بسم‌الله الرحمن الرحیم
الحمدلله و السّلام علی رسول الله و آله
بسیار خوش‌آمدید. بیشترین هدف من از این ملاقات تشکر از زحمات فوق‌العاده‌ای بود که شما کشیدید و من هم کم و بیش می‌دانستم. جمعی از کسانی که زحمت کشیدند، تشریف آوردند.
سلام مرا به کسانی که زحمت کشیدند و در اینجا نیستند، برسانید و از آنها قدردانی کنید. مطالبی که اینجا مطرح شد، ظاهراً به اطلاع وزارت کشور رسیده است. چون قرار براین است که مسائل بطور شفاف با مردم در میان گذاشته شود و برای آینده عبرت شود. وزارت کشور مسئولیت دارد آنچه را که از این گزارشها حق و درست می‌داند، مطرح و به مردم بگوید. در مورد مسائلی که هست، من آن روز کاملاً در جریان بودم و بخشی از این نوع گزارشها به من می‌رسید و با آقای رئیس‌جمهور و وزیر کشور مطرح می‌کردم، آنها می‌گفتند ما پی‌گیری می‌کنیم، به گونه‌ای شد که شما دیده‌اید.
فکر کردم وقتی مسئولان اجرایی به هر دلیل آمادگی ندارند با این مسأله آن‌طور که باید برخورد کنند، درست نیست که من کشور و انتخابات و انقلاب را دچار چالش کنم. می‌شد همین مسائل را مطرح کرد و مسأله‌ای در داخل و خارج ایجاد کرد. طبعاً زیبنده فردی مثل من نبود که از اول زندگی‌ام تا به حال بنا گذاشتم برای مملکت، انقلاب و مردم مشکل درست نکنم و به آنها خدمت کنم.
البته به این معنی نیست که از آنچه که اتفاق افتاده، صرف‌نظر کنیم. این انتخابات انجام شد و رسماً تأیید شده و جریان تمام شده است. ولی به عنوان یک موضوع برای آینده و بررسیهای دقیق و ایجاد شرایط مناسب برای اینکه در آینده وضع را به گونه‌ای که شایسته جمهوری اسلامی است، پیش ببریم، تجربه مهمی بود. از این جهت مهم است که یک طرفش شخصی مثل من بود که تصور جامعه این بود که من هرکاری بخواهم بکنم، همان‌خواهد شد و تصور می‌کردند حتی ریاست جمهوری از پیش مشخص است. زمینه خوبی است که روی این مسأله مقداری کار کنیم و برای آینده راه را درست برویم.
خواهش می‌کنم همه آنچه که در اختیار بازرسان هست، یکجا متمرکز شود. من این انتخابات را تمام شده تلقی کردم و وقت شکایت هم گذشته، ولی به عنوان یک موضوع تحقیق و بررسی برای اصلاح آینده وظیفه من و همه است. ضمن اینکه از شجاعت شما تشکر می‌کنم که با این صراحت مطالبتان را می‌گویید.
خواست من الان این است که وزارت کشور و شخص رئیس‌جمهور مسأله را همه جانبه مورد بررسی قرار دهند و ما هم ناظر می‌گذاریم که اگر نقاط ضعفی در انتخابات هست، در کجاست و کجا را باید ببندیم و کجا را باید باز کنیم. این کار برای آینده کشور خواهد شد. به شرط اینکه همه، آنچه را که می‌خواهند، بگویند و یک‌طرفه به قاضی نرویم و کار جامعی انجام دهیم و آن را به آیینه‌ای برای آیندگان تبدیل کنیم.
مسأله‌ای به عنوان اخلاق سیاسی و اسلامی مطرح کردید، اگر انقلاب ما بر بقیه انقلابهای دنیا مزیتی دارد، این است که به اسلام، قرآن و اخلاق اسلامی و انسانی متکی است و انقلابی فرهنگی و عقیدتی است. فکر می‌کنیم در نوع خود در دنیا بی‌نظیر است. باید این مزیتها حفظ و تقویت شود و برای آیندگان باقی بماند و برای دیگران نیز سرمشق و الگو باشد. اظهاراتی که داشتید، نشان می‌دهد که ما در اخلاق اسلامی و اخلاق سیاسی شکست خوردیم که کار درستی نیست.
بنابراین قرار ما با شما و مسئولان اجرایی و نظارتی برای آینده این خواهد بود که انشاءالله از آنچه که گذشت، با بررسی کامل و همه جانبه و منصفانه و عادلانه نتیجه‌گیری و دراختیار مردم گذاشته شود و آنها هم مطلع باشند تا بتوانیم برای آینده راه بهتری را در پیش بگیریم و به آن عمل کنیم. ما برای اسلام و انقلاب و چیزهایی که برای آنها شهید، زندانی، مجاهدت و شکنجه شدیم، اهداف اخلاقی داشتیم. جزو اهداف الهی انقلاب است و اگر غیر از این بود، خیلی از نیروهایی که وارد صحنه می‌شدند، نمی‌آمدند. می‌خواستند در حرکتهای ملی‌گرایانه شرکت کنند. کار برای ملت و کشور مقدس است، ولی خیلی از افراد با اهداف کاملاً دینی وارد صحنه شدند و باید این اعتماد مردم کاملاً محفوظ بماند.
از طرفی من ملاحظه دیگری دارم. با شرایطی که در کشور و در دنیاست، وضع را به گونه‌ای می‌بینم که مصلحت نمی‌دانم چالشی بین خودمان درست کنیم و سر یک موضوع آنچنان به چالش بپردازیم که دشمنان ما از این فرصت استفاده کنند و به ما ضربه بزنند و آسیب برسانند و کشور، نظام و مردم را در فضای فعلی دچار مشکل کنند. قطعاً به هم زدن وحدت کلمه و ایجاد تفرقه و نزاع و کینه جزو اقدامات بسیار مضر و خطرناک است. ما از اول هم با اتحاد پیروز شدیم، همه دوران انقلاب را تا امروز با اتحاد گذراندیم و خطرها را از سر خودمان دور کردیم و نباید این راه مقدس را از دست بدهیم. خیلی‌ها منتظرند تا ما به جان هم بیفتیم و آنها نتیجه زحمات انقلاب وانقلابیون را به باد بدهند. لذا ما باید در این مسیر مواظبت کنیم.
مهمتر از همه اینکه ما باید بین خود و خدا محاسبه‌ای داشته باشیم. من شخصاً آنچه که به شخص خودم مربوط می‌شود، فکر می‌کنم بسیار زیبا جلو آمد، هیچ دلیلی جز اینکه خدا را راضی و به وظیفه خود عمل کنم، برای آمدن به صحنه انتخابات نداشتم. از لحاظ موقعیت سیاسی و مسئولیت‌پذیری، هیچ دلیلی نبود جز اینکه فکر کردم با آمدن من انتخابات بهتری انجام می‌شود و اگر هم مسئول شدم، می‌توانم وحدت کشور را حفظ و چالشها را کم کنم و تنازعات داخلی را به حداقل برسانم و مشکلات خارجی را کمتر کنم. به همین دلیل الان هم چون موفق شدم بر میل خود غلبه و به عقل و استدلال ناصحان توجه کنم، خودم را در این جهت موفق می‌دانم و از خدا راضی هستم که به اینجا رسید.
اما مسأله سوم که حفظ وحدت، همکاری و ابهت ایران و انقلاب در مقابل دشمنان است، همچنان به عنوان یک وظیفه بزرگ-ولو رئیس‌جمهور نباشم- بردوش من سنگینی می‌کند و نمی‌توانم از آن صرف‌نظر کنم و باید تلاش کنیم که من خواهم کرد. الان ابهامهای واقعی در جامعه پیش آمده و شما نمونه‌های آن هستید که این‌گونه فکر می‌کنید. باید برای شفاف‌شدن مسائل که ممکن است عده‌ای مصر باشند، ابهامات برطرف شود و برای آینده هم راه درستی را انتخاب کنیم و با تجربه‌ای که از گذشته و امروز داریم، برای آینده راه خوبی را در پیش بگیریم.
به هرحال آزادی، دموکراسی و جمهوریت در نظام ما جایگاه بسیار مهمی دارد و اگر این موارد نباشد، مردم در صحنه نخواهند بود و اگر مردم در صحنه نباشند، انقلاب آسیب خواهد دید.
مردم باید مطمئن باشند که رأی آنها به حساب کسی که قبول دارند، ریخته خواهد شد. می‌تواند هرشخصی باشد. لذا مردم باید همیشه مطمئن باشند. از اینکه مردم دیگری را انتخاب می‌کنند، نباید از آنها ناراحت باشیم. مردم باید به عقیده خودشان عمل کنند و هرکسی باید کارش را به خوبی انجام بدهد. از طرفی الان به هرحال تصمیمی گرفته شده که به عوامل تخریب و تخلف رسیدگی شود و پرونده‌هایی تشکیل شده است. ما هم پیش داوری نکنیم و اجازه بدهیم تحقیقات ادامه پیدا کند. رهبری هم گفتند، دستگاه قضایی و امنیتی هم وارد شدند و افرادی را احضار و بعضی‌های را بازداشت کردند و مشغول رسیدگی هستند. یک کار به عهده وزارت کشور و شماست که این مسائل را جمع‌بندی کنید و کاری هم به عهده دیگران است که بررسی کنند. روزی هم به نتیجه روشن می‌رسیم.
آنچه که تا به حال دیدم، به کرم، لطف و تدبیر خدا کاملاً ایمان دارم. کاری را که به خدا واگذار کنیم، به همان جایی که مصلحت است، ولو اینکه مصلحت شخص ما نباشد، آنجایی که مصلحت جامعه، انقلاب و اسلام است، می‌رسد و من هم از خدا همین را خواستم. گاهی ممکن است برای رسیدن به مصلحت باید از چیزهای سختی عبور و صبر کنیم. اگر همه چیز شیرین باشد، نیاز به صبر نیست.
زمانی تلخی پیش می‌آید که آدم باید صبر کند و برای این صبر هم خداوند اجر زیادی قرار داده است‌و صابرینی که‌این‌قدر مورد محبت خدا هستند، آنهایی هستند که در موقع مشکلات، تلخی‌ها و نگرانی‌ها صبور، راحت و با آرامش باشند و راه خودشان را فراموش نکنند. باز هم از شما تشکر می‌کنم. انشاءالله زحمات شما بی‌نتیجه نخواهد ماند، اولاً پاداش خداوند هست. ثانیاً پاداش اجتماعی و آثار سیاسی آن هم باقی خواهد بود و انشاءالله خواهید دید که زحمات شما روزی آثارش را در جامعه و انقلاب خود را نشان خواهد داد.
والسّلام علیکم و رحمه الله