سخنرانی آقای هاشمی در جمع روحانیون و طلاب غیر ایرانی پیرامون حکومت اسلامی و مجلس خبرگان

 سخنرانی در جمع روحانیون و طلاب غیر ایرانی

    بسم‏الله‏الرحمن‏الرحیم

 »اَلْحَمْدُلِلَّهِ رَبِّ الْعالَمین، اَلصَّلوةُ وَالسَّلامِ عَلی رَسولِ اللَّهِ و آلِهِ اَجْمعین«

 شرایطی که اینک ما در آن زندگی می‏کنیم؛ می‏تواند به عنوان یک مقطع خیلی خوب برای اسلام باشد، اگر این را ارزیابی کنیم. الحمدلله آثار رحمت الهی و اراده الهی را می‏بینیم که برای عزت اسلام، مقدمات دارد فراهم می‏شود. دیگر خود ما هستیم که باید از این مقدمات به خوبی استفاده کنیم. ما تا آنجایی که آشنایی با تاریخ داریم؛ یک چنین شرایطی را در تاریخ اسلام، کم می‏بینیم یا اصلاً نمی‏بینیم که این همه انسانهای فداکار جوان و حزب اللهی آماده باشند در راه اسلام جان دهند و نیرو مصرف کنند. در شرایطی که یک رهبر مثل امام بزرگوارمان که خداوند عطا کرده به جامعه، و یک کشوری هم مثل ایران، کشور وسیع و پهناور و غنی و صاحب قدرت و در منطقه حساس، این شده مرکزی برای دفاع از اسلام و تبلیغ اسلام و روحانیتی که خداوند اینها را ذخیره کرده بود، از دهها سال قبل در دوره خفقان، اینها شکل گرفتند و تحصیل کردند و امروز به عنوان پشتوانه معارف اسلام در خدمت اسلام هستند.

 این رهبر، این کشور و این همه روحانیت و آن همه مردم که انصافاً مردم بسیار خوبی امروز در خدمت اسلام قرار گرفتند. می‏بینید که هستی شان را در طرق اخلاق در راه اسلام گذاشتند و فداکاری می‏کنند "یُؤْثِرُونَ عَلی اَنْفُسهِم وَ لَوْ کانِ بهِم خَصاصَةٌ وَ مَنْ یُوقَ شحَّ نَفْسهِ فَاوُلئکَ هُمُ اْلمُفْلِحُونَ" واقعاً مصداقهای فراوانی امروز در دنیا است؛ شما در لبنان می‏بینید که چگونه عده معدودی مسلمان موفق شدند چند قدرت عظیم را شکست دهند، آمریکا، ایتالیا، فرانسه، انگلیس، اسرائیل و ضدانقلاب داخلی توانستند همه را از صحنه بیرون کنند و از این رو پیروز درآمدند. در کشورهای دیگر که شما خودتان آنجا هستید و آشنایی دارید لازم نیست من بگویم. در مملکت ما - کشور ایران - می‏بینید که این جوانها، طلبه‏ها، مثل شما چگونه فداکارانه دنبال کار هستند و ما نزدیک هزار تا طلبه شهید در جنگ داشتیم؛ اکثراً مثل شما از طبقه مستضعف و جوان، با جانشان رفتند و فداکاری کردند. طبعاً وقتی که هزار تا شهید باشد؛ یعنی هفت هشت هزار مجروح دارد. دیگر گفته شد حدود چهل و هفت هزار طلبه در این دوران جنگ شرکت کردند. این رقم خیلی عظیم است.

 شما این همه نیرو را در طلبه‏ها فقط می‏ببینید، پس در سراسر جامعه این طوری است. این نیروی عظیم که روحانیت مبدأ خیلی چیزها در دنیا باشد. شما آن موقعها که اطلاع نداشتید و ایران هم نبودید، باید که دوره‏ای در ایران می‏گذارندید و آن وقتی که ما، مثل شما تحصیل می‏کردیم، حکومت دست دشمن اسلام بود، امکانات دست دشمن اسلام بود. بسیاری از قدرتهای روحانیت، شخصیتهای علمی، با ما همکاری نمی‏کردند. مخالف مبارزه بودند یا سکوت می‏کردند یا حرکت ما را محکوم می‏کردند. طلبه‏ها در رکاب امام، مبارزه کردند. آنقدر مقاومت کردند تا اینکه جامعه را به دنبال خودشان به حرکت در آوردند و این انقلاب عظیم را به وجود آوردند و قطعه تاریخی مهمی را در دنیا خلق کردند.

