بسم‌الله الرحمن الرحیم
الحمدلله و السّلام علی رسول الله و آله
از همان لحظه اولی که مطلع شدم جمعی از صاحب‌نظران به فکر ایجاد سیستم روابط عمومی الکترونیک هستند، خوشحال شدم. از مجموعه زحماتی که تا به حال کشیدید، تشکر می‌کنم. مایل بودم در اجلاس شما حضور داشته باشم ، منتهی روزی گذاشتید که من آن روز نمی‌توانم بیایم. از اینجا مراتب تشکرم را از همه کسانی که در این میدان تلاش می‌کنند، ابراز می‌نمایم و می‌دانم کار مهمی است. این یک انتخاب نیست، یک ضرورت است. دنیا به سرعت به طرف دیجیتال کردن زندگی و تکنیک الکترونیک می‌رود تا در ارتباطات خود استفاده کند. این دانش در این شرایط در همه زمینه‌ها تأثیرگذار است. وقتی برای اولین بار در دوران ریاست جمهوری می‌خواستیم دیجیتال را وارد سیستم مخابراتی کنیم، کلی مورد انتقاد قرار گرفته بودیم. چون آن روز می‌گفتند آن سیستم پیچیده است و قدرت کاربرد آن در تلفن و جاهای دیگر در ایران نیست. ولی الان می‌بینید در زندگی مردم عادی شده است. البته انصافاً آن روزها پیچیدگی‌هایی داشت.
حرکت طبیعی این است که بجایی برسیم که در همه زمینه‌ها از این سیستم استفاده کنیم. یعنی به شهر الکترونیک برسیم و از روابط عمومی جلو بزنیم. اگر به کشور الکترونیک برسیم، آن‌گونه که اکثر کشورها رسیدند، وارد جهان الکترونیک می‌شویم. دنیا امروز با همین ابزار لقب دهکده کوچک را پیدا کرده است.
تلاشی که شما آغاز کردید، فکر می‌کنم توسط ارباب رسانه‌ها و محققان به سرعت مورد استقبال قرار می‌گیرد. چون طبیعت این سیستم و این دانش این است که اطلاع‌رسانی را خیلی خوب هم تنظیم می‌کند و هم سرعت می‌دهد و دقت، امانت و اعتماد را به همراه می‌آورد. شاید بعضی‌ها فکر کنند که سپردن کار به ماشین نقش انسان را کم می‌کند و آن دقتی را که انسان در نوشتن و خواندن دارد، پایین می‌آورد. ولی این تفکر اشتباه است.
می‌بینیم کارهایی که الان با سیستم‌های کامپیوتری و ابزار دیگر انجام می‌شود، دقت بسیار بالایی دارد.
اگر خودمان نیروی انسانی تربیت کنیم و کاربرها را به این دانش برسانیم، در آن صورت این ابزار می‌تواند بسیار بسیار کارا باشد. یادم می‌آید که همان موقع وزیر پست، تلگراف و تلفن صحبت از مدیریت بدون کاغذ می‌کرد. در جاهایی هم انجام شد که آن موقع جزو آرزوها بود و الان عملی‌تر شده است و در خیلی از کشورها در بسیاری از زمینه‌ها کاغذ بکار نمی‌رود.
می‌دانیم برای صرفه‌جویی در وقت و سرعت در انتقال پیام و حتی در گرفتن پیام تأثیر دارد. مگر روابط عمومی‌ها چه می‌کنند؟ مطلبی را از جایی می‌گیرند، پردازش و طبقه‌بندی می‌کنند و براساس طبقه‌ای که انتخاب کردند، یعنی عمومی یا اختصاصی منتقل می‌کنند. ورودی و خروجی با تنظیم، طبقه‌بندی و گاه پالایش در اختیار دیگران قرار می‌گیرد. این کار روابط‌عمومی‌هاست.
می‌دانیم دنیا امروز به حق اسم خود را عصر ارتباطات گذاشته که به خاطر انتفجار اطلاعاتی است که از ناحیه ابزار اطلاعات رسانه‌ای پیش آمده است. این لقب افتخارآمیز به حق مربوط به دنیای ما شده است. اطلاعات مبنای همه حرکت‌های درست است. بدون اطلاعات حرکت‌ها کور است که گاه موفق و گاه ناموفق است. باید از ابزار پیشرفته، علمی و دقیق امروز که همین سیستم‌های دیجیتالی و الکترونیکی است، برای دریافت و حتی پالایش و طبقه‌بندی با نرم‌افزاریهای مناسب و سپس انتقال استفاده کنیم که دنیا دارد استفاده می‌کند. یعنی ما کار پیشتازی نمی‌کنیم. کاری است که دیگران کرده‌اند.
مطمئناً از این دوره سخت انتقالی که عبور کنید، همه ارباب روابط عمومی متشکر می‌شوند. چون کار اینها هم در آن شرایط دقیق‌تر، سریعتر، مطمئن‌تر و قابل دفاع‌تر و با اسناد معتبر و با صرفه‌جویی در وقت خواهد بود. با این منافعی که برای سیستم الکترونیکی برای روابط عمومی، اطلاع‌گیری، اطلاع‌رسانی و پالایش می‌بینیم، فکر می‌کنیم حرکت شما پیشتاز است. البته شاید دکتر شکرخواه در این میدان حق بیشتری برگردن ما دارند. چون انصافاً نقش زیادی در تعلیم و تربیت این نیروها داشتند.
به هرحال برکت و توفیق را برای شما و همه کسانی که در راه اطلاع‌رسانی و آگاهی مردم نیرو صرف می‌کنند، آرزو می‌کنم و از همه تشکر می‌کنم.
والسّلام علیکم و رحمه الله