در دیدار با خانواده شهداء و جانبازان کردستان

 »اَلْحَمْدُلِلَّهِ رَبِّ الْعالَمین، اَلصَّلوةُ وَالسَّلامِ عَلی رَسولِ اللَّهِ آلِهِ اَجْمعین«

 از زیارت خانواده‏ها و بازماندگان شهداء، در مجلس شورای اسلامی، هم خوشحال و هم مفتخر هستم، مخصوصاً خانواده‏های شهید داده منطقه مصیبت‏زده کردستان.

 بلایی که به اسم خدمت بر سر شما و بقیه مردم این مملکت آوردند، ابعاد آن هنوز بر مردم و دنیا روشن نیست. کردستان یکی از مناطقی است که (وقتی که کردستان می‏گویم، فقط استان کردستان را عرض نمی‏کنم، مناطق کردنشین در ارومیه و چه در باختران و چه در خوزستان) استعداد کافی دارد که یک منطقه مرفّه و عادی باشد و اگر این مزاحمتها نبود، اگر این نیروهایی که در کردستان صرف جنگیدن و تخریب و توطئه و تباه کردن شد، در این چهار و پنج سال، صرف عمران و آبادی آن منطقه می‏شد، کردستان امروز یکی از بهترین قسمتهای این کشور بود و مردم کردستان از هر گوشه‏ای از خاکشان برای بهتر زندگی کردن استفاده می‏کردند.

 شما خودتان می‏دانید که چقدر جوانهای شما و چه تعداد [از] جوانهای استانهای دیگر، اینجا نیرو مصرف کردند و چه مقدار امکانات مملکت در آنجا خرج شد و این همه نیروی جذب از ما گرفتند.

 برای جبران این نیروها که نمونه‏های آن عزیزان شما مردم است، اما باید چه بهایی بپردازیم تا این همه ترمیم بشود. آن روزهای اولی که این شرارتها شروع شد، من و آیت الله مظلوم دکتر بهشتی و آیت الله طالقانی و جمع دیگری، به سرعت از طرف امام به کردستان آمدیم. در کرمانشاه توقف کردیم، آمدیم سنندج. آنجا با سوابقی که با بعضی از آنها داشتیم، با آنها مذاکره کردیم که آن اقدام خیرخواهانه و دوستانه و نصیحتهایی که ما پدرانه با آنها مطرح می‏کردیم آنها را متوجه کند.

 متأسفانه، آنها به جای اینکه پند و مؤعظه بگیرند و به طرف حق برگردند، جری‏تر شدند، یعنی خیال کردند که اینها چه مقدار اهمیت دارند که از اینجا هیأتی به آن بزرگی برای مذاکره با آنها به آنجا آمده است و این آنها را جری‏تر کرد و روز به روز به جسارتشان اضافه شده است. متأسفانه، در دوران حکومت لیبرالها و فتنه بنی‏صدر کمتر توانستیم به کردستان بپردازیم آن روزهایی که هنوز جنگ شروع نشده بود. از طرفی ما، در این جا نیروی نظامی و انتظامی قوی نداشتیم که به کردستان بپردازیم و تازه داشتیم سپاه و این چیزها را راه می‏انداختیم.

 بعد که جنگ شروع شد، مسأله کردستان تحت‏الشعاع جنگ قرار گرفت و عراق در کردستان خیلی سرمایه‏گذاری کرد و اینها خیلی با عراق وحدت استراتژیک داشتند، همه امکانات در اختیارشان بود و این بلا را سر این منطقه آوردند.

 ملت کرد، امروز به شدت مظلوم است، یک عده بچه‏های شما منحرف شدند و یا رفتند و یا تباه شدند و یا سرگردان هستند و یا دیگر به خاطر جنایاتشان راه درستی برای خودشان نمی‏بینند.

 یک عده‏ای این طور خانواده شهید داده است. ببینید، در یک شهر کوچک خانواده عزادار هستند. به خاطر فتنه که چند نفر ماجراجو و نوکر صفت کردند عزادار هستند، آن وقت محدوده کل آن منطقه چه وضعی دارد و مجموعه خانواده‏های عزادار چه می‏شوند، استکبار جهانی باید اعتراف بکند که چه جرم بزرگی در کردستان مرتکب شده است.

 این برادرانمان که قیافه‏هایشان مثل شیر است، اما قطعه‏ای از بدنشان را نابود کرده‏اند، جانبازان انقلاب، از پدیده‏هایی هستند که باید سند جنایت اینها به طور مجسم باشند و این نسل و نسل آینده را نشان بدهند که چه بر سر ملت کرد آوردند و این روزگار را درست کردند.

 شما ببینید، مثلاً اینها می‏روند با صدام متحد می‏شوند که برای مردم کرد آزادی بگیرند، اگر صدام خودش دلش برای کردها می‏سوخت، کردهای عراق بیشتر از ده سال است که در ایران متواری هستند و آن روز را دارند و یا در سوریه متواری هستند.

 چه دلیلی داشت که با او سازش کنند، می‏روند با کشورهای استکباری سازش می‏کنند. این تیپ فاسد و این اشرار در تمام دورانشان که این ملت در اینجا مبارزه می‏کردند، در اروپا خوشگذرانی می‏کردند.

 وقتی که مردم پیروز شدند و حکومت شاه را ساقط کردند، اینها از آنجا برگشتند و داعیه رهبری کردند و چه جور هم رفتار کردند.

