سخنرانی در جمع اعضای واحد تحقیقات و اطلاعات کمیته انقلاب اسلامی تهران

 »اَلْحَمْدُلِلَّهِ رَبِّ الْعالَمین، اَلصَّلوةُ وَالسَّلامِ عَلی رَسولِ اللَّهِ آلِهِ اَجْمعین«

 من هر وقت با برادران اعضای کمیته انقلاب اسلامی رابطه دارم، به یاد روزهای غربت تشکیلات جمهوری اسلامی می‏افتم که آن روزها چقدر کارساز بودند. فکر می‏کنم که خدمات برادران کمیته انقلاب اسلامی در تاریخ انقلاب به عنوان پیشتاز انقلاب، همیشه جای بزرگ خود را حفظ می‏کند.

 هر کس کمی انصاف بدهد، مردم قبل از هر اقدام و قبل از هر دستوری و راهنمایی‏ای جاهای خالی را پر کردند و اولین جای خالی که پر شد، جای امنیت کشور بود که آن روزها کاملاً بدون متصدی بود، [با] وضعی که برای شهربانی و کلانتری‏ها پیش آمده بود، نظام پهلوی به هم ریخته بود، اما تمام عناصرش که نرفته بودند؛ عناصر اصلی‏اش همه بودند. در 22 بهمن، مردم موفق شدند که حکومت را ساقط کنند.

 اما همه آن نیروهای امنیتی وفادار به نظام شاه، سرمایه‏دارها به اضافه دزدها و چاقوکشهایی که آزاد شدند و به خیابانها ریختند و به شرارتهایی که گروهکها آن روزها برای دزدی و غارت اموال دولت می‏کردند (که کاملاً بی‏حساب بود) اقشاری بودند که وقتی آن وضع را می‏دیدند، به فکر استفاده از آب گل آلوده، افتاده بودند. اگر نبود این کمیته‏ها و اگر در خیابانها به راه نمی‏افتادند و امنیت را حفظ نمی‏کردند، خدا می‏داند که چه می‏شد.

 کافی بود که یکی دو تا هرج و مرج بشود و ذهن مردم از انقلاب، خاطره بدی پیدا کند و از کارشان پشیمان بشوند. همه پادگانها یک دفعه سقوط کرد، اسلحه‏ها یکدفعه دست مردم افتاد، کلانتری‏ها سقوط کرد و این همه اسلحه با آن همه آدم شرور، ما هم یک نفر پلیس دوره دیده آن روز در اختیار نداشتیم. اگر در شهربانی و جاهای دیگر، افرادی بودند که مایل بودند با ما کار بکنند، ما هنوز آنها را شناسایی نکرده بودیم.

 لذا، احتمالاً امید دستگاه پهلوی و عمّال و دوستانشان این بود که همان دو، سه ماه هرج و مرج اول انقلاب، مردم را بیزار می‏کند و دوباره دستشان را به آسمان [دراز] می‏کنند و رضاخان را طلب می‏کنند که بیاید و هرج و مرج را مهار کند!

 بنابراین، خیلی آسان می‏توانیم بفهمیم که خدمات کمیته‏های انقلاب در روزهای اول، واقعاً سرنوشت ساز بوده است؛ یعنی چیزی بود که هیچ چیز و هیچ کس دیگری نمی‏توانست جای آن را بگیرد. شما هم جزو مردم هستید، مجموعه مردم مواظب جریانات بودند، اما یک کسانی لازم بود که در خیابانها و میدانها مواظب جریانات باشند.
 شما و دوستان شما که الان در میان شما نیستند و شهید شده‏اند، و دوستانتان که کم‏کم جذب نهادهای دیگر شده‏اند و در آنجا خدمت می‏کنند، این مجموعه این جوری کشور را حفظ کرد.

 آن روز اگر در تهران امنیت نبود به هیچ کاری نمی‏توانستیم بپردازیم و با خیال راحت دنبال شورای انقلاب و دولت تشکیل دادن و آدم پیدا کردن برای کارها و راه انداختن کارخانه‏ها و راهها و قراردادها و روابط خارجی و ... برویم.

 خیالمان راحت بود، وگرنه نمی‏توانستیم دنبال این طور چیزها برویم. اصلاً احساس ناامنی نمی‏کردیم. با یک ماشین غیرمسلّح عادی در خیابانها خودمان رانندگی می‏کردیم. اکثریت شورای نگهبان و هیأت دولت آن موقع، خودشان همه راننده بودند و پشت ماشین می‏نشستند، با وضع عادی که شما تأمین کرده بودید، می‏رفتند و می‏آمدند و ما ارزش این خدمت را هنوز هم داریم حس می‏کنیم.

 من همان موقع که به صدا و سیما رفتم، می‏دیدم که این بچه‏ها پشت سنگرها نشسته‏اند و مواظب هستند و خیلی‏ها هم اصلاً تفنگ نمی‏شناختند. فقط تفنگ در دستشان بود؛ برای اینکه سابقه‏ای نداشتند.

