بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله و السّلام علی رسول الله و آله
توفیق ارزشمندی برای بنده است که هر وقت به زیارت حرم مقدس میآیم، ملاقاتی با برادران اهل علم، علما و مدیران استان داشته باشم که موهبتی برای بنده است. از آیتالله طبسی تشکر میکنم که وسیله این ملاقات را فراهم میفرمایند. البته امروز برای ما به خاطر حوادثی که در بغداد و کاظمین اتفاق افتاد، روز تلخی بود. خیلی سخت میگذرد که شاهد چنین جنایاتی باشیم.
طبیعی است که در روز شهادت حضرت موسیبنجعفر(ع) عاشقان آن حضرت در بارگاه آن امام حاضر میشوند. دشمنان هم میدانند اجتماع آنجا خیلی عظیم است و جنایت بزرگی کردند که فراموش نشدنی و تاریخی است. من هم شهادت امام هفتم و هم مصیبت بزرگ امروز را تسلیت میگویم.
تا بحال بیش از هزار نفر شهید و تعداد زیادی مصدوم و مجروح شدند. در آن اجتماع عظیم با انواع شیوههای تروریستی همه عوامل را بکار گرفتند، موشک، خمپاره، حرکت انتخاری و انفجاری تعبیه شد و همه این عوامل را بکار گرفتند تا جمعیت را به این شکل قتلعام کنند. هنوز جسدهای زیادی در آب است که مشغول پیدا کردن آنها هستند، واقعاً مظلومیت شیعه و مکتب اهل بیت(ع) و ائمه ما به وضوح در دنیا به نمایش گذاشته میشود و متأسفانه با اینکه ما از اول انقلاب تا بحال همیشه از این مظلومیتها داشتیم و قربانی ترورها بودیم، هنوز استکبار ما را به عنوان حامی تروریسم سرزنش میکند.
واقعاً مظلومیت با چنین حرکتی که امروز در تاریخ دنیا در حال اتفاق است، حرکت مهمی است. شاید دلیل مهمش این است که آنها از تجدید حیات اسلام، بخصوص اسلامی که از مکتب اهل بیت(ع) روشنی میگیرد و همان اسلام نابی که حضرت امام دائماً روی آن تأکید میکرد، ناراحت هستند و خشم آنها نسبت به این قطعه مهم تاریخ بشر است.
باور نمیکردند در عهد ما که فکر میکردند دین از حوزه اجتماعی و مدیریتی جامعه بشری بیرون و به حاشیه رفته و به عنوان رابطه بین انسان و خدا مطرح است و بیشتر از این نیست. فکر نمیکردند این اتفاق عظیم در جایی مثل ایران میافتد و این انقلاب پیروز میشود و مقاومت میکند و میماند و افتخارات بزرگی هم ثبت میکند. باید حرکتهای انفعالی، خصمانه و غیرعقلانی آنها را توجیه کنیم و کار دیگری غیر از این نمیشود.
در مورد انقلاب اسلامی روحانیت پیشتاز شد و این افتخار را در ایران خلق کرد و مردم هم با ما همراهی کردند و امام سکان این کشتی را در اختیار داشتند و این معجزه تاریخ را آفریدند و در میان ناباوریها این حرکت تبدیل به یک نظام شد و نظام اسلامی بوجود آمد و همه شرارتها را از خود دور کرد و جلو رفت و امروز میبینید که نزاع با ما بر سر چیست.
الان اختلاف مهمی که با ما دارند، بر سر این است که چرا شما توانستهاید روی پای خودتان به دانش پیشرفتهای که آنها فکر میکنند باید انحصاری در اختیار آنها باشد، رسیدید؟ اگر روزی فکر میکردند و میگفتند و تأیید میکردند که ایران به خاطر عقبافتادگی، جهل و دوری از دانش امروز، به زمین میخورد، امروز لشکرکشی میکنند و این تهاجم عظیم را علیه ما به راه میاندازند و میگویند چرا شما به این دانشها رسیدید؟ با وقاحت میگویند: چنین حقی ندارید. این هم ظلم دیگری است. چیزی که حق قانونی و بینالمللی برای ما و همه است تا کار کنند و به حدّی که میخواهند، برسند و از آن استفاده صلحآمیز کنند و از مواهب این دانش پیشرفته بشری بهره ببرند. ولی آنها با ما اینگونه برخورد میکنند.
اینها میتواند حاکی از یک واقعیت دیگر باشد که آنها از دور میبینند که مایه عظمت و پیشرفت این مکتب در این کشور و مردم وجود دارد و واقعیت هم همین است. یعنی میبینند و برای انسانهای آگاه به سیاست، اقتصاد و فرهنگ و دانش روشن است که ایران الان به مقطعی رسیده که میتواند برای پیشرفت و توسعه، گامهای غولآسا بردارد و به یک قدرت مطرح در سطح قدرتهای اول تبدیل شود.
از طرف دیگر با مطالعاتی که دارند، میبینند سیاستهای کلی که الان ترسیم شده و چشماندازی که برای آینده این جامعه در نظر گرفته شده، خیالی و آرزویی دور از دسترس و دور و دراز نیست، بلکه به واقعیتهای جامعه متکی است و ما برای حرکت بزرگ آماده میشویم. چون پیشرفت حاصل شده و ما باید بصورت جدی به مسائلی که در اطرافمان میگذرد و از دور با ما مطرح میکنند، برخورد کنیم.
روحانیت، علما، متدینین و عاشقان کشور ایران و میهندوستان، باید دست به دست هم بدهیم و از این شرایطی که دارند برای ما خلق میکنند، به خوبی عبور کنیم. کار ممکنی است. اما آگاهی و مقاومت لازم دارد و در صحنه بودن را میطلبد. نمیتوانیم با خیال راحت بگوییم که همه چیز گذشته است. اینگونه نیست، هرمقدار که ثبات، قدرت و پیشرفت ما بیشتر شود، آنها جدّیتر میشوند که نمونههای آن را الان میبینید و لازم نیست برای شما توضیح بدهم. مطلع هستید که تهدیدهای جدی را مطرح میکنند.
حوزه مشهد هم پیشتاز و هم در این مدت در صحنه بوده است. در دوران مبارزه دومین نقطه مؤثر حوزه در مسائل سیاسی و مبارزاتی حوزه مشهد بود. هم متن حوزه و هم شخصیتهای بزرگی که اینجا داشت که در رأس آنها رهبر معظم انقلاب بودند و شخصیتهای بزرگی مثل آیتالله طبسی، شهید هاشمینژاد و دیگران همراهی میکردند. بعد از آنها هم یک گروه از طلبههای بسیار فاضل، مجاهد و شجاع بودند که وقتی به مراسم مذهبی محرم و رمضان میرسیدیم، یکی از مراکزی که به اعزام مبلغ و ادامه مبارزه کمک میکرد، همین حوزه مشهد بود. اکثر آنها الان جزو شخصیتهای مؤثر حوزه و سیاسی هستند.
حوزه مشهد آن موقع خیلی خوب در صحنه بود. بعد از آن هم همان راه را ادامه داد و امروز این همه نیروی روحانی و جوانهای خوب و حوزهای بزرگ دارد و میتوانیم اینجا را یکی از ارکان مهم تداوم انقلاب و پایگاه دوم از لحاظ معنویت و روحانیت به حساب آوریم، بخصوص با توجه به بارگاه حضرت رضا (ع) که الهامبخش همه ماست. شما نزدیک هستید، ولی ما از راه دور هم از این موقعیتی که برای ایران ایجاد میشود، ارتزاق میکنیم.
با شرایطی که الان بوجود آمده، فکر میکنم حوزه مشهد و شما علما مسئولیت جدّیتری دارید و حضورتان باید در همه صحنهها مشهود باشد و باید به سایر جاها کمک کنید. باید موقعیت ارشادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی شما پشتوانه این راه باشد. در شرایط موجود آنها نسبت به ایران یک مقدار حسادت دارند. امروز مقالهای خواندم که یکی از نویسندگان بزرگ آمریکا خطاب به رئیسجمهور نوشته و گفت: «شما دارید مثل نماینده ایران در منطقه عمل میکنید و همه راههایی که در منطقه رفتید، پیشرفت ایران را فراهم و مشکلات ایران را در غرب و شرق ایران حل کردید.» منظورش صدام، طالبان و منافقین است و اشاره میکند.
نه اینکه آقای بوش میخواست این کار را بکند، این موقعیت ایران است. واقعیت وجودی کشوری مثل ایران با این منابع عظیم و استراتژیک، مردم و موقعیت جغرافیایی و روحانیت پرافتخارش که به عنوان پایگاههای اصلی حرکت، تداوم و پشتیبانی حرکت اسلام مطرح هستند، اینگونه است. واقعاً در عراق دخالت نداریم و همه هم میدانند، اگر دخالت عملی داشتیم، خودشان بیشتر میفهمیدند. حتی از ما تشکر کردند.
ولی الان که میبینند مسلمانهای عراق راه خود را باز کردند و علیرغم فشارها، به قانون اساسی قابل توجهی رسیدند و عبور کردند، یکدفعه موج فشار روی آنها زیاد شد. البته قانون اساسی را آمریکاییها هم پذیرفتند و از آن دفاع کردند. ولی مسأله منحصر به آنها نیست و چیزهای دیگری آنجا هست که شما میدانید. بقایای حزب بعث و آنهایی که این همه علیه ما شرارت کردند، باقی هستند و به اندازه کافی اطلاع، سلاح و شقاوت دارند. تروریستهایی که در افغانستان بودند هم هستند. دشمنان اصلی ما هم هستند. با اینکه ما در آنجا نیستیم، به حساب ما میآورند.
الان در تبلیغاتی که علیه اکثریت مردم میکنند، میگویند شما دارید سیاست ایران را اجرا میکنید. میبینند که خواست مردم است. الان توقع دارند بین آنها درگیری بوجود بیاید و توطئه میکنند.
به هرحال این چند جمله را که عرض کردم، میخواستم خطیر بودن موقعیت را خدمت شما عرض کنم و از برادران علما و طلاب حوزه مشهد و خراسان بزرگ خواهش کنم، نقشی که از خراسان انتظار میرود، فراموش نشود. همه باید اینگونه باشیم. خراسان صاحب نقش عظیم بود. الان هم حوزه ظرفیت بسیار خوبی دارد و کارهای ما هم در حد حوزه محدود نمیشود. الان باید کارهای اساسی علمی و اجتماعی در حوزهها شکل بگیرد و متناسب با نیازهای جامعه و بشریّت و توقعی که مسلمانان دنیا از ما دارند، به آنها کمک بکنیم.
خداوند هم کمک میکنند. خیلی از این فشارها، تهدیدها، ارعابها و توطئهها را از سر گذراندیم و خیلی نیرومندتر از موج حوادث بیرون آمدیم و این بار هم امیدواریم که بتوانیم راهی که میرویم، به خوبی ادامه دهیم. البته باید با تدبیر، مدیریت عاقلانه و همراه با حضور حماسی در صحنه برای این دوره میتواند کارساز باشد که انشاءالله دست ما از هر دوی اینها خالی نباشد. بیشتر از این مزاحم شما نمیشوم، امیدوارم در فرصت بعدی بیشتر در خدمت شما باشیم.
والسّلام علیکم و رحمه الله