بسم الله الرحمن الرحیم الحمدلله و السلام علی رسول الله و آله توضیحات و آماری که آقای دکتر راهچمنی دادند، انسان را تحت تاثیر قرار میدهد که این همه تلاش برای رفع مشکل نیازمندان واقعی و کسانی که دستشان از امکانات کوتاه است، انجام میگیرد. انسان فکر میکند، اگر لحظهای این برنامهها نباشد، برای مردم چه اتفاقهایی میافتد. کمیته امداد امام (ره)، هلال احمر و بنیادهای متعددی که هریک در قلمرویی به نیازمندان کمک میکنند، مجموعهای از کارهای انسانی را به عهده میگیرند. البته این وظیفه همه دولتهاست که سراغ نیازمندان بروند و نگذارند که آنها مستأصل باشند. خوشبختانه جمهوری اسلامی در این ابعاد موفق بوده و انسانهایی که در این نهادها کار میکنند، دارای وجدانهای بیدار بیشتری هستند. احساس روحیه انسانیت و توجه به نیازهای دیگران در روحیه کارکنان، مدیران و خدمتگزاران سطح پایین هم دیده میشود. به هرحال سروکار آنها با انسانهایی است که روحیه رأفت را در انسانها برمیانگیزند تا کاری بکنند. کسانی هستند که با این برنامهها سرو کار ندارند، اما در ذهن شما انسانهایی هستند که یا ایتام هستند که سرپرست ندارند و از ظریفترین نیازهای بشری محروم هستند که آنها را نوازش بدهند و حمایتشان کنند و یا سالمندان هستند که بعد از دوره جوانی و نشاط به مرحلهای رسیدند که منزوی شدند و به تفقد، رفت و آمد و مسایل مالی نیاز دارند و یا کسانی که براثر حوادث، بخشی از سلامت خودشان را از دست دادند و یا مادرزادی دچار اختلالات جسمانی هستند. آسیبهای اجتماعی خودش فاجعهای برای بشریت است. در سراسر دنیا صدها میلیون انسان دچار آسیبهای اجتماعی مثل روابط نادرست اجتماعی و مواد مخدر و ... هستند، یا افرادی که دچار بیماری مزمن هستند و یا به هر دلیلی به زندان افتادند و ... . انسانهایی که چنین هستند خیلی زیادند. خداوند هم در مقرراتش مسئولیتهای سنگینی برعهده انسانهای متمکّن گذاشته است. مهمترین مسئولیت ما این است که نیازمندان را بشناسیم و به آنها کمک کنیم. شما خدا را شکر کنید که در این میدان کمک میکنید. کافی است که نیّت خودتان را برای خدا کنید. میشود با نیّت خیلی خوب، کار کرد و میتوان با نیّت مالی هم کار کرد. امّا اگر با نیّت خالص و خوب کار کند، خداوند کارش را دوست دارد و از تلاش او راضی میشود. همه زحمت میکشیم. فقط اگر در محاسباتمان دقّت کنیم و به حساب خدا بگذاریم، خداوند از ما راضی و خوشحال خواهد شد که دست نیازمندی را گرفتیم. رابطه انسان را با خدا نزدیکتر میکند و انسان جوهر عمل خود را خالص میکند و در جاهایی پاداشهایی میبیند که تصوّر آن را نمیکرد. بعضی از پاداشها فوری است و انسان خوشحال میشود و دیگر تخلّف نمیکند. خداوند به ما گفته است که اعمال شما به اندازه ذرهای نادیده نمیگیرد. پس شما فکر نکنید که فقط کارمند هستید و حقوق میگیرید. بلکه به این فکر کنید که انسان هستید و وظایف انسانی دارید و بیشتر با این بُعد به کارتان نگاه کنید.در اینصورت پاداش کار و دریافت دیگران از کار شما بیشتر خواهد بود. مسئله بم آزمایش بزرگی برای ما بود. دهها هزار خانواده عزادار شدند. خانههایشان، مشاغلشان، فرزند، شوهر و دیگر افرادشان از بین رفتند، ولی مردم خوب حضور پیدا کردند.
مسؤولان هم خوب کار کردند. مطالبی که در مورد همکاری مردم گفتید، واقعاً زیباست. احساس و وجدان مردم ما زنده است و خوب حضور پیدا میکنند. اگر خانوادهای یتمی و نیازمندی را سرپرستی میکند، برای رضای خدا این کار را میکند. این مسئله را در مدرسهسازی، کمیته امداد و .... میبینیم و مردم انصافاً خوب آمادگی دارند. اگر خوب کار کنیم و اعتماد مردم را به خود جلب کنیم، کمک مردم هم رشد میکند. در بین آیات قرآن به آیات انفاق و امداد که میرسیم، خیلی انسان را تشویق میکند که انسان رنج دیگران را درک کند و با درد دیگران احساس درد کند و خداوند قیدی گذاشته که این قید به نظر من خیلی جالب است: «لن تنالوا البر، حتی تنفقوا مما تحبون» مفهوم این آیه این است که اگر میخواهید نتیجه انفاق و کمک را دریافت کنید، باید ازچیزهایی که دوست دارید، انفاق کنید. آن انفاق معنای دیگری پیدا میکند. اگر انسان زحمت بکشد، نتیجهاش را میبیند. به هرحال بنده به عنوان یک مسئول ایرانی و یک طلبه صمیمانه از زحمات شما ممنون هستم. اگر از ما کاری ساخته باشد، امیدوارم با اخلاص بتوانیم انجام دهیم. امیدوارم روزی برسد که در کشور ما نیازمندی نباشد. این مهم مستلزم دو کار است: یکی رونق اقتصادی که باید سرمایهگذاری، کار و گردش پول در کشور باشد دوم اینکه یک تأمین اجتماعی کامل وجود داشته باشد. انشاءالله موفق باشید. والسّلام علیکم و رحمه الله و برکاته