 خودشان یک امنیت نسبی درست کرده بودند و خیابانها را امن کرده بودند. خیلی احساس راحتی می‏کردند. البته باز یک مسأله هم برای ما طبیعی بود، کمیته‏هایی که آن طور به وجود بیاید، هر فرصت طلبی به فکر می‏افتاد که خودش را در کمیته جا بزند و یک جای پایی داشته باشد. بچه‏ای را می‏فرستاد، خویشانش را می‏فرستاد، دوستانش را می‏فرستاد که آنجا کسی را داشته باشد و معلوم است که دنبال این می‏آیند و چه خوب بود که رفته رفته آن عوامل ناپاکی که کم و بیش نفوذ کرده بودند، از محیط کمیته‏ها کنار زده شدند و ما می‏بینیم جمعیت خودجوشی که هیچ فیلتری برای انتخاب افرادشان نبود، این گونه توانستند در این سه، چهار، پنج سال کار کنند. حالا من در تیپ شما قیافه‏های بسیار دوست داشتنی اطلاعات کمیته‏ها را می‏بینم و آمار بسیار دلگرم کننده‏ای برادرمان اینجا خواندند که این بخش مربوط به شما این همه کار کرده و این همه موجود شرور را از سر راه جامعه برداشته است.

 اگر این همه آدم شرور در جامعه مانده بودند، با این مردم نجیب چه می‏کردند؟ خدمات دیگری که در امنیت بخشهای دیگر داشته‏اید، جلوی دزدها، کثافت‏کاریها و بی‏عفتی‏ها و خدمات دیگری در جبهه‏ها و کارهای فراوانی که شما کرده‏اید.

 واقعاً کسی که روزی از شما قدردانی نکند، خیلی بی‏انصافی می‏کند و این ملت شما را فراموش نخواهد کرد و شما هم برای فداکاری این کارها را انجام داده‏اید.

 به هر حال نیروی عظیم اطلاعاتی که به این خوبی کار کرده، جامعه در آینده هم مثل گذشته به آن نیازمند است. بالاخره، بی‏جهت نبود که ما با این سرعت و به این خوبی توانستیم بر بدترین موج تروریسم دنیا در تاریخ، این جوری پیروز بشویم. جوانهایی مثل شما، چه در سپاه، چه در بسیج، چه در دادستانی انقلاب و چه خود شما، به کمک اطلاعات ارتش، شهربانی، ژاندارمری و مردم کار کرده است که شما توانسته‏اید یک موج خطرناک شکننده، که می‏توانست دهها سال این مملکت را آلوده نگه دارد، این گونه از سر بگذرانید و آرام کنید و امروز سراسر کشور را آن چنان نجات داده‏اید که ما از بسیاری از کشورهای مدعی ثبات، با ثبات‏تر هستیم و امنیت، نسبتاً تأمین شده و این ارزش کار شما پیش خداوند، حتماً محفوظ است.

 در مورد اساسنامه، من می‏دانم که مجلس شورای اسلامی مثل همه مردم نمی‏تواند شما را نادیده بگیرد. علت اینکه این اساسنامه آمد و برگشت، این بود که کمیسیون دفاع، حرفها و پیشنهادهایی داشت.

 ما فکر کردیم اگر در مجلس، پخته مطرح بشود، به خاطر نواقصی که وجود دارد، ممکن است نمایندگان بتوانند که اگر نواقصی دارد، اصلاح شود که البته هنوز هم این مسأله حل نشده است، چون یک اختلاف نظر در کمیسیون وجود دارد.

 خود به خود ما اگر طبق آئین‏نامه خودمان موفق نشدیم، بیاوریم، ناچاریم در هفته‏های آینده که مجلس برقرار است، در دستور کارمان، بیاوریم.

 به هر حال، این طور نیست که سرنوشت شما متکی به اساسنامه باشد و همه مسائل بخواهد اینجا حل بشود. کمیته انقلاب اسلامی جزو نهادهای ذی‏حق انقلاب است و شما فرد فردتان صاحب حق هستید و انقلاب و مجلس هم مال خود شماست و قانون هم برای جهت دادن به زحمات خود شما در حال تنظیم است.

 همه ما در این مسأله شریک هستیم و ان‏شاءاللّه آنچه که مصلحت است و آنچه که در مورد عنایت همه ما و شما خواهند بود، پیش می‏آید و تکلیف همه مسائل روشن می‏شود.

 شما به هیچ وجه لازم نیست که از آینده کمیته‏ها نگران باشید، همه ما مثل خود شما در خدمت انقلاب [هستیم] و برای این انقلاب خدمت می‏کنیم و قدر زحمات شما را - همان طور که عرض کردم - بیش از دیگران می‏دانیم.

 ان‏شاءاللّه که موفق باشید، سلام بنده را هم به دوستان و همکارانتان ابلاغ بفرمائید.

    والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته