بسم الله الرحمن الرحیم

وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلوا فی سبیلِ اللَّه اَمْواتاً بل احیاء عَنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقون

دکتر چمران شخصیت عظیم مجاهد و مبارز و عرفان و متعبّد از میان ما رفت و به خدا و لقای خداوند بزرگ، آن معشوق، پیوست. جنازه این شهید بزرگوار روی دست ماست.

با قلب‌های مملو از حزن و اندوه با چشم‌ها گریان و دل‌های مملو از کینه نسبت به صهیونیسم و صدّام و امپریالیسم جهانی، آن‌ها که خون مقدّس این برادر رزمنده ما را بر زمین ریختند، این پیکر شریف و هم‌رزمان شریف دیگرش را تشییع می‌کنیم.

امّا در آستانه این مجلس شورای اسلامی با این برادر عزیزمان پیمان می‌بندیم که انتقام خون مقدّسش را از صدام و صهیونیسم و اسرائیل غاصب بگیریم.

چمران عزیز، شهید عزیزمان، من می‌دانم آرزوی بزرگ تو نجات فلسطین و محرومان لبنان و نجات ایران عزیز بود. ایران نجات پیداکرده، امّا شما آخرین اهداف مقدّست را در دنیا ندیدی. امیدوارم که روح مقدّست در بهشت شاهد پیروزی‌های نهائی ما در جنگ با صدّام و موفّقیّت هم‌رزمانت در نجات و پس گرفتن بیت‌المقدس و فلسطین اشغال‌شده و ایجاد حکومت اسلامی مردم فلسطین در اراضی اشغال‌شده و به حکومت رسیدن محرومان لبنان و نجات منطقه اسلامی به‌طورکلی از شرّ استعمار و استبداد باشد. به روحت، به روح هم‌رزمانت و همه شهدای اسلام درود می‌فرستیم و به خانواده بزرگوارت، برادرانت، همسر داغدارت و همه دوستانت و آن‌ها که با تو می‌جنگیدند، تسلیت می‌گویم و مقاومت آن‌ها را درراه‌ی که تو انتخاب کرده بودی، می‌خواهم و درود من و مجلسیان و این انبوه جمعیّتی که در عزای تو اشک می‌ریزند، به روحت و ارواح شهدا [باد] از ما به همه عدالت خواهان دنیا بگویید که انتقام خون این شهدای عزیز به‌جز با سرنگونی رژیم خون‌خوار صدّام و اعدام صدّام و دستیاران درجه اوّل بعثی‌اش هیچ‌چیز نمی‌تواند باشد.

یکی از دوستانی که روز هشتم محرم با چمران قهرمان و دلاور در جبهه بود و آن روز که چمران تیر خورد و مجروح شد، می‌گفت همان شب چمران با بدن مجروح دوستانش را جمع کرده بود و برنامه حمله به تپه اللّه اکبر و فتح قلّه اللّه اکبر را می‌ریخت. عاشورا است. می‌گفت، در این روز عاشورا اگر بتوانیم اللّه اکبر را آزاد کنیم، حقّ عاشورا را ادا کردیم. خوشبختانه، برادرمان به این آرزویش رسید و با تلاشی شگرف اللّه اکبر را آزاد کرد.

دیروز برادران رزمنده‌اش جاده استراتژیکی ماهشهر و آبادان را باز کردند. جای چمران خالی است. او یکی از آرزوهای قویش این بود که این جاده باز شود و ازآنجا به خونین‌شهر برود.

چمران عزیز! آن روزی که برادران و خواهران خرمشهری را در مساکنشان جای دادیم، به یاد تو جشن برپا می‌کنیم و قدر زحمات تو و مجاهدت‌های تو را تا ابد با خود خواهیم داشت.

والسلام علیکم و رحمةاللّه.