سال ۹۲، دغدغه‌های مشترک، من و آیت الله هاشمی را به صحنه‌ی انتخابات آورد
به گزارش جماران؛ رییس بنیاد امید ایرانیان با بیان اینکه به نظرم نظام و کشور در شرایط کنونی بیش از هر زمانی به مشی عقلایی هاشمی نیازمند است، گفت: او مصلحت نظام را مصلحت کشور و ملت تعریف می‌کرد و این خود بزرگترین باطل السحر نقشه‌های دشمنان برای ایجاد شکاف بین ملت و حاکمیت بود.
محمدرضا عارف به مناسبت چهارمین سالگرد درگذشت آیت الله هاشمی رفسنجانی در یادداشتی در اینستاگرام خود نوشت:
چهار سال از فقدان لنگرگاه میانه‌روی و اعتدال در جمهوری اسلامی ایران، حضرت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی (رضوان الله تعالی علیه) می‌گذرد.
ایشان که از دوران آغاز نهضت اسلامی دارای جایگاه ویژه‌ای بودند و با درایت و هوشمندی همه‌جانبه نگرانه‌ای که داشتند، منشاء تصمیمات بزرگ برای عبور نظام و کشور از بحران‌ها بودند.
درایت، صبوری و شکوری، هاشمی را در برهه‌های حساس، به عنوان چهره‌ای راه‌گشا در خدمت به مُلک و ملت هدایت می‌کرد. سیاست‌مداری توسعه‌گرا که خود را فراجناحی تعریف می‌کرد و در مواجهه با رخدادهای پیرامونی، معطوف به واقعیات و ممکنات، سیاست‌ورزی می‌کرد و می‌کوشید از کمترین فرصت، بیشترین بهره را به نفع کشور و ملت رقم زند.
هاشمی در تثبیت نظامِ برآمده از نهضت، در مدیریت جنگ، در پروژه خاتمه جنگ، در سازندگی و توسعه، نقشی بی‌بدیل داشت.
اینجانب که در دوران ریاست جمهوری ایشان، مفتخر به ریاست دانشگاه تهران، به عنوان کانون علمی-سیاسی در کشور بودم، و بعدها در دوران وزارت و معاون اولی دولت اصلاحات و مجمع تشخیص مصلحت نظام، مراوداتی زیاد با آن فقید سعید داشتم، می‌توانم با قاطعیت بگویم که توسعه، امنیت و اعتلای ایران اسلامی با بهره‌گیری از تجارب جهانی و البته سازگار با فرهنگ ایرانی - اسلامی در صدر برنامه‌های ایشان بود.
سال ۹۲، دغدغه‌های مشترکی، من و ایشان را به صحنه انتخابات آورد. وقتی امکان ادامه حضور ایشان میسر نگردید، بزرگوارانه میدان را ترک کردند. همان دغدغه‌های مشترک بود که من نیز با مشورت با بزرگان و در پاسخ به ندای وحدت خواهی جامعه بهبودخواه، صحنه را برای اجماع فراهم آوردم.
به نظرم نظام و کشور در شرایط کنونی بیش از هر زمانی به مشی عقلایی هاشمی نیازمند است.
او مصلحت نظام را مصلحت کشور و ملت تعریف می‌کرد و این خود بزرگترین باطل السحر نقشه‌های دشمنان برای ایجاد شکاف بین ملت و حاکمیت بود.
برای حضور در مراسم بزرگداشت این چهره صبور و مدبر آماده می‌شدم که به دلیل کسالتی مختصر توفیق حضور نیافتم.
بار دیگر یاد و خاطره آن عزیز را گرامی داشته و بازخوانی مشی توسعه‌گرایانه و اخلاقی ایشان را به عنوان مسیری برای عبور از بحران‌ها و مخاطرات به دوستداران توسعه و اعتلای ایران اسلامی یادآور می‌شوم. رحمت الله علیه.