سخنرانی آیت الله هاشمی رفسنجانی در اعتراض به سنای آمریکا

بسم اللّه الرحمن الرحیم

اَلْحَمْدُلِلّهِ وَ اَلصَّلوةُ عَلی رَسولِ اللّهِ وَ آلِهِ اَجْمعین، «قالَ رَبِّ اْشَرحْ لی صَدْری وَیَسِّرْلی اَمْری وَ احْلُلْ عُقْدَةً مِّنْ لِّسانی یَفْقَهُوا قَوْلی[1] »، «یا ایُّهَا الَّذینَ

آمَنُوا لاتَتَّخِذُو ابطانَةً مِّنْ دوُنَکمْ لا یَاْلُونَکمْ خَبالاً وَّ دُّوا ماعَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضآءُ مِنْ اَفْواهِهِمْ وَ ما تُخْفی صُدُورُهُمْ اَکبَرُ قَدْبَیَّنّا لَکمُ اْلایاتِ اِنْ کنْتُمْ تَعْقِلُونَ»[2] .

این اجتماع با شکوه و فوق العاده برای اعتراض به اظهارات نا بجای شیوخ آمریکا علیه انقلاب اسلامی ما برپا شده است. اگر ما حرفی نمی زدیم و به سکوت هم می گذراندیم، این اجتماع آنچه را که باید بگوید، گفته است و دنیا، آنچه که باید بفهمد، از این اجتماع می فهمد، ولی باز ما می گوییم و تکرار می کنیم و به دنیا هم وضعیت خودمان را برای چندمین بار اعلام می کنیم. نمی توانیم اظهارات را که از حلقوم یک صهیونیسم شناخته شده در کلوپ سردمداران استعمار گفته شد، به عنوان یک تصادف و اظهار نظری که متکی به اراده یک شخص یا چند شخص باشد، تلقی کنیم.

آن اظهارات و آن قطعنامه سنای ینگی دنیا و آن عکس العملی که روزنامه های شناخته شده غرب بعد از آن نشان دادند و پیش از آن زمینه سازی کردند و چیزهایی که بعدآ انتظارش را داریم و چیزهای دیگری که از حلقوم مدعیان مساوات و عدالت در بلوک شرق می شنویم، همه این مسائل توطئه های حساب شده ای است که از پیش انتظار آن را داشتیم، ولی به فضل خدا در مقابل اینها، یک قدم عقب نشینی نخواهیم کرد.

این انقلابی که در کشور شما به وجود آمده است، انقلاب بی سابقه ای است. در هر جای دنیا، در این دوران اخیر، انقلاب و حرکتی به وجود آمده، پس از مدت کوتاهی به ناچار شکل غربی یا شرقی گرفته و به یکی از دو بلوک ابرقدرت دنیا پیوسته است، اما انقلاب ما انقلابی اصیل است و ریشه در آسمان دارد. به جای زمین، از قرآن مایه می گیرد، به جای فکر و ایده و اصالت زمینی همراه اصالت خلقت و جهان آفرینش تضمین شده است و به همین جهت برای بلوک غرب و شرق وحشتزا و خطرناک است. می بینید که ما در دوره انقلابمان از هیچ جای دنیا حمایت نمی شویم. شوروی، چین، غرب و کشورهای دیگر حمایت درستی از ما نکردند و امروز هم که به قدرت خودمان و به قدرت رهبرمان و به فضل ایدئولوژی و فکرمان پیروز شده ایم، مورد حسادت و بغض کسانی واقع شده ایم که مثل لاشخور دارند به کشور ما نگاه می کنند و حریصانه می خواهند از اینجا تغذیه کنند.

