سهشنبه ۹ اردیبهشت ۱۳۷۶ // ۲۱ ذیحجه ۱۴۱۷ // ۲۹ آوریل ۱۹۹۷
به دفترم رفتیم. پس از انجام کارها، برای اجلاس وزرای امورخارجه [سازمان همکاری اقتصادی] اکو، به وزارت امورخارجه رفتم. آقای [بوریس] شیخ مُرادف از ترکمنستان خیرمقدم گفت و آقای دکتر ولایتی نیز. سپس من صحبت کوتاهی از اهمیت اکو و ضرورت اجرای مصوبات سابق ایرادکردم.[1] به تقاضای آنها عکس دستهجمعی در حیاط برداشتیم. وزرای امورخارجه پاکستان و ترکیه و ترکمنستان و قرقیزستان، نایب فرستاده بودند؛ پاکستان به عنوان اعتراض به شرکت وزیر امورخارجه افغانستان.
به دفترم برگشتم. مجمع تشخیص مصلحت نظام جلسه داشت. بخشی از آییننامه [داخلی] را تصویب کردیم. عصر [فیصل بنعلی آلسعید]، وزیر میراث فرهنگی عمان آمد؛ مذاکرات تشریفاتی بود. عکس یکی از نامههای پیغمبر (ص) به حاکم عمان را با ترجمه فارسی، به عنوان هدیه آورد.
شورای عالی انقلاب فرهنگی، جلسه با چند مصوبه داشت. در گزارشها، تصمیم وزرای امورخارجه اتحادیه اروپا، در مورد بازگشت سفیرانشان به ایران و نپذیرفتن تحریم ایران مورد توجه است که به عنوان شکست آمریکا و وادارکردن اروپا به اتخاذ مشی همراه خودش تعبیر شده است.
آقای [سیدمحمد] موسوی خویینیها، [رییس مرکز تحقیقات استراتژیک و مدیرمسئول روزنامه سلام] آمد. از احتمال موضعگیری رهبری در انتخابات به نفع یک جریان و نیز از احتمال رد مصوبه مجلس در مورد حضور نماینده یا نامزدهای انتخابات سر صندوقها از سوی شورای نگهبان اظهار نگرانی کرد و نظر من را در مورد نحوه تبلیغاتشان خواست.
[1] - آقای هاشمی، در جمع وزیران امورخارجه ۱۰ کشور عضو سازمان همکاری اقتصادی، اکو، خواست تا با اتخاذ تصمیمات جدی و قاطع برای رفع عقبماندگیهای اکو تلاشکنند. ایران به دلیل آن که از بنیانگذاران اکوست، توجه ویژهای به تقویت این سازمان دارد و ما عمیقاً معتقدیم، این سازمان میتواند خدمت مؤثری به مردم کشورهای عضو داشته باشد. امروز سازمانهای منطقهای از این نوع در تمام دنیا در حال رشدند و برخی که عمرشان کمتر از اکوست، پیشرفتهای بیشتری در تحقق اهداف داشتهاند. با پیوستن کشورهای آسیای مرکزی و قفقاز، نسبت به وضعیت سازمان امیدوارتر هستیم و با توجه به تصمیمات اجلاس سران در اسلامآباد، زمینههای نزدیکی به اهداف اکو فراهمتر است. اکو با کمی تلاش جدیتر کشورهای عضو، میتواند به وزنهای در معادلات اقتصادی دنیا مبدل شود. شرط موفقیت اکو، جدیت در همکاری میان اعضاست و کلید اصلی توسعه همکاریها نیز در وزارتخانههای امور خارجه کشورهای عضو است. بدون بانکها و بیمههای مؤثر، حمل و نقل کالا و تسهیلات گمرکی مناسب برای پشتیبانی از تجارت، نمیتوانیم برای رسیدن به اهدافمان امیدوار باشیم. باید بررسی کرد که چرا سازمانهایی که بنا بود در خصوص این موضوعات تشکیل شود، محقق نشد. کشورهای عضو اکو با توسعه همکاریهای اقتصادی میان خود، قادر خواهند بود تا بخش عمدهای از نیازهای یکدیگر را حل کنند و به این ترتیب از اتکا به کشورهای پیشرفته غربی رهایی یابند. باتوجه به مجموعه امکانات ترکیبی سازمان اکو، اعم از منابع انرژی بازار و موقعیت خاص جغرافیایی، میتوانیم در صحنه معادلات اقتصادی به وزنه سنگینی مبدل شویم.» رجوعکنید ← کتاب «هاشمی رفسنجانی، سخنرانیهای ۱۳۷۶، دفتر نشر معارف انقلاب، ۱۳۹۸.