سیدمحمد بهشتی*: در دهه ۶۰۰ به عنوان عضوی از جامعه سینمایی ایران، دیدارهایی با آیتالله هاشمیرفسنجانی داشتم و از نزدیک شاهد علاقه ایشان به مسائل حوزه سینما بودم. این موضوع البته به صورت شعاری و در روزهای رحلت ایشان مطرح نمیشود، بلکه برای اثبات این مدعا میشود به حضور ایشان به عنوان سخنران در یکی از اختتامیههای جشنواره فیلم فجر اشاره کرد. سخنان ایشان در آن مراسم به گونهای بود که نشان میداد مسائل سینمای ایران را دنبال میکنند و از روند رو به رشد سینما رضایت دارند. خاطرم هست در همان سالها، اعلام یکی از موفقیتهای بینالمللی سینمای ایران در رسانههای داخلی باعث شد برخی از روزنامهها، به این خبر، انگ غیرواقعیبودن بزنند. به دنبال این ماجرا ما هم دیگر از صرافت مطرحکردن این موفقیت بینالمللی چشم پوشیدیم اما رسانههای دنیا همچنان درباره آن سخن میگفتند. در آن مقطع، نماز عید قربان به امامت آیتالله هاشمیرفسنجانی برگزار شد و ایشان در خطبه نماز عید، از سینمای ایران تجلیل کردند و به نوعی باعث دلگرمی ما شدند. اهمیت این سخنان به این خاطر بود که دوره ریاستجمهوری ایشان، آغاز تهاجم برخی گروههای داخلی به سینمای ایران بود و ما خیالمان راحت بود که شخص رئیسجمهور و وزیر ارشاد دولت، از حامیان سینما و فعالان سینمایی به حساب میآیند.
*مدیرعامل فارابی در سالهای ۶۲ تا ۷۳