سخنرانی آیت الله هاشمی رفسنجانی در جمع مهمانان خارجی شرکت‌کننده در مراسم هشتمین سالگرد ارتحال امام خمینی
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله والسلام علی رسول الله و آله
مهمانان گرانقدر ما خیلی خوش آمدند و از شما متشکریم که برای ادای احترام به امام راحل و تسلیت به مردم ما تحمل زحمت کردید.
فکر می‌کنم با بررسی تاریخ کوتاه انقلاب اسلامی ایران خیلی خوب بتوان تحقق اراده حتمیه الهی را دید. به نظر ما که در کوران مسائل هستیم، قطعات معجزه‌آسای فراوانی در این دوره 20 ساله داشته‌ایم که فکر می‌کنم برای دنیای اسلام بتواند منشاء تحول و تفکر جدید قرار بگیرد. چند مقطع را عرض می‌کنم تا ببینید که خداوند در صورتی که مردم در میدان باشند و انجام وظیفه کنند، چگونه مردم و دینشان را نصرت می‌دهد. اصل پیروزی انقلاب برای استکبار غافلگیرکننده و یک حادثه غیرقابل باور بود که ملتی با دست خالی و تنها، در مقابل دولتی نیرومند و دارای حامیانی قدرتمند در همه جای دنیا خیلی آسان آن حکومت را ساقط کرد. شما نظیری برای این حادثه در تاریخ انقلاب‌ها ندارید. بعد از انقلاب آن جنگ واقعاً تحت محاصره بر ما تحمیل شد و شرق و غرب پشت سر صدام بودند و خیلی از رژیم بعث حمایت کردند.
به هر حال ما تنها و تحت محاصره، آن پیروزی را به دست آوردیم و نگذاشتیم انقلاب آسیب ببیند. استکبار این را باور نمی‌کرد و فکر می‌کرد جنگ ما را از پا درمی‌آورد. قبل از جنگ هم شورش‌های داخلی را در ایران سامان داده بودند. گروه‌های مسلح را در داخل نژادهای مختلف ایرانی مثل کردها و بلوچستان و اعراب جنوب و ترک‌های آذربایجان را به کار گرفتند برای اینکه ایران را تجزیه و تفرقه درست کنند. خیلی سریع همه آنها از میدان بیرون رفتند و انقلاب راه خودش را ادامه داد. تا اینجا تحلیل می‌کردند و می‌گفتند ایرانی‌ها مسلمانند، فداکارند، از جان گذشته‌اند و این مسائل را خودشان با هیجانات انقلابی حل می‌کنند.
چشم دوخته بودند که انقلاب از لحاظ مدیریت کشور، تأمین نیازها و توسعه سازندگی کشور عاجز باشد. برای اینکه فکر می‌کردند نیروهای متخصص که فرار کردند و خارجی‌ها که کمک علمی و فنی نمی‌کنند. پس در داخل ایران هیچ زمینه‌ای نیست که انقلاب بتواند مسائل را مطابق روز به سامان برساند و کشور را بسازد. در محاصره بودیم که در مدت خیلی کوتاه هفت، هشت ساله دیدند که توانستیم راه چند ده ساله را مثل اصل انقلاب و مثل دفاع در میدان جنگ بپیماییم. این آخری برایشان بسیار کمرشکن است. شما فرصت پیدا نمی‌کنید ایران امروز را ببینید. اگر کسی با دقت مطالعه کند، ایران با تأمین همه نیازها در داخل، کشور بسیار نیرومندی شده. از لحاظ علمی، دانشگاه‌های بسیار نیرومند و وسیع دارد و الان آماده‌ایم که نیروهای متخصص به جاهای دیگر بفرستیم.
