بسم‌اللّه‌الرحمن‌الرحیم
«اَلâحَمâدُالِلّûهِ ربِّ الâعûالَمین وَ اَلصَّلûوهُ وَالسَّلاûمِ عَلیû رَسولِ اللّûهِ و آلِهِ أَجâمَعیüنâ».
از زیارت برادران فرماندهان نواحی سپاه خوشحالیم و ان‌شاءاللّه این اجتماع شما، منشأ برکت و جهشی در جبهه‌ها و در نتیجه در سرنوشت جنگ و در سرنوشت انقلاب و مسلمین خواهد بود. همتها را باید عالی گرفت و وقتی که ما با یک ملت ایثارگری که نشان داده از نوادر تاریخ بشریت است، مواجه هستیم از این امکانات فوق‌العاده زیاد مردم، این اقیانوس بیکران قدرت که در اختیار اسلام قرار گرفته، این روزها ما باید برای اهداف اسلام و قرآن خوب استفاده بکنیم.
تا آنجایی که من می‌دانم، علت این اقدام جدید مسؤولان جنگ و به خصوص سپاه این است که برای شرایطی که ممکن است در آینده پیش بیاید و کمی هم الان پیش آمده، آماده بشویم. عملیات والفجر هشت ثابت کرد که اولاً؛ دشمن به شدت آسیب‌پذیر است. آن طور که بعضی‌ها خیال می‌کردند، قدرت مقاومت و دفاع دارد نیست. بستگی دارد به توانی که ما به کار بگیریم. در هر جا و به هر اندازه ما توان مناسبی به‌کار بگیریم، به همان اندازه هم قدرت پیشرفت داریم. توان را هم الحمدلله داریم. ما این توان را در سطح مطلوبش هنوز به کار نگرفته‌ایم. ثانیاً؛ دشمن با یک ضربه خوردن به زمین نمی‌نشیند. حامیان بعث  
عراق، آنهایی که این جنگ را طراحی کردند و این جنگ را علیه ما برنامه‌ریزی کردند، آنها تا به آن نقطه یأس نرسند، پشت کار را خواهند گرفت. ما دیدیم که عراق با اینکه ضربه کاری خورد، نیروهای عمده‌اش آسیب جدی دیدند، قطعه ارزشمندی از خاکش از دستش رفت و صدمه حیثیت نظامی شدیدی دید، در عین حال تلاشهای مذبوحانه جدیدی را هم به عنوان استراتژی جدید شروع کرد، که اگر بخواهیم اسمی روی این استراتژی جدید بگذاریم که ماهیت این استراتژی را هم خوب روشن بکند، بهترین اسم برایش، «استراتژی انتحاری» است. یعنی صدام و حزب بعث با الهام از طراحان اصلی جنگ به این نتیجه رسیدند که در این مقطع، باید هر چه دارند جلو بریزند برای اینکه شاید بتوانند مقاومت کنند و حرکت ما را، ولو با انتحار سد کنند. این کارهایی که این یک ماه و چند روز گذشته عراقی‌ها در جبهه کردند، اگر یک مقدار دیگر ادامه بدهند، معلوم نیست چه به سرشان می‌آید. به خاطر اینکه آن چنان تحلیل خواهند رفت که در مقابل یک تهاجم جدی ما، دیگر چیزی برای دفاع، آن هم دفاع طولانی نخواهند داشت.
