بسم‌اللّه‌الرحمن‌الرحیم
«اَلâحَمâدُالِلّûهِ ربِّ الâعûالَمین وَ اَلصَّلûوهُ وَالسَّلاûمِ عَلیû رَسولِ اللّûهِ و آلِهِ أَجâمَعیüنâ»
خیلی خوش آمدید به مجلس شورای اسلامی و ما خوشحال هستیم ازملاقات شما برادرانی که حافظ و نگهبان انقلاب و پشتیبان فعال جنگ و دفاع‌هستید. این پنج شش ماهی که از این سال گذشت و بعد از ضربه سنگینی که‌رزمندگان ما در کربلای پنج و کربلای ده به متجاوزان عراقی وارد کردند، یک‌وضع جدیدی در دنیا و منطقه پیش آمد و برای ما هم درسی و وسیله توجه‌بیشتر به شرایط حاکم بر دنیا و منطقه بود. برای مردم منطقه و مردم دنیا هم‌چیزهای جدیدی کشف شد و معلوم شد که استکبار جهانی به شدت نگران‌پیروزی و موفقیت اسلام است و به طور جدی از اینکه مسلمانان دنیا شاهدپیروزی‌های چشمگیری در جبهه ایمان و اسلام باشند، می‌ترسد و تحت تأثیراین وحشت تن به خیلی چیزها می‌دهد که در شرایط عادی چنین ریسکهایی‌نمی‌کند.
در دنیا و در تاریخ معاصر و چند قرن اخیر سابقه ندارد که باند استکبار این‌گونه دستپاچه و سردرگم باشد، با هیاهوی بسیار و با گستاخی غیر قابل دفاع درمقابل یک انقلاب لشکرکشی بکند، موضع ناحقی بگیرد و روی موضعش هم‌پافشاری کند. اینکه آمریکا و به دنبالش کشورهای باند ناتو و در کنار آنهاارتجاع عرب و بارونهایی که ثروت مسلمانها را در دست خود گرفته‌اند این‌گونه همه چیز محرمانه خود را مجبور شدند در این منطقه حساس بکنند ودست به دست هم بدهند، این واقعاً مایه تحیر دنیا است، هر آدم عاقلی فکرمی‌کند که این چه  
مسأله‌ای است که اینها آن هم با موضع ناحق برخوردمی‌کنند.
خوب! ما صریح به اینها گفتیم که اگر امنیت می‌خواهید، به دست نشانده‌خودتان بگویید شرارت نکند. این کار خیلی آسانی بود که اینها می‌توانستندانجام بدهند، اما این کار را نکردند. از این آسانتر گفتیم که اگر شما مدعی هستیدکه چون صدام نقطه قوت خود را اینجا می‌داند و در زمین عاجز و ناچار است‌از این استفاده بکند و نمی‌خواهید دست او را اینجا ببندید ـ دست او اینجا باز باشد ـ شما به کویت و عربستان بگویید که حمایت از عراق نکنند و شریک‌جنگ نباشند، این چه مشکلی بود برای آنها که ظاهراً و لفظاً می‌گویند که مابی‌طرف هستیم، ما به اینها گفتیم که شما به اینها بگویید و کسی هم بیایدتضمین بکند که اینها واقعاً بی طرف باشند و خودمان می‌دانیم و کاری به‌کشتی‌های دیگر هم نداریم. باز خلیج‌فارس امن است و شما مسأله‌ای ندارید، راه به این آسانی را انتخاب نکردند و راه به این مشکلی را انتخاب کردند؛ این‌همه نیرو و این همه کشتی و مین روب و لشکر کشی سیاسی و تبلیغات راه‌انداختند.
نکته دومی که آشکار شد این بود که واقعاً اینها یک ببر کاغذی هستند و یک‌هیمنه ساختگی در ذهن مردم دنیا ساخته‌اند، با هیاهو و جنجال و ارعاب ملتهارا خفه کرده‌اند و کسی جرأت نمی‌کند احقاق حق بکند. مقاومت درستی که‌جمهوری اسلامی و این انقلاب کرد، نشان داد که اینها تا چه مقدار ضعیف‌هستند، بنیه‌شان ضعیف است، تاکتیکهای آنها هم کاربر و مؤثر نمی‌تواند باشد. آمریکایی‌ها با اولین جرقه خطری که در خلیج فارس زد، به سکوی نفتی ماحمله کردند و با سابقه‌ای که از انقلاب و رهبری انقلاب در ذهن دنیا بود، دنیاعکس‌العمل خود را به طور غیر منتظره‌ای نشان داد و این عکس‌العمل به بازاربورس منتقل شد و دلار و ارزش سهام ـ که همه هستی استکبار غرب به‌همین‌ها بسته است ـ یعنی عمده بنیه زندگی اینها، در همین شرکتها و بازارهای‌سهام و پولهای بانک و ارزها است، یک دفعه آن چنان شوکی به دنیای غرب‌وارد شد که در خاطره‌های مراجع اقتصادی در تاریخ، چنین شوکی وجود ندارد.در سال 1929 میلادی چنین شوکی بود، ولی آن شوک، با این شکل وخصوصیات نبود.
در سقوط وحشتناک و وحشت عظیم و خشم پولدارهای دنیا و صاحبان‌سهام، که همه اینها را به جان هم انداخته چه کسی مقصر است؟ تعبیری که‌خودشان داشتند این بود که ما یک سکوی نفتی از ایران را زدیم و در عوض‌ایران در یک روز حداقل پنجاه میلیارد دلار روی دست آمریکا گذاشت و آن‌روز اول بود. اینها به شدت آسیب پذیر هستند و معلوم شد که این جور نیست‌و باز کشف شد که خلیج فارس چقدر مهم است. اینجا دیگر ویتنام و لبنان وآفریقای جنوبی و نیکاراگوئه و اینها نیست، اولاً این کشور در خلیج فارس یک‌کشور انقلابی است که  
صلابت خودش را نشان داده و به این آسانی او رانمی‌شود از پا درآورد و ثانیاً منطقه، منطقه‌ای است که گلوله‌های کوچک هم‌آتش افروزی عظیمی را در پی دارد. اینجا غرق یک کشتی مثل غرق یک کشتی‌در اقیانوس اطلس و یا اقیانوس آرام نیست و مسائل خاصی را دنبال می‌کند.
اینجا حداقل روزی هشت میلیون بشکه نفت از این تنگه بیرون می‌رود وسواحل که باز نفت دارد و به لوله‌ها تحویل می‌دهد و به دریای سرخ می‌رود ازبنادر دیگر هم صادر می‌شود. آنها هم آسیب پذیر است و ده دوازده میلیون‌بشکه نفت اگر به خاطر جنگ چند ماه تعطیل بشود دنیا را به شدت می‌لرزاندو دنیا نمی‌تواند پیش بینی بکند که چه اتفاقی می‌افتد. مقداری از این مسائل برای ما روشن بود اما برای دنیا و برای مردم روشن نبود. این مقدار حساسیت‌قضیه شاید برای خود استکبار جهانی مشخص نبود و این تجارب بسیار بسیارآموزنده و مهمی است و ما الان می‌دانیم. شاید عده زیادی اصلاً این رانمی‌دانستند ولی الان جامعه ما خوب می‌داند و لمس کرده و مردم دنیا هم‌می‌دانند که استکبار برایش خیلی گران است که عاملی را مثل عراق در منطقه ازدست بدهد و حاضر است برای حفظ آن سرمایه‌گذاری کند ـ همان طور که کرد و می‌دانید که سرمایه‌گذاری هم خیلی مؤثر نیست.
منتها نقطه مهمی که الان باید روی آن تکیه کنیم این است که زیاد مهلت‌دادن به اینها درست نیست. اینها دیدند که به جمهوری اسلامی نمی‌توانندضربه درستی بزنند و در مقابل انقلاب کاری از دستشان برنمی‌آید و بنابراین‌سیاست دفع‌الوقت و آرام کردن تدریجی منطقه و از حساسیت انداختن روح‌جهاد را ظاهراً در برنامه‌شان گذاشته‌اند. مسائل تحریم اقتصادی و اینها همه‌حرف است. شما اول انقلاب اطلاع دارید به طور جدی ما تحریم اقتصادی‌شدیم، آن روز هم وضع ما بدتر از الان بود و هنوز ما روی پای خودمان‌نایستاده بودیم، هنوز ما مسلط بر امور نشده بودیم، هنوز مدیران حزب اللهی‌حاکم نشده بودند و انقلاب تعادل خودش را حفظ نکرده بود و کارهای زیادی‌هنوز در دست طاغوتی‌ها بود.
امروز ما گامهای بلندی برداشته‌ایم و در خیلی از جاها گامهای خودکفایی‌برداشته‌ایم و در خیلی جاها سلطه اداری قوی پیدا کرده‌ایم. با ریاضت آشناشده و شیوه برخورد با مشکلات را پیدا کرده‌ایم. آن روز ملت ما مسلح نبود والان ملت ما، یک ملت مسلح آسیب پذیری است که تا حدود زیادی می‌تواندخود را اداره بکند. یک چنین چیزهایی نبود و ما آن روزها و آن محاصره را به‌خوبی شکستیم. حالا خیلی وضع فرق کرده و به علاوه برای دوستان آمریکاتجربه تلخی است. آنهایی که با آمریکا در تحریم اقتصادی همکاری کردند،هیچ سودی نبردند و آنهایی که همکاری نکردند خیلی چیزها به دست آوردند.فرانسه و آلمان را مقایسه کنید، آلمان در تمام این  
هشت سال در سطح بالایی باما روابط اقتصادی و تجاری داشت، به خاطر اینکه در تحریم شرکت نکرد،ولی فرانسه دستش خالی است و ژاپن با ما رابطه‌اش را حفظ کرد و آن وسعت‌کار همین طور محفوظ مانده است. انگلیس در این کار ضربه خورد. انگلیسی‌هادر ایران خیلی چیزها داشتند که در این فاصله از دست دادند. بنابراین تجربه آنهاهم این است که هر کسی که بخواهد بیاید، فقط خود را بدنام و سابقه بدی دربازار جهانی برای خود درست کرده است. آنها کار زیادی در مقابل این انقلاب‌نمی‌توانند بکنند، اگر می‌توانستند این روزها کرده بودند.
