بسم‌الله الرحمن الرحیم
الحمدلله و السلام علی رسول الله و آله
همگی خوش‌آمدید. وقتی می‌بینیم جمعی با علاقه و عشق، رسالت رساندن پیام شهدا را به عهده می‌گیرند، خیلی خوشحال می‌شوم. عمده آثار شهادت، پیامی است که به مردم و تاریخ می‌دهد. نفس اینکه خودش فائض می‌شود و به خدا می‌رسد، مسأله‌ای مهم است. ولی اثر اصلی باب شهادت این است که جامعه، تاریخ و آیندگان مطلع شوند که به خاطر اهداف مقدسی جان خودشان را دادند و مرارت‌ها را تحمل کردند.
در این راه جانبازان هم همین نقش را دارند، این قشر به طور مستمر رنج می‌برند. شهید شدن یک لحظه است و با عشق می‌میرند، ولی جانبازان از لحظه جانبازی تا به امروز، رنج می‌برند. امروز با یک جانباز ملاقات داشتم که برای کار خیری آمده بود. چیزی گفت که من تا بحال نشنیده بودم. ایشان که پایشان روی مین قطع شده بود، می‌گفت: «دردی که اولین لحظه برایم پیش آمد، آن حالت در مغز ضبط شده و هنوز همراه من هست و در روز بارها برای من تکرار می‌شود.» معالجات متعددی انجام داد که موفق نشده است. این فرد هنوز دارای توان است و کارهای بزرگ می‌کند.
جانبازان از این نوع دردها را دارند، آدمهایی که این‌گونه برای دین، مملکت، اسلام و انقلاب فداکاری کردند و راضی هستند، آدمهای خیلی بزرگی هستند. اگر پیام آنها به جامعه منتقل شود، سنگدل‌ترین افراد را تحت تأثیر قرار می‌دهد. انسان هرقدر بی‌تفاوت باشد، تحت تأثیر قرار می‌گیرد.
اینکه برای شهدا بعد از جنگ این کارها را انجام می‌دهیم، برای اصل مسأله هست که ما برای آن شهید دادیم. شخص من به شهدایی که در جنگ و انقلاب به شهادت رسیدند، نوعی احساس رابطه عاطفی دارم. ما از آنها دعوت کردیم، آنها را تشویق کردیم، واسطه شدیم و این حوادث اتفاق افتاد و ما احساس مسئولیت می‌کنیم و هیچ‌وقت نمی‌توانم خود را از این مسأله راحت کنم و بگویم تاریخ بود و اتفاق افتاد و مردم انتخاب کردند. من خودم را گرفتار می‌بینم. ما سخنرانی کردیم، حرف زدیم، نوشتیم و همه این موارد باعث شد که من برای برنامه‌های شهدا اولویت قائل شوم.
در سفرهای خارج تهران جز در مراسم شهدا، کمتر می‌روم. این کار بزرگی است که می‌کنیم. منطقه 14در دوران انقلاب،حقیقتاً برای انقلاب سنگر بوده است. حساس‌ترین جلسات ما در این منطقه برگزار می‌شد که درمساجد و خانه‌ها بود و جزو امن‌ترین نقاط برای نیروهای مبارز بود. مردم آنجا نقش یک دریا را برای ماهی داشتند. من کوچه پس کوچه‌های این منطقه را می‌شناسم و در آن زمان پیاده می‌رفتیم. لذا این منطقه یکی از اصلی‌ترین مناطق در مبارزه بود و جزو جاهایی است که حق واقعی برای پیروزی انقلاب دارد. تا بحال هم همین‌جور است و از مناطق دست نخورده تهران از نظر معنوی است و خیلی بجاست که شما الگوی خوبی از تکریم شهدا را در آنجا ارائه بدهید. شما خودتان براین مسائل مسلط هستید و می‌توانید طراحی و راهنمایی کنید تا طرحهای ماندگار دفاع مقدس را اجرا کنند. احداث پارک ماندگار و تأثیر گذار است و همیشه مردم با آن برخورد می‌کنند. برخی از ماندگارها می‌توانند در سطح کشور پخش شوند و به خانه‌ها و سایتها بروند، همه این مواد ارزش دارد.
الان برای عاشورا چقدر کتاب تحقیقی داریم که اشخاص متعددی روی آن کار کردند! اشعاری که برای عاشورا گفتند، به عنوان نمونه اشعار محتشم خیلی جالب است و به وسعت ایران خود را نشان می‌دهد و اکثر مردم اشعار برجسته ایشان را حفظ کردند. شما هم می‌توانید از این نوع، کارهای ادبی، هنری، تحقیقی و تصویری کنید.
از بچه‌های جنگ در همه رشته افراد متخصص و ماهر دارید. اگر برای اینها هزینه‌ شود، جواب می‌دهد. یکی از اشکالات ما این است که هنوز فیلم درستی از شهدا نداریم. این فیلمها هم تاریخ جنگ می‌شود و هم تاریخ منطقه شما خواهد شد. قطعاً از این نوع سوژه‌هایی که اثرگذار هستند، در بین شهدای شما خیلی فراوان است. آدمهای خوش‌ذوق از وصیت‌نامه‌ها، نظرات پدر و مادر شهدا، خاطرات، آثار و ... مواردی را استخراج و تاریخ را غنی کنند. اینها تکراری نیست. در شهرستانها این تعصب وجود دارد و مردم آنها را می‌خرند و نگهداری می‌کنند. در منطقه شما هم این‌گونه است.
به هرحال خداوند را شکر می‌کنیم که موج خیلی خوبی در کشور در زمینه تکریم شهدا بوجود آمده است. قبلاً کنگره استانی بود و الان کنگره شهری و شهرستانی است. کنگره‌های بخشی خیلی فراوان است و هیچ‌وقت آدم احساس تکرار نمی‌کند.
همه این موارد حرف و پیام تازه‌ای دارند. انشاءالله موفق می‌شوید و من هم احساس علاقه می‌کنم که در یکی از این برنامه‌های شما شرکت کنم. شهرداری در ساخت موزه در پارک می‌تواند کمک کند و بهترین هزینه است. من هم در جهت مساعدت در حد توان کمک می‌کنم.
والسّلام علیکم و رحمه الله