سخنرانی آقای هاشمی در دیدار جمعی از مردم شهریار پیرامون وضعیت جوامع بشری و حمایت جمهوری اسلامی ایران از محرومان دنیا

سخنرانی در دیدار جمعی از مردم شهریار

 »اَلْحَمْدُلِلَّهِ ربِّ الْعالَمین وَ اَلصَّلوةُ وَالسَّلامِ عَلی رَسولِ اللَّهِ آلِهِ اَجْمعین«

 با تشکر از حضور خواهران و برادران مسلمان، انقلابی و تلاشگر از همه بخشها ما خوشحالیم مجلس شورای اسلامی مرکز و محوری برای هماهنگی و وسیله‏ای برای آشنایی ما با شما و زیارت شما عزیزان است.

 امروز شما مطلع هستید که دوباره صدامیان دیروز عصر وحشیانه به دزفول موشک زدند و جمعی از عزیزان ما را شهید کردند راستی حرکتها و سکوت دنیا و کسانی که به اینها این روزها چنین اسلحه‏ها و موشکهایی می‏دهند که از صدها کیلومتر آن طرفتر یک شهری را اینجوری بزنند و در کنار این هم ادعای صلح می‏کنند و مدعی هستند که ما صلح‏طلب هستیم و ایران را به عنوان یک عنصر آتش افروز و جنگ افروز معرفی می‏کنند اینها خیلی مایه تأسف است نه از این جهت که حالا به ما ظلم می‏شود از این جهت که وجدان دنیا، وجدان قدرتهای دنیا - وجدان مردم دنیا را نمی‏گویند، اینها کار مردم دنیا نیست اینها کار قدرتهای بزرگ و امپراتورهای اقتصادی، تبلیغی و انحصارات صهیونیستی و امپریالیستی است - چهره دنیا را زشت نشان می‏دهد.

 شما می‏بینید در این چند روز همه دنیا فهمیدند جمهوری اسلامی با تمام وجود تلاش می‏کند که مانع رفتن نفت چاهها به آب دریا شود و آب از این طرف با کشتی به آن طرف دریا می‏بریم برای اینکه مردم منطقه تشنه نباشند و حمایتمان را از مردم نشان بدهیم و با گرفتاریهایی که خودمان داریم باز کمک کنیم.

 صدام با پول این دولتها می‏جنگد، با نفت این دولتها می‏جنگد، با راهها و بندرها، امکانات نظامی تهیه می‏کند، با رادیوها و روزنامه‏های اینها تبلیغ می‏کند و امروز خیلی علنی برای آنها خطر درست می‏کند، اگر این آلودگی توسعه پیدا کند و بندرهای اینها را آلوده کند مشکل عظیمی برایشان بوجود می‏آید در عین حال اینها این قدر شهامت ندارند که حداقل حرف درست بزنند حالا اگر عمل هم نمی‏توانند بکنند حرف درست بزنند و بگویند که صدام دارد به ما بد می‏کند.

 وقتی که مسئولان دنیا و مسئولان دولتها اینجوری می‏شوند یعنی این قدر دور از حقیقت و واقعیت فکر می‏کنند و حرف می‏زنند و عمل می‏کنند آدم بر دنیا تأثّر می‏خورد واقعاً شرم دارد مدعی صلح طلبی هستند می‏آیند یک شهری که از جبهه 70-80 کیلومتری فاصله دارد و مردمش نه نظامی است و نه در جنگ، مردم شهر هستند موشک می‏اندازند، موشک انداختن از راه دور اصلاً جنگ حساب نمی‏شود یک جنایت ضدانسانی است که هیچ ارزشی غیر از قدرت پول خرج کردن و تکنیک داشتن ندارد. فقط نمایش این است و نشانه ارتباط شدید ابرقدرتها است چون اینگونه موشکها را روسیه و فرانسه و آمریکا و چند کشور معروف دارند یعنی این همه چیز را نشان می‏دهد، اگر مردم بخواهند قضاوت کنند خیلی آسان است که درست قضاوت کنند.

 این طرف قضیه هم ما هستیم شما ببینید چه می‏کنیم فاصله توپهای ما از پشت خرمشهر تا بصره از اول بصره 10-12 کیلومتر است و تا آخر بصره هم زیر توپهای ما است یعنی ما می‏توانیم با خمپاره - هم خمپاره را ما خودمان می‏سازیم و همه گلوله‏هایش را - که هر مقدار هم بخواهیم داریم کارخانه‏هایمان مرتب توپ می‏سازند شهر بصره را خراب کنیم. یعنی گرا بگیریم روی بصره و بصره را از اول تا آخر توپ رویش بریزیم. خانه را خراب کنیم، کارخانه را خراب کنیم، اداره را خراب کنیم، تأسیسات را خراب کنیم. شهر بصره یک شهر عظیم صنعتی است که اگر ما این کار را بکنیم عراق فلج می‏شود یعنی شهری نیست که بدون آن عراق بتواند زندگی کند. دومین شهر عراق است و بخاطر نجابت ما، بخاطر مراعات شئون اسلامی و انسانی که ما می‏کنیم در این امنیت و آسایش زندگی می‏کنند ولی مردم آبادان در شهر نمی‏توانند زندگی کنند برای اینکه آنها این مراعات را نمی‏کنند.