وقتی که ما آمریکا را به این صورت تحقیر کردیم وقتی که آمریکا دید که یک‌قایقی از ما زد و در مقابل دید که کشتی تحت حفاظت و زیر پرچمش موشک‌خورد و وقتی که یک سکوی نفتی متروکی را با توپ منهدم کرد، احمدیه‌کویت مهمترین پایگاه نفتی مورد علاقه آمریکا که برای حفاظت آن به اینجاآمده بود موشک خورد، او فهمید که اینجا با چه نیرو و چه جریانی درگیر است‌و آرام گرفت. ولی سیاست دفع‌الوقت و آرام کردن را پیش گرفتند که ما نبایداجازه بدهیم که این توطئه جا بیفتد و فلسفه حضور شما فرماندهان سپاه درمرکز همین بود و باید برگردید و با جدیت حرکت عظیم پشتیبانی جبهه‌ها راتعقیب کنید و برادران شما در میادین جنگ، باید با بهترین شرایط از نیروها وامکاناتی که در این شرایط کشور در اختیارشان می‌گذارد ان‌شاءالله استفاده‌درست بکنند و ما بردنیا، برصدام و بر سازمان ملل اتمام حجت کردیم و راه‌روشنی پیش پای اینها گذاشتیم. گفتیم اگر شما راست می‌گویید و یک ذره‌صداقت در وجودتان است، چیزی را که می‌دانید اعلام بکنید. اینکه می‌دانیدصدام جنگ را شروع کرده و ما مظلوم هستیم و باید ظالم را، ظالمی که این‌همه کشتار و خیانت کرد، کیفر بدهیم. نمی‌توان ظالمی را که این همه‌معلولیت، اسارت و درگیری در منطقه درست کرد معاف کرد و به او جایزه داده‌و شما دارید برای حفظ او جایزه می‌دهید و لشکرکشی می‌کنید و این درست‌نیست. شما اگر راست می‌گویید بیایید متجاوز را معرفی کنید، محکمه تشکیل‌بدهید و حقوق ما را بدون اسلحه بگیرید.
می‌بینید که الان دو ماه است که رفت و آمد دارند و همین جوری می‌گذرانند. ما حجتمان را تمام کرده‌ایم و الان دیگر نمی‌توانند بگویند که ایران جنگ طلب‌است، زیرا ایران راه صلح را عادلانه انتخاب کرد و قبول کرد که اینها از این راه‌پیش بیایند که این کار را نکردند و به تأخیر انداختند. در خلیج فارس راه‌مشخصی بود که اینها از آن استفاده نکردند، یا اعلام بی‌طرفی بکنند و یا دست‌متجاوز را بگیرند و نگرفتند و از راه تهدید و ارعاب وارد شدند. معلوم می‌شودکه اینها چه عناصری هستند. بنابراین راهمان دیگر مشخص شده، البته اگر ماضربه‌کاری وارد بکنیم و آنها بفهمند که ما در جنگ، خیلی جدی هستیم،جدی‌تر از آنچه که آنها فکر می‌کنند، ممکن است  
دوباره به دست و پا بیفتند واین دیگر به شرایط بعد بستگی دارد. اما باید قاطعانه وارد میدان بشویم. دیگرآن مهلت خیلی معنا ندارد و اتمام حجت هم به اندازه کافی شده و شما برادران‌مسئولیت بزرگی دارید. مسایل جزئی که احیاناً وجود دارد که این چرا این‌جوری شده و این چرا این جوری نشد، را برای بعد بگذارید و همه امکانات راپشت رزمندگانتان در جبهه‌ها متراکم کنید. افراد لایقی که در خود آمادگی‌فرماندهی و رزم می‌بینند، سعی کنند در جبهه‌ها باشند که ان‌شاءالله بتوانیم‌حرف قاطع خود را در جبهه‌ها بزنیم و هیچ شکستی برای آمریکا بالاتر از این نیست که در شرایطی که اینجا آمده و با چشمانی حریص و ترسناک، به‌جبهه‌ها نگاه می‌کند ما آنجا ضربه را وارد کنیم که این جواب اصلی آمریکااست.
    والسلام علیکم و رحمه‌الله و برکاته