کردیم، هنوز برای ما چراغ راه است.
هر وقت که به آثاری که از ایشان منتشر شده است، مراجعه می‌کنیم، می‌بینیم طراوت دارد. نمی‌دانم فقط ما این‌گونه احساس می‌کنیم، یا همه این‌گونه هستند. حرفهایی که کانّه امروز گفتند. در بین رهبران روحانی دنیا – از رهبران غیرروحانی زیاد توقع نیست، مگر آنانی که معنویاتی داشتند – چنین وضعیتی پیدا نمی‌شود.
آثار علمی، فکری، تربیتی، ساختاری و اجتماعی ایشان بسیار خوب و متناسب با زمان باقی ماند. این یک ویژگی است که دارند. شاید یکی از علل این وضع باین باشد که شاگردان خوبی تربیت کردند. شاگردهایشان در انقلاب و پس از آن تا امروز مؤثر بودند. استخوان این انقلاب را شاگردان امام تشکیل می‌دهند. البته مردم و دیگران هم سهم دارند. اما وجود شاگردانشان باید از ویژگی‌های منحصر به فرد ایشان در تاریخ اسلام باشد. خداوند به ما توفیق دهد که قدر ایشان را بهتر بدانیم و بتوانیم آرمانهای ایشان را تحقق بدهیم.
والسّلام علیکم و رحمه الله