بسمالله الرحمن الرحیم
الحمدلله و السّلام علی رسول الله و آله
باید خدمت میهمانان عزیزی که از خارج زحمت کشیدند و آمدند و دوستانی که در داخل در خدمت موضوع حیاتی بهداشت و درمان کشور ما هستند، خوش آمد عرض کنم. همچنین از بنیاد امور بیماریهای خاص که زمینه این کار را فراهم کردند، تشکر میکنم.
خودتان بیشتر از ما واقف هستید که کار مهمی را انجام میدهید. بیمارانی که گرفتاریهای ژنتیکی و به خصوص متابولیک دارند، رنجشان برای خودشان و اطرافیانشان زجرآور است. تا به حال در کشورهای جهانی سوم زیاد رایج نبود که به این نوع کارهای تخصصی و گاه فوق تخصصی بپردازند. وضع بیماران خاص را که میبینیم، متوجه میشویم هم وضع آنان نسبت به سایر بیماران بدتر و هم هزینه درمانی آنها خیلی بیشتر است.
متأسفانه اینگونه بیماریها ایستاست و میماند و خیلی زود انسان را ترک نمیکند. فکر میکنم میتوانیم در ایران یک همکاری منطقهای را شکل بدهیم تا در همه کشورها از این مراکز باشد و برای پیشرفت همکاری کنیم. هم از لحاظ عاطفی و انسانی و هم از لحاظ وظایف دینی همه کسانی که امکان و توانایی دارند، مکلّفند که برای کم کردن رنج انسانهای رنجور تلاش کنند.
با تجربهای که در دولت داریم، برای ما خیلی روشن است که اینگونه کارها بدون تحقیق و آموزش خیلی سطحی انجام میشود. برنامههای کارگاه آموزشی و پژوهشی که همکارانتان توضیح دادند، یک گام به جلو به حساب میآید.
بنده دوباره به کسانی که از خارج آمدند و کسانی که از داخل کشور آمدند، خیرمقدم میگویم و دعا میکنم که کارگاه موفقی داشته باشید. شاید بهترین خدمتی که میتوانم به شما بکنم، این است که وقت شما را زیاد نگیرم و بگذارم به کارهایتان برسید.
والسّلام علیکم و رحمه الله