بسم‌الله الرحمن الرحیم
الحمدلله و السّلام علی رسول الله و آله
خدمت شما خوش‌آمد عرض می‌کنم. حرف‌هایی که گفتید، همه را قبول دارم و جزو عقاید من است. خوشبختانه ما در مجمع زمینه را برای این کارها مساعد کردیم. ولی می‌دانم در مرحله اجرا کسانی هستند که قبول ندارند و علی‌رغم اینکه شعار اطاعت می‌دهند، نمی‌خواهند سیاست‌هایی را که رهبری امضاء کرده، درست اجرا شود و ابزاری هم دارند. شاید در همه دنیا این‌گونه باشد. بالاخره انجام دادن کارهای بزرگ مزاحمت‌هایی هم دارد. اما راهی غیر از این نیست. اگر کسی بیاید راهی غیر از این ارایه بدهد، من با تمام وجودم گوش می‌دهم.
ما در شرایطی هستیم که دولت با این وضع و با این بودجه‌ای که دارد، الآن هم دولت بهترین درآمد را دارد. در این شرایط با توجه به اینکه وضع خوب است، نصف بودجه‌های عمرانی داده می‌شود و بقیه را صرف کارهای جاری می‌کنند.چاره‌ای ندارند، یارانه، حقوق، زلزله، سیل و ... هزینه‌های زیادی دارند. به نظر می‌رسد کار هوشیارانه‌ای بود که زمینه‌سازی شد و الآن انحصارها شکسته شد.
شما بنگاههای اقتصادی و اتاق‌ها مشارکت کنید. ما باید توسعه را به بخش خصوصی واگذار کنیم، ما که می‌گوییم بخش خصوصی، به این معنی نیست که می‌خواهیم کارمندان را اخراج کنیم. ما مکلّف شدیم واگذار کنیم، دریایی از امکانات هست. باید ظرف پنج سال آنهایی که در انحصارات اصل 44 نبوده، واگذار شود. یعنی سالی 20% که رقم درشتی است و چیزهای بسیار مهمی هم هست. کارهایی از این نوع را هم دولت نباید شروع کند، ولی چون می‌دانستیم الآن بخش خصوصی آماده به کار نداریم، گفتیم تا پنج سال دولت حق ندارد این کارها را بکند و اگر بخش خصوصی این کارها را نکرد، دولت و مجلس با هم می‌توانند تصمیم بگیرند. ما همه انحصارات را شکستیم، همه آن چیزهایی که در صدر اصل 44 است، مشابه آن را بخش خصوصی می‌تواند انجام بدهد.
برای رقابت دولتی و خصوصی هم راهکار قرار می‌دهیم که بخش خصوصی بتواند با دولت رقابت کند. بخش خصوصی می‌تواند وارد راهها، فرودگاهها، کشتی‌سازی و ... شود و اگر کریدور شمال، جنوب، شرق و غرب فعال شود، این فرصت خیلی بیشتر خواهد شد.
اینها کارهای مهمی است که شما می‌توانید از راه شکست انحصارات وارد شوید.
صحبت‌هایی که شما کردید، در حدّ آرزو خوب است. اگر انتظار دارید دولت این کارها را به سرعت شروع کند، یک طرفه نمی‌شود. زمینه آماده است، شما بنشینید و طرح ارایه کنید. اگر دولت سایه هم داشته باشیم، عیبی ندارد. شما پیشنهاد بدهید و حتماً وزرای ما باید با شما کار کنند و قضیه را باید عملیاتی کنیم و نمی‌توانیم صبر کنیم و فرصت صبرکردن هم نداریم.
مسایل خارجی را هم مایلیم حل و روان کنیم. به نظر می‌رسد دنیا هم فهمیده ایران جایی است که نمی‌توانند آن را ندیده بگیرند. به محض اینکه ما این حرف‌ها را زدیم، آمریکایی‌ها چند گام برداشتند. راه بسته تجارت جهانی را باز کردند، گفتند قطعات هواپیمایی را می‌دهند، غنی‌سازی را در حدی برای ما ممکن دانستند. لذا معلوم می‌شود که آنها می‌خواهند. ما هم باید در این مسأله اهداف خودمان و استقلال، عزت و آرمانهای خود را حفظ کنیم و شما هم کمک کنید. NGOها می‌توانند در سازمانهای جهان شرکت کنند و ممکن است بتوانید با زبان بهتری با آنها حرف بزنید.
در آنجا هم بخش خصوصی است که تصمیم می‌گیرد و کارها را انجام می‌دهد. در مجموع این‌طوری نیست که کسی به فکر باشد که این موارد را با حرف بگذرانیم. واقعاً می‌خواهیم عمل کنیم. فضای جامعه با وزارت اطلاعات احساس امنیت می‌کند و راحت است و من هم راحت هستم و فکر می‌کنم همین خوب است. ما هم در اوایل به آنها می‌گفتیم مردم باید شما را دوست بدارند. به این عنوان که می‌بینند مواظب آنها هستید و کارهای خلاف امنیت پیش نمی‌آید، نه اینکه از خشونت شما بترسند، مثل پدر مهربان که فرزندش را دوست دارد و مواظب است بچه‌ پایش را کج نگذارد. قبول دارم که وزارت اطلاعات سیاست درستی دارد، هرچند بعضی ناراضی هستند.
ما باید فضای بامحبتی در کشور داشته باشیم. به کارآفرینان احترام بگذاریم، در مجمع تصویب کردیم که خلق ثروت ارزش است؛ بعد قیدی اضافه شد. خلق ثروت مشروع ارزش است. وقتی که ارزش است، صاحب ارزش نباید تحقیر شود، بلکه باید به او احترام گذاشت و مورد تکریم باشد و از او تشکر شود. هرچند عده‌‌‌ای ممکن است تعبیراتی مثل زالو، سرمایه‌دار و ... را داشته باشند، ولی نظام نمی‌خواهد این حرف را بزند، این سیاست رهبری است. ما هم موظف هستیم در مجمع تشخیص بر اینها نظارت کنیم.
این سیاست‌ها دراز مدت است و برای مدت کوتاهی نیست و اگر روزی بخواهد عوض شود، باید دوباره به مجمع بیاید، مجمع رأی بدهد و رهبری هم قبول کند. لذا اینها ماندنی و شبیه قانون اساسی است. با این پایه‌هایی که الآن درست شده، میدان بخش خصوصی باز است. ما بارها از ایرانیان خارج از کشور دعوت کردیم، ممکن است بعضی‌ها به خاطر برخی موارد نگرانی داشته باشند، ولی شروع کنند و بیایند و شما هم کمک کنید و با این مقررات جدید با هم کار کنید. آنها می‌توانند سود ببرند. پول آنها تضمین می‌شود.
به هر حال زمینه مساعد است. در میثاقی که امضاء کردم، چیزهای بی‌پایه‌ای نیست. با آشنایی که با چشم‌انداز بیست ساله و برنامه پنج ساله چهارم توسعه داشتم، می‌دانم تا این قدر می‌توان مانور داد و این جزو وظایف دولت است و باید این کارها را انجام بدهد. اگر خوب کار کنیم، بیش از این کار خواهیم کرد و اگر بدکار کنیم، ممکن است از این کمتر شود. لذا باید خوب کار کنیم. از شماتشکر می‌کنیم.
منتظر طرح‌ها و اقدامات اجرایی شما هستیم. چه در مجمع بمانم یا به دولت بروم. این کار را خواهم کرد.
والسّلام علیکم و رحمه الله