سخنرانی در جمع اعضای هیأتهای واگذاری زمین

 من آماده بودم که یک مقدار زیادی با آفایان صحبت کنم و تبادل نظر بشود. متأسفانه، این طور که می‌خواستیم، نشد. الان، ساعت پنج ونیم قرار دارم و هر چه تأخیر کنم، تخلف حساب می‌شود و نمی‌خواهم تخلف کنم. اجمالاً، از زحماتی که شماها برای مستضعفین و اجرای عدالت کشیدید، ممنونیم و امیداوریم که شماها موفق باشید و بتوانید این کارتان را به خوبی به پایان برسانید، و این مسأله مهمی که در سرنوشت مملکت و انقلاب و مردم مستضعف بسیار مؤثر است، به دست شما به سرانجام خوبی برسد. البته، این راه مشکلات دارد. همه ما باید آماده باشیم و مشکلاتش را تحمل بکنیم، اما ممکن هم هست که گاهی به دست خودمان مشکل درست کنیم نصیحتی که می‌توانم به شماها بکنم این است که تجربه‌های گذشته به ما درس بدهد تابه دست خودمان کاری را که خیلی آسان و روان می‌توانیم انجام دهیم، مشکل نکنیم. یک تخلف، پنج تا تخلف، ده تا تخلف باعث می‌شود که بهانه ]به[دست مخالفان یک حرکت اسلامی بیفتد و آنها سوژه به دست بگیرند و کار انسان را آلوده جلوه بدهند؛ کار مشکل می‌شود. ما در جریان انقلاب، در هر یک از کارهای مهم اقتصادی، اجتماعی و سیاسی که کردیم، از این نمونه‌ها داشتیم: در تقسیم اراضی شهری، در تقسیم اراضی کشاورزی، در قانون حفاظت کارخانه‌ها، در دادگاههای انقلاب و در جاهای دیگر گاهی افرادی به خاطر عشقی که به عدالت داشتند، خواستند از قانون جلو بیفتند، گاهی هم افراد نابابی پیدا شدند. ما همیشه نمی‌توانیم بگوئیم اشتباه بوده، یک کارهایی شده که شاید می‌شد در مراحل بعد صحیح‌تر انجام شود. عجله شده، اشکال پیش آورده‌اند و در نتیجه اصل کار راکد مانده و زیر علامت سؤال رفته است. آدم ممکن است یک کاری را یک کمی دیرتر بکند، اما مطمئن‌تر، قدمهای آهسته‌تری برمی‌دارد، اما جای پایش را خوب محکم کند و جلو برود وقتی که حسن نیت باشد، اینها قابل اصلاح است و - ان‌شاءاللّه - اصلاح می‌شود. آقای فاضل و دوستانشان دارند زحمت می‌کشند، اما امیدواریم به زودی از مجلس و شورای نگهبان یک تکلیف روشنی برای کار شما برادران مشخص شود که بتوانید زحماتی ]را[ که می‌کشید به خوبی ادامه بدهید. به حرفهای بنده اشاره کردند، بنده که خیلی کوچکتر از آنم که بتوانم برای شماها پشتوانه فکری باشم. امام هستند، قبل از همه ماها امام هستند و ایشان بیش از همه طرفدار مستضعفین هستند؛ یعنی اسلام هست و امام و شاگران امام و شماها همه به خاطر اینکه مسلمانید، طرفدار مستضعفین و مخالف با ظلمید. این واقعیت اسلامی جامعه ماست که این جوری است و چون در راه خدا و عدالت و انسانیت و قانون اسلام قدم برمی‌دارید، هیچ نگران نباشید. تا هر مقدار که موفق شدید، همان مقدار مهم است و آینده هم همیشه - ان‌شاءاللّه - با حرکتهای صحیح و درس گرفتن از گذشته‌ها باید بهتر از گذشته باشد. مجموعآ، جامعه ما در همه ابعادش به طرف عدالت و کم کردن تبعیضهای ناروا و کانالهای وسیعی که بین قشرهای مردم به وجود آمده، حرکت می‌کند، ولی زمان هم لازم دارد. قدمهای مؤثری برداشته شده، قدمهای مؤثری هم باید برداشته شود و البته، ما هیچ وقت هم کاسه داغ‌تر از آش نیستیم، شماها هم نیستید. این علمایی که در مجلس شورای اسلامی هستند، این فقهایی که در شورای نگهبان هستند و بالاتر از همه ما امام، وقتی که چیزی را تشخیص دادند، اسلامی است، عمل می‌کنید، ماها هم عمل می‌کنیم. اگر در موردی تشخیص دادند که راه اسلام غیر از آن است، باز ما نمی‌خواهیم کار غیراسلامی بکنیم و حتمآ شما این جوری هستید، ماها هم این جوری هستیم، مجلس هم این جوری است، شورای نگهبان هم این جوری است. اختلافات جزئی در سلیقه هم همیشه در دنیا بوده و همیشه هم هست. اجتهاد هم این اختلافات جزئی را دارد. اینها مهم نیست. در یک جامعه‌ای تصادم افکار در این مقدار مفید و سازنده است و در کشف معارف اسلامی هم از این اختلاف سلیقه‌ها دائمآ بوده و باید هم باشد و عیبی هم ندارد - غیر از زمان وحی که پیغمبر(ص) مستقیمآ از جبرئیل می‌گرفتند و به مردم می‌دادند ـ وقتی به پیغمبر(ص) می‌رسیدند، حل می‌شد. از این طور چیزها هم نباید نگران باشیم. خداوند به شماها توفیق بدهد. ان‌شاءاللّه در ملاقات بعدی در سمینار بعدیتان ما حرفهایمان را به شما مفصل‌تر خواهیم زد.             والسلام علیکم و رحمه الله