اگر می بینید ما دشمن داریم، این طبیعت انقلاب است که دشمن ساز است. اگر می بینید در دنیا شکارچی ها، همه جا دنبال طاووس می گردند و کاری به زاغ و زغن ندارند، علت را باید در خود طاووس جستجو کرد. آنها که انقلاب ما را در همین سه ماه آزمایش کردند، دیدند که نه رنگ شرقی می پذیرد و نه رنگ غربی، دیدند به همان اندازه که روی نفت حساب شده، به همان اندازه روی کار هم حساب شده است. دیدند جنوب، شمال، شرق و غرب برای ما فرقی ندارد، «اَللّهُ نورُ السَّمواتِ وَاْلاَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ کمِشکوةٍ فیها مِصْباحٌ اَلْمِصْباحُ فی زُجاجَةٍ الزُّجاجَةُ کاَنَّها کوْکبٌ دُرِّیٌّ یُّوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُّبارَکةٍ زَیْتُونَةٍ لّا شَرْقِیَّةٍ وَّ لا غَرْبیَّةٍ یَّکادُ زَیْتُها یُضئُ وَ لَوْ لَوْ تَمْسَسْهُ نارٌ نُّورٌ عَلی نُورٍ یَّهْدی اللّهُ لِنُورِهِ مَنْ یَّشآءُ وَ یَضْرِبُ اللّهُ اْلاَمْثالَ لِلنّاس وَ اللّهُ بکلِّ شَئٍ عَلیمٌ»[3] .

ریشه در خلقت و آفرینش دارد و از آسمان  دستور می گیرد. به هر حال، ما از پیش هم کاملا آماده بودیم که با این کارشکنی ها و این شرایطی که امروز می بینیم، مواجه باشیم. بحَمْداللّه موقعی به جنگ ما آمدند و موقعی مخالفت ها را شروع می کنند که دیگر حنایشان رنگی ندارد.

دست به ترور زدند، یک نظامی و یک روحانی را کشتند، دیدند ملت متحدتر شد، کار جدیدی آغاز کردند، از ناحیه تبلیغات و خرد کردن اعصاب وارد شدند. این کار هم با این حرکت هایی که شما آغاز کرده اید، آنها را وادار به عقب نشینی می کند، رهبر عظیم الشأن و حساس و بیدار ما همان طوری که در فرصت های مختلف بهترین ضربه ها را نواخت، این بار هم به محض اینکه شیوخ آمریکا آن عربده را کشیدند، با همان لحن ساده و جالب که از شهرستان خمین لهجه می گیرد، با نهایت آرامش فرمود: رفاقت آمریکا را می خواهیم چه کنیم؟ اگر گرگ تهدید می کند که می خواهد رابطه اش را با بره و گوسفند و میش قطع کند، وحشتی ایجاد نمی کند. ما تا به حال از رابطه با شما طرفی بسته ایم که امروز ببندیم. شما تا با ما رابطه دارید، نفت می برید و و مواد گران قیمت و مغزها و فکرها و ثروت ما را می برید. وسایل و ابزاری را برای ما می فرستید که هیچ وقت در تاریخ ما، به درد ما نخورده است. میلیاردها دلار وسایل نظامی برای ما فرستادید که خیال می کردیم در بیرون مرزها به درد ما می خورد و نخورد و نخواهد خورد. کارشناس و سکس می فرستید.

نمی خواهیم حالت هجوم بگیریم. نمی خواهیم روابط اجتماعی و نظام دنیایی را به هم بزنیم و مزاحم نظام جهان شویم. اما خودتان هستید که پیشقدم شده اید و خیال کرده اید ما به بیست و هفت سال پیش برگشته ایم و می شود تهدید کرد که بایکوت می کنیم و چه می کنیم. دیگر مردم ایران از شما نمی ترسد، دو، سه ماه، نفت ما قطع شد، اروپا و آمریکا سرد شد و امروز صفوف بنزین شما، شاهد پیروزی ماست. شما برای گران شدن ده سنت قیمت نفت در مذاکرات اوپک چقدر تلاش می کردید و می گفتید اقتصاد دنیا راکد می شود. با اعتصاب ما و بستن شیرهای نفت ایران در ظرف چند ماه، چندین دلار به قیمت نفت در دنیا اضافه شد و ملت های محروم تا حدودی به حقشان رسیدند. چه شد؟ چرا ده سنت می توانست اقتصاد دنیا را فلج کند و چندین دلار کاری نمی کند؟

تجربه، خلاف تهدیدهای شما را ثابت کرده است. چه کاری از دستتان برمی آمد که به سر ما بیاورید و نیاوردید؟ تا روز آخری که محمدرضای منفور در ایران بود، با همه قدرتتان از او دفاع کردید، شما مسؤول قتل عام هفده شهریور هستید، شما مسؤول قتل هزاران شهید در ایران هستید. ماه ها و سال ها در زندان ها شکنجه ها را تحمل کرده ایم و مسؤول آن شما هستید. شما مسؤول فقر و نکبت مردم ایران و خاورمیانه هستید و در عین حال تهدید می کنید؟