 هر جا توپ عراقی‏ها می‏رسد ما آنجا ساکن غیر نظامی نمی‏توانیم داشته باشیم فقط رزمنده‏ها زندگی می‏کنند خرمشهر، آبادان، قصرشیرین، مهران، دهلران و جاهایی که توپ عراقیها به آنجا می‏رسد. این تفاوت را دنیا می‏بیند این برخورد ما را می‏بیند، این قدرت ما را می‏بیند در عین حال ناجوانمردانه تبلیغات دنیا این است که ایران حاضر نیست صلح کند، جنگ‏افروز است و عراق و صدام از صلح استقبال کرده، آخر این چه صلحی است، این چه انسانیتی است، این همه آواره عراقی در کشور ماست این همه آواره ما خودمان داریم، مهاجر داریم و این مشکلات را داریم و سعی نمی‏کنیم و اجازه نمی‏دهیم به رزمنده‏هایمان که یک توپ به شهرهای آنها بزنند، تنها بصره نیست، العماره مندلی است، خانقین است، شهرهای شمالی‏تر عراق هستند، روستاهایی که از حول این 800-900 کیلومتر نزدیک ما هستند، اصلاً منطقه آباد عراق این طرف دجله و پشت دجله است که در توپ ماست. خوب ما با مردم که جنگ نداریم، ما نمی‏خواهیم مردم را بکشیم، مردم آواره کنیم، اگر این مقدار آواره روی دست عراق بگذاریم عراق چون پشتوانه مردمی ندارد نمی‏تواند اینها را اداره کند و توازنش بهم می‏خورد. بسیاری از صنایعش می‏خوابد، بسیاری از پروژه‏هایش می‏خوابد ما این ملاحظه‏ها را می‏کنیم و دنیا مثل اینکه گوش‏های خودش را بسته تا به این حرفهای ما گوش نکند و این حرفهای ما را منعکس نکند و اگر صدام به دروغ مدعی شد که ما یک توپ روی بصره زدیم، صدای این را بلند کنند و حرف بزنند و این خیانت دیروز صدام را حالا در رادیوهای بیگانه خواهید دید حرفی از آن نمی‏زنید و حتی دشمنان داخلی خودمان مثل منافقین، ضدانقلاب، سلطنت‏طلبان، آنها هم اینگونه کارهای صدام را تأیید می‏کنند و در این خط حرکت می‏کنند، در کردستان که جمعی از برادرانمان اینجا هستند و ما ممنونشان هستیم، اینها کسانی هستند که جاده سردشت را باتلاششان آزاد کردند اینها خودشان می‏دانند که رفتار ما با آنها چه جوری است و رفتار آنها با ما چه جوری است، ما با مردم چه جور برخورد می‏کنیم. به چه زحمتی بچه‏های ما از دانشگاهها، از تهران، از شهرستانها و از دیگر جاهای کشور بلند می‏شوند و به آنجا می‏روند و برای آنها آب و آذوقه می‏برند، به روستاها نفت می‏برند، امنیّت است می‏برند برق می‏کشند و جاده می‏زنند و آن ضدانقلابها به نام کرد به نام ملی‏گرائی دائماً آنجا مین می‏گذارند و تخریب می‏کنند این تفاوتها را نه دنیا می‏خواهد بفهمد و نه گوشش بدهکار است آنها فقط روی این زمینه حرکت می‏کنند که منافع پست خوزستان را در نظر بگیرند، چون جمهوری اسلامی با ظلم و استکبار مخالف است با زورگویی، استثمار مخالف است و از محرومان حمایت می‏کند، این جمهوری اسلامی باید خفه بشود و چون صدام و ضدانقلاب داخل کشور حاضرند سخنگوی آنها باشند، نوکر آنها باشند و در خدمت آنها باشند آنها را به هر قیمتی که شده حمایت می‏کند.

 عرض می‏کردم ما قدرت خودمان را داریم و دفاع می‏کنیم و موقعیت جمهوری اسلامی را تثبیت می‏کنیم و هر جا هر زمان برسد از محرومان حمایت می‏کنیم و برای خودمان نمی‏گوییم، برای دنیا می‏گوییم و تأسف ما این است که دنیا چرا این قدر چهره‏اش پست و زشت می‏شود چرا به این واقعیتها توجه نشان نمی‏دهد و چرا از عدالت حمایت نمی‏کند؟ چرا از ظلم و بدی و دروغگویی حمایت می‏کند؟ اینها بسیار بد است.

 به هر حال من در خاتمه عرایضم از همه کسانی که اینجا تشریف آورده‏اند اعضای حزب جمهوری شهریار و ورامین، پاسداران تنکابن، پاسداران غرب کشور، مدیران کل وزارت بهداری، نهادها و ادارات سواد کوه و قائمشهر و دانش آموزان عزیز که امروز جرو میهمانان مجلس هستند، از حضور شما تشکر می‏کنم و امیدوارم که هر جا هستید موفق و منصور باشید و به امید پیروزیهایی حق بر باطل و تثبیت مراکز دفاع از محرومان دنیا، ان‏شاءالله به جهاد و تلاشمان ادامه می‏دهیم.

    والسلام علیکم و رحمةالله و برکاته