از لحاظ توسعه امروز به زیربناهای همه چیز در کشور ما سامان داده شده است. آب، برق، گاز و همه صنایع مورد نیاز صنایع مادر مثل فولاد، آلومینیم، مس، سرب و روی، انواع فرو آلیاژها مخابرات، صنایع دریایی، کشتی‌سازی، بندرسازی، راه‌سازی، راه‌آهن و نیازهای صنایع کشاورزی و دامداری، تولید خطوط ماشین‌های مختلف برای صنایع جنبی و تکمیلی و هر چه که نیاز یک کشور است، امسال و در این زمان، در سایه انقلاب، در مدت کوتاهی در این کشور به وجود آمده است. واقعاً برای خود ما هم این سرعت از اول معلوم نبود. در عمل دیدیم خداوند به مصداق «ان تنصروالله ینصرکم» راه را برای بندگانش خیلی هموار می‌کند. اینها در هر قدمی، بعد از اینکه ما موفق می‌شدیم، اعتراف می‌کردند. اول تحلیل می‌کردند که نمی‌شود. بعد که می‌شد، اعتراف می‌کردند. اما تبلیغات بسیار سنگینی به عنوان حقوق بشر می‌کنند که در ایران آزادی و انتخابات نیست. با اینکه ما از روز اول و در همان چند ماه اول انقلاب با فراندوم و انتخابات همه امورمان را به مردم سپردیم. این را که نمی‌توانند منکر بشوند. این بار به جای رسیدگی و قبل از انتخابات می‌گفتند که انتخابات واقعی نیست. دولت و حکومت دخالت می‌کنند و از صندوق همان را که می‌خواهند، بیرون می‌آورند. صدها خبرنگار به ایران آمدند، برای اینکه نقاط ضعف انتخابات ما را بگیرند. دیدند یک جمعیت عظیم و نزدیک 30 میلیون نفر، یعنی نصف جمعیت کل کشور پای صندوق آمدند. به هر صندوقی که رفتند، دیدند رأی آزاد است. الان با تأکید بر رأی ندادن مردم به نظام، رهبری و روحانیت، به خیال خودشان می‌خواهند آن رسوایی‌های بد پیش‌بینی‌هایشان را جبران کنند و در ملت تأثیر خودشان را بگذارند. این جور تحلیل می‌کردند. الان که از انتخابات یک چیز دیگر درآمده، همه‌شان به سلامت و امینت انتخابات اعتراف کردند. در این کشور بزرگ و با این همه شیطنتی که دیگران دارند، خون از دماغ کسی نیامد و انتخابات انجام شد. ولی این جور نعل وارونه می‌زنند. در صورتی که اگر یک ذره انصاف داشته باشند، می‌بینند که یک دست‌اندرکار انقلاب، شاگرد امام، روحانی سابقه‌دار و از خانواده روحانیت آراء اکثریت مردم را برده است. چطور به خودشان اجازه می‌دهند که بگویند این رأی به روحانیت نبود؟! ما اگر می‌خواستیم به یک روحانی خاص رأی بدهند، حقیقتاً انتخابات نمی‌کردیم. اما گفتیم آزاد است گفتیم همه اینهایی که هستند، شورای نگهبان و صلاحیتشان را تأیید کرد. می‌بینید در تبلیغاتشان چقدر ناجوانمردانگی می‌کنند!!
البته تأثیری در ایران ندارد. ممکن است برای مردم خودشان آثاری داشته باشد. امروز می‌بینند در ایران، مردم این‌گونه در صحنه‌اند، این‌گونه با وسعت دارند کشورشان را می‌سازند، هر روز طرح‌های مهم میلیاردی افتتاح می‌شود و به مملکت و ثروت کشور افزوده می‌شود. این حالت کارایی کشور را نشان می‌دهد. آنها از مسلمان به اسلام چنین خبری را انتظار نداشتند. اینها فکر می‌کردند اسلام مال هزار چهارصد سال پیش است و الان دیگر دوره حکومت‌های لائیک و حکومت‌های غیردینی است.