 دلیلی ندارد شما طلبه‏ها در هر جا هستید در کشورهایتان نتوانید این کارها را انجام دهید. شما تاریخ انقلاب ایران را بخوانید ، ببینید روی دوش طلبه‏ها بود با رهبری یک استاد عظیم الشأن و حمایت مردم، شرایط را در خیلی نقاط می‏شود به وجود آورد که ان‏شاءاللَّه می‏آورید. به همین دلیل دشمنان ما، دشمنان اسلام، سخت در تلاش هستند که نگذارند این مشعل اسلام، این نور هدایتی که از قرآن تغذیه می‏شود و از سنت پیامبر تغذیه می‏شود، از خون شهدای اسلام تغذیه می‏شود و آن چنان منبع تغذیه‏اش نیرومند و وسیع است که هیچ وقت این شعله خاموش نخواهد شد. نمی‏خواهند بگذارند این شجره طیبه رشد کند، همه امکاناتشان را صرف می‏کنند.

 برای خاموش کردن این شعله مقدس، حتی از خود روحانیون استفاده می‏کنند. همین کنفرانس که اخیراً در بغداد راه انداختند، چند نفر آدم مزدور، حالا کلمه مزدور باشد یا نباشد، آدم حالا فریب خورده و با فریبکاری برداشتند بردند آنجا و به اسم اسلام و از یک تجاوزگو که این جنگ عظیم را به راه انداخت و این همه خون را بر زمین ریخت، حمایت کنند و از یک انقلاب اسلامی که حامی مستضعفان و حامی حق است انتقاد کنند، البته این چیزی نیست و کاری نمی‏توانند بکنند. ما از این گونه افراد همیشه داشتیم؛ ابن زیاد هم وقتی که می‏خواست امام حسین (ع) را شهید کند، یک قاضی را می‏بُرد و فتوا می‏گرفت و برای این کار هم، در زمان خود شاه - رژیم قبل - از این قبیل کارها را می‏کردند. آخوندهایی داشتند که درباری بودند و قاضی بودند، مزد می‏گرفتند؛ مثلاً به استقبال شاه می‏رفتند و نگهبانی می‏دادند و کارهای آنها را توجیه می‏کردند.

 ولی این کار را می‏کنند تا از خود ما برای مبارزه با اسلام استفاده کنند؛ چون در جاهایی که بتوانند، شیعه و سنی درست کنند و شما می‏بینید، توی لبنان حالا که مسلمانان یک کمی اسرائیل را، ذلیل کردند و وادار به فرار نمودند و این کار عظیم را برای اولین بار مسلمانان لبنان کسب کردند؛ کاری که کشورهای عربی تا به حال نکرده بودند و در هیچ کشوری موفق نشده بودند اسرائیل را وادار به فرار کند. سران اسرائیل اعتراف کردند و در پارلمان و جاهای دیگر از احمقانه‏ترین کارهای اسرائیل این بود که آمد لبنان، آنجا این همه تلفات داد و حالا دست خالی و بی‏آبرو برگشت و ابهت و هیمنه آمریکا و فرانسه و ایتالیا و انگلیس را هم برد.

 حالا به دست خود مسلمانان، آمدند اختلاف بیندازند؛ مثلاً در لبنان یک آدمهای شناخته شده‏ای یک جایی می‏روند تا به سنی‏ها حمله کنند و بر عکس، دعوای شیعه و سنی راه می‏اندازند و خوب این کارهای معمول دشمنان اسلام است. همیشه این اختلاف را می‏انداختند و در طول تاریخمان، از این اختلاف خون چکان، همیشه خسارت دیدیم. همیشه هر جا خواستند، وحدت ما را به هم زدند. طوایف را به جان هم انداختند و مثلاً یا طوایف خود اهل سنت، زیدی و حنفی که اهل سنت هستند چیزی از این قبیل درست کردند و می‏دانید. باید بیدار باشیم امروز هر وسیله‏ای را اینها ممکن است به کار ببرند و نگذارند ما مسلمانان متحد باشیم و در مقابل کفر بجنگیم عرب و عجم مطرح می‏کنند.