کاری که از دستتان آمده، کرده اید، البته باز هم می کنید، یقینآ می کنید. ولی دیگر اثر ندارد. این نقابی که به اسم حقوق بشر به صورتتان کشیده اید، دیگر قدرت پوشیدن چهره کریه و منفور شما را ندارد. آن چهره از پشت ده نقاب هم خودش را نشان می دهد، اگر این حرف را کسی دیگر در آمریکا می گفت، ممکن بود قدری اثر کند. یک صهیونیستی که در همه عمرش با همه وجودش از دولت غاصبی مثل اسرائیل حمایت کرده است و هزاران جوان فلسطینی را در شکنجه گاه های اسرائیل با خون و بدبختی گرفتار کرده است، دم از حقوق بشر بزند! چه کسی باور می کند؟ چه حقوق بشری؟

تا این اسرائیل در خاورمیانه هست، هر وقت دم از حقوق بشر بزنید، مردم  می فهمند دروغ می گویید، تا سه میلیون آواره فلسطینی در زیر چادرها با بدبختی زندگی می کنند و از فرهنگ و نان و آب و تمدن محرومند و شما مسؤول مستقیم آن هستید، دم از حقوق بشر زدن حماقت است. کسی باور نمی کند.

شما اگر می خواستید از حقوق بشر دم بزنید، آن روزی می بایست دم می زدید که تروریست های سفّاک اسرائیل جنایت می کردند و هنوز می کنند. امروز رهبرشان بگین به آمریکا می آید و شما برای او جام صلح سر می کشید. آن روزی که در قریه دیریاسین فلسطین وارد شدند و تمام مردم را جمع کردند، بچه ها را وسط میدان قرار دادند و پدر و مادرها را دور اینها دایره وار به صف قرار دادند و بنزین و نفت را روی سر بچه های وسط میدان ریختند و سربازهای هاگانا و تروریست های خطرناک صهیون اطراف اینها و بین پدر و مادرها یک دایره کشیدند و بچه های مسلمان فلسطین را جلوی چشم پدر و مادرشان به آتش کشیدند، اینها فرار می کردند و آنها به رگبار می بستند و آنها گریه می کردند. این صحنه را تمام دنیا دید و دانست. شیوخ آمریکا، شما آن روز کجا بودید؟ حقوق بشر آن روز نبود؟ رهبر هاگانا امروز مرد ایده آل شماست؟

چرا دم از حقوق بشر می زنید؟ شما که در انقلاب شیلی بعد از پیروزی مردم ده ها هزار انسان را به خون کشیدید، شما که دستتان به خون مردم در رودزیا و آفریقای جنوبی و ویتنام و سراسر دنیا آلوده است. این حرف ها امروز خریدار ندارد. باید عمل کنید، البته حقوق بشر محترم است، ما به حقوق بشر احترام می گذاریم و امیدواریم خودمان مجری حقوق بشر در منطقه باشیم، ولی این نقاب چهره شما کارساز نمی شود، این حرف را باید کسی بزند که از چنگال و دندانش خون بشر نریزد، این حرف مال شما نیست. آن هم کجا؟

این حقوق بشر را جاهای دیگر مطرح کنید، چرا در ایران؟ ملتی که ده ها سال زجر کشیده و خون و شهید داده است، ملتی که هنوز خون شهدایش بر در و دیوار کشورش پیداست. ایتام و مادران جوان مرده و خانواده های عزادار در سراسر کشور هستند. هنوز بیمارستان های ما مملو از تیرخورده های طاغوت است. ملتی با این شرایط، اگر صد نفر قاتل را کشت و اعدام کرد، استحقاق این همه حمله را دارد، نانجیب ها! واقعآ شرم آور است، چرا این قدر روزنامه نویس و ارباب مطبوعات در دنیا بی انصاف باشند؟ چه می گویند؟ حقوق بشر برای مردمی که این همه کشته دادند و این همه صدمه دیدند و هنوز هم شما دست از سرشان برنمی دارید، معنا ندارد. شما را به خدا، الان در جنوب لبنان، چه می کنید؟