 ظاهراً می‏گفتند که مسلمان هستیم، ولی دیدیم که چقدر از شخصیتهای علمی و علما را اینها آتش زده، و جنایاتی که شما بیشتر از من می‏بینید در آنجا وجود دارد. حالا در داخل آن شورای مقاومت ملی که اینها دارند، با هم فعالیت می‏کنند و منشاء فتنه هم همان جا است، به تازگی که ضربه خورده‏اند و می‏بینند که ملت کرد دست آنها را خوانده و زیر بار آنها نمی‏روند، گرد آمده‏اند، خودشان به جان هم افتاده‏اند. یکی از همان اعضای شورای مقاومت مقاله‏ای نوشته و در آمریکا و در اروپا منتشر شده که این اصلاً چطور می‏شود که شما برای کردستان استقلال یا خودمختاری بخواهید؟

 اگر این شورای مقاومت حاکم ایران شد، کردستان جدا بشود، آذربایجان و ترکها جدا بشوند، عربهای خوزستان جدا بشود، ترکها جدا بشوند، بلوچها جدا بشوند، پس چه می‏ماند؟ و حال آنها این طور با هم حرف می‏زنند، حرفی که باید روز اول می‏زدند، این حرف را می‏بایست پنج سال پیش می‏زدند و می‏گفتند که خوب باشید، با هم زندگی کنید، امکانات همه کشور را بریزید روی هم، یک کشور باشید، این ادعاها چه است؟

 شما در حکومت شاه مظلوم شدید و حالا می‏خواهید از حکومت جمهوری اسلامی انتقام بگیرید، حکومت جمهوری اسلامی شما را آزاد کرد. او آمد و شر حکومت شاه را از سر شما کم کرد، او آمد و راه را برای آزادی باز کرد و حالا شما می‏خواهید از منجی خود انتقام بگیرید؟ حرف حسابی نزدند و یک عده‏ای را گمراه کردند.

 البته، من می‏دانم و مطمئن هستم که مردم کرد بیش از اینها مقاوم هستند و در مقابل این خیانت پیشه‏ها مقاومت می‏کنند این سند بزرگ یعنی این حقیقت شما که یک ماشین پس از خانواده شهید است، یعنی کسانی که بچه‏هایشان در راه مبارزه با کسانی که داعیه استقلال شما را داشتند [کشته شده‏اند]، چه سندی بهتر از این می‏شود؟

 یعنی این فیلم را در هر جایی نشان بدهند و بگویند که یک شهر مثل مریوان اینقدر شهید در راه مبارزه با خود مدعیان طرفداری از کرد داده است. دلیل این است که ملت و مردم کرد با آنها موافق نیستند. اگر سنندج هم این جوری باشد، اگر پاوه هم این جوری باشد، اگر سردشت هم این جوری باشد، اگر کامیاران هم این جوری باشد، و همین جور هم است.

 این مردم صالح و سالم کردستان، روستاها و جاهای دیگر نیستند که این شرارتها را می‏کنند. این شرارتها را یک عده‏ای کردند و شما لابد می‏دانید شهرهای دیگرمان هم (بعضی از شهرهای غیرکرد) مثلاً از اصفهان، تهران، مشهد، شیراز در کردستان شهید داده‏اند.

 حال دو، سه مسأله قابل توجه است:

 یکی اینکه الحمدللّه با ضرباتی که اخیراً بر اینها وارد شده، مثل حاج عمران و جاهای دیگر گرفته شده، ان‏شاءاللّه پایگاههای دیگرشان هم که در جاهای دیگر است، به زودی تصرف خواهد شد و دیگر آن شرارت با آن وسعت نخواهد بود.

 مطمئن باشید آن روزی که شرارت کم بشود و امکان سازندگی در کردستان باشد، همین بچه‏های ما که همین حالا برای خاطر شما می‏آیند و روی مین می‏روند اینها می‏آیند تا خرابی‏های این جنگ را جبران کنند و به عنوان بازسازی منطقه جنگ زده اولویتی به کردستان می‏دهیم و این عقب افتادگی چهار، پنج سال و بلکه عقب افتادگی این سی سال را جبران خواهیم کرد.

 کردستان از مدتهاست که مظلوم است. اینها را باید جبران کنیم. من بارها گفته‏ام که خانواده‏های شهدا، صاحبان این انقلاب هستند؛ یعنی شما که جان داده‏اید و شهید داده‏اید و شما جانبازانی که سلامتی‏تان را داده‏اید بیشتر از بنده و امثال بنده صاحب این انقلاب هستید.

 شما سرمایه‏گذاری بیشتری کرده‏اید و وظیفه حکومت اسلامی در جمهوری اسلامی این خواهد بود که آن روزی که امکانات پیدا بکند، در اولویت به شما برسد و شما صاحبان این انقلاب را که حق بیشتری بر گردن مردم دارید، بیشتر تأمین کند.

 بعلاوه، افتخاری که مال شما است، شما در خانواده، فامیل و نسلهای آینده بیمه هستید؛ یعنی اینکه بچه‏ها و نوه‏های شما بینند که در فامیلشان برای حفظ میهن و دینشان یک شهید داده‏اند، خون داده‏اند و سلامتی داده‏اند آن فامیل بیمه هستند و احساس افتخار می‏کنند و وفادار می‏ماند و راهش را ادامه می‏دهد، خداوند، ان‏شاءاللّه، شهدای شما را با پیغمبر(ص) و آل پیغمبر(ص) محشور کند و به خانواده‏های شهید داده، اجر عطا کند و به ما توفیق بدهد که حقوق شما مردم شریف و همه خانواده‏های شهید را آن طور که هست، ادا کنیم.

 در پایان صحبتم، باز از حضور شما در مجلس شورای اسلامی تشکر می‏کنم و شما را به خدا می‏سپارم.   والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته