سخنرانی
  • صفحه اصلی
  • سخنرانی
  • سخنرانی آیت الله هاشمی رفسنجانی در دیدار جمعی از استادان دانشگاه و فرهنگیان عراقی

سخنرانی آیت الله هاشمی رفسنجانی در دیدار جمعی از استادان دانشگاه و فرهنگیان عراقی

  • ساختمان قدس
  • سه شنبه ۲۸ شهریور ۱۳۸۵

بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدالله و السلام علی رسول الله و آله و اصحابه
خیلی خوش آمدید. به وطن و خانه خودتان آمدید. از اینکه فرصتی پیش آمد که در این سطح می‌توانیم با برادران و خواهران خود در عراق صحبت و گفت و گو کنیم، خوشحالم، بخصوص که با جمعی فرهیخته، ادیب و صاحب نظر از مسلمانان عراق ملاقات دارم.
تحقیقاً رفت و آمدها و مطالعات و تحقیقات برای دو کشور ایران و عراق ضروری است. حدود 30 سال انتظار چنین وضعی را داشتیم. مردم با مردم عراق از لحاظ مبانی، عقاید، جغرافیا و تاریخ سرنوشت واحدی دارند. ما مسلمانیم و با هم در یک نقطه حساس دنیا زندگی می‌کنیم.
دشمنان شما و ما نخواستند که ما بعد از انقلاب اسلامی باهم باشیم. جنگی که بین ما و شما رخ داد، منابع زیاد انسانی و طبیعی و وقت ارزشمندی را هدر داد. فکر می‌کنم خداوند انتقام این آتش افروزی را از صدام و یارانش گرفت. همان اقدام به جنگ باعث شد که به این روز افتادند. به هر حال فعلاً فرصت تاریخی برای ما و عراق به وجود آمد. خداوند این فرصت‌ها را به جوامع می‌دهد که اگر استفاده نکنند و ناسپاسی کنند، هدر می‌رود.
«ان‌ الله فی ایام دهرکم نفحات الا فتعرضوا لها» یعنی خداوند لحظاتی را برای تاریخ انسانها پیش می‌آورد و باید استفاده کنیم. «اغتنم الفرص و انها تمرکالمرّ السحاب» اگر ما، به خصوص شما عراقی‌ها، این فرصت را ضایع کنیم، مستحق رحمت خداوند نیستیم.
مردم عراق بعد از اشغال خوب رفتار کردند. موفق شدند در حال اشغال گامهای موثری به سوی استقلال، آزادی و دمکراسی بردارند. الان مجلس، دولت،شوراها و آزادی اظهارنظر دارید. ولی از چیزهایی که جای تاسف است، این است که احساس می‌کنیم درگیری‌های داخلی در عراق در حال عمیق‌شدن است. این حالت هیچ وقت در شأن مردم فهیم و با شعور عراق نیست. در خبرها می‌شنوم که روزانه دهها جسد در حالی که آثار شکنجه در آنان هست، پس از ربوده شدن، در خیابانها و دجله و فرات پیدا می‌شوند. همه اینها مردم عراقند، همه مظلومند، همه از زیر آوار خرابی‌های بعث در آمدند. نمی‌دانم چه چیزی برخی از انسانها را تحریک می‌کند که هموطنان و هم دینان خود را این گونه از بین ببرند.
جنگیدن با دشمن و اشغالگر مقدس و قابل درک است. ولی کشتن هموطنان و هم دینان چه توجیهی دارد؟! هر روز بخشی از تمدن عراق ضایع می‌شود. انفجارها و تخریب‌ها مانع می‌شود که عراق را بسازید. در حالی که شما نیاز دارید که بغداد و همه عراق را به سرعت بسازید. کینه‌هایی که از این کشتن‌ها و تخریب‌ها باقی می‌ماند، تا نسلهای بعدی خون چکان است.
از نخبگانی مثل شعرا، ادبا، نویسندگان و معلمین انتظار است که بیشتر تلاش کنند تا انسانهای جاهل هدایت شوند. اگر خصومت و جنگ شیعه و سنی ادامه پیدا کند، مانع می‌شود که عراق به سوی توسعه و امنیت حرکت کند. همه شما شیعه، سنی، کرد، ترکمن و مسیحی مجبورید که روی زمین و زیر آسمان عراق باهم زندگی کنید.
به هر حال ضمن اینکه از آزاد شدن شما خیلی خوشحالیم، از این حوادث رنج می‌بریم. ایران تجربه خوبی دارد و بدون هیچ چشم داشتی مایل هستیم این تجربیات را در اختیار شما قرار دهیم. امکانات زیادی داریم که برای بازسازی عراق نیاز است. خود عراقی‌ها هم حقیقتاً مردمی بالغ هستند و استعداد بالایی دارند. ثروت طبیعی عراق نسبت به جمعیت از همه کشورهای منطقه بیشتر است.
از لحاظ معنوی هم عراقی‌ها همیشه دارای فرهنگ غنی بودند. همه چیز برای شما آماده است که کشور خود را به یک کشور پیشرفته و نمونه کشورهای اسلامی تبدیل کنید. این امر در سایه آسایش، امنیت، ایجاد، آرامش، رفاقت و محبت محقق می‌شود. در آخر صحبتم باز به شما خوش آمد عرض می‌کنم و امیدوارم با خاطرات خوب از ایران برگردید. باز هم تشریف بیاورید و تحقیقات خود را ادامه دهید.
و السلام علیکم و رحمه الله