من در جنوب لبنان آثار بمب های خوشه ای را که آمریکا به اسرائیل هدیه کرده و منفجر شد، دیدم، یک بمب که منفجر می شود، پانصد، ششصد نفر آدم را نابود می کند. بی انصاف! همان یک عدد بمب، به اندازه همه این سه ماه مجازات های ما تلفات داشته است، شما چه می گویید؟ چرا؟ با چه کسی طرف هستید؟ چطوری می خواهید افکار مردم را گول بزنید؟

من به روزنامه های خودمان هم می گویم، شما مصاحبه کوچکی که یک نفر در ایران کرد و خودش هم بعد تکذیب کرد و گفت چنین چیزی نگفتم که باید به محکومانمان آب و نان بدهیم. خودش گفت من نگفتم، در دنیا چقدر روی آن سر و صدا به راه انداختید! ولی این همه سخنرانی را که به نفع بشر و حقوق بشر می کنیم، اصلا نمی بینید، اینها رذالت است، آزادی نیست، اینها استفاده از آزادی نیست، اینها فریبکاری و خیانت به یک ملت است، آن طرف قضیه هم همین طور، شما می بینید، امروز چه بلوایی در کشور ما راه می اندازند! و غیرمنصفانه شعار از دست رفتن آزادی می دهند و اخطار به خفقان و دیکتاتوری می کنند و با کنایه به رهبر عظیم الشأنی که همه را از نکبت نجات داد، حمله می کنند. این بی انصافی نیست؟

آزادی بسیار مقدس است و ما به خاطر آزادی مبارزه می کردیم، ولی این نقاب را به چهره هایتان کشیدید تا این انقلاب را با این نقاب بدنام کنید، کجای دنیا آزادتر از این کشور است؟ نمونه آن را در سوئیس هم نمی بینید، نمونه اش را هیچ جای دنیا که مدعی آزادی هستند، نمی بینید. باز هم صدای پای فاشیسم به گوش شما می رسد.

«لااله الااللّه» صحبت هایی در مدرسه فیضیه کردم که دیدید چقدر تحریف کردند! من با صراحت اعلام می کنم که نگفتم چپی ها مسؤول خون استاد مطهری هستند. من گفتم توطئه های شرق و غرب، یکی از حلقه هایش را نشان داد و حلقه های دیگرش را بعد می گوییم، از چپ و راست افراطی انتقاد کردم و دیدید که چطور هیاهو راه انداختند! ولی ما نمی خواهیم کش بدهیم و دنبال مطلب را بگیریم، اخطار بود.

سوء استفاده از آزادی همین است، به هر حال همیشه در دنیا این بود. ببینید این روش فریبکارانه مال مردم استعمارگر و حقه باز است که یک نقاب مقدس می سازند و روی چهره کریه و کثیف خود می گذارند، بدی ها و کجی ها را در لفافه های خوش نما عرضه می کنند.

حقوق بشر، قیافه ضدانقلاب را می پوشاند، آزادی، قیافه خشونت را می پوشاند و استعمار همیشه این طور بود. اصولا کلمه استعمار یعنی تلاش کردن برای آبادی و عمران. این کلمه را انتخاب کردند، چون کلمه فریبایی است. با این نقاب هر جا که رفته اند، آبادی ها را خراب کرده اند و ملت ها را به بدبختی کشانده اند، ببینید، به عنوان حقوق بشر و مساوات چه می کنند؟

آنهایی که این حرف ها را می زنند، امروز در اریتره چه می گذرد؟ کسانی که مدعی عدالت هستند و برای نجات محرومان قیام می کنند و مرزها را شکسته اند و انترناسیونالیسم بین المللی درست کرده اند و از امپریالیسم کارگری در همه جا حمایت می کنند، کارگران اریتره از دست آنها، چه می کشند؟ آن بمب هایی که به سر مردمان مبارز اریتره می ریزند، از کجا می آید؟ از اتیوپی؟ اتیوپی از کجا می آورد؟ از شوروی. در سومالی مردمان اوگاندا که ده ها سال مبارزه کردند و نود و پنج درصد خاکشان را آزاد کردند، اینها از کجا آمدند و اینها را سرکوب کردند و به خاک و خون کشیدند؟

می خواهم بگویم انقلاب ها و ادعاها، موقعی ارزش دارد که تا آخر در خط خودش حرکت کند، ما چنین چیزی می خواهیم، مدعیان دروغگو بالاخره تضاد و تناقضشان برملا می شود، ده سال پیش در پراک چه کردند؟ ملتی را که می خواست آزاد زندگی کند، سرکوب کردند.

