بسم‌الله الرحمن الرحیم
الحمدلله و السلام علی رسول الله
من هم نگرانی‏های شما را در مورد کشور دارم و معتقدم باید مدیریت مقتدرتری کار کشور را انجام دهد، اما بحث من این است که این مساله منحصر به من نباشد و این‌گونه نباشد که فقط یک نفر می‌تواند این کار را انجام دهد.
لذا این فرصت را در فضای جامعه بوجود آوردم و منتظرم شخص دیگری بتواند این کار را انجام دهد و من هم کمک کنم. اکنون در جایگاهی هستم که می‌توانم خیلی کمک کنم. هر معضلی در کشور پیش می‌آید، از طریقی وارد می‌شویم و حل می‌کنیم. در جاهایی که مشورت لازم است، مشورت می‌دهیم و اگر سیاست‌گذاری لازم است، آن کار را می‌کنیم و در همه جا حضور داریم. از امسال نظارت سیاست‏های کلی را شروع می‌کنیم که کار بسیار بزرگی است.
به هر حال به دوستانی که دغدغه دارند، عرض می‌کنم که چندان نگران نباشند. بالاخره بنده هستم و اگر لازم شد و توانستم، برای ریاست جمهوری خواهم آمد و اگر لازم نشد که بیایم، همینجا و یا جای دیگر هستم و کمک می‌کنم. اما هنوز فرصت کافی برای اینکار وجود دارد تاببینم که چه کسانی می‌آیند و چه برنامه‌هایی دارند.
حادثه مجلس ششم هم چیز مهمی بود که جریانی خود را نشان داد و افرادی مشخص شدند و تجربه‌ای برای تاریخ ایران شد که نوعی دموکراسی بود. البته هرج و مرجی هم در کنار آن وجود داشت. به هر حال اگر این نشیب و فرازها نباشد، خیلی چیزها خود رانشان نمی‌دهد و اینها آن‌قدر مهم نیستند.
در آن زمان فکر می‌کردم اگر در مجلس باشم، می‌توانم کاری کنم که مجلس از آن حالت بد خارج شود. در هر حال بنده از نظر روحی آمادگی چنین اتفاقاتی را داشتم. تحلیل‏هایی که الان نسبت به آن موضوع (مجلس ششم) می‌کنند، خیلی اهمیت دارد. آن موقع تا لحظات آخر فکر می‌کردم که خیلی مفید هستم، اما در لحظه آخر دریافتم که اگر وارد شوم، اختلاف چند جانبه خواهد شد و اگر نباشم، بهتر است و ترجیح دادم که به مجلس نروم. چندان نگران نباشید و انشاءالله هر چه پیش بیاید، خیر است.
والسّلام علیکم و رحمه الله