بسم‌الله الرحمن الرحیم
الحمدلله و السّلام علی رسول الله و آله
خیلی خوش‌آمدید. شما بسیار خوب و مثل پدرتان حرف زدید، اینکه از افتخارات شهدا کسی استفاده کند، معمول است و آنهایی که نیاز دارند، استفاده می‌کنند. ولی قطعاً باید با اجازه باشد. در مورد من هم که مطرح می‌شود، چنین تلقی نشود که کاری را که شما نمی‌پسندید، در بیرون اینجوری تلقی شود که ما داریم چنین کاری را می‌کنیم. توقعات شما که قبلاً دیده نشده، باید بعداً دیده بشود. بعداً جلسه خوبی داشته باشیم و طولانی و در یک فرصت مناسب باشد.
پدران شما جزو عزیزترین همکاران من بودند، بچه‌های آنها مثل بچه‌های خودم هستند و شرافت بیشتری دارند. البته من خودم معتقدم کارهایی که من برای خانواده‌های شهدا کردم، در ایران کس دیگر نکرده است. باز کردن راه آنها به دانشگاه کار من است. اگر من نمی‌کردم، راه بسته می‌شد و همه مخالف بودند. ما در دولت و مجلس دفاع کردیم که آنها شخصیت‌علمی پیدا کنند ونمونه‌های خوبی برای شهداباشند. ولی‌ممکن است کوتاهی‌هایی بوده باشد که علاقه‌مندم بگویید تا بتوانیم جبران کنیم.
در مورد خانواده‌ی من، این حرف‌ها از پیش از انقلاب بوده، منافقین تجربه کردند و موفق شدند. وقتی منافقین منحرف شدند، من کمک‌هایم را از آنها قطع کردم. آنها شروع کردند و این حرف‌ها را زدند و تا به حال هم ادامه پیدا کرده است. اخیراً جواب دادم. قبل از انقلاب تمکّن مالی خانوادگی داشتیم، امروز بعد از 25 سال یک دهم تمکّن سابق را داریم. در حد یک خانواده خیلی معمولی هستیم. در قوه‌ی قضاییه فهرست اموال موجود و همه شناسنامه‌دار است. هرکس می‌تواند مطلع شود. از افتخارات نظام است که خانواده‌ای که 25 سال دستش باز باشد، ولی امکاناتش کم شود. بالاخره مسأله سیاسی است و افرادی حسود هستند. بیرون کردن این مسایل از ذهن مردم سخت است.
مگر حضرت علی(ع) نقطه ضعفی داشتند، ولی معاویه موفق شد و حضرت‌علی(ع) را به گونه‌ای معرفی کرد که مردم باور نمی‌کردند ایشان در محراب نماز کشته شد. این مقدار از زیارت شما برای ما مغتنم بود و بعداً شما را می‌بینم.
والسّلام علیکم و رحمه‌الله