امروز در این جلسه طرف ما استعمارگران غرب، مدعیان حقوق بشر و دزدان و غارتگرانی هستند که می بینید. اینجا دیگر مثل گذشته نمی شود از مردم بار و سواری کشید و مردم را استثمار و استعمار کرد. با این نقاب جدید و با این شعار جدید به جنگ مردم آمده اند و هیاهو راه انداخته اند.

 برای چندمین بار به دنیا اعلام می کنیم، ملت ایران که انقلابش را شروع کرد، از غرب و شرق توقع حمایت ندارد. حداکثر حمایتی که شما می توانید بکنید، این است که شرتان را از سر ما کوتاه کنید. «مرا به خیر تو امید نیست. شر مرسان»، این واقعآ حرف ما است، ما قربانیان خود شما هستیم، قربانیان تجاوزات شما هستیم و می دانیم که شما به این آسانی دست از سر ما برنمی دارید، اما آن چیزی که برای ما ارزش دارد و آن چیزی که پشتوانه راه ماست و آن چیزی که می تواند بالاخره ما را نجات بدهد، فکر و ایدئولوژی ما و رهبری قاطع و وحدت کلمه ماست.

امروز و فردا ملت ایران به آمریکا و دنیای غرب و شرق و دیگران نشان می دهند که به این آسانی هم نمی شود انقلاب ملتی را که این طور انقلاب کرده است و در دوره انقلابش یک سر سوزن از شرق و غرب نگرفته و همیشه نیش زدند، ملتی که روی پای خود ایستاد، این مردم را به آسانی نمی توان از پا درآورد و به شما برادران عزیز و همه مردم ایران و دوستان دیگر اخطار می کنیم، فکر نکنید مبارزه تمام شده، می بینید دنیا چه جور است!

می بینید، اینها هنوز هم قطع امید نکرده اند، اینها هنوز هم به امید ذخایر ما هستند، اینها هنوز هم خواب برگشتن به ایران را می بینند، اینها هنوز هم به فکر استفاده از لذات ایران هستند، اینها هنوز هم می خواهند اروپا و آمریکا و شرق و غرب را با نفت و گاز ارزان گرم کنند و هنوز هم می خواهند انرژی حرکت صنعت خودشان را مجانی از ما بگیرند، این امید را هنوز دارند، سه ماه خیلی نیست، شما اگر این طور با مسأله برخورد کنید و خطر را آن طور که هست، ارزیابی کنید، آمادگی خودتان را برای ادامه انقلاب بیشتر و توقعات عجولانه را کم می کنید و آلت دست دشمنان داخلی و خارجی نمی شوید. امروز مثلثی در کشور ما تشکیل شد و عّمال ساواک، ارتجاع راست و چپ علیه ما توطئه می کنند و نمونه هایش را در گنبد، سنندج، خوزستان، لرستان و تهران می بینید.

در چنین شرایطی لااقل حالت آمادگی و بیدارباش خودتان را حفظ کنید، لزوم بیداریآماده و امیدوار باشید، امید داشته باشید که کاری نمی توانند بکنند. در عین انقلابیونحال اتکای شما به خودتان باشد، نه به جای دیگر.

یادتان هست در دوره انقلاب چطور همان موقعی که ما در خیابان ها شهید می دادیم، از آن طرف شرق، از چین بلند شدند و آمدند از روی کشته های ما عبور کردند و وارد کاخ نیاوران شدند و شراب نوشیدند و جشن گرفتند؟ یادتان هست. سردمدار شعار حقوق بشر با چندین هواپیما و همراه آمد و همه ارباب جراید دنیا را با خود آورد؟ همان موقعی که بچه ها و جوانان ما، در زندان اوین زیر شکنجه بودند، کنار گوش آنها در کاخ سعدآباد که چند متر بیشتر فاصله ندارد، نشستند و جشن گرفتند و ما از تلویزیون، جلسه جشن آنها را مشاهده کردیم؟

کارتر کنار فرح می نشیند و شاه کنار آن یکی، کسی در آن شرایط اعلام حقوق بشر می کرد؟! امروز که ملتی با آن همه مرارت به اینجا رسید و به این موقعیت رسید و مزاحمتی برای دنیا ندارد و کاری به منافع مشروع دنیا ندارد و فقط به منافع غیر مشروع دنیا در ایران حمله می کند، این طور ناجوانمردانه برخورد می کنند.

به کسانی که در ایران متهم هستند، این اخطار را می کنم، به شما می گویم آقایان، این آقایان دوست شما نیستند، اینها اصلا دوستی سرشان نمی شود، اینها اصلا صداقت سرشان نمی شود، یادتان هست، شاه که دید در خطر افتاد، هویدا و نصیری و تمام بازوهای خود را گرفت و به زندان انداخت. استعمارگران با دوستان خودشان این گونه رفتار می کنند. الان دارند برای شما یقه درانی می کنند.

اصلا به ضرر شما است، انقلاب ما یک انقلاب انتقام جویانه نیست. آن روزی که احساس کنیم، کشور امن است و توطئه ها و جنایت ها نمی تواند مردم را تهدید کند، آن روز می توانیم از بسیاری از گناه ها بگذریم، اما همین ارباب های شما نمی گذارند آن حالت پیش بیاید، وقتی که شیوخ آمریکا برای شما نوحه سرایی می کنند، ما این را ساده تلقی می کنیم، این جریانی از یک مجموعه است، اردشیر زاهدی شعار می دهد و تحصن می کند و نیروهای مخرب را به خیابان می کشد و از آن طرف بلند گوهای دنیا و روزنامه هایی که تا دیروز چهره آزادی خواهی نشان داده بودند، خرده گیری و سمپاشی می کنند. مجموعه اینها طبیعی است که رهبری انقلاب را متوجه کنند که به این آسانی نمی شود اعتماد کرد و باید آماده تر بود. بنابراین، این نوحه سرایی های دروغ نه به نفع متهمین، نه به نفع ارباب، نه به نفع مردم و نه به نفع حقوق بشر است. چهره حقوق بشر را هم کریه کرده است.

خطر انقلاب اسلامیاساس مطلب این است، انقلابی که شروع شده و در ایران دارد رشد می کند، برای دشمنچون ریشه غربی و شرقی ندارد و مستقل است، همه ابرقدرت ها و بلوک بندی های دنیا را بریده، اینها احساس می کنند، یک جریان جدید دارد در دنیا رشد می کند و تجربه می شود که اگر این جریان محقق و تثبیت شود، چون مکتب است، پایه مکتبی اصیل دارد، خطر آن از مجموعه جهان سوم که امروز به صورت غیرمتعهدها در آمده اند، بیشتر است.

همین الان آثار آن را در دنیا می بینند، وقتی که می بینند در مراکش عکس های رهبر عظیم الشأن ما، آیت الله العظمی امام خمینی، (صلوات حاضرین) در و دیوار را زینت داده، وقتی که می بینند در عربستان سعودی به نفع رهبر ما شعار می دهند، وقتی که می بینند مردم اندونزی، که آن طرف شرق در خاور دور و در جزیره های اقیانوس آرام زندگی می کنند، عکس های رهبر ما را به عنوان محرک مردم به کار می برند، وقتی دنیای عرب و اسلام که هشتصد میلیون مسلمان دارد، به ایران نگاه می کند، وقتی مسلمانان شوروی در بیخ گوش ما احساس می کنند که مکتبشان می تواند در آینده مایه حرکتشان شود، وقتی که ملت قهرمان افغانستان جان گرفت، اینها وحشت می کنند. پس این جریان مهم است، مسؤولیت ما به همان اندازه مهم و خطراتش هم به همان اندازه سنگین است.

آماده انجام دادن کارها و فداکاری کردن باشید و از این نق نق دنیا نترسید و بدانید آن جهانی که اسلام می سازد، آن روزی که به دروازه اش برسیم ـ نه مثل دروازه تمدنی که به ما وعده می دادند ـ همه حرف ها، ادعاها و تحریکات خاتمه پیدا خواهند کرد.

            والسلام علیکم و رحمة اللّه برکاته