بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد الله والسلام علی رسول الله و آله

مولود مقدس را و همچنین توفیقات چشمگیر شما را درترمیم نیازهای دفاعی کشور تبریک عرض می‌کنیم. منظره رژه بعضی از دستاوردهای صنایع دفاعی برای دفاع کشور و امنیت سرزمین مقدس ما بسیار شکوهمند و امیدوارکننده و اطمینان‌بخش است.

چیزهایی را که امروز نمونه‌هایش را تریلی‌ها از مقابل جایگاه عبور دادند[1]، در زمان گذشته اگر پول هم داشتیم، خریدنش هم برای ما مشکلات داشت. اینکه کسی حاضر بشود به جمهوری اسلامی این اقلام را تحویل بدهد، یک مشکل جدی در وضع ما بود. در دوران جنگ برای خریدن یک لوله توپ مثلاً صد و پنجاه و پنج یا صد و بیست و دو واقعاً مشکل داشتیم و واقعاً برای تهیه اینها در مضیقه بودیم. در نواختن توپ به شدت صرفه‌جویی می‌کردیم، به خاطر اینکه می‌دانستیم جایگزین کردن لوله‌های توپ مشکل است. تأمین گلوله‌ها و بقیه کارهایش هم این‌گونه بود. چون امروز روز بحث اینهاست، ما این اصل را داریم. آن روزها شاید به فکر کسی نمی‌رسید که جمهوری اسلامی بخواهد برای طراحی و ساخت توپ عظیم خود کششی صدو پنجاه و پنج در میدان‌های جنگ اقدام کند. استفاده از تانک، نفربر و چیزهایی از این قبیل خیلی برای ما محدودیت داشت.

گاهی واقعاً حسرت داشتیم که خط دشمن را می‌شکستیم و سنگرهای دشمن را تصرف می‌کردیم، اما برای پیشروی و تثبیت موقعیت خودمان نیاز به پوشش تانک داشتیم که از مسیرهایی که باید جلو بروند، عبور کنند. شرایط و امکانات چنین اجازه‌ای به ما نمی‌داد. اواخر جنگ از نیروهای جنگ، برای ترمیم ادوات خمپاره اندازها و گلوله‌های خمپاره و اینها استفاده می‌کردیم. کم‌کم صنایع داخلی به کمک رسید و دستمان باز شد و خیلی هم مؤثر بود. آتش ادوات نقطه قوت شروع جنگ بود. آن روز نیروهایی که با این مشکلات می‌جنگیدند - چه ارتش، چه سپاه و چه بسیجی‌ها- با همه وجودشان لمس می‌کردند که چقدر نیاز داریم تا صنایع دفاعی خود را تقویت کنیم و چقدر اهمیت دارد!

رده‌های فرماندهی از پیش این مسائل را می‌دانستند و تخصص‌هایی داشتند، ولی توده مردم در بدنه نیروها واقعاً آرزوهایشان بود و برای تهیه نان و آب و غذا و هوا احساس ضرورت می‌کردند.

تقویت صنایع دفاعی را شروع کردیم. اینکه امروز به سرعت ما اسلحه سنگین‌ساز شدیم، دلیلش این است که از زمان جنگ شروع کردیم. اگر می‌خواستیم فرصت را از دست بدهیم، باید چند سال دیگر هم منتظر می‌ماندیم. آن موقع در کنار خریدن گلوله و لوله توپ و ابزار مصرفی، به فکر سرمایه هم بودیم و در کنار خرید ماشین‌آلات به فکر تولید هم بودیم که خیلی بجا بود.