آن سبکی که عراق داشت، استراتژیی که قبلاً داشت که خود را پشت میدانهای مین و ردیفهای مکرر سیم خاردار و کانالهای آب و بشکه‌های انفجاری پنهان می‌کرد و کمینهای دائماً هوشیار خودش را حفظ می‌کرد و نیز احتیاطهای مکرر را پشت سر هم قرار می‌داد، این خاصیتی را داشت که نیروهای ما برای عبور از این همه موانع بایست تلفات می‌دادند و آنها در مرحله‌ی اول کمترین تلفات را به خاطر این ترتیبی که داده بودند، می‌دادند و برای مراحل بعد آماده می‌شدند. این طوری اگر بخواهند از میان این حفاظها بیرون بیایند و در مقابل آتش ما قرار بگیرند، این شکل دیگری می‌شود و نیروهای دست دوم و سومشان تلف نمی‌شوند. نیروهای اساسیشان باید اینجا جلو بیایند که بخشیشان را آوردند، بخشیشان را هنوز نیاوردند، بنابراین برای صدام که در مقابل یک قدرت عظیمی مواجه است و نیروی پربنیه و بیکرانی را در مقابل خودش دارد یک چنین کاری خیلی روشن است که یک انتحار است. خود به خطر انداختن است، برای ایجاد یک جوی که معلوم نیست چه می‌شود، مثل این که آدم خودش را به دم موج آب بدهد به امید اینکه موج را  
بشکند که ممکن است این موج آدم را زیر آب بغلطاند و به صخره بزند. بنابراین ما باید همین انتظار را برای مراحل بعد داشته باشیم، صدام تنها نیست. همه امکانات را به کار می‌گیرند. دیدید که در این مقطع خیلی چیزها را به کار گرفتند. قدرتهای شیطانی و ابرقدرتها را برای تضعیف ما از لحاظ اقتصادی و از لحاظ سیاسی و تبلیغاتی همه را به کار گرفتند.
ما باید خودمان را برای یک چنین حالی که در شرایط جدید خواهیم داشت، آماده کنیم و تنها راه برای ما در مقطع فعلی این است که نیروهای مردمی و داوطلبین را آموزش بدهیم، تنظیم کنیم و نیروی کافی در اختیار فرماندهان جنگ داشته باشیم، هم در خطوط پدافند و هم برای آفند، که وقتی آفندی شروع کردیم اگر یک چنین حمله انتحاری و استراتژی شدیدتر انتحاری که برای آن مراحل در نظر گرفته شده است، بخواهد به کار گرفته شود، ما در سراسر جبهه بتوانیم این موج را به خوبی بشکنیم و نتیجه مطلوب را از آن حرکتی که می‌خواهیم بکنیم، بگیریم. با این حساب ما وارد این مرحله جدید شدیم که به نظر رسید که حداقل ما باید هفتصد گردان از نیروهای جدید، از مردم را تجهیز کنیم، برای آن آمادگی که ما نیاز داریم، در کنار این یک کاری کردیم و آن این که نیروهای سرباز وظیفه را هم تقویت کردیم. اولاً به مراکز آموزشی من جمله به لشکرهای در خط حتی سپاه و لشکرهای در میدان، گفتیم که تمام امکانشان را برای آموزش سربازها و نیروهای وظیفه به کار بگیرند که از ماه گذشته ما جذبمان را دو برابر کردیم و بیش از دو برابر نیروی نظام وظیفه گرفتیم.
شورای عالی دفاع تصویب کرد که همین سربازهایی که الان موجود هستند و خدمت می‌کنند، طبق قانونی که داریم و حق شورای عالی دفاع است که دو ماه بر خدمتشان افزوده بشود و در جبهه بمانند که بخشنامه می‌شود و به اینها ابلاغ خواهد شد. از این جهت، یک مقدار نیرو را به آنها اضافه کردیم، جذب را زیاد کردیم، پیشنهاد کردیم به سپاه که به بسیجی‌هایی که در گذشته داوطلب به میدان رفتند، پیشنهاد بشود یک ماه تمدید بکنند، البته آنها چون داوطلبند. ما حکم اجباری نمی‌توانیم برایشان صادر بکنیم، لذا از آنها می‌خواهیم که سعی کنند یک ماه اضافه بکنند و سه ماهه، چهار ماهه بشوند.  
به مراکز دولتی و نهادها دستور داده شده و یا می‌شود که همه امکاناتشان را در خدمت تجهیز این پانصد گردان که مرحله اول کار ماست تا شهریور قرار بدهند. هر مکانی را که می‌شود از کار معمولی خودش جدا کرد ولو با تعطیل کردن موقت کار، امکانات انسانی، مالی، تدارکاتی، ترابری و فنی، علمی، هنری و هر چه که به درد جبهه می‌خورد، اینها را در خدمت این حرکت جدید قرار بدهند که هر استانی مسؤولیت تدارک تیپ‌های قائم مربوط به خودش را برای دفاع از خطوط به عهده بگیرد که یک نوع خودکفایی در استانها برای این تیپ‌ها وجود داشته باشد. ارتش و سپاه نیروهایشان را آماده بکنند که برای آموزش و تنظیم و تدارک و به کار گرفتن این نیروها، حداکثر استفاده را از اینها بکنند.
