دفاع «هاشمی رفسنجانی» از دولت دوران جنگ
شهادت می دهم با کمترین درآمد نفتی و با همدلی، موفق به اداره جنگ و کشور شدیم
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام که چندی پیش ناگفته‌هایی از چگونگی پذیرش قطعنامه ۵۹۸ منتشر کرده بود، به مناسبت آغاز هفته دفاع مقدس بخش دیگری از خاطرات خود را مطرح کرد. آیت‌الله هاشمی رفسنجانی، در سی و دومین سالگرد آغاز هشت سال جنگ تحمیلی صدام علیه جمهوری اسلامی ایران ناگفته‌هایی از شرایط داخلی، منطقه‌ای و جهانی کشور در آن ایام را در پایگاه اینترنتی اطلاع‌رسانی خود منتشر کرده و ضمن دفاع از دولت دوران جنگ نوشته است: «یک شبهه بزرگ و غیرمنصفانه‌ای هم راجع به بحث پشتیبانی جنگ مطرح می‌کنند که واقعاً جای تعجب دارد. مگر دولت دفاع مقدس چه چیزی در چنته داشت که آن را خرج جنگ نکرد؟ مگر مردم جز با کوپن و حداقل معاش با چه چیزی به زندگی خود ادامه می‌دادند؟ من به‌عنوان رئیس مجلس آن دوران باید شهادت بدهم که هرچه بود در طبق اخلاص بود و با کمترین درآمدهای نفتی و با همدلی، موفق به اداره هم‌زمان جنگ و کشور در طی هشت سال شدیم و این‌گونه شبهه افکنی ها غیرمنصفانه و غیر عالمانه است و شاید درآمدهای نفتی سرشار این سال‌ها عده‌ای را به توهم پراکنی واداشته است.»
در ادامه رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام آورده است: «تاریخ دفاع مقدس باوجود تمام اختلاف‌سلیقه‌ها و نظرها، تاریخ بسیار مشعشعی است؛ سرشار و آکنده از همدلی و ایثار متقابل ملت و نظام و امروز بعد از گذشت سال‌ها از آن روزگار نورانی می‌توان به‌خوبی دریافت که جام زهر امام (ره) چگونه کاسه شهد ملتش شد و تمامی آنچه دشمنان برای ما تدارک دیده بودند به نفس گرم رهبری که مصالح مردم را از آبروی خویش گرامی‌تر می‌داشت چگونه به خود آن‌ها بازگشت و این مهم‌ترین درسی بود که از امام (ره) آموختیم تا در بزنگاه‌های تاریخی هراسی از آبروی خویش در پای مصالح مردم نیابیم.»
هم‌چنین در بخشی دیگر از این خاطرات هاشمی نوشته است: «طرح موضوع آگاهی ما از آغاز جنگ موضوع درستی نیست، ما می‌توانیم بگوییم در آن زمان حدس سیاسی برای آغاز جنگ، زده می‌شد ولی آگاهی کامل از این موضوع منتفی بود چراکه در مقابل وجود شواهدی از احتمال حمله صدام، قرائنی نیز در داخل عراق وجود داشت که احتمال آغاز جنگ را از سوی صدام کمرنگ می‌کرد ولی قطعاً احتمال خائف بودن صدام از انقلاب اسلامی بر همه این‌ها چربید که جنگ را آغاز کرد.» هاشمی سپس اضافه کرد: صدام اگر مشکلات داخلی با شیعیان و کردها نداشت زیر بار حمله به ما نمی‌رفت ولی با پیروزی انقلاب اسلامی و شدت ترس از گسترش آن به داخل عراق، تنها چاره پنهان کردن مشکلات داخلی خود را در حمله به ایران دید. ما هم روزهای پر از مشکلات سیاسی را در آن روزها سپری می‌کردیم که مهم‌ترین آن نوپایی نظام و حضور رئیس‌جمهوری با سه شاخص «قانون‌شکنی، فرافکنی و اختلاف‌افکنی» بود که کار ما را بسیار سخت کرده بود و قطعاً دشمنان هم برای سوءاستفاده از شرایطی که وی ایجاد کرده بود برنامه‌های مفصلی داشتند. ارتش در حال بازسازی و تصفیه بود و سپاه هنوز در حد یک‌نهاد امنیتی.
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در ادامه نوشته‌های خود آورده است: «یکی از سوا لاتی که همیشه از ما می‌شود این است که چرا در آن شرایط جنگی با قانون‌شکنی‌ها و فرافکنی‌های رئیس‌جمهور قانونی کشور مدارا نشد و کار به عزل بنی‌صدر کشید، من باید بگویم که همان ماه‌های ابتدایی جنگ هم که با قانون‌شکنی‌ها و اختلاف‌افکنی‌های بنی‌صدر مدارا شد، ما درواقع در مقابله با دشمن عقب افتادیم، مدارا با تفرقه‌افکنی‌ها و قانون‌شکنی آن‌هم از بالاترین جایگاه اجرایی کشور چه پیام مناسبی می‌توانست برای داخل و خارج کشور داشته باشد؟ خیلی از دوستان به مشکلات بعد از عزل بنی‌صدر خائف بودند و البته موضوع اولویت «جنگ» را نیز در این رابطه بهانه قرار می‌دادند ولی تجربه بنی‌صدر به‌خوبی نشان داد که حق با ما بود و مدارا با بنی‌صدر ضرورتی نداشت.» هاشمی ادامه داد: «بنی‌صدر خائن نبود، حتی از مبارزان بود. البته مبارزان دور، آیت‌الله زاده بود. من حتی در سفری به فرانسه واسطه آشتی بنی‌صدر و قطب‌زاده و یزدی شدم. اختلافی که بین نهضت آزادی و جبهه ملی خیلی بالاگرفته بود. مهم‌ترین مشکل بنی‌صدر از آن روزهایی شروع شد که تفکر به جان هم انداختن نیروهای انقلاب و چندقطبی کردن مردم و نظام را به خود راه داد. تفکری که امروز هم می‌توان نشانه‌های آن را در برخی‌ها دید.»
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در ادامه نوشته است: «کشف مصلحت کار سختی است و عمل به مصلحت، کاری دشوارتر؛ و این هر دو کار عظیم توسط امام بزرگوارمان به بزرگی و عظمتی تاریخی چنان انجام گرفت که تمام حرف‌هایی که به دلیل آن وارد دفاع مقدس شدیم تمام اصولی که شهدا و جانبازان و ایثارگران در پی آن بودند یعنی بدترین مکافات برای صدام و احقاق حقانیت جمهوری اسلامی در بالاترین مجامع بین‌المللی تحقق پیدا کرد.»