سخنرانی
  • صفحه اصلی
  • سخنرانی
  • سخنرانی آیت الله هاشمی رفسنجانی دردیدار جمعی از کارگران

سخنرانی آیت الله هاشمی رفسنجانی دردیدار جمعی از کارگران

  • حسینه جماران
  • جمعه ۲۰ خرداد ۱۳۸۴

بسم‌الله الرحمن الرحیم
الحمدلله و السّلام علی رسول الله و آله
از محبتها و الطاف گرم و بزرگورانه شما کارگران گرانقدر کشور تشکر می‌کنیم. من از نعمت حضور در بین کارگران از پیش از انقلاب تا امروز همیشه برخوردار بودم و همیشه بهترین برنامه‌های من حضور در بین شما بوده است. الحمدلله در هر مقطعی این ملاقاتها و شنیدن حرفهای کارگران را در خاطر دارم. خیلی صمیمی و صادقانه عرض می‌کنم که در بین همه اقشار جامعه، جامعه کارگری در طول مبارزات و بعد از پیروزی انقلاب و تا امروز سهم بیشتری را در پیروزی و تداوم انقلاب و زندگی مردم ایفا کرده و می‌کند.
وسیع‌ترین قشر با زندگی با قناعت و کار زیاد و همیشه در خدمت انقلاب بوده است. من فکر نمی‌کنم از حافظه تاریخ و ملت ما دور شود که شما بودید که آخرین ضربه را بر پیکر رژیم شاه زدید که اعتصاب کردید. ضربه‌ای کاری بود و موجب سقوط رژیم شد.
کارگران هدف تبلیغات کمونیستها و مارکسیستها بودند و اولین حوزه نفوذ آنها کارگران بودند و از میان آنها سربازگیری می‌کردند، در ایران هم فکر می‌کردند بهترین منطقه سربازگیری کارگران هستند، ولی نتوانستند بر قشر کارگر پیروز شوند و برآنها نفوذ کنند. دلیل عمده آن، این است که کارگران ما مسلمان، معتقد و با ایمان هستند، کسانی که ایمان داشته باشد، تبلیغات الحادی و انحرافی روی آنها کارساز نخواهد شد و نمی‌تواند آنها را از راه بدر کند. زمینه نارضایتی در قشر کار که همیشه مظلوم و محروم هست، وجود دارد. کسانی که بخواهند شعار و وعده‌های توخالی بدهند، خیلی خوب می‌توانند سربازگیری کنند، این کار در ایران نشد، ما در اوایل انقلاب با احزاب چپ و گروهکها محشور بودیم. آنها تعجب می‌کردند که در همه کشورهای انقلابی کارگران بهترین سربازان آنها بودند، ولی در ایران این‌گونه نبوده است و گاهی مبلغین آنها را از کارخانه بیرون می‌کنند.
این ایمان شما بود که در دوران دفاع مقدس، کسانی که معاش آنها به سختی تأمین می‌شد، یک پای آنها در جبهه و پای دیگر در کارخانه بود. وقتی کاروان کمکهای شما به جبهه می‌رفت، بسیار زیبا بود. هدیه‌های کوچک شما کاروانهای بزرگی را به راه می‌انداخت و همراه نیروهای رزمنده بود. اگر کارخانه‌ای آسیب می‌دید، بجای اینکه بیرون بروید و کارخانه را تعطیل کنید، می‌ماندید و در همان کارخانه کار می‌کردید.
کمتر کارخانه‌ای بود که گذاشتید در دوران جنگ معطل بماند. من گوشه‌هایی از وفاداری و حق شما برگردن انقلاب را عرض می‌کنم. فکر می‌کنم بقیه مسئولان کشور این برداشت را از شما داشته باشند. امروز مسأله بسیار جدّی جامعه ما، مسأله بیکاری است. کسانی در کشور هستند که آرزوی داشتن شغل را دارند که موجب رنج است. چرا در کشور ما که دارای منابع طبیعی خوب و تقاضای کار است، این‌گونه باشد؟
یکی از کارهای بزرگ برای دولت آینده که سرلوحه کارش هست، این است که مقدمات ایجاد اشتغال را فراهم کند. این نیاز به سرمایه‌گذاری، گردش سریع سرمایه و رونق اقتصادی دارد. اگر سرمایه‌گذاری را در جاهای مناسب انجام بدهیم، هم ایجاد اشتغال و هم کشور را بزرگ می‌کنیم. الان سرمایه هست، البته فکر نمی‌کنم دولت به تنهایی بتواند این کارها را حل کند. دولت، مجلس، حمایت رهبری و مردم باید همراه شوند و یک حرکت واقعی توسعه‌ای را که اشتغال در آن دیده شود، بوجود بیاید. در دوره‌ای با چند سال کار موفق شدیم، نرخ بیکاری را از 5/15 درصد به 1/9 درصد برسانیم. این کار شدنی است و عامل آن سرمایه‌گذاری توسعه‌ای بود. این‌بار هم باید حرکتی این‌گونه صورت بگیرد.
مطالبات شما بر حق است. زندگی کارگران و دیگران مشکل دارد، باید سطح معیشت بهتر شود، باید برای کسانی که زیر خط فقر هستند، کار ویژه‌ای صورت بگیرد. همه اینها زمانی مقدور است که ما رونق اقتصادی داشته باشیم. اگر فکر کنیم با بودجه فعلی می‌توانیم همه کارها را انجام دهیم، عملی نیست. بودجه امسال علیرغم اینکه قیمت نفت و ارز خوب است، بیش از پنج هزار میلیارد تومان کسری دارد،  باید تحول عمده‌ای اتفاق بیفتد.
یکی از ادله‌ای که خودم را در معرض آراء مردم قرار دادم، این بود که اینها را می‌دیدم که مبادا ما دوباره گرفتار شعار شویم و بعد از طی چند سال دوباره شاهد بازگشت به عقب باشیم. قانون کار، قانون نسبتاً خوبی است، مهمتر از همه اینها کل کشور است. ایران ما، باید بالاتر از وضع فعلی باشد. مردم ما حق بیشتری برای زندگی بهتر دارند، بخصوص طبقات پایین که در بین آنها، ایثارگران هستند که خیلی فداکاری کردند. وضع خانواده‌ای شهدا، جانبازان و مفقودان تأسف بارتر است، این خانواده‌ها عمدتاً در طبقات متوسط به پایین هستند.
توقع آنها این است که ایران را با این‌همه فداکاری در سطح بالاتری ببینند. در دوره‌ای که من کار می‌کردم، همدلی نسبی بوده است. امیدوارم اگر این بار مردم این مسئولیت را برعهده ما گذاشتند، بتوانیم ایجاد همدلی کنیم. شرایط جهانی را به گونه‌ای کنترل کنیم که از مزاحمتهایی که مانع انجام کارهای بزرگ، امنیت اقتصادی و ... می‌شود، جلوگیری کنیم. باید اعتماد، آرامش و آینده خوبی را همراه با امید در جامعه خلق کنیم که کشور شاهد تحرک اقتصادی، فنی، صنعتی و علمی باشد.
در چنین شرایطی خواسته‌هایی که مطرح شد، خیلی آسان محقق خواهد شد. مشکل، زمانی ایجاد می‌شود که عرضه نیروی کار بیش از تقاضا باشد، در این حالت انتخاب در دست کارفرماست و کارگر مجبور است که بپذیرد و به دلیل نیاز و معیشت، تسلیم شرایط غیرعادلانه می‌شود. اگر این تعادل به نفع کارگر به هم بخورد، آن موقع به آسانی کلیه حقوق شما محقق خواهد شد. می‌توان شرایط را در کشور به گونه‌ای رقم زد که نیروی کار طالب زیادتری داشته باشد و این، جز با رونق اقتصادی عملی نخواهد بود. رونق اقتصادی هم جز با رونق سرمایه‌گذاری شدنی نیست. سرمایه هم بدون امنیت نمی‌آید.
کسی که پول دارد، حداقل این است که پولش را در حسابهای دراز مدت می‌گذارد و از آن استفاده می‌کند و یا سهام می‌خرد. در بورس، قاچاق، سکه، زمین و هرجایی که سودی باشد، سرمایه‌گذاری می‌کند.
صاحب سرمایه همیشه استفاده می‌کند، اگر امنیت در کشور باشد و این سرمایه‌ها برای کارهای مولد جهت‌دهی شود، آن موقع به نتیجه می‌رسیم. بنابراین کارگران باید بیش از همه متقاضی امنیت باشند. خوشبختانه تاریخ 25 ساله نشان داد که از ناحیه کارگران محیط ناامن نمی‌شود و خواسته‌های خود را نجیبانه مطرح می‌کنند.
شرایط دیگر کشور، مسائل سیاسی، همسایگان، توطئه‌ها علیه ما و تحریکات داخلی مهم است، وجود آدمهایی که با شعار، فضای کشور را ناامن و آشفته می‌کنند، مهم است. باید همه مجموعه‌ کار کنیم تا از وضع فعلی بیرون بیاییم. خدا کند که از عهده انجام وظایفمان برآییم و این جز با پیشتیبانی‌های بسیار جدی و مخلصانه مردم، من جمله شما کارگران عزیز شدنی نیست.
من از محبتها و اظهار لطف شما صمیمانه تشکر می‌کنم و خود را لایق این‌همه محبت نمی‌دانم. دعا می‌کنم که بتوانیم سرباز خوبی برای امام زمان(عج) و مردم خوب باشیم.
والسّلام علیکم و رحمه‌الله و برکاته