یک ستاد تمام وقتی در قرارگاه خاتم تشکیل می‌شود و پشتوانه کار است و هر جا نیاز به حمایت بود و یا کمبودی مشاهده شد و یا تأکیدی لازم بود و یا رفع مانعی لازم بود، این ستاد مؤظف است که این کار را انجام بدهد. خوشبختانه آن ستادهای پشتیبانی از جنگ که در مرحله قبلی تأسیس شد و امروز در همه استانها، بالاترین شخصیتهای استان با همکاری سپاه، مسؤولیت این کار را دارند، آمادگی لازم را دارد. فرمان امام هم به این مسائل روح می‌دهد. تکلیفی است که امام فرمودند، استثنا هم ندارد، همه مکلفند الان تا آن حدی که مسؤولان جنگ اعلام بکنند که ما نیاز داریم، همه برایشان واجب عینی است، همه باید بیایند. هر وقت آن مقداری که فرماندهان جنگ تعیین کرده‌اند، پر شد، حکم وجوب از دیگران ساقط می‌شود. واجب کفایی است به این معنا که هر کسی الان باید بیاید تا اینکه این حد تأمین بشود. بنابراین الان تکلیف برای همه هست. این هنوز به اندازه کافی پر نشده است، این حدی که جدیداً تعیین کردیم و باید در کار تسریع کرد.
ما زمان زیادی نداریم که صبر بکنیم. در مراسم روز قدس این مسائل برای مردم کاملاً توضیح داده بشود. همه استانها باید برای اعزام وسیع آمادگی داشته باشند. در استانها قاعدتاً باید تلاش بشود، حداقل به‌مناسبت همین روز قدس و هفته بعد، یک مرکز برای این حرکت، پادگانهای مخصوص در نظر گرفته بشود که با امکانات مردم و با حمایت مردم اینها تجهیز بشود. با مردم باید  
صحبت بشود، روشن بشود که یک چنین حرکتی، هم از خرج جنگ می‌کاهد و هم از تلفات جنگ می‌کاهد و هم فرصت را از دشمن سلب می‌کند و فرصتی که الان به وجود آمده، استفاده از این را برای ما تسهیل می‌کند و شما برادران فرماندهان سپاه در این جریان، مسؤولیت سنگینی دارید. باید خیلی تلاش کنید، باید مطالبی که از اینجا می‌خواهند، با دقت و پشتکار تعقیب کنید، ستادهای جدی تشکیل بدهید و دائماً پشت کار را بگیرید. مسائلی که احساس می‌کنید نیاز به حمایت دارد و یا تأمین از اینجا دارد، دائماً منتقل بکنید.
امیدواریم که با این حرکتی که برنامه‌ریزی شده و شروع شده، ما بتوانیم وضع جنگ را به جای مطلوبی برسانیم و خیال منطقه و مردم مسلمان و دو ملت ایران و عراق را از این جنگ راحت بکنیم و ان‌شاءاللّه دو ملت ایران و عراق برادر وار در کنار هم برای آزادی بیت‌المقدس عزیز و نجات فلسطین عزیز، اقدام بکنند و خداوند به روح شهدای این جنگ تحمیلی، رحمت خاص خودش را و به بازماندگان این عزیزان از دست رفته، صبر جمیل و اجر جزیل عنایت بفرماید و به ما هم توفیق بدهد که بتوانیم راه شهدایمان را تا زنده هستیم بپیمائیم. و از خداوند شاکر باشید که به شما توفیق داده که جزء پیشتازان این راه مقدس باشید. ما شما را به خدا می‌سپاریم و امیدواریم که خبرهای خوبی از تحرک‌های شما در آینده بشنویم.
    والسلام علیکم و رحمه‌اللّه و برکاته