واقعاً با یک مقدار مطالعه می‌توانید ببینید و سوغات شیرین سفرتان برای مردمتان همین باشد و شرایط ایران را که از نزدیک دیدید، بگویید. البته الان دشمن حرف‌هایی مطرح می‌کند که ایران می‌خواهد بمب اتم و سلاح شیمیایی ببسازد. حرف‌هایی که ما همیشه از آن متنفر بودیم. آنها از قدرت دفاعی ما می‌ترسند. در جنگ 8 ساله دیدند که اینها را نداشتیم، ولی با فداکاری نیروهایمان و با شهامت و ایمان مردممان توانستیم آن حماسه تاریخی نبرد را در تاریخ ثبت کنیم. آن موقع هم به فکر استفاده از سلاح شیمیایی نبودیم و تا آخر هم نخواهیم بود، صنایع اتمی مال کشورهای بی‌دین و ضدانسانی است که برایشان فرق نمی‌کند چه کسانی می‌کشند. فقط پیروزی می‌خواهند. در جنگ سربازان ما وقتی در میدان مجروح عراقی را می‌گرفتند و اسیر می‌کردند، خون خودشان را می‌دادند و به اسیر تزریق می‌کردند تا آن اسیر نمیرد. یا خلبان ما که برای بمباران می‌رفت، مدتی معطل می‌شد تا اگر در مسیرش افراد خیر نظامی هستند، خود را نجات دهند. مثلاً می‌خواست پل بزند و اگر می‌دید روی پل ماشین شخصی است، نمی‌زد. ما که این‌گونه هستیم، اسلحه شیمیایی اتمی مصرف نمی‌کنیم. دشمن را انتخاب می‌کنیم. کسانی که با ما می‌جنگند، این تهمت‌ها را می‌زنند. بله در قدرت نظامی جدی هستیم که از جنگ آموختیم. آنچه برای جنگ لازم است، خودمان تولید می‌کنیم و می‌سازیم. دفاع ما بسیار نیرومند است و آسیب‌ناپذیریم، ولی قصد تجاوز، تعدی و کشتار جمعی در ما نیست.
به هر حال از دشمنان تهمت خیلی می‌شنوید. می‌گفتند ایران خانم‌ها را اسیر کرد. زن ایرانی در خانه منزوی شده است. ولی امروز می‌بینند در دانشگاه‌ها اکثر دانشجوهای ما را دخترها تشکیل می‌دهند. استادان و معلمان ما زن‌ها هستند. البته بی‌بندوباری در ایران نیست. اما هر چه غیر از بی‌بندوباری و در مسیر پیشرفت و عظمت باشد، راه آن را برای زن‌هایمان باز کردیم. هرچه می‌خواهند، می‌توانند تحصیل کنند. اما دشمنان ما تبلیغات منفی می‌کردند. آمریکا گروهی مثل طالبان را به وجود آورد و کارهایش را قبول دارد. اما درباره ایران می‌گوید حقوق بشر را رعایت نمی‌کند!
به هر حال ما از همه دوران سخت گذاشتیم. اینها را به خودمان منتسب نمی‌کنیم. اینها را از خدا می‌دانیم. ما می‌دانیم که نمی‌توانستیم این همه کارهای بزرگ در مقابل دشمنان قوی خودمان بکنیم. خداوند به ما کمک کرد. خداوند هم بی‌خودی کمک نمی‌کند. وقتی مردم راست می‌گویند، در صحنه باشند، مجاهده کنند، خداوند گفته اگر صبر کنید، ظفر و پیروزی را به شما می‌دهیم. وعده‌های الهی مشروط است و ما باید شرطش را محقق کنیم. مردم ما این کار را کردند. بقیه را خداوند عنایت کرد. افتخار ما هم این است که در این دوره‌ها توانستیم به مردم کمک کنیم که در صحنه و مسلمان باشند.
به هر حال همگی خوش آمدید و انشاءالله به شما بد نگذشته باشد. اگر مشکل سفر داشته باشید، به حساب خدا بگذارید. شما برای زیارت قبر امام (ره) و تسلیت به مردم ایران آمدید و ما هم این محبت را می‌پذیریم.
والسلام علیکم و رحمه الله