سخنرانی
  • صفحه اصلی
  • سخنرانی
  • سخنرانی آیت الله هاشمی رفسنجانی در جمع اعضای اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشجویان در هند

سخنرانی آیت الله هاشمی رفسنجانی در جمع اعضای اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشجویان در هند

حت رهبری امام، همه در گوشه‌ای مشغولیم و کار می‌کنیم.

  • تهران-مجلس شورای اسلامی
  • پنجشنبه ۴ آذر ۱۳۶۱
خاطرات روز پنج شنبه، 4 آذر: جلسه علنی داشتیم. در تنفس، برای انجمن اسلامی فارغ‌التحصیلان هند صحبت کردم که به‌عنوان تماشاچی به خاطر فشاری که در هند روی دانشجویان می‌آورند، به مجلس آمده بودند.

 

 

بس الله الرحمن الرحیم

الحمدالله والسلام علی رسول‌الله و آله

 از لیست خدماتی که برادرمان خواندند، انسان نشاط می‌گیرد و برای هر انسان علاقه‌مند حاکمیت معارف الهی، زیبا و پر روح به نظر می‌آید. از این اقداماتی ک بخشی از آن را شما خواندید، کم‌وبیش اطلاع داشتیم و من مسافرتی که به هندوستان رفتم، [با] تماسی که با دانشجویان دوستان شما آنجا داشتیم ـ در دهلی و در بنگلور و به‌طور متفرقه در بعضی جاهای دیگر ـ صدق این اظهارات برای من ملموس بود.

در همان اجتماعاتی که همفکران و دوستان شما داشتند، هر تازه‌واردی می‌فهمید که نیروی عظیمی از مسلمانان و جوانان انقلابی، رسالت نشر معارف اسلام و معرفی انقلاب را به دوش گرفته‌اند.

به‌هرحال جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی باید صریح و قاطع باشد، هیئت ما هم که در هندوستان بود، از اشاره با صراحت نسبت به آنچه دل شما را به درد آورده، دریغ نکرد. آنجا مطالب گفته شد.

به‌هرحال هندوستان جزو مناطق مهمی است که جمهوری اسلامی باید برای معرفی کردن انقلاب اسلامی به آنجا نیرو به کار ببرد و برای آن اهمیت قائل باشد و این هدف شرایط و امکاناتی می‌خواهد که باید درصدد فراهم کردن آن بود. شما که شناختی از آنجا دارید، می‌توانید در راه معرفی کردن انقلاب و کمک به مردم هند و تلاش برای جهانی کردن انقلاب از طریق هندوستان - که یکی از مراکز معرفی انقلاب است - مؤثر باشید که تا به حال هم بوده‌اید.

 لزومی ندارد که بنده از زحماتی که کشیده‌اید، تشکر کنم؛ چون شما زحماتتان را برای بنده و امثال بنده متحمل نشده‌اید، برای خدا متحمل شده‌اید و تحت رهبری امام، همه در گوشه‌ای مشغولیم و کار می‌کنیم.

 از طرفی، این مملکت به همان اندازه که متعلق به افرادی مثل من هست، به همان اندازه متعلق به همه شما و همه این مردم است. نسل جوان، بخصوص شما تحصیل‌کرده‌ها، مخصوصاً آن تحصیل‌کرده‌هایی که توانسته‌اند در وجود خودشان مایه‌های اسلام و ایمان و حمایت از مستضعفین و حفظ کرامت انسانی را تقویت کنند، باید در رابطه با این انقلاب مسئولیت بیشتری به دوش بگیرند و خداوند به شما چنین ظرفیتی داده که بتوانید امکانات و قدرت‌های روحی و جسمی‌تان را در زمانی به کار بگیرید که به عیان می‌بینید که در خدمت مردم و آرمان و اهدافتان هستید.

اگر ده سال پیش‌ازاین، شما فارغ‌التحصیل و وارد میدان عمل می‌شدید، برای چه کسی می‌خواستید کار بکنید و با چه هدفی در کارخانه‌ها یا در سایر مراکز خدمت کار می‌کردید یا قلم می‌زدید؟ ولی امروز مستقیماً می‌بینید هر چه هست، مال مردم است و خود شما امروز زحمت می‌کشید و تلاش‌هایی می‌کنید، بهره‌برداری می‌کنند، اما دید ما محدود به خودمان و نسلمان و بچه‌هایمان نیست.

همان‌گونه که شما در هندوستان تلاش کرده‌اید، ما به درخواست خداوند حامل رسالتی هستیم که از حدود جغرافیایی و نژادی و امثال این‌ها گذشته [و] برای بشر و بشریت و مخصوصاً قشر مستضعف برنامه و حرف و رسالت و پیام دارد و این اتحاد برای شما کافی است.

متأسفانه، وقت ما همین حالا هم ده دقیقه از موعدی که با شما داشتیم؛ گذشته است. یک مقدار دیر تشریف آوردید و درنتیجه بنده از سخن گفتن بیشتر اینجا محروم شدم. ان‌شاءالله در فرصت بعد شما را زیارت می‌کنیم و با هم صحبت می‌کنیم. خداحافظ   

   والسلام علیکم و رحمه‌الله