[1] - در بخشی از این سخنرانی آمده است: «این آمارگیری نشان داد که از لحاظ اشتغال ما از اول برنامه تاکنون، یعنی در این ۸ سال، بیکاری را از ۵/۱۵ درصد به حدود ۹ درصد کاهش داده‌ایم. این مطلب بیانگر این واقعیت است که حدود ۵/۶ درصد بیکاری را در کشور پایین آورده‌ایم. البته شما باید این را با رشد سریع جمعیت کشور مقایسه کنید. الان و در این روزها کسانی که به بازار کار می‌رسند، درست همان‌هایی هستند که در زمانی که ما بیشترین رشد جمعیت را داشتیم، متولد شدند؛ یعنی جزو دوره‌های سخت پایین آوردن درصد بیکاری بوده که بحمدلله این توفیق واقعاً قابل تحسین است و باید به عنوان یک دلیل بسیار خوب برای رونق اقتصادی و سرعت پیشرفت کار در کشور از آن یاد کرد. به خصوص که در تقسیم مشاغل، دیدم که رشد شغلی در بخش صنعت نسبت به بخش‌های دیگر بیشتر بوده و این نشان از همان حرکت مورد توقّع جامعه ماست. کشاورزی ما که محدودیت‌های خاص خودش را دارد، خوب پیشرفت کرده است و این نشان می‌دهد که ما مسیر درستی را انتخاب کرده‌ایم. ما از این ارقام می‌توانیم برای بررسی و ارزیابی کارهای گذشته خودمان استفاده کنیم. برخورداری از آب و برق، بهداشت، گاز، راه، تلفن و یا کالاهای خانگی مثل تلویزیون، یخچال، فریزر و چیزهایی از این قبیل، نشان از بهبود کیفی زندگی مردم است که می‌تواند به عنوان یک فصل باارزش، قابل مطرح شدن باشد. نمی‌خواهیم این مطالب را بگوییم و بر مردممان منّت بگذاریم. اگر کاری شده، مال همین مردم است و خودشان انجام داده‌اند و حقشان هم بیش از اینهاست. ما هنوز تا ادای کامل حق مردم خیلی فاصله داریم. ولی باید این پیشرفت‌ها را در دنیا مطرح کنیم و اینها را برای کشورهای در حال توسعه نشان دهیم. به دست آوردن این نتایج هنر مدیریتی است که یک دفعه و در مدت کوتاهی، یعنی تنها در هفت، هشت سال سطح زندگی مردم را در همه شاخص‌های مهم، مثل تعداد معلم، دانش‌آموز، دانشجو، استاد دانشگاه، مراکز فرهنگی و چیزهای دیگری که حتی در روستاها و جاهای دیگر هست، بهبود بخشیدیم.» رجوع کنید ← کتاب «هاشمی رفسنجانی، سخنرانی‌های ۱۳۷۶»، دفتر نشر معارف انقلاب، ۱۳۹۸.