بسم‌الله الرحمن الرحیم
الحمدلله و السلام علی رسول الله و آله
من خیالم راحت است که از اول به خدا توکل کردم و از خدا خواستم آنچه که مصلحت کشور و نظام و ملت است، همان پیش بیاید. انسان وقتی برخدا توکل کند و اگر توکل واقعی باشد، باید به مراحل بعد از آن راضی باشد. از آن لحظه‌ای که این تصمیم را گرفتم تا این لحظه هنوز به موردی نرسیدم که فکر کنم این شر است. همه‌اش خیر است. با فراز و نشیب‌هایی که اتفاق افتاد، فکر می‌کنم آن جور که من از خداوند خواستم، انشاءالله همان جور است.
از شما تشکر می‌کنم. مجموعه ما کاری را شروع کردیم که به اینجا رسید. مسأله مهمش این است که آینده کشور آسیب نبیند و این بسیار بسیار مهم است. لذا همه ما وظایفی داریم و باید مواظبت کنیم و کاری کنیم که این انقلاب، مردم و ایران آسیب نبینند. خداوند حفظ می‌کند. انصافاً نمی‌شود راجع به مردم حرف نامناسبی گفت. مردم خیلی خوب وارد شدند و خوب عمل کردند و آنچه که تشخیص آنها بود، رأی دادند. اگر دیگران خلافی کرده باشند، به مردم مربوط نیست.
مجموعه برداشتهایم را در یک صفحه نوشتم و اعلام کردم. ریشه حرفم این است که ما برای رضای خدا وارد شدیم و الان هم انتظار داریم که مسیر به جهتی حرکت کند که باز تا آخر رضای خداوند در آن باشد. در بین راه هم چیزهای زیبایی دیدیم که حضور مردم بود که به نظام اعتبار داد. کسی نمی‌تواند منکر آن شود، مردم خوب آمدند. لابد به انقلاب، کشور و سرنوشتشان فکر می‌کردند که اینجوری آمدند، گروههای متفرقی که اختلاف جدّی داشتند، سرانجام روی یک موضوع متمرکز شدند و وفاق را هم ممکن است با همه تضادها بوجود آورد. کارهای بدی که انجام شد، یکی سبک تبلیغات است که انجام شد و همه چیز را زیر سؤال بردند و نخواستند افتخاری برای انقلاب باقی بگذارند. دوم تخریبهای عجیب و غریبی بود. منحصر به من نبود و نسبت به همه و هرکس هرکاری که توانستند کردند و نشان دادند که اخلاق جامعه ما در بین بخش خاصی آسیب دیده است. به هیچ وجه قابل قبول نیست که در یک جامعه مسلمان انقلابی این گونه رفتار شود.
ضعف دستگاههای ناظر هم انصافاً قابل بخشش نیست، چون مجرم شناخته شده و جرم آشکار بود. کاملاً ضد قانون بود، چون در قانون هست که نباید حرفهای منفی بزنند و حرفهای منفی نمی‌تواند از صدا و سیما پخش شود و اینها شد. اگر آنهایی که مسئول بودند و می‌خواستند انتخابات سالم برگزار شود، باید جلوی این چیزها را می‌گرفتند. این تخلف ریشه‌ای است. نمی‌توانیم بگوییم که آنها این تخلفات را نمی‌فهمند، اگر نمی‌فهمند بسیار بد است و اگر می‌فهمند و اقدام نمی‌کنند، بدتر است.
دخالتها هم سازماندهی شده بود که من صراحتاً در همه مراحل این اشکال را گفتم و امیدوارم روزی اصلاح شود و تکرار نشود. مسائل شخصی نیست، بخاطر اینکه ما از اول بخاطر اسلام و کشور وارد سیاست شدیم و هنوز هم هستیم و از این چیزها هم نباید هیچ وقت خسته شویم و نشاط خودمان را از دست بدهیم. باید کماکان در میدان باشیم، بخصوص الان که کشور نیاز بیشتری به ما دارد. باید مواظبت بیشتری کنیم.
بحث اعتدال مهم است. اگر به عنوان یک اصل اسلامی، بخواهیم فرهنگ‌سازی کنیم؛ هیچ فرهنگی برای ما ارزشمندتر از اسلام نیست. یکی از بخشهای فرهنگی ما همین اسلام است. اسلام افراط و تفریط را رد می‌کند و چپ و راست از جاده را انحراف می‌داند و جاده وسط را با امت وسط تعریف کرده که الگوی دنیاست. بناست که اسلام واقعی که همان جامعه حد وسط است، برای دنیا الگو باشد. من فکر می‌کنم این وظیفه خیلی خوبی است که این روزها خیلی خوب جواب می‌دهد. خوب است که ما در این راه همکاری داشته باشیم.
شکل کار را نمی‌دانم. چند نفر از شما پیشقدم شوید و اساسنامه‌ای تهیه کنید، از جریانها، افراد و شخصیتهایی که مایلند در این صحنه وارد شوند، جبهه‌ای بوجود بیاید. باید خیلی منضبط باشد و شرایط عضویت خیلی مشخص باشد که دوباره به موضوعی اختلافی تبدیل نشود که آسیب ببینند.
اگر به تأخیر بیفتد بهتر از این است که با عجله کاری کنیم که در آن تفرقه باشد. از جوانی به این تفکر عقیده داشته و دارم و یکبار هم گفتم و جرقه این فکر در یکی از درسهای امام به فکرم آمد و بعد رفتم مطالعه کردم و دیدم این یکی از افتخارات اسلام است.
امام به طلبه‌ها نصیحت می‌کردند. ایشان می‌گفتند وقتی که بین مردم می‌روید، حرفهای تند و اغراق‌آمیز و تهدید و ترساندن نباشد، مردم را وادار به افراط و تفریط نکنید. بلکه اعتدال را و آنچه را که خدا خواسته، به مردم بگویید و مقدس‌تر از خدا و پیامبر (ص) نباشید. خداوندی که دوست می‌دارد ما به تکالیفمان عمل کنیم، دوست می‌دارد مباهات خدا را بدون جهت برخود و بر مردم تحریم نکنیم. این جرقه در من بود. و همه مبانی را که نگاه می‌کنیم، این فرهنگ اصالت دارد. در بحث‌های اقتصادی، سیاست خارجی، داخلی، امور فرهنگی و اجتماعی است. مواضع درستی تبیین شود و براساس آن حرکتی آغاز شود. انشاءالله من هم روی آن وقت می‌گذارم. صمیمانه تشکر می‌کنم. مطمئن هستم چون با حُسن نیت وارد این راه شدیم، خداوند این راه را بر ما نخواهد بست. شما را به خدا می‌سپاریم.
والسّلام علیکم و رحمه الله