الحمدالله امروز با همت نیروهایی که در جنگ ارزش و اهمیت این کار را فهمیدند، این کارها به خوبی و سرعت پیش می‌رود. حقیقتاً امروز ساصد به شرکت‌های بسیار بزرگ اسلحه‌سازی دنیا تنه می‌زند و یک سرمایه بسیار بسیار نیرومند فنی در سطح مطلوب در کشور ما وجود دارد که در کشورهای جهان سوم اصلاً نمونه‌اش نیست و در کشورهای پیشرفته هم تعداد بسیار کمی از این نوع امکانات وجود دارد. به خاطر اینکه به فکر خوداتکایی و خودکفایی بودیم و خیلی جامع حرکت کردیم. ممکن است در بعضی از رشته‌ها بعضی شرکت‌ها از ما جلوتر باشند، اما وقتی به مجموعه ساخت مهمات و قطعات ادوات و توپخانه و تانک و خودروهای زرهی و انواع زره دارها و چیزهای مصرفی و مخابرات، با هم نگاه کنیم، متوجه می‌شویم که یک مجموعه بی‌نظیر و کم‌نظیر در دنیاست.

این سرمایه برای کشوری مثل ما که آرمان دارد و برای آرمانش مورد تعرض قرار می‌گیرد و خیلی از گردن کلفت‌های دنیا نمی‌خواهند ابزار کار ما را تحمل کنند، برای دفاع از آرمانمان بسیار معنادار است. آنچه که در همین دو، سه ساعت امروز دیدیم، خیلی متفاوت است با آنچه که در زمان جنگ حتی آخرهای زمان جنگ در اختیار داشتیم. ساخت براق، نفربر که طراحی و تولیدش در اختیار خودمان است، اهمیتش برای کسانی روشن می‌شود که می‌بایست آن روزها با کامیون و وانت خودشان را به خط برسانند و زیر تیر دشمن به جلو بروند. رفت و آمد ما را در میدان عملیات دیده و خودشان شرکت کرده باشند. این نفربر را که بنده دیدم، واقعاً هیچ چیز از پی‌ام‌پی که نفربر بسیار پیشرفته‌ای است، کم ندارد، بلکه امتیازاتی هم دارد. نقاط ضعفمان را برطرف کردند و این نفربر را در اختیار گذاشته‌اند. خوشبختانه انواع نیازهای جبهه در آن تأمین شده است. هم برای رزمی، هم برای بردن نفر، هم برای آمبولانس، هم برای بردن مهمات، هم برای داشتن خمپاره‌انداز و هم برای استفاده از اتاق آن طراحی شد. به فکرمان می‌رسید که خوب است داشته باشیم و در این نفربر بود.

با دقت دنبال کردم که ببینم چیزهایی است که جزو آرزوهای دوران دفاع بود و نیست. دیدم انصافاً همه چیز را دیدند. خوشبختانه با همکاری کشور روسیه امروز خط تولید پی‌ام‌پی را هم دارید که آن هم نفربر خوبی است. هم از پشتیبانی‌های تدارکاتی روسیه برخوردار هستیم و هم خودمان الان می‌توانیم همه چیز را ترمیم کنیم. لذا دیگر با خیال راحت باید گفت که ما نفربر - هم رزمی، هم نیروبر و هم سایر نیازهای تدارکاتی از این نوع- را در کشور به اندازه کافی داریم و امکان تولید هم بالاست. روزی یک نفربر تولید کردن با امکاناتی که قبلاً بوده و اینها را تجهیز کردیم، قابل تقدیر است. با آنچه که چند روز پیش در درود گذشت، ساخت تانک تی هفتاد دو ارس و همچنین پی‌ام‌پی و نفربر براق، خیال ما از داشتن صنعت خودرو زرهی تهاجمی و دفاعی راحت شد. چیزی که در رژه امروز دیدم، بی‌نظیر است.

