بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله و السلام علی رسول الله وآله

باید خدا را شکر کنیم که بالاخره دوستان ما با تلاش فراوان این واحد مهم صنعتی را که برای کشور ما اهمیت فوق‌العاده‌ای دارد، به ثمر رساندند. شما در جریان هستید که این طرح پیش از انقلاب شروع شده بود و پس از انقلاب برای مدتی تعطیل شد.

ما در گذشته در صنعت کاغذ به خارج وابسته بودیم و زیبنده کشوری انقلابی مثل ایران نیست که با وجود صنعت کاغذ، وابستگی داشته باشد. هنرمندان گرانقدرمان در اینجا تلفیقی را اجرا کردند و مسائلی را مطرح نمودند. یک تفکر این بود که ما جنگل را اصلاح و احیاء و از آن استفاده درست کنیم و با آن برخوردی علمی داشته باشیم.

تفکر دیگر این بود که بالاخره مردم اینجا در جنگل زندگی می‌کنند و دارند از جنگل استفاده می‌کنند و دام و نان و آبشان با تخریب جنگل در معرض تهدید است و بالاخره منطق پیروز شد. ما از این جهت مشکلی نداریم و راه توسعه، حفظ، تقویت و بهره‌برداری از جنگل‌هایمان همین است که انتخاب شده است.

ما امروز به کارخانه رفتیم و بخش‌هایی از کار این کارخانه را دیدیم و مشاهده کردیم که چگونه جنگل را دارد احیاء و از آن بهره‌برداری می‌کند. من قبلاً به اعماق جنگل رفته بودم و در سه طرح استفاده از جنگل را دیده بودم. بحمدالله با سعی وزارت جهاد و مردم، برای استفاده و بهره‌وری از جنگل راه درستی انتخاب شده است. الان صحبت از دو متر، یا دو مترونیم چوب در هکتار به میان آمده است و معلوم است که این حرف درستی نیست. الان باید از دانش روز استفاده کرد و گونه‌های مناسب و معدل برداشت از جنگل را بالا برد و از جنگل با روش‌های علمی استفاده بشود. در دنیا از جاهایی که شرایط آب و هوایی و باران اینجا را دارند، بیشتر از ۱۰ متر یعنی ۱۵ تا ۲۰ متر از جنگل استفاده می‌کنند. ما باید این کاری را که شروع شده، به عنوان یک ارزش تلقی کنیم که یکی از ثمرات این کارخانه همین احیاء و بهره‌گیری از جنگل است.

بخش دوم آن، صنعت کاغذ است. به هر حال صنعت کاغذ، صنعت پیچیده‌ای است و ما در گذشته، در چند رشته مشخص وضعیت خوبی نداشتیم که در همه آنها به نتایج خوبی رسیدیم. ما قبلاً در صنعت کاغذ، سیمان، لاستیک، فولاد، آلومینیوم، نیروگاه، تولید خودرو و ماشین سازی و خیلی چیزهای دیگر مشکل داشتیم و امروز بحمدالله در همه این زمینه‌ها از مرز مشکلات گذاشته‌ایم و راه‌حل‌های خوبی را در این زمینه‌ها در پیش داریم. من بسیار خوشحالم که در پایان دوره مسئولیت اجراییم، شاهد تحقق این هدف در صنعت کاغذ هستم و امیدوارم که با چند واحد دیگر تولید کاغذ که در دست اجراست، به زودی به خودکفایی برسیم و از این به بعد ما واحدهای کوچکتری را در مقیاس‌های مناسب با وضع طبیعی تکنولوژیمان در دست داریم و خودمان می‌توانیم کارخانه‌های کوچک و واحدهای چند هزار تنی و چند ده هزار تنی را در جاهای مناسب کشور بسازیم. حالا در جاهایی از کشور ما، اکالیپتوس، صنوبر، درختان سوزنی و نی و چیزهای دیگر وجود دارد و ما باید در صنعت کاغذ از مرز خودکفایی عبور کنیم که این جزو اهداف ماست. انشاءالله تا پایان برنامه به خودکفایی می‌رسیم و بعد از آن به فکر صادرات خواهیم بود.

صنایع ملی در پیشرفت امور در اینجا نقش بسیار خوبی داشته و بانک ملی انصافاً با این طرح، با سخاوت خاصی برخورد کرده و همکاری مسئولان استان نیز تأثیر زیادی داشته است.

من در سفر قبلی که به اینجا آمدم، در جلسه توجیهی با اظهار تردیدهایی که آقایان در اینجا می‌کردند، مواجه شدیم. اظهار تردید آقایان در مورد امکان تهیه چوب و خوراک کارخانه بود که بحمدالله مشخص شد که آن تردیدها جایی نداشت و امروز همه قبول دارند که کار درستی انجام شده است و ما بر تردیدها غالب شدیم و موفق شدیم که این طرح مهم را در استان مازندران که استحقاق این طرح را داشت، پیاده بکنیم.

بنده از وزارت صنایع و همه کسانی که سهمی در اجرای این طرح داشتند، تشکر می‌کنم. قرار بود که ما لوح‌هایی را که برای اهداء به صنعتگران امضاء شد، در اینجا به خدمتشان بدهیم، ولی چون با تأخیر مواجه هستیم و وقت نماز هم هست، یک مقداری دیر شده و من از آقای مهندس نعمت‌زاده خواهش کردم که این لوح را خودشان به آقایان بدهند.ما در این خوشحالی که عده‌ای از صنعتگران ما افتخار نمونه شدن را پیدا کردند، شریکیم و من صمیمانه از آنها تشکر می‌کنم.

            والسلام و علیکم و رحمه الله و برکاته