بسم‌الله الرحمن الرحیم
الحمدلله و السّلام علی رسول الله و آله
خدمت شما خوش‌آمد عرض می‌کنم. دفتر ما را مزیّن فرمودید. خاصیت این جلسه همیشه همین بود که آقایان قدری آزادتر از بحث خبرگان در داخل اجلاسیه مطالبشان را می‌گویند و درد و دل‌هایی می‌کنند و ما مطلع می‌شویم و من هم استفاده می‌کنم.
در مورد بحث خبرگان آقایان به اندازه‌ی کافی حرف زدند و من حرفی نمی‌زنم. مسأله‌ای راجع به خوزستان مطرح کردند، من هم نظرم این است که خوزستان خیلی مهم است. خوزستان جایی است که صدام فکر می‌کرد اگر خوزستان را از ما بگیرد، انقلاب سقوط می‌کند. فکر چندان بی‌ربطی نبود و اگر این اتفاق می‌افتاد، ما به مشکل واقعی برخورد می‌کردیم.
ضدانقلاب‌هایی که قبلاً آنجا بودند، خیلی گستاخ‌تر بودند. من که از آنجا عبور می‌کردم، جلوی مرا می‌گرفتند و به همه بد می‌گفتند. آن موقع دوستان ما در خوزستان مسأله را خودشان حل کردند و عرب‌ها خودشان وارد میدان شدند و مسأله را حل کردند.
الآن هم باید نیروهای عرب خودشان دفاع کنند. پیشنهاد آقای کعبی و آقای جزایری پیشنهادهای قابل اجرایی است. نظام مشکل ندارد. در بحث صدا و سیما و رسیدگی به مردم نیازمند ایجاد اشتغال در خوزستان، چیزهایی است که ما مشکلی نداریم. خوزستان آب و زمین هم دارد و با داشتن این موارد، ایجاد شغل آسان است.
محصولات خوزستان را در همه جا می‌خرند، شما با صدا و سیما و دولت رابطه خوبی دارید و پی‌گیری کنید. ما هم می‌گوییم ان‌شاءالله مسأله‌ای در آنجا پیش نیاید. البته اینکه آقای نعیم‌آبادی گفتند در همه جا می‌تواند این مسأله پیش آید، درست است. الآن مراجعات به من خیلی زیاد است. از سیستان و بلوچستان، هرمزگان، کردستان و ... می‌آیند. قطعاً باید به این مسایل خصوصاً در اطراف مرز بیشتر توجه کنیم. فکر می‌کنم مصوّبات روشنی در سیاست‌های کلی داریم، قاعدتاً وقتی که رهبری امضاء و ابلاغ کردند، ما خودمان پی‌گیری می‌کنیم. یکی از مسایل ما همین مسایل مرزی است، اگر مسایل بین ما و آمریکا داغ شود، این مسایل می‌تواند اتفاق بیفتد. لذا باید برای این مسایل اولویت قایل باشیم.
در مورد روستاها هم که آقای قره‌باغ گفتند، شکی نیست که اینجوری است. در نظام جمهوری اسلامی در روستاها کارهای بزرگی شد. الآن در روستاها، آب، برق، گاز، تلفن، جاده و ... هست، ولی در روستاها اشتغال مهم است. قرار بود بعد از اینکه رفع محرومیت کردیم، از طریق اشتغال، مردم را در روستاها نگه داریم. آن سیاست ما پی‌گیری نشد. در زمان خودم بودجه‌ای که به دفتر مناطق محروم می‌دادیم، آن موقع به شصت میلیارد تومان رسانده بودیم. فکر می‌کنم باید در این خصوص جهشی داشته باشیم و به روستا برسیم. ما پی‌گیری می‌کنیم.
در مورد خبرگان بحثی که آقای کعبی کردند، در اوایل انقلاب اینجوری نبود. بحث جدّی در شورای انقلاب و در خدمت امام بود، آنچه که امام تعبیر کرده بودند، مجلس مؤسسان بود. این مجلس برای ما مشکل شده بود. چون مجلس مؤسسان باید از مجلس شورا و مجلس سنا تشکیل می‌شد که تحقق آن عملی نبود و امام با غفلت این تعبیر را کرده بودند. دولت موقت گفت: باید از نمایندگان مردم دعوت کنیم که قانون اساسی را بنویسند.
نظر ما این بود که حدود سی نفر از اشخاص وارد بنشینند و قانون اساسی را تهیه کنند. چند بار از تهران به قم رفتیم و به محضر امام رسیدیم و امام صحبت کردند. آخرین بار آقای طالقانی پیشنهاد لفظ خبرگان را دادند و امام هم پسندیدند و ما هم پسندیدیم و بحث تعداد هم حل شد.
اگر اکثریت را به علما دادند، به خاطر این بود که علما رأی داشتند. اگر ما از اول اجازه‌ی طرح این بحث را نمی‌دادیم، می‌گفتند مجلس خبرگان تحمل طرح این مسأله را ندارد. خیلی خوب وارد شد، ما مطرح کردیم. بحث شد و وقت تمام شد و باید خردمندانه مسأله را هدایت کنیم. ممکن است تا مجلس بعدی خیلی تحول در شرایط ما به وجود بیاید. الآن نمی‌توانیم قضاوت شش ماه بعدی را داشته باشیم. گویا شام آماده است. یک بار دیگر به شما خوش‌آمد می‌گویم.
والسّلام علیکم و رحمه الله