از کارهای بسیار باارزش دیگری که شده که آن هم در جای خود یک حرکت بزرگ صنعتی و ابتکار بوده، بهینه‌سازی درست تانک‌های از رده در رفته غنیمتی زمان جنگ بود. در جنگ بیش از هزار تانک را از عراق غنیمت گرفتیم. خودمان هم یک مقدار داشتیم. از جاهایی به ما داده بودند و یا خریده بودیم. آن تانک‌ها دیگر در میدان جنگ کاربرد نداشتند. چون مال ده‌ها سال پیش بود. ولی آقایان چیزی درست کردند که الان می‌تواند با تانک‌های پیشرفته و آخرین سیستم‌های شرق مقابله کند و شبیه آنها باشد. با تجربه‌ای که در جنگ داشتیم، در عملیات بهینه‌سازی اقداماتی شده که در طراحی‌ها نبوده است. قبلاً برای عوض کردن موتور و عوض کردن لوله توپ و تانک و چیزهایی از این قبیل، تانک می‌باست برای مدتی از میدان بیرون باشد که دیگر این نیست. پس از چند ساعت تانک را به میدان جنگ برمی‌گردانند که واقعاً قابل تشکر است. واقعاً باید به شما دست مریزاد بگوییم که با آنچه که در وجودتان و عشقتان بود، تلاش کردید و این کار را انجام دادید. ساخت توپ‌ها آن هم توپی که امروز دیدیم، هم توپ خود کششی ۱۵۵ که در دنیا سازنده کمی دارد. آمریکا دارد و کپی‌سازی نوعی بهینه‌سازی اسرائیلی هم هست. الان ایران این توپ خود کششی را دارد که تانک خوبی است. با این محاسبه توپ خوبی است. در مجموعه‌ای از تانک و توپ است که برای ما بسیار کاربرد دارد. در جنگ برد خوبی هم دارد. می‌توان گلوله سنگین خوبی جا داد. با بهینه‌سازی‌هایی که شده و فضایی که برای خدمه توپ درست کردید و موتور را جلو فرستادید، هدیه بسیار باارزشی به نیروهای مسلح است. اگر آمریکایی‌ها خبرش را بشنوند، می‌بینند خیلی سریع این توپ را در این کار بهینه‌سازی کردید. من تبریک می‌گویم.

توپ ۱۲۲ بسیار پرکار است و مصرف فراوانی در جبهه دارد. همیشه انبوه آتش توپ را از این توپ می‌خواستیم که بحمدالله الان سازنده توپ هستید. از قبضه‌های توپ تقریباً همه را دارید می‌سازید که مواد اولیه را عمدتاً وارد می‌کنیم. هم توپ ۱۲۲ و هم توپ ۱۵۵ کاربرد جدی در جنگ دارد، خوشبختانه توپ‌های ۱۷۵ را هم دارید که برای ما در جنگ گلوله‌های استراتژیک داشت و مثل بمب کار می‌کرد. اشکال ما این بود که هم گلوله‌اش و هم لوله را به ما نمی‌فروختند و فقط در جاهای معینی بکار می‌بردیم. از آنها خیلی کم استفاده می‌کردیم. الان این‌ها دارد ساخته می‌شود. امیدواریم که در بازدید بعدی، ببینیم توپ ۱۷۵ هم بکار گرفته شده است.

انواع ادواتی که نمایش دادید، هم پره‌های بزرگ، هم ۱۰۷، هم تک لول‌ها و هم اس‌پی‌جی‌ها، واقعاً جزو نیازهای خیلی خیلی پرمصرف و کارگشای دوران جنگ بود. تک‌تک اینها در جای خودش یک پشتوانه و یک امید نشاط‌آور برای رزمنده‌ها بودند و یک واحد وقتی از این چیزها به اندازه کافی داشت، خیلی دلگرم می‌شدند. البته خیلی از اینها در زمان جنگ شروع کردیم و ساختیم. ولی الان انبوه آنها را با ابتکار داخلی داریم. حتی مواد اولیه‌اش در کارخانه مهم فولاد آلیاژی که وزارت دفاع در اصفهان ساخت، کار شما را راحت کرد. الان می‌توانید با خیال راحت انبوه‌سازی کنید. ما بازار زیادی برای اینها داریم. باید سازمان‌های نیروهای مسلح خودمان را پر کنیم که هنوز خیلی طولانی است تا همه چیز به اندازه خودش برسد. خیلی از کشورها از ما توقع دارند که نیازهای دفاعی‌شان را تأمین کنیم. کمک به کشورهای مظلوم و کشورهایی را که به حق باید از خودشان دفاع بکنند و مورد تعرض هستند، جزو وظایف‌مان می‌بینیم و از آنها حمایت می‌کنیم. باید با وسعت نظر و بدون اهداف پست مادی با آنها مواجه بشویم. لااقل برای کشورهایی که به اسلحه نیاز پیدا می‌کنند و استکبار حاضر نیست آنها را تأمین کند، رقیب منصفی در دنیا خواهیم بود.

این کار شما در ابعاد مختلف ارزشمند است. اگر از بعد قدرت دفاعی حساب کنیم، خیلی کار بزرگی است. اگر از بعد ارزی حساب کنیم، صرفه‌جویی‌های ارزی که کردید، رقم بسیار عظیمی را به بیت‌المال کشور تحویل می‌دهید و صرفه‌جویی ارزی می‌کنید. اگر از حیث فنی حساب کنید، ملتی که این تانک‌ها، این توپ‌ها و این نفربرها را می‌سازد، معلوم است که می‌تواند همه چیز بسازد. نیروها یک قدرت بالای فنی هستند. چون دقت‌های نظامی قابل مقایسه با دقت‌های مصرفی بازار نیست. این یک امتیاز جداگانه است. تانک خرمشهر را که از تی ۷۲ بهینه کردید و امروز می‌تواند تانک بسیار پیشرفته‌ای را تحویل بدهد، یک قدم ارزشمند دیگری است.

در کنار اینها تولیدی را که در رژه ما نداشتیم، موشک تاواست که تلاشگران ما ساختند. تاو برای نظامی‌ها خیلی اهمیت دارد. آمریکایی‌ها این را همیشه در انحصار خودشان گرفتند. در دوران جنگ یک صحنه شیرین تاریخی با آمریکایی‌ها داشتیم که تعدادی تاو گرفتیم. در ماجرای رسوایی آمریکا و مک‌فارلین این‌ها را درآوردیم. شما هم یادتان است که در فاو وقتی آن طرف آب گرفتار شده بودیم، چقدر همین تاوها کمک کرد. هر چه عراقی‌ها تانک فرستادند، آتش گرفتند. اسلحه خوبی است و همان موقع ما دنبال تاو رفتیم خیلی طول کشید تا رسیدیم. بحمدالله نوع پیشرفته‌اش را تولید می‌کنیم.

امروز شنیدم و نمی‌دانستم که شما چاشنی‌های دو مرحله‌ای را در اینها تعبیه کردید که کار باارزشی است. انشاءالله دفاعی است. با همین چند قلمی که امروز در این بازدید دیدیم، خیال ما برای آینده راحت و مطمئن‌تر شده است.

از جناب مهندس فروزنده و همکارانشان و از جناب مهندس ترکان که در گذشته این حرکت را خیلی سریع آغاز کردند، تشکر می‌کنم. از همه همکارانم در دوران دفاع و امروز در دوران سازندگی صمیمانه قدردانی می‌کنم. این لوح‌ها و نشان‌هایی که دادیم، مال همه شماست.[2] بالاخره کسی را باید پیدا کنیم تا به گردن او بیندازیم که همین کار را کردیم. خداوند توفیق را از شما سلب نکند که آینده انقلاب و این کشور تا حدود زیادی به تلاش شما و فناوری‌های شما وابسته است. انشاءالله تقویت بشود. باز هم به شما تبریک می‌گوییم و شما را به خدا می‌سپاریم.

 والسلام علیکم و رحمه الله