 حالا شما عرب هستید، ایرانید و می‏بینید داخل ایران هستید؛ اصلاً تعصب ضد عربی در مغزمان نیست. افتخار می‏کنیم که به زبان عربی حرف بزنیم ما زبان عربی را شریفترین زبانهای دنیا می‏دانیم و فکر می‏کنیم که این ادبیات عرب از موهبتهای الهی است که خداوند به بشریت داده است؛ زبان قرآن است، زبان پیغمبر است، زبان ائمه، زبان دین است. می‏بینید که کتابهای خوب ما، همه به زبان عربی است. علمای ما همین که به زبان عربی کتاب می‏نویسند، ما خطبه نماز جمعه‏مان را به زبان عربی می‏خوانیم و نمازمان عربی است واصلاً نصف بیشتر کلمات که در ادبیات ما هست، عربی است. آن تعصب ضد عربی نه تنها در ایران نیست، بلکه ما اصلاً به نفع عرب تعصب داریم و خودمان را یک عرب می‏دانیم توی قانون اساسی‏مان آمدیم، زبان عربی را ارج نهادیم.

 دشمنان پرروی اسلام می‏آیند جنگ عرب و عجم درست می‏کنند. خوشبختانه کشورهای عربی که در کنار ما ایستادند، این توطئه عرب و عجم را به هم زدند؛ معلوم بود که اگر جنگ عرب و عجم بود، لیبی با سوریه یا بعضی کشورهای دیگر با ما نبودند و به شکل دیگری بود، در رابطه با سنی و شیعه هم آنها خودشان سنی هستند ولی با ما هستند. مسأله حق و باطل است. مسأله استعمار و مظلوم است. مسأله مستکبرین و مستضعفین است، مسأله حق و باطل است، این جور مطرح می‏کند. باید روشن باشد شما طلبه‏ها باید این مسائل را ببرید بین مردم، مردم را بیدار کنید، البته مردم اکثراً بیدار هستند و می‏فهمند ولی خوب باید مواظب باشیم که تأثیر سوء رویشان نگذارد. اینجا برای اینکه خودمان نمونه همکاری عرب و عجم باشیم، باید خودمان نمونه شعیه و سنی باشیم. باید خودمان نمونه همکاری مصلح باشیم. مصالح اعلای مسلمین را ما ارایه دهیم و موفق شویم که می‏شویم. امکان اینکه مسلمانان متحد در مقابل کفر بایستند، می‏تواند باشد. اگر این شعله مقدس را که با انقلاب اسلامی در ایران شروع شده است، بتوانیم روشن نگهداریم و به جاهای دیگر برسانیم.

 امید مردم این جا است، امید نجات مستضعفین، اگر باشد؛ راه آن این است. امروز نه در مارکسیسم چنین امیدی را می‏بینیم، نه در امپریالیسم، نه در ملی‏گرایی‏ها می‏بینیم، و نه در تعصبهای نژاد پرستی. راه امروز، راه قرآن است و در راه اسلام هستیم و الحمدلله بیش از یک میلیارد انسان در دنیا به این فکر وفادار هستند. نزدیک پنجاه کشور دنیا به این فکر هستند.

 در سراسر دنیا مرکز داریم. مساجد دنیا پایگاههای ماست. معابد دنیا پایگاههای ما هستند و قلوب مردم، جوانهای مسلمان، سربازهای ما هستند. امکانات مالی که خود اسلام تعبیه کرده است و از حقوق مالی که مردم باید بپردازند، وسیله این مبارزه است. ما دوره‏ای که مبارزه می‏کردیم، در ایران به هیچ کس احتیاج نداشتیم. گروههای غیر اسلامی، بعد که به یک مرحله‏ای می‏رسند، ناچار می‏شوند متکی شوند به یک دولت خارجی، یک جریانی تا وقتی که نیاز پیدا می‏کنند، از آنجا ارتزاق شوند. ولی اسلام توی خود مسلمانان این را تأمین کرده است. خرج مجاهد را خودش از خود حقوق شرعی مردم درآورده است. لذا طلبه‏های ایران و مبارز ایران، در خودش بودجه‏اش بود، مساجد کلوپ آن بود. پایگاه ما بود، سهم امام حسین(ع) و زکات و تبرکات مردم، بودجه مبارزه بود. این روحیه اسلامی مردم هم که حربه مبارزه بود، چیز بالایی برای کار است. کفار این را فهمیدند. آنها می‏دانند که این سرمایه خطرناکی است.

    والسلام علیکم و رحمةالله و برکاته