سخنرانی
  • صفحه اصلی
  • سخنرانی
  • سخنرانی آیت الله هاشمی رفسنجانی در دیدار جمعی از خانواده‌های شهدا و ایثارگران استان بوشهر

سخنرانی آیت الله هاشمی رفسنجانی در دیدار جمعی از خانواده‌های شهدا و ایثارگران استان بوشهر

  • ساختمان قدس
  • دوشنبه ۲۹ فروردین ۱۳۸۴

بسم‌الله الرحمن الرحیم
الحمدلله و السّلام علی رسول الله و آله
    بسیار خوش‌آمدید و بنده را شرمنده کردید. حقیقتاً در مقابل این محبت‌ها و الطاف زبانم این امکان را ندارد که در انتخاب تعبیرات برای ابراز تشکر کمکم کند. به هرحال شما جمعی از مردم بزرگوار، صمیمی و وفادار به انقلاب و اسلام، زحمت راه طولانی را کشیدید و برای مسئله‌ای آمدید که می‌توانستید از همانجا به من پیغام دهید. این کار شما برای من خیلی معنادار و مسؤولیت مرا سنگین‌تر می‌کند. پیش خداوند احساس شرمندگی می‌کنم که مردمی چنین دلسوز این‌گونه دنبال اهداف انقلاب و اسلام باشند و خودم احساس کوچکی می‌کنم.
مطالبی که برادر بزرگوار ما آقای حاجیان فرمودند، مسئله را برای من بیشتر سنگین کرد. شما بوشهری‌ها می‌دانید که همیشه به مردم آنجا علاقه‌مند بودم. بوشهر امتحانی در تاریخ ما داده که استانهای دیگر به این خوبی امتحان نداده‌اند. شما مستقیماً مورد تجاوز دشمنان آن هم از نوع قدرتمندش مثل انگلیس قرار گرفتید و این افتخار تاریخی را در دفاع از ایران برای خود ثبت کردید و متجاوزین را شکست دادید. نشان دادید که مردم ایران در مسایلی که مربوط به سرنوشت دین و وطنشان می‌شود، نیرومند هستند.
این کار شما موقعی بود که دیگران چنین کاری نمی‌کردند. در دفاع مقدس هم که همه بودند، سهم بزرگی داشتید. الان بوشهر با منابع و مردمش پشتوانه‌ای برای ایران است که مردمش حقیقتاً مرزداران مطمئنی هستند. خاطر انسان از آن بخش مرز راحت است.
همانطور که اشاره کردند، نظام هم امتیازی به شما نداده است و معمولاً در حد معمول و شاید کمتر بود. ولی مردم بوشهر ثابت کرده‌اند که دلسوز و در صحنه هستند. خداوند هم به شما نعمت داده است. وقتی بخش عظیمی از ثروت و منبع درآمد کشور در استان شماست، دیر یا زود آثارش در زندگی مردم روشن می‌شود. دروازه کشور و از بنادر قدیمی کشور هستید. بحمدلله خیلی چیزها دارید. در مورد مسایل انتخابات هم همه ما باید جدّی باشیم. برای من روشن است که این انتخابات برای کشور سرنوشت ساز است.
برای خیلی از مسایل تعبیر «سرنوشت‌ساز» را بکار می‌بریم، ولی من درمورد این مسئله با عمق بیشتری می‌گویم. یعنی اگر نتیجه انتخابات رئیس جمهوری با پشتوانه مردمی و نیرومند و فعال باشد، برای سالهای آینده و دوره‌های طولانی روی سرنوشت ایران تأثیر می‌گذارد. اگر حضور مردم کم باشد و تنش‌های انتخاباتی بعداً در زندگی آینده مردم با اختلافات و دعواها و بازی‌هایی که جناحها و باندها دارند، خود را نشان دهد، در این دوره سم است.
در شرایطی می‌توان به آسانی این اختلافات و کمبودها را حل کرد. اما موقعی است که دشمن در خانه ماست. خیلی بی‌مهابا تهدید می‌کند و خیلی گستاخانه علیه ما خط و نشان می‌کشد. در پارلمان خود برای براندازی جمهوری اسلامی قانون رسمی می‌گذراند و علناً و گستاخانه برای دشمنان ما بودجه می‌گذارند. این کار غیرعادی و غیردیپلماتیک است. اصلاً نزاکت دیپلماتیک در آن نیست. یک نوع یاغی‌گری بین‌المللی است. ولی مسئله جدّی است.
آنها در طول سالهای پس از انقلاب راههای مختلفی رفتند تا ما را به زانو درآورند، اما هر بار خودشان به زانو درآمدند. خداوند از انقلاب و تنها کشور رسمی امام صاحب زمان (عج) و امام همه بشر حفاظت‌کرده است.امام‌زمان (عج) حجت خداوند در زمین است که چنین روزی در تاریخ شروع امامت ایشان است و باید جشن بگیریم. ولی چون با شهادت پدرشان تقارن دارد، جشن معنا پیدا نمی‌کند. ولی سلطان باقی وامامت دائمی کار خود را شروع کرد و از پشت ابرهای غیبت نورافشانی می‌کند و ما می‌بینیم که خیلی از چیزها به یمن وجود ایشان در مسیر درست اسلامی حرکت می‌کند.
به هرحال روزهای بسیار بسیار مهمی را امسال در پیش داریم. علاوه بر مسایل عراق و لبنان، مسئله هسته‌ای یک رویارویی جدّی بین ایران و قدرت‌های دنیاست. آنها خیلی صریح می‌گویند که نباید این تکنولوژی را داشته باشید و ما هم خیلی صریح می‌گوییم که باید داشته باشیم. مسئله کارخانه نیست. یک مسئله اساسی است که داشته باشیم و نداشته باشیم، تفاوت‌های زیادی دارد. خیلی چیزها نداریم و خیلی چیزها داریم. اما این یک وزن دیگر دارد. لذا آنها سنگینی خود را به میدان انداختند و ما هم باید قدرت مقاومت خود را بکار بگیریم. برای چنین کار و برای مسایل منطقه وعراق و حضور آمریکا در شرق، جنوب، غرب و شمال باید آمادگی بیشتری داشته باشیم.
هیچ ملتی در چنین شرایط برای خود بازی بر سر قدرت درست نمی‌کند. این‌گونه درست نیست. این دعواها مال مواقع دیگر است. این موقع مثل دفاع مقدس است که بحث جان دادن مطرح بود. اگر مسابقه‌ای بود، برای رفتن به جبهه و جانباز، اسیر و شهید شدن بود. الان نباید مسابقه انتخابات مسابقه قدرت باشد. باید مسابقه خدمت باشد. طبیعتاً در چنین فضایی ما همه بی‌مسؤولیت نیستیم.
کاملاً مواظب صحنه هستم. امید من در سالهای گذشته تا امروز این بود که شاهد باشیم از نیروهای تربیت شده در انقلاب کسانی مورد توجه ملت قرار بگیرند و مردم از آنها استقبال کنند تا با رأی خوب به میدان بیایند و ما هم کمک و پشتیبانی کنیم و اگر تجربه‌‌ای داریم، در اختیارشان بگذاریم. همین جا که هستیم، می‌توانیم کمک کنیم.
این انتظار اولیه من بود. هرکاری هم که توانستم در این فضا کردم تا کسانی که صالح هستند، پا به میدان بگذارند. هنوز امیدم قطع نشده است. اگر در چند روزی که باقی‌مانده، احساس کنم یکی از کسانی که مطرح هستند، در جامعه مقبولیت دارند و مردم آنها را شناختند و برنامه‌هایشان را پذیرفتند، آرزوی همیشگی من که یک نوع ثبات مدیریتی و سیاسی و جوشش و تولید نیروهای اصلح درکشور بود، تحقق پیدا می‌کند.
اگر دیدم که مردم تردید دارند، نمی‌شناسند و اطمینان ندارند، در آرزویم ناموفق می‌شوم. از هفت هشت سال پیش در این فکر بودم که کشور به اینجا برسد. آرزوی مقدسی است که دارم. منتظر چیزی نیستم.
برای شما که محبت کردید، عرض می‌کنم که اگر کسی که اعتماد و تمایل شما را تأمین کند، نبود و به کسی نرسیدید، یعنی نصابی از آرای مردم به فردی نرسید، من در خدمت خواهم بود. کار دیگری برای خودم پیش‌بینی نکردم. آرزویی جز تداوم و بالندگی انقلاب و پبشرفت ایران و رفاه مردم ایران در سر من نیست. اگر مردم احساس کنند که فعلاً به دیگران قانع نمی‌شوند و منتظر من هستند، در خدمت خواهم بود. اگر نیاز باشد که بیشتر از گذشته کار کنم، دریغ نمی‌کنم. به خصوص با دیدن چهره‌هایی مثل شما که دوست دارم و می‌دانم که شائبه‌ای در حرفهای شما نیست. وقتی این صحنه‌ها را می‌بینم، احساس وظیفه من سنگین‌تر و حجت بر من تمام می‌شود. می‌دانم که اگر نپذیرم، باید جواب خدا را بدهم.
در این بحث شما را مطمئن می‌کنم که اگر کس دیگری با انرژی و رأی بیشتری پیدا شود، شما هم مثل من قانع می‌شوید. یا باید بیایم که ظرف یکی دوهفته آینده معلوم می‌شود. در آن صورت من هستم. مرا زاپاس حساب کنید.
سفر شما برای من اسباب شرمندگی است. ان‌شاءالله که این قدر بی‌ادب نباشیم و به این همه احساسات جواب بدهیم.
نکته دیگری که باید خدمت شما عرض کنم اینکه این انقلاب از روز اول و حتی قبل از تولد، دشمنان جدّی داشته وقدرتهای عظیمی علیه ما کار کردند. از زمانی که قیام حضرت امام (ره) با همراهی روحانیت و مردم شروع شد، همیشه با امواج سهمگین دشمنان داخلی و خارجی مواجه بودیم.
خداوند قدم به قدم انقلاب را تأیید و از آن حمایت کرده است. در همه مراحل امداد غیبی را دیدیم. موفق شدیم آن خانواده کثیف را که ایران را ملوّث کرده بودند، از کشور بیرون کنیم. دست آمریکایی‌ها را که همه مراکز مالی، انتظامی، نظامی، امنیتی، برنامه‌ریزی و نفت ما را گرفته بودند، از ایران کندیم. هزاران مستشار را از کشور بیرون کردیم. از لحظه‌ای که شروع کردیم، هر روز یک مصیبت داشتیم و همیشه علیه ما توطئه بود.
شخصیت‌های بزرگ ما را ترور کردند. کودتا کردند. تحریم کردند. جنگ را علیه ما به راه انداختند. همه آنها پشت سر صدام بودند. شوروی، آمریکا و اروپا از صدام حمایت می‌کردند. ولی خداوند ما را نجات داد و پیروز کرد و آنها را به روزی انداخت که دارید می‌بینید. آمریکا، صدام و منافقین ذلیل شدند و ما هم روز به روز جلو رفتیم. اگرچه دوباره امواج فتنه علیه ما بالا گرفته، ولی خدا را داریم و به خدا متکی هستیم.
زمانی به امام می‌گفتیم انقلاب به شما وابسته است و ایشان می‌فرمودند: این‌گونه نیست. انقلاب به خدا وابسته است و من مثل دیگران هستم. اگر من رفتم، خدا هست. همین‌گونه هم شد. امام رفتند، ولی جانشین ایشان جایشان را پر کردند و امروز هم رهبری کشور نیرومند، پرتوان و با صلابت جامعه را هدایت می‌کنند.
به فداکاری فراوانی که شهدا، جانبازان و آزادگان و خانواده‌های خیلی خوب آنها داشتند، متکی هستیم. مثل زنجیر حفاظتی در درون جامعه در روستا، شهر، مدرسه، دانشگاه، بازار، کشاورزی و جاهای دیگر به هم تنیده هستند. به هر اداره‌ای که می‌رویم، اینها حضور دارند و عطر افشانی می‌کنند. این‌گونه نیست که دشمنان ما به آسانی بتوانند خواب و رویای خود را اجرا کنند. برایشان کابوس می‌شود که تا به حال هم شده است.
بنابراین تا موقعی که در راه انقلاب باشیم، به لطف خداوند مستظهر هستیم. خداوند بندگانش را فراموش نمی‌کند، به شرط اینکه در راه خدا و برای خدا باشیم و روحیات اسلامی، انسانی و میهن دوستی خود را داشته باشیم. خداوند ایران را که یکی از بهترین کشورهای دنیاست، برای زادگاه حکومت اسلامی و اهل بیت(ع) انتخاب و از آن حمایت کرده و این حمایت‌ها ادامه خواهد داشت. ما هم باید هوشیار و آماده فداکاری باشیم که هستیم.
به هرحال انشاءالله با خبر خوب به بوشهر برمی‌گردید. سلام مرا به مردم استان، بخصوص خانواده‌های ایثارگران برسانید. انشاءالله خیر سعادت بشر و مردم ایران را در این انتخابات خواهیم دید. بنده هم به عنوان یک خدمتگزار دریغ نخواهم کرد. انشاءالله شما از سفرتان پشیمان نخواهید شد.
والسّلام علیکم و رحمه الله