پنج‌شنبه ۴ اردیبهشت ۱۳۷۶ // ۱۶ ذیحجه ۱۴۱۷ // ۲۴ آوریل ۱۹۹۷

 در گزارش‌ها، آزادشدن گروگان‌ها در لیما، پایتخت پرو، بعد از ۱۲۷ روز اسارت با حمله کماندوهای ارتش و کشته‌شدن ۱۴ نفر از چریک‌ها و یک نفر از گروگان‌ها مورد توجه است و نیز انتقاد از فوجی‌موری، رییس‌جمهور پرو که دستور داده تمام گروگان‌گیرها کشته شوند.^[1]

به دفترم رفتم. تا ساعت ده و نیم صبح، کارها را انجام دادم. آقای [حیدرعلی] جلالی‌خمینی آمد و برای عمران شهر خمین استمداد کرد. آقایان [مصطفی] مؤذن‌زاده، [مدیرعامل شرکت ملی صنایع مس] و [اکبر] صفریان آمدند و گزارش وضع صنایع مس در سرچشمه، سونگون، میدوک و خاتون‌آباد را دادند که بناست با طرح‌های جدید، تولید را به ۵۰۰ هزار تُن برسانیم؛ فعلاً ۱۰۰ هزار تُن است.

آقای [احمد] شفیعی از [وزارت] اطلاعات آمد. چند گزارش از کیس‌های مربوط به تخلفات ارزی داد و از وضع عمومی کشور به خاطر ظهور آثار برنامه‌های سازندگی، اظهار رضایت کرد.

آقای [ابوالحسن] موسوی، امام جمعه همدان آمد. از برخوردهای استانداری آقای [احمد] خرم انتقاد داشت؛ انتظار داشت او را برکنار کنم، ولی فعلاً به خاطر نزدیکی پایان کار اصراری ندارد. گفت به ستادهای انتخاباتی آقای ناطق [نوری] کمک می‌کند.

مسئولان مرکز جهانی علوم اسلامی آمدند و از برنامه‌های آموزشی طلاب خارجی در قم گزارش دادند و نظر من را دربارة وضع تحصیل و موضوعات تحصیلی، اهداف تربیتی و شکل سیاسی کار پرسیدند؛ مایلند که مرکزشان، وضعی مثل [دانشگاه] الازهر [مصر] و... را پیدا کند.

عصر به سد لتیان رفتیم. شب بچه‌ها هم آمدند. فاطی از وضع حج و پذیرایی سعودی‌